طرفداران nintendo ds
- Thread starter ehsanservat
- تاریخ آغاز
ایول احسان
همه بازیای DS یه طرف
این یکیم یه طرف
آره داداش واقعا بازیش تکه یه دونه اس
بازی Nekketsu Monogatari که گفتی سری باسازی شده اش تو DS اومده به اسم River City که کلا 2 نسخه داره
یکی همین فوتبال که معرفی کردم یکی هم River City Super Sports Challenge
dariushzx
کاربر سایت
آره داداش واقعا بازیش تکه یه دونه اس
بازی Nekketsu Monogatari که گفتی سری باسازی شده اش تو DS اومده به اسم River City که کلا 2 نسخه داره
یکی همین فوتبال که معرفی کردم یکی هم River City Super Sports Challenge
آره دیدمشون
ولی با این یکی خیلی خاطره داشتم
این بازی هم محشره واقعا حرف نداره
خودت شخصیت اصلی هر جوری که خواستی درست میکنی طراحی میکنی
موانع خودت درست میکنی رنگ آمزی میکنی از لحاظ داستان . گیم پلی . گرافیک و ...... یکی از خاطره انگیزترین بازی ها زندگیمه
dariushzx
کاربر سایت
این بازی هم محشره واقعا حرف نداره
خودت شخصیت اصلی هر جوری که خواستی درست میکنی طراحی میکنی
موانع خودت درست میکنی رنگ آمزی میکنی از لحاظ داستان . گیم پلی . گرافیک و ...... یکی از خاطره انگیزترین بازی ها زندگیمه
تجربش نکردم و حتما همینطور که میگی هست
اولین فرصت بازی میکنم:bighug:
واقعا شاهکاره من که وقتی اینو بازی میکردم هیچ بازی دیگه ای رو بازی نکردم
نقد و بررسی Lufia - Curse of the Sinistrals
برای کنسول هایی چون NES و SNES عناوینی در سبک آفرینی ژاپنی عرضه شده اند که به سختی می توان نمونه ای مشابه آن ها را روی کنسول های جدید پیدا کرد. به صورتی که دیگر در این نسل خبری از یک نقش آفرینی کلاسیک و خوب نبوده و سری بازی های محبوب و معروفی چون Final Fantasy نیز آن چنان که باید و شاید ظاهر نشده و به هیچ وجه در اندازه نام خود نبوده اند. یکی از عناوین کلاسیک این سبک در زمان SNES که در آن روزگار محبوبیتی بسیاری داشت و به عنوان یکی از بهترین سری بازی ها ی موجود به شمار می رفت. Lufia بود تا کنون چند عنوان مختلف از آن عرضه شده است. نقطه اوج این سری دومین شماره آن بود که به نوعی نقطه آغازین داستان این سری را روایت می کرد. پس از سال ها که این سری به خاطره ها پیوسته بود، بار دیگر سازنده این بازی به سراغ آن آمده و نسخه دوم را با نام Lufia: Curse of the Sinistrals بازسازی کرده اند که در بسیاری از زمینه ها با نسخه اصلی تفاوت دارد؛ اما هنوز هم از نظر کیفی بازی قابل قبولی است.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] آخرین امید
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]داستان بازی کمی قبل از نسخه اصلی شروع شده و به نوعی قصد دارد برای مخاطبان ناآشنا با این سری، مقدمه چینی کند. به تازگی یکی از Sinistral ها با نام گادس (Gades) موجودیت خود را به اهالی زمین ثابت کرده و با قدرتی که در اختیار دارد تصمیم می گیرد همه مردم را تحت سلطه خود قرار داده یا در صورت مقابله آن ها را از بین ببرد. شخصیت اصلی که ماکسیم (Maxim) نام دارد با آگاهی از این موضوع به Soma Shrine رفته و گادس را به مبارزه دعوت می کند؛ اما قدرت بیش از اندازه گادس ماکسیم را مجروح می کند و او در آخرین لحظه توسط ایریس (Iris) نجات می یابد. ایریس به ماکسیم توضیح می دهد که او نیز از قدرتی نهفته بهره می برد؛ با این حال نیاز دارد تا قهرمانان و جنگجویان دیگری را نیز پیدا کند تا بتواند با کمک آن ها گادس را شکست داده و بار دیگر انسان ها را از زیر سلطه Sinstrial ها خارج کند. داستان بازی در ابتدا بسیار کلیشه ای بوده و همچون بسیاری از عناوین دیگر با شکست موقت قهرمان اصلی و جستجو برای هم پیمان های جدید دنبال می شود؛ اما داستان های فرعی و رخدادهایی که در زمان پیدا کردن دیگر جنگجویان برای بازیباز روی می دهد، جلوه خوبی به داستان بخشیده و باعث می شود کشش لازم برای پیشروی در بازی ایجاد شود. البته لازم به ذکر است که در طول این سال ها داستان بازی نیز نسبت به نسخه اصلی تغییرهای جزیی داشته که عموماً مربوط به مأموریت های جانبی موجود در هر قسمت از نقشه می شود.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] تغییراتی برای جلب مخاطب
