اطلاعاتی از granblu fantasy relink و tales of arise نیست؟ مخصوصا تاریخ انتشارشون 
طرفداران ژانر JRPG
- Thread starter AsaraymA
- تاریخ آغاز
vaan 2
کاربر سایت
جالبیش اینه که گرانبلو برای ۲۰۱۹ هم برنامه ریزی شده بود ولی تا الان کوچکترین اطلاعاتی هم ازش بیرون نیومده. و این شکلی هایپ ماها هم فروکش کرده !اطلاعاتی از granblu fantasy relink و tales of arise نیست؟ مخصوصا تاریخ انتشارشون
آیا شما هم موقع بازی کردن FFXIII احساس خواب آلودگی شدید میکردید؟
پ.ن: کلیا JRPG دیگه هم دانلود کردم که هنوز فرصت نشده امتحانشون کنم، 5-6 تاشون هم جزو SMT ها هستن و هایپم براشون خیلی زیاده
================================================
این همه JRPG خوب معرفی شده ولی توی انجمن هیچ خبری نیست
================================================
Final Fantasy Tactics: The War of the Lions با نسخه قدیمیش چه فرقی داره؟
متاسفانه سر و ته گیم پلی و لول دیزاینش همینه ! البته وقتی جادوی های بیشتر و قوی ترس میگیر ی و میری به کوکون که بازی کمی اوپن ورلد تر میشه بازی جذاب تر میشه !
..........
خودم به شخصه تازگیا ترجیح میدم فاصله رو با کامیونیتی ایرانی jpop ، jrpg , anime ، و غیره و ذلک مرتبط با ژاپن حفظ کنم!
ce7en44
کاربر سایت
یه دو ساعت دیگه ازش بازی کردم و تا چپتر 6 رسیدم و زدم خودش و ادامه هاش رو پاک کردم
بلافاصله بعد از تموم کردن Zodiac Age هم اومده بودم سراغ شماره XIII و اونگیم پلیش خیلی خوب بود و از این حداقل انتظار یه گیم پلی بهتر داشتم. الان دارم Digital Devil Saga میزنم و این جذابیتش چند برابر XIII ـه. البته اول Dark Cloud 2 رو شروع کردم ولی از اونجایی که باید عکس بگیره فکر کنم باگ داشت و دیگه جلوتر نرفت. حالا شاید بعداً داستان XIII رو از یه جایی خوندم یا رفتم فیلم هاش رو دیدم.
پ.ن: XIII رو که پاک کردم یه 100 گیگ از فضای هاردم خالی شد
vaan 2
کاربر سایت
خوب دیگه هیچی اگه بعد از بازی کردن یه tb مثل ۱۰ رفته بودی سراغش شاید تحملش میکردی ! ۱۲ بیشترین آزادی عمل و گزینه ها مثلا تو زمینه جادو و سلاح و غیره رو داره ! تعجب نمیکنم خورده باشه تو ذوقت !یه دو ساعت دیگه ازش بازی کردم و تا چپتر 6 رسیدم و زدم خودش و ادامه هاش رو پاک کردم
گیم پلیش خیلی خوب بود و از این حداقل انتظار یه گیم پلی بهتر داشتم. الان دارم Digital Devil Saga میزنم و این جذابیتش چند برابر XIII ـه. البته اول Dark Cloud 2 رو شروع کردم ولی از اونجایی که باید عکس بگیره فکر کنم باگ داشت و دیگه جلوتر نرفت. حالا شاید بعداً داستان XIII رو از یه جایی خوندم یا رفتم فیلم هاش رو دیدم.
پ.ن: XIII رو که پاک کردم یه 100 گیگ از فضای هاردم خالی شد
بدترین بیماری که ۱۳ باهاش دسته و پنجه نرم میکرد نبود آزادی عمل بود ، گیم پلی اسیر سیستم کامند، و طراحی مراحل هم اسیر مراحل شدیدا خطی بود! حتی زحمت سندباکس کردن محیط بازی رو هم به خودشون نداده بودن و کل مساحتی که در اختیار گیمر بود کلا دو متر پهنا داشت!
