طرفداران ژانر Horror

بهترین بازی‌های سبک وحشت در نسلی که گذشت

  • Days Gone

  • Observer

  • Layers of Fear

  • Resident Evil 2 Remake

  • Resident Evil 7: Biohazard

  • Detention

  • The Evil Within 2

  • Until Dawn

  • The Last of Us: Part II

  • Little Nightmares

  • SOMA

  • Outlast

  • Dead By Daylight


Results are only viewable after voting.
خیلی تاپیک خوبیه ممنون
حالا الان موج بازی های ترسناک جدید خب گیمرهای جدیدتر رو جذب کرده و به حق هم کیفیت خوبی دارن اکثرشون.
ولی خب برای بعضیا عناوین قدیمی با هیچ چیزی قابل قیاس نیستن.
من یادمه اون موقع ها سر ولفنشتاین 3d هم میترسیدم چون بازی فوق العاده پیچ در پیچ و سخت و منحصر به فرد بود.
من اون زمان دهه 90 شوترباز بودم بصورت کلی و منتاسفانه عناوینی مثل سایلنت هیل و .... رو زمان خودشون تجربه نکردم. ولی توی عناوین شوتر اون دوره واقعا quake 1 خیلی خیلی ترسناک بود برام و شاید بشه گفت ترسناکترین بازیه عمرمه همیشه.
ولی خب بعدا یک تاپ 10 میدن از بازی های ترسناک مورد علاقم
 
Rule of Rose

بازی سومی که در پست قبلیم گفتم معرفی میکنم این بازی یعنی بازی قانون گل رز هست ، این بازی برای من تبدیل به یکی از خاطره انگیزترین و زیباترین و آرامش بخش ترین بازیها در سبک ترسناک شد ! داستانی عجیب و البته آموزنده در کنار شخصیت پردازی عالی مخصوصا شخصیت اصلی بازی یعنی خانم جنیفر و جلوه های صوتی و بصری ( گرافیک ) بازی که در نسل ششم ساخته و عرضه شد ولی به میزان قابل ملاحضه ای از این نسل جلوتر بود .

خاطرات زیادی از این بازی دارم اما از اون جایی که زیاد اهل خاطره تعریف کردن نیستم پس به صورت کلی میتونم بگم بخشی از دوران زندگیم با خاطرات خوب و شیرین و گاهی تلخ این بازی سپری شد که همیشه به خوبی ازش یاد میکنم ، در زمانی که بازی کردن بازیها بیشتر با اسم تیم و شرکت سازنده اشون شروع میشدن این بازی به من ثابت کرد هیچ وقت نباید به طور کامل از تجربه جدید در دنیای بازیها صرف نظر کرد ، خیلی از اوقات یک جواهر ناب در ناشناخته ترین مکان ها شناخته شدند .


 
Rule of Rose

بازی سومی که در پست قبلیم گفتم معرفی میکنم این بازی یعنی بازی قانون گل رز هست ، این بازی برای من تبدیل به یکی از خاطره انگیزترین و زیباترین و آرامش بخش ترین بازیها در سبک ترسناک شد ! داستانی عجیب و البته آموزنده در کنار شخصیت پردازی عالی مخصوصا شخصیت اصلی بازی یعنی خانم جنیفر و جلوه های صوتی و بصری ( گرافیک ) بازی که در نسل ششم ساخته و عرضه شد ولی به میزان قابل ملاحضه ای از این نسل جلوتر بود .

خاطرات زیادی از این بازی دارم اما از اون جایی که زیاد اهل خاطره تعریف کردن نیستم پس به صورت کلی میتونم بگم بخشی از دوران زندگیم با خاطرات خوب و شیرین و گاهی تلخ این بازی سپری شد که همیشه به خوبی ازش یاد میکنم ، در زمانی که بازی کردن بازیها بیشتر با اسم تیم و شرکت سازنده اشون شروع میشدن این بازی به من ثابت کرد هیچ وقت نباید به طور کامل از تجربه جدید در دنیای بازیها صرف نظر کرد ، خیلی از اوقات یک جواهر ناب در ناشناخته ترین مکان ها شناخته شدند .


این بازی رو دارم ولی تجربه نکردم. اولش خیلی عجیب شروع شد کنترل بازی هم جالب نبود. حالا نمی دونم دوباره تستش کنم یا نه؟
 
این بازی رو دارم ولی تجربه نکردم. اولش خیلی عجیب شروع شد کنترل بازی هم جالب نبود. حالا نمی دونم دوباره تستش کنم یا نه؟
درسته ! بازی خاصی هست ولی اگر بتونید کمی باهاش ادامه بدید میبینید که ارزشش و خیلی داره ، البته ممکنه از حالت بازی و نوع روایت داستان خوشتون نیاد اما وقتی کم کم با داستان زیبای بازی درگیر بشید اونوقت حالت بازی و نوع روایت داستان لذت بخش خواهد شد ، به هرحال شخصیت بازی یک دانش آموز دختر هست که وارد دنیای بی رحمی از حسادت ها و کینه ها میشه که یکی مثل من نتونستم بیخیال نجات دادنش بشم !