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]برخلاف نسخه اصلی که بر اساس اصول کلاسیک سبک نقش آفرینی شکل گرفته بود، در این بازسازی خبری از سبک نوبتی در زمان مبارزه ها نبوده و تمامی نبردها به صورت هم زمان دنبال می شود که نکات مثبت و منفی ای نیز به همراه داشته است. با وجود این که از سیستم نوبتی پخته و کم ایراد قدیمی صرف نظر شده؛ اما اکشن بازی نسبت به گذشته هیجان بیشتری دارد، هر چند در بالاترین سطح ممکن قرار نگرفته و به خاطرکم تجربگی تیم سازنده برای چنین سبکی، سیستم مبارزه ها کمبودهایی دارد. به طور مثال هیچ کلیدی برای دفاع وجود ندارد و تنها بازیباز می تواند با شیرجه از مقابل حملات دشمنان فرار کند. البته این حالت هم کاملاً مفید نبوده و در مورد دشمن های بزرگ و سریع مشکل ساز می شود. اوضاع زمانی وخیم تر می شود که دو دشمن به شما حمله کنند و هر دو وارد حالت Berserker شوند که در این صورت هم صدمه کمتری می بینید و هم ضربه های سنگین تری وارد می کنند. این جاست که بازیباز بین دو دشمن قرار گرفته و مدام آسیب می بیند و به سرعت سلامتی اش را از دست می دهد. در کنار این موضوع باید به نبود چند ضرب های متنوع هم اشاره کرد که به چند نوع محدود خلاصه شده اند و پس از مدتی نیز کارساز نبوده و تنها IP شخصیت مورد استفاده را مصرف می کنند.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
شخصیت های[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] به یاد ماندنی
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]مکانیک استفاده از 6 شخصیت موجود در بازی، پرداخت خوبی دارد. در تمام طول بازی، درآن واحد تنها از یک شخصیت می توانید استفاده کنید. در میان نبرد می توانید شخصیت خود را از صفحه نمایش پایین انتخاب کرده و شاهد تغییر آن باشید. با وجود چنین سیستمی یک سری امکانات از جمله استراحت برای شخصیت های صدمه دیده نیز وجود دارد که در بیشتر مواقع کار آمد است؛ اما در اوایل بازی که تعداد شخصیت ها کم و به جز ماکسیم باقی ضعیف هستند، بازیباز با یک بحران قدرت روبرو می شود که در صورت از پا در آمدن ماکسیم به اوج می رسد. البته شخصیت های دیگر هر کدام از یک قابلیت ویژه بر خوردارند؛ اما اگر قابلیت ویژه مربوط به حل پازل ها و بخش های پلتفرمر بازی باشد، او در زمینه مبارزه ها ضعیف بوده و جوابگوی نیاز های بازیباز نیست. تیم سازنده تلاش کرده از یک سری معما شبیه به سری بازی های Legend of Zelda بهره ببرد و به خوبی نیز این کار را انجام داده است؛ اما نبود تعادل میان مبارزه ها و حل معماها باعث می شود گاهی حل آن ها بسیار سخت و طاقت فرسا شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که معمایی در میان محل Respawn شدن دشمن ها قرار دارد. تصور کنید وقتی به میانه کار رسیده اید، ناگهان توسط یک دشمن صدمه دیده و مجبورید همه پروسه حل معما را از ابتدا شروع کنید.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]زیبا و به یا دماندنی