اواخر بازی محدودیت ها و ضعف گیم پلی رو متوجه می‌شدی که سیستم کامند و اختیار نداشتن روی کنترل همراه ها چه زخمی به بازی زده ! مثلا دو تا شخصیت جونشون کم میشد ، یکی تا نصفه یکی تا آخر ! اونی که جونش تا آخر کم شده بود حتی اگه هیل میشد بازم تو حمله بعدی میمرد، ولی اونی که تانصفه بود زنده میموند ، ولی برنامه نویسی بدون اختیار دادن به گیمر خودش می‌ره اونی که جونش کمتر هست رو هیل میکنه و تو حمله بعد جفتشون میمیرن ، و اوضاع وقتی قشنگ میرینه تو اعصابت که با مردن لیدر بازی تموم میشه ، ولی باز بازی می‌ره همراه رو هیل میکنه! به همین مسخرگی! با این وجود با اینکه خودشون می‌دونن چه گندی زدن با این سیستم بسته به فکر اصلاحش نمی افتن ،به جاش میرن بازی رو جوری طراحی میکنن که هیچ سیستم پانیشمنتی نداره و به شکل مسخره ای میتونی همون مبارزه رو دوباره تکرار کنی ! برای فرار از این قضیه هم مجبوری کلا یک کامند هر سه تا شخصیت رو بزاری روی هیل ، و همین موضوع مبارزه رو وارد یه لوپ عذاب آور بدون هیچ پیشرفتی تو مبارزه میکرد ! هر چند بازم خود گیم پلی ،انمیشن ها ، جادو ،اکشن و اون سیستم weakness دشمن که زرد میشدن و میفرستادیشون هوا واقعا برام لذت بخش بود ، اما عیب وایراد زیاد داشت !
تو شخصیت پردازی هم کارکتر های مونث کاملا برتری داشتن به مذکر ها ، خصوصا شخصیت پردازی لایتنیک و فنگ عالی و کول و جذاب بود ! اما کسی یا چیزی تو بازی نبود که کاور کنه و نمایش بده این شخصیت پردازی رو مثل این میمونه که مسی و رونالدو رو بزاری تو تیم تشتک سازی ورامین و انتظار داشته باشی بدرخشن! واقعا هوپ و جان اسنو lol عذاب آور بودن ! از طرفی لایتنینگ هم زیادی شعار زده (فمینیست نمایشی) بود شخصیتش! اگه مثل یونا و لیدی ashe روش کار میکردن میتونست خیلی بهتر باشه ، نه اینکه فقط صداش رو ببره بالا و به مردان مشت بزنه! Lol
طراحی شخصیت هم که بهترین تو سری بود!
در کل من خودم از ۱۳ لذت بردم سه بارم تمومش کردم ، ولی پتانسیل بازی با تصمیمات فاجعه بار و سنبل کاری و فقط شش ماه زمان اختصاص دادن برای پورت بازی روی ۳۶۰ تباه کردن این پتانسیل رو!
ce7en44
کاربر سایت
نه
دقیقاً به خوب نکته ای اشاره کردی، نمیدونی چقدر اعصابم خورد میشد وقتی میدیدم که همین یه ذره محیطی که برای راه رفتن درست کردن رو با دیوار نامرئی محدودتر هم کردن
بعدش هم تمام گیم پلی خلاصه شده بود توی اینکه دو قدم راه بری دو تا دشمن بکشی، دو قدم دیگه بری یه کات سین ببینی دوباره همین کارها رو تکرار کنی. نه یه میانبری، نه یه معمایی، نه یه چمیدونم صندوقچه مخفی ای، نه NPC و ... کل بازی رو میشد فقط با نگاه کردن به مینی مپ انجام داد. حتی لول آپ هم کاملاً خطی بود، دستت رو میزاشتی روی دکمه اکشن و خودش به نوبت قابلیت های جدید رو برات باز میکرد تا XP ـت تموم بشه. واقعاً هم راست میگی، بعد از شماره XII بازی کردن این عذاب آوره