اگه تصمیم گرفتید بازی کنید و تمامش کردید خوشحال میشم نظرتون و اینجا با ما هم درمیون بذارید ، ممنون

ویرایش :

اگر کسی از دوستان خواست داستان بازی و بدونه میتونه به این تاپیک مراجعه کنه : Rule of Rose ( کاری از دوست عزیزمون @Silent Dream )
 
آخرین ویرایش:
Parasite Eve

وقتی صحبت از تجربه های ترسناک زندگیمون میشه معمولا ذهنمون میره سراغ اون خاطرات ترسناکی که هنوزم نتونستیم جواب درستی براشون پیدا کنیم آخه سوالات بی جواب خودشون ترسناک هستن پس در اولویت انتخاب ذهنمون قرار میگیرن و در نهایت درباره اش حرف میزنیم .

این بازی به معنای واقعی کلمه ترسناکه و حسی آمیخته با ترس و هیجان و تنهایی رو به بهترین صورت به بازیکن القا میکنه که حتی با گذشت سالهای زیادی که از تجربه اش میگذره اما هنوزم خاطراتش که همراه با ترس و هیجان و تنهایی بود برام زنده هست و قسمتی از چیزایی شده که دوست دارم درباره اش بنویسم و تجربه ام و بگم .

جلوه های صوتی و بصری اون زمان و بذارید در کنار نبود صدا گذاری در شخصیت های بازی و سرعت بارگذاری بازی و در پلی استیشن یک تصور کنید و حالا ببینید این بازی چی داشت که تبدیل شد به بهترین ها در نوع خودش و این بازیای جدید ( که همه چیزایی که این بازی و بازیای اون دوران نداشتن و دارن ) از چی خالی شدن که دیگه نمیتونن تبدیل بشن به بهترین ها و فقط درجا میزنن !

ترس : محیطهای روشن در مکان های باز و مکان های بسته همراه بود با جو به خصوصی از راز و ترس که به بهترین شکل گاهی با سکوت طولانی که صدای کوچکی میشکستش و گاهی با وجود صداهای زیاد محیط سکوتی عجیب آغاز میشد و وقتی تاریکی با محیط همراه بود این جو در همه ابعادش به بالاترین حد از حس ترس تبدیل میشد ؛ هیجان : محیطهای خطرناک در کنار موجودات قوی و عجیب ( که گاهی در عین کوچک بودن بسیار خطرناک میشدن و گاهی با اندازه های چند متری لرزه بر تن بازیکن می انداختن ) با محدویت سلاح و مهمات به اندازه کافی هیجان داره که نخوام بیشتر توضیح بدم ؛ تنهایی : باید بجنگی چون این شغلته باید تا تهش بری چون این هدفته اما تنهایی ! تنها چیزی که در بازی اندکی حس تنها نبودن و میده حضور شخصی به نام داگلاس هست .


PE II 1.jpg

PE II 2.jpg PE II 3.jpg

PE II 4.jpg PE II 6.jpg PE II 5.jpg

165212

@ یاد اون روزای خوب گرامی باد @
پایان
 
یکی از بازی هایی که این نسل بدون شک جاش خیلی خالی بود Dead Space هست. کلا این فرانچایز از همون اول هم بخاطر ایده داستانی ناب و هم گیم پلی جذاب و سرگرم کننده ای که داشت بنظرم به یکی از بهترین های این سبک تبدیل شد.
من خودم تمام نسخه ها به غیر از ignition رو تجربه و بارها تموم کردم. کلا یکی از لذت بخش ترین سری های ترسناک و از فرانچایزهای محبوبم هست. نسخه اول اتمسفر دارک و خیلی خوبی داره. هر چند بیشتر به جامپ اسکیر متکی بود اما از معدود بازی های خوب اکشن ترسناک نسل هفتم با المان های بقا بود. نسخه دوم هر چند به عقیده خیلی ها تم اکشن تر و سینماتیک تری پیدا کرده بود اما بنظرم از هر نظر نسبت به نسخه اول پیشرفت کرده بود، مخصوصا از نظر لول دیزاین و پیسینگ بنظرم میشه گفت تقریبا از ابتدا تا انتها بی نقص هست و شخصا برای من جز تاپ ۳ نسل قبل هست و در کنار RE4 از معدود بازی هایی هست که هر چقدر هم بازی کنم خسته نمیشم. نسخه سوم هم از لحاظ داستانی خیلی ناامید کننده بود و دیگه اون اتمسفر و جو تاریک نسخه های