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] Lufia یکی از برترین عناوین موجود روی DS از لحاظ گرافیکی است که توانسته از نظر فنی و هنری در سطح قابل قبولی قرار گیرد. البته مشکلاتی چون افت سرعت فریم در زمان مبارزه های شلوغ و وجود تعداد زیادی دیوار نامرئی که نقش محدود کنندگی را برای مراحل بازی ایفا می کنند، از ارزش های این بخش کاسته اند. با این حال از طراحی بسیار زیبا و رنگ بندی فوق العاده بازی در کنار مدل سازی پرجزییات و انیمیشن های زیبای شخصیت ها (به توجه به سخت افزارDS) نمی توان گذشت. البته باید به سیستم دوربین ثابت و دردسرساز بازی نیز اشاره کرد که در زمان مبارزه ها و حل بعضی از پازل ها روند بازی را با مشکل روبرو می کند. مسأله دیگری که در مورد این بازسازی وجود دارد استفاده از آهنگ های آشنا و کلاسیک این سری است که متأسفانه بیش از حد در بازی به گوش می رسد و پس از مدتی به یکی از آزاردهنده ترین نکات بازی تبدیل می شود.دیالوگ ها و مونولوگ های شخصیت ها نیز جالب بوده و نشانگر روحیات هر کدام از آن ها است.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] Curse of the Sinistrals را می توان یک باز سازی موفق دانست که شاید در حد و اندازه های Lufia 2 نباشد، اما در بازارکنونی یکی از خوش ساخت ترین بازی ها سبک نقش آفزینی ژاپنی محسوب می شود که نکته ای مثبت به شمار می رود.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
برای کنسول هایی چون NES و SNES عناوینی در سبک آفرینی ژاپنی عرضه شده اند که به سختی می توان نمونه ای مشابه آن ها را روی کنسول های جدید پیدا کرد. به صورتی که دیگر در این نسل خبری از یک نقش آفرینی کلاسیک و خوب نبوده و سری بازی های محبوب و معروفی چون Final Fantasy نیز آن چنان که باید و شاید ظاهر نشده و به هیچ وجه در اندازه نام خود نبوده اند. یکی از عناوین کلاسیک این سبک در زمان SNES که در آن روزگار محبوبیتی بسیاری داشت و به عنوان یکی از بهترین سری بازی ها ی موجود به شمار می رفت. Lufia بود تا کنون چند عنوان مختلف از آن عرضه شده است. نقطه اوج این سری دومین شماره آن بود که به نوعی نقطه آغازین داستان این سری را روایت می کرد. پس از سال ها که این سری به خاطره ها پیوسته بود، بار دیگر سازنده این بازی به سراغ آن آمده و نسخه دوم را با نام Lufia: Curse of the Sinistrals بازسازی کرده اند که در بسیاری از زمینه ها با نسخه اصلی تفاوت دارد؛ اما هنوز هم از نظر کیفی بازی قابل قبولی است.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] آخرین امید
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]داستان بازی کمی قبل از نسخه اصلی شروع شده و به نوعی قصد دارد برای مخاطبان ناآشنا با این سری، مقدمه چینی کند. به تازگی یکی از Sinistral ها با نام گادس (Gades) موجودیت خود را به اهالی زمین ثابت کرده و با قدرتی که در اختیار دارد تصمیم می گیرد همه مردم را تحت سلطه خود قرار داده یا در صورت مقابله آن ها را از بین ببرد. شخصیت اصلی که ماکسیم (Maxim) نام دارد با آگاهی از این موضوع به Soma Shrine رفته و گادس را به مبارزه دعوت می کند؛ اما قدرت بیش از اندازه گادس ماکسیم را مجروح می کند و او در آخرین لحظه توسط ایریس (Iris) نجات می یابد. ایریس به ماکسیم توضیح می دهد که او نیز از قدرتی نهفته بهره می برد؛ با این حال نیاز دارد تا قهرمانان و جنگجویان دیگری را نیز پیدا کند تا بتواند با کمک آن ها گادس را شکست داده و بار دیگر انسان ها را از زیر سلطه Sinstrial ها خارج کند. داستان بازی در ابتدا بسیار کلیشه ای بوده و همچون بسیاری از عناوین دیگر با شکست موقت قهرمان اصلی و جستجو برای هم پیمان های جدید دنبال می شود؛ اما داستان های فرعی و رخدادهایی که در زمان پیدا کردن دیگر جنگجویان برای بازیباز روی می دهد، جلوه خوبی به داستان بخشیده و باعث می شود کشش لازم برای پیشروی در بازی ایجاد شود. البته لازم به ذکر است که در طول این سال ها داستان بازی نیز نسبت به نسخه اصلی تغییرهای جزیی داشته که عموماً مربوط به مأموریت های جانبی موجود در هر قسمت از نقشه می شود.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] تغییراتی برای جلب مخاطب