اتفاقاً همینکه فقط کنترل لیدر رو به دست داشته باشی و اینکه مردن لیدر مساوی بود با تموم شدن بازی هم خیلی جالب بود، یعنی بعد از پرسونا 3 (که اونم به نظر خودم دلیل موجهی داشت و دلیلش این بود که بازیکن تا جای ممکن خودش رو جای شخصیت اصلی فرض کنه) دیگه ندیده بودم از این سیستم جایی استفاده کنن چون واقعاً یا باید امکان برنامه ریزی کردن برای یار های دیگه رو به بازیکن بدن (بازم مثل شماره 12) یا اینکه حداقل با مردن لیدر بازی رو تموم نکنن و روی یه نفر دیگه سوئیچ کنه وگرنه اصلاً نمیشه روی هوش مصنوعی توی همچین مواردی حساب باز کرد
فکر کنم من هنوز به فنگ نرسیده بودم ولی خداییش از هیچکدوم از شخصیت ها خوشم نیومده بود. بعضی وقت ها که توی فلش بک ها داستان احساسی میشد مخصوصاً در مورد sarah ِیه ذره جذب میشدم ولی بعدش یهو snow یه حرفی میزد که اصلاً مخم هنگ میکرد که این فازش چی بوده که این حرف رو زده
طراحی شخصیت فقط تیفا
اصلاً نگاه من رو به زندگی عوض کرد
اتفاقاً اصلاً با ترن بیس بودنش مشکلی نداشتم (هر چند مثل شماره X هم ترن بیس نبود و مثل شماره های قبلی semi turn base حساب میشد). من با شماره X هم خیلی حال کردم چون هم داستان جذابی داشت و به قولی چالشی بود.
دقیقاً به خوب نکته ای اشاره کردی، نمیدونی چقدر اعصابم خورد میشد وقتی میدیدم که همین یه ذره محیطی که برای راه رفتن درست کردن رو با دیوار نامرئی محدودتر هم کردن
بعدش هم تمام گیم پلی خلاصه شده بود توی اینکه دو قدم راه بری دو تا دشمن بکشی، دو قدم دیگه بری یه کات سین ببینی دوباره همین کارها رو تکرار کنی. نه یه میانبری، نه یه معمایی، نه یه چمیدونم صندوقچه مخفی ای، نه NPC و ... کل بازی رو میشد فقط با نگاه کردن به مینی مپ انجام داد. حتی لول آپ هم کاملاً خطی بود، دستت رو میزاشتی روی دکمه اکشن و خودش به نوبت قابلیت های جدید رو برات باز میکرد تا XP ـت تموم بشه. واقعاً هم راست میگی، بعد از شماره XII بازی کردن این عذاب آورهاتفاقاً همینکه فقط کنترل لیدر رو به دست داشته باشی و اینکه مردن لیدر مساوی بود با تموم شدن بازی هم خیلی جالب بود، یعنی بعد از پرسونا 3 (که اونم به نظر خودم دلیل موجهی داشت و دلیلش این بود که بازیکن تا جای ممکن خودش رو جای شخصیت اصلی فرض کنه) دیگه ندیده بودم از این سیستم جایی استفاده کنن چون واقعاً یا باید امکان برنامه ریزی کردن برای یار های دیگه رو به بازیکن بدن (بازم مثل شماره 12) یا اینکه حداقل با مردن لیدر بازی رو تموم نکنن و روی یه نفر دیگه سوئیچ کنه وگرنه اصلاً نمیشه روی هوش مصنوعی توی همچین مواردی حساب باز کرد
فکر کنم من هنوز به فنگ نرسیده بودم ولی خداییش از هیچکدوم از شخصیت ها خوشم نیومده بود. بعضی وقت ها که توی فلش بک ها داستان احساسی میشد مخصوصاً در مورد sarah ِیه ذره جذب میشدم ولی بعدش یهو snow یه حرفی میزد که اصلاً مخم هنگ میکرد که این فازش چی بوده که این حرف رو زده
طراحی شخصیت فقط تیفا
اصلاً نگاه من رو به زندگی عوض کرد
m.d.makan
کاربر فعال
جالبه همین الان اومدم بگم چرا از granblue خبری نشد ، دیدم توام پیگیری.اطلاعاتی از granblu fantasy relink و tales of arise نیست؟ مخصوصا تاریخ انتشارشون
یک سرچی زدم مثل اینکه بازی تو مراحل نهائی ساخت هست، جوری که دیگه Platinum روش کار نمیکنه و فقط Cygames داره تمومش میکنه.