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]برخلاف نسخه اصلی که بر اساس اصول کلاسیک سبک نقش آفرینی شکل گرفته بود، در این بازسازی خبری از سبک نوبتی در زمان مبارزه ها نبوده و تمامی نبردها به صورت هم زمان دنبال می شود که نکات مثبت و منفی ای نیز به همراه داشته است. با وجود این که از سیستم نوبتی پخته و کم ایراد قدیمی صرف نظر شده؛ اما اکشن بازی نسبت به گذشته هیجان بیشتری دارد، هر چند در بالاترین سطح ممکن قرار نگرفته و به خاطرکم تجربگی تیم سازنده برای چنین سبکی، سیستم مبارزه ها کمبودهایی دارد. به طور مثال هیچ کلیدی برای دفاع وجود ندارد و تنها بازیباز می تواند با شیرجه از مقابل حملات دشمنان فرار کند. البته این حالت هم کاملاً مفید نبوده و در مورد دشمن های بزرگ و سریع مشکل ساز می شود. اوضاع زمانی وخیم تر می شود که دو دشمن به شما حمله کنند و هر دو وارد حالت Berserker شوند که در این صورت هم صدمه کمتری می بینید و هم ضربه های سنگین تری وارد می کنند. این جاست که بازیباز بین دو دشمن قرار گرفته و مدام آسیب می بیند و به سرعت سلامتی اش را از دست می دهد. در کنار این موضوع باید به نبود چند ضرب های متنوع هم اشاره کرد که به چند نوع محدود خلاصه شده اند و پس از مدتی نیز کارساز نبوده و تنها IP شخصیت مورد استفاده را مصرف می کنند.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
شخصیت های[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] به یاد ماندنی
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]مکانیک استفاده از 6 شخصیت موجود در بازی، پرداخت خوبی دارد. در تمام طول بازی، درآن واحد تنها از یک شخصیت می توانید استفاده کنید. در میان نبرد می توانید شخصیت خود را از صفحه نمایش پایین انتخاب کرده و شاهد تغییر آن باشید. با وجود چنین سیستمی یک سری امکانات از جمله استراحت برای شخصیت های صدمه دیده نیز وجود دارد که در بیشتر مواقع کار آمد است؛ اما در اوایل بازی که تعداد شخصیت ها کم و به جز ماکسیم باقی ضعیف هستند، بازیباز با یک بحران قدرت روبرو می شود که در صورت از پا در آمدن ماکسیم به اوج می رسد. البته شخصیت های دیگر هر کدام از یک قابلیت ویژه بر خوردارند؛ اما اگر قابلیت ویژه مربوط به حل پازل ها و بخش های پلتفرمر بازی باشد، او در زمینه مبارزه ها ضعیف بوده و جوابگوی نیاز های بازیباز نیست. تیم سازنده تلاش کرده از یک سری معما شبیه به سری بازی های Legend of Zelda بهره ببرد و به خوبی نیز این کار را انجام داده است؛ اما نبود تعادل میان مبارزه ها و حل معماها باعث می شود گاهی حل آن ها بسیار سخت و طاقت فرسا شود. این مشکل زمانی رخ می دهد که معمایی در میان محل Respawn شدن دشمن ها قرار دارد. تصور کنید وقتی به میانه کار رسیده اید، ناگهان توسط یک دشمن صدمه دیده و مجبورید همه پروسه حل معما را از ابتدا شروع کنید.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]زیبا و به یا دماندنی
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] Lufia یکی از برترین عناوین موجود روی DS از لحاظ گرافیکی است که توانسته از نظر فنی و هنری در سطح قابل قبولی قرار گیرد. البته مشکلاتی چون افت سرعت فریم در زمان مبارزه های شلوغ و وجود تعداد زیادی دیوار نامرئی که نقش محدود کنندگی را برای مراحل بازی ایفا می کنند، از ارزش های این بخش کاسته اند. با این حال از طراحی بسیار زیبا و رنگ بندی فوق العاده بازی در کنار مدل سازی پرجزییات و انیمیشن های زیبای شخصیت ها (به توجه به سخت افزارDS) نمی توان گذشت. البته باید به سیستم دوربین ثابت و دردسرساز بازی نیز اشاره کرد که در زمان مبارزه ها و حل بعضی از پازل ها روند بازی را با مشکل روبرو می کند. مسأله دیگری که در مورد این بازسازی وجود دارد استفاده از آهنگ های آشنا و کلاسیک این سری است که متأسفانه بیش از حد در بازی به گوش می رسد و پس از مدتی به یکی از آزاردهنده ترین نکات بازی تبدیل می شود.دیالوگ ها و مونولوگ های شخصیت ها نیز جالب بوده و نشانگر روحیات هر کدام از آن ها است.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif] Curse of the Sinistrals را می توان یک باز سازی موفق دانست که شاید در حد و اندازه های Lufia 2 نباشد، اما در بازارکنونی یکی از خوش ساخت ترین بازی ها سبک نقش آفزینی ژاپنی محسوب می شود که نکته ای مثبت به شمار می رود.
[/FONT]
بازی Shaun the Sheep
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
بازی Shaun the Sheep که از روی انیمیشنش محبوب با همین اسم ساخته شده بازی ای بسیار شاد و مفرحه. تنها ایراد بزرگی که داره کوتاهی بازی هستتش.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
در زمینه ی صدا گذاری و موسیقی خیلی خوب هست و کلا همه ی صدا ها رو از روی کارتون برداشتن. گیم پلی چیزی هست که بازی رو کمی متمایز می کنه.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
گیم پلی بازی با استفاده از تمامی امکانات DS خیلی شاهکار هست و تا خودتون تجربه نکنید نمیفهمید. با مینی گیم های زیادی در طول بازی برخورد می کنید که یکی از یکی جذاب تر هستند و لازمه ی یک بازی خوب هم همین جذابیتش هست.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
رئیس مزرعه از خونه بیرون میره و در رو باز میذاره. گوسفند ها هم از اونجا به همه جای مزرعه پخش میشن و این وظیفه ی Shaun و سگ مزرعه هستش که این 15 گوسفند گمشده رو قبل از اومدن مزرعه دار پیدا کنند. تایم خاصی نداره ولی خیلی زود همشون رو پیدا می کنید. البته این رو هم اصافه کنم. میشه گفت که داستان بازی مخلوطی از 40 قسمت این انیمیشن زیبا هست.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
بهتون توصیه می کنم حتما هم این بازی و هم انیمیشن رو تهیه کنید.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT]
بازی Shaun the Sheep که از روی انیمیشنش محبوب با همین اسم ساخته شده بازی ای بسیار شاد و مفرحه. تنها ایراد بزرگی که داره کوتاهی بازی هستتش.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
در زمینه ی صدا گذاری و موسیقی خیلی خوب هست و کلا همه ی صدا ها رو از روی کارتون برداشتن. گیم پلی چیزی هست که بازی رو کمی متمایز می کنه.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
گیم پلی بازی با استفاده از تمامی امکانات DS خیلی شاهکار هست و تا خودتون تجربه نکنید نمیفهمید. با مینی گیم های زیادی در طول بازی برخورد می کنید که یکی از یکی جذاب تر هستند و لازمه ی یک بازی خوب هم همین جذابیتش هست.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
رئیس مزرعه از خونه بیرون میره و در رو باز میذاره. گوسفند ها هم از اونجا به همه جای مزرعه پخش میشن و این وظیفه ی Shaun و سگ مزرعه هستش که این 15 گوسفند گمشده رو قبل از اومدن مزرعه دار پیدا کنند. تایم خاصی نداره ولی خیلی زود همشون رو پیدا می کنید. البته این رو هم اصافه کنم. میشه گفت که داستان بازی مخلوطی از 40 قسمت این انیمیشن زیبا هست.