فکر کنم بتونن به 2019 برسونن.
آخرین ویرایش:
vaan 2
کاربر سایت
اتفاقا میخواستم به سیستم لوت و گنجینه و آیتم های مخفی بازی که نه آپشن یه اصل اساسی برای بازی نقش آفرینی هست اشاره کنم که یادم رفت!نه
اتفاقاً اصلاً با ترن بیس بودنش مشکلی نداشتم (هر چند مثل شماره X هم ترن بیس نبود و مثل شماره های قبلی semi turn base حساب میشد). من با شماره X هم خیلی حال کردم چون هم داستان جذابی داشت و به قولی چالشی بود.
دقیقاً به خوب نکته ای اشاره کردی، نمیدونی چقدر اعصابم خورد میشد وقتی میدیدم که همین یه ذره محیطی که برای راه رفتن درست کردن رو با دیوار نامرئی محدودتر هم کردن
اتفاقاً همینکه فقط کنترل لیدر رو به دست داشته باشی و اینکه مردن لیدر مساوی بود با تموم شدن بازی هم خیلی جالب بود، یعنی بعد از پرسونا 3 (که اونم به نظر خودم دلیل موجهی داشت و دلیلش این بود که بازیکن تا جای ممکن خودش رو جای شخصیت اصلی فرض کنه) دیگه ندیده بودم از این سیستم جایی استفاده کنن چون واقعاً یا باید امکان برنامه ریزی کردن برای یار های دیگه رو به بازیکن بدن (بازم مثل شماره 12) یا اینکه حداقل با مردن لیدر بازی رو تموم نکنن و روی یه نفر دیگه سوئیچ کنه وگرنه اصلاً نمیشه روی هوش مصنوعی توی همچین مواردی حساب باز کرد
فکر کنم من هنوز به فنگ نرسیده بودم ولی خداییش از هیچکدوم از شخصیت ها خوشم نیومده بود. بعضی وقت ها که توی فلش بک ها داستان احساسی میشد مخصوصاً در مورد sarah ِیه ذره جذب میشدم ولی بعدش یهو snow یه حرفی میزد که اصلاً مخم هنگ میکرد که این فازش چی بوده که این حرف رو زده
طراحی شخصیت فقط تیفا
ایشون بانو فنگ هستن!
تفاوتش با یکی مثل اسنو رو میشه تو همین یه عکس فهمید ! یعنی اگه اسنو لال بود ، ۱۳ از لحاظ داستانی دو برابر بهتر میشد ، تا اون دیالوگ ها و تکه کلام های تاسف بار و میدل اسکولیش رو تکرار کنه!
تا یادم نرفته قویترین عضو پارتی هم بود
این که platinum دیگه روش کار نمی کنه واسه چند ماه پیشه، بعد از اون خبری نشده انگار
m.d.makan
کاربر فعال
درسته، بعد تمام شدن کار پلاتینیوم اوایل سرعت خوبی نداشت، بعدا مثل اینکه شروع به جذب نیرو کردن والان سرعت کارشون بهتر هست.
شاید باید منتظر TGS باشیم برای نمایش بعدی.
Fallen God
کاربر سایت
خب بریم باز زیرخاکی در بیاریم.
اخیرا خیلی وقت نشد بازی کنم به دلیل مشغله های مختلف ولی دو سه تا بازی مثل ریمستر وسپریا و کالیگولا اوردوز رو فرصت کردم یه ذره برم. البته بیشتر وقتمو طبق سنت دیرینه از سالیان قبل، صرف آیدولمستر میکنم به خصوص این سیندرالله () گرلز که پروژه مشترک cygames و آیمس تیم نامکوس و از تاثیرگذار ترین اثار این سبک در چند سال اخیره. قدرت واقعی مدلسازی سلشید انیمه وار این دو تیم با استعدادو میتونین در این بازی جست و جو کنین، جزئیات در کرکترا و لباس و حرکاتشون مسحور کننده س. گیم پلیی که از مال خودم چند وقت پیش ریکورد کردمو میذارم تا شما هم اینارو ببینین. (اصلا هم قصد ندارم مهارتم در ریتم گیما رو شو آف کنم 
)
جدا از این یکم Vesperia میزنم، واقعا لذت بخشه (جدا از رزولوشن کماکان پایینش، یا شایدم چشمای من خیلی تار شده) با اینکه قدیما روی xbox 360 یکم رفته بودمش ولی بازم همیشه از آرزو هام بود که روزی ریمستر بشه که خدا رو شکر، شد.
قشنگ میتونم ادعا کنم یوری بهترین پروتاگونیستیه که نویسندگان گیمینگ جاپنی تا امروز خلق کردن. کمیستری فوق العاده ای که کرکترای این بازی دارنو دیگه هیج وقت تو تیلز آو های بعدی ندیدم حقیقتاً. البته خودم بسیار طرفدار این فاز خیلی اجی جدید سریم که از برسریا شروع شده ولی بازم اون قدیمیا یه جذابیت خاصی داشتن که قابل جایگزینی نیست.
حالا از تجربه نوستالژیک و شیرین وسپریا و سیندرالله که بگذریم بریم سراغ....
The Caligula Effect: Overdose
هنوز خیلی بازی نکردم پس این متنو به چشم یه فرست ایمپرشن ببینین بهتره...البته فکرم نکنم اونقدر انگیزه ای باقی مونده باشه که بخوام تا تهشم برم.
در یک کلام باید بگم افسوس!
ایده های خیلی جذابی تو بازی یافت میشن، مثلا سیستم مبارزش برام جالب بود، شما استراتژیتون بر اساس پیس حرکت کرکتراس؛ یه جورایی ترکیب Superhot با پرسونا. خرت و پرتای زیادیم داره. آرت استایل بازیم جذابه، طراحی شخصیتا همه خوشگل و چشم نوازن. و از همه مهمتر موسیقی متنش، مثلا این موزیک متن نبرد های بازی بود تو اون مراحل اولی که رفتم:
کرکتر مدلا نمیدونم روی ویتا چه قدر کمبود جزییاتش به چشم میومده ولی اینجا دیگه قشنگ صحنه های درام رو هم مضحک میکنه برات: (تصور کنین توی صحنه های دارک این دختره با چنین لبخند سایکوتیکی نظاره گر اوضاع باشه)
محیط های بازی بسیار محدود، بعضاً کوریدوری و به شدت یکنواختن، این فیلتر سفیدیم که رو همه چیز داره اول کنتراست جالبی ایجاد میکنه ولی طولی نمیکشه که چشمتو بزنه. و از همه بدتر هوش مصنوعیه، وسعت دید چشم دشمن فکر نکنم بیش از چند میلیمتر باشه. به سادگی میشه همشون رو دور زد، حتی در باریک ترین راهرو ها.
با اینکه بازی از بعد دیداری سطحش پایینه ولی بازم فریم ریت بازی ثابت نیست. حتی نکردن اینو درست کنن، روی ویتا که میگفتن گاهی اوقات بازی غیرقابل بازی میشه، البته اینجا خدا رو شکر تا حد غیرقابل بازی شدن پیش نمیره.
راجبه داستان هم نمیتونم خیلی قضاوت کنم، ستینگش جالبه و ذاتا بسیار سنگین و دارکم هست، تمام شخصیتای داستان به یه دلیلی با دنیای واقعی مشکل دارن و به این بهشت مجازی آورده شدن که شما و دوستاتون قراره ازش فرار کنین چون با فیک بودنش مشکل دارین، یا اینکه میتونی مسیر داستانو عوض کنیو به تیم مقابل ملحق شی و برای موندن بجنگی. (اینطور که میگن). سوالات ذهن درگیر کنیم ازت میپرسه که باید جواب بدی (از اوناس که دیالوگ انتخاب میکنی، مثل پرسونا و شین مگامی) حالا باز نمیدونم این انتخابا اثریم دارن یا نه بازی هرگز وارد بطن موضوعات نمیشه.