[/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
بهتون توصیه می کنم حتما هم این بازی و هم انیمیشن رو تهیه کنید.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif][/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
یه بازی ریتمیک فوق العاده و سوپر فان هست. تنها کاری که توی این بازی باید انجام بدین لمس کردن صفحه لمسی DS همزمان با ریتم موسیقی هست که البته این موسیقی به همراه انیمیشن هایی هست که توی هر لول تدارک دیده شده. [/FONT][FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]هر لول تم خاص داره و موسیقی خاص خودش که به شکل واقعا جذابی مچ هستند طوری که یه موسیقی رو می زنید واقعا انرژی می گیرید و سرحال میاید که و فراموش می کنید گذر زمان رو[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]من امروز 5 تا از مرحله هاش رو رفتم. نه اینکه بازی ساده باشه بلکه برای گرفتن رکورد بالا نیاز هست که با موسیقی کاملا همراه بشید و درست در زمان مناسب از صفحه لمسی استفاده کنید یا به اندازه لازم اون رو نگه دارید و یا یه ریتم خاص رو حفظ کنید و بعد از اینکه سیستم اون رو اجرا کرد شما تکرارش کنید.
[/FONT]
[FONT=tahoma,arial,helvetica,sans-serif]
با رفتن هر مرحله درجه می گیرد که می تونه درجه اوکی باشه یا سوپر که اگه سوپر بگیرید مراحل اضافه و چیزمیزای جدید هم باز میشه ولی اوکی فقط مرحله بعدی رو براتون باز می کنه. دو نفره هم داره و با پیشروی توی بازی این مد هم بازی میشه.
در کل به شدت به همه DS دارا توصیش می کنم. یکی ازون بازی هایی هست که واقعا به آدم انرژی مثبت می ده بخصوص کسایی که مثل من از سر کار میان و خسته و کوفته میخوان کمی این خستگی از تنشون بیرون بره
[/FONT]
Doctor Splinter
کاربر سایت
امروز DS خریدم باید بگم نینتندو ساحر و جادوگره!
فقط یه سایت خوب برای دانلود بازی هاش بهم معرفی کنید@
فقط یه سایت خوب برای دانلود بازی هاش بهم معرفی کنید@
مبارک باشه داداش
به جمع DS دارا خوش اومدی :bighug: موافقم داداش واقعا مسحور کننده اس
این 2 تا سایت هست
NDS ROMs | Emuparadise
Nintendo DS ROMs : Sorted By Time Descending : Page 1
Doctor Splinter
کاربر سایت
کلا سری ماریو برای DS منتشر شده
یه سری از بازی ها خود ماریوه و تو یه سری هم ماریو توش هست
لیستش :
New Super Mario Bros. DS
Super Mario 64 DS
Super Princess Peach
Yoshi's Island DS
Yoshi's Touch & Go
Mario Party DS
Mario & Sonic at the Olympic Games
Mario & Sonic at the Olympic Winter Games
Mario & Luigi: Bowser's Inside Story
Mario & Luigi: Partners in Time
Mario Hoops: 3-on-3
Mario Kart DS
Mario vs. Donkey Kong 2: March of the Minis
Mario vs. Donkey Kong: Mini-Land Mayhem
Diddy Kong Racing DS
سری واریو وار هم 3 نسخه داره DS
برای شروع اول New Super Mario Bros. DS بازی کن واقعا عاشقش میشی
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google