چون خیلی جلو نرفتم و از عمق داشته یا نداشته کرکترا خبریم ندارم از قضاوت معذورم. فقط یه نکته ش برام جالب بود، سر باس اول بازی که اولین شخص از تیم ویلینا میاد به جنگمون، طرف کلی طومار میگه راجبه اینکه چرا دلش میخواد توی اون دنیای مجازی بمونه، طوری که فکر میکنی ازوناس که اگر گوشه گیرشون کنی در راه آرمان هاش انتحاری میزنه! ولی درست بعد از فایت نمیدونم چطور 180 درجه تغییر موضع میده با وقاحت تمام میگه منم میتونم جوین گروهتون بشم؟
خلاصه راجبه کالیگولا حرف زیاده ولی خب ارزش گفتن بیش از این رو نداره. یه ایده جذابی که هدر رفت. نظرم راجبه این بازی منفیه، گول نقاشیای خوشگلشو نخورین. kek
اخیرا خیلی وقت نشد بازی کنم به دلیل مشغله های مختلف ولی دو سه تا بازی مثل ریمستر وسپریا و کالیگولا اوردوز رو فرصت کردم یه ذره برم. البته بیشتر وقتمو طبق سنت دیرینه از سالیان قبل، صرف آیدولمستر میکنم به خصوص این سیندرالله (
) گرلز که پروژه مشترک cygames و آیمس تیم نامکوس و از تاثیرگذار ترین اثار این سبک در چند سال اخیره. قدرت واقعی مدلسازی سلشید انیمه وار این دو تیم با استعدادو میتونین در این بازی جست و جو کنین، جزئیات در کرکترا و لباس و حرکاتشون مسحور کننده س. گیم پلیی که از مال خودم چند وقت پیش ریکورد کردمو میذارم تا شما هم اینارو ببینین. (اصلا هم قصد ندارم مهارتم در ریتم گیما رو شو آف کنم )
جدا از این یکم Vesperia میزنم، واقعا لذت بخشه (جدا از رزولوشن کماکان پایینش، یا شایدم چشمای من خیلی تار شده) با اینکه قدیما روی xbox 360 یکم رفته بودمش ولی بازم همیشه از آرزو هام بود که روزی ریمستر بشه که خدا رو شکر، شد.
قشنگ میتونم ادعا کنم یوری بهترین پروتاگونیستیه که نویسندگان گیمینگ جاپنی تا امروز خلق کردن.
کمیستری فوق العاده ای که کرکترای این بازی دارنو دیگه هیج وقت تو تیلز آو های بعدی ندیدم حقیقتاً. البته خودم بسیار طرفدار این فاز خیلی اجی جدید سریم که از برسریا شروع شده ولی بازم اون قدیمیا یه جذابیت خاصی داشتن که قابل جایگزینی نیست.حالا از تجربه نوستالژیک و شیرین وسپریا و سیندرالله که بگذریم بریم سراغ....
The Caligula Effect: Overdose
در یک کلام باید بگم افسوس!
ایده های خیلی جذابی تو بازی یافت میشن، مثلا سیستم مبارزش برام جالب بود، شما استراتژیتون بر اساس پیس حرکت کرکتراس؛ یه جورایی ترکیب Superhot با پرسونا. خرت و پرتای زیادیم داره. آرت استایل بازیم جذابه، طراحی شخصیتا همه خوشگل و چشم نوازن. و از همه مهمتر موسیقی متنش، مثلا این موزیک متن نبرد های بازی بود تو اون مراحل اولی که رفتم:
جدا از موارد بالا تقریبا هر چیز دیگه ای درباره این بازی نزدیک به فاجعه س، به خصوص تو حوزه انیمیشن که کارای ایندی هنرمندان بسیجی بنیاد از این سطحشون بالاتره. کرکتر مدلا نمیدونم روی ویتا چه قدر کمبود جزییاتش به چشم میومده ولی اینجا دیگه قشنگ صحنه های درام رو هم مضحک میکنه برات: (تصور کنین توی صحنه های دارک این دختره با چنین لبخند سایکوتیکی نظاره گر اوضاع باشه
)
راجبه داستان هم نمیتونم خیلی قضاوت کنم، ستینگش جالبه و ذاتا بسیار سنگین و دارکم هست، تمام شخصیتای داستان به یه دلیلی با دنیای واقعی مشکل دارن و به این بهشت مجازی آورده شدن که شما و دوستاتون قراره ازش فرار کنین چون با فیک بودنش مشکل دارین، یا اینکه میتونی مسیر داستانو عوض کنیو به تیم مقابل ملحق شی و برای موندن بجنگی. (اینطور که میگن). سوالات ذهن درگیر کنیم ازت میپرسه که باید جواب بدی (از اوناس که دیالوگ انتخاب میکنی، مثل پرسونا و شین مگامی) حالا باز نمیدونم این انتخابا اثریم دارن یا نه بازی هرگز وارد بطن موضوعات نمیشه.
چون خیلی جلو نرفتم و از عمق داشته یا نداشته کرکترا خبریم ندارم از قضاوت معذورم. فقط یه نکته ش برام جالب بود، سر باس اول بازی که اولین شخص از تیم ویلینا میاد به جنگمون، طرف کلی طومار میگه راجبه اینکه چرا دلش میخواد توی اون دنیای مجازی بمونه، طوری که فکر میکنی ازوناس که اگر گوشه گیرشون کنی در راه آرمان هاش انتحاری میزنه! ولی درست بعد از فایت نمیدونم چطور 180 درجه تغییر موضع میده با وقاحت تمام میگه منم میتونم جوین گروهتون بشم؟
خلاصه راجبه کالیگولا حرف زیاده ولی خب ارزش گفتن بیش از این رو نداره. یه ایده جذابی که هدر رفت. نظرم راجبه این بازی منفیه، گول نقاشیای خوشگلشو نخورین. kek
vaan 2
کاربر سایت
از اونجا که فاینال ۷ تا قبل e3 میاد و اعلام کردن برای ساخت دنباله هاش هنوز برنامه ریزی نکردن ! میشه انتظار داشت فاینال ۱۶ e3 بعدی معرفی بشه؟؟؟؟
یعنی اگه e3 معرفی نشه ، باید برای همیشه پرونده فرانچایز رو ببندیم ! ته تهش اینه که فاینال ۶-۵-۴ رو ریمیک کنن یا مثلا ۱۰-۳ رو بسازن!
یعنی اگه e3 معرفی نشه ، باید برای همیشه پرونده فرانچایز رو ببندیم ! ته تهش اینه که فاینال ۶-۵-۴ رو ریمیک کنن یا مثلا ۱۰-۳ رو بسازن!
یا شاید این دفعه میخوان قبل از این که هیچ چیز نهایی نشده یه چیزی رو معرفی نکنن چند "سال" بعد توش بمونن.... نه؟
vaan 2
کاربر سایت
چند سال دیگه ، الان ۱۵ ساله فاینال شماره دار آفلاین جدیدی معرفی نشده!
شایعه هایی که وجود داشت این بود که فاینال فانتزی ۱۵ قبل از اینکه ورسوس رو شماره دار کنن در حال مراحل پیش تولید بود!
سال ۲۰۱۴ هم یوشیدا تو یه مصاحبه که خوندم تاکید کرد اگه فاینال فانتزی بتونه شکوه سری رو برگردونه اون ۱۶ هست نه ۱۵ ، پس یه چیزی در حال ساخت بوده! که این حرف رو زده !
تازگی ها هم یه مصاحبه کرده که تمرکز نسخه های بعدی فاینال باید کاملا روی فانتزی باشه نه مکا یا تکنولوژی!
امیدوارم خودش با همین ذهنیت روش کار کنه!
این مصاحبه های هم که مرتب راجع به نسخه های بعدی میکنه باعث شده خیلی ها بگن کارگردان ۱۶ ه ، خیلی ها هم بگن تهیه کننده است! تایید هم شده که روی یه بازی نسل بعدی کار میکنه!
البته مهم نیست فاینال ۱۶ اصلا ساخته میشه یا نه ، مهم اینه که کی میسازدتش! تابه تا هم زیاد راجع به ۱۶ حرف میزد ، برای همین خیلی نگران کننده بود !
Fallen God
کاربر سایت
با توجه به ابعاد پروژه ریمیک 7 من خیلیییی بعید میدونم حالا حالا ها خبری بشه. اگر 16 رو معرفی کنن، 7 از لحاظ هایپ کاملا ممکنه زیر سایه 16 محو بشه، منطقی نیست. (به خصوص پارت دوم یا شایدم سوم که یه سال بعد قبلی میاد انگار)
شخصا امیدوارم یه اسپین آف یا کلا یه اف اف غیر شماره دار بسازن با یه تیم تازه کار ولی با استعداد.
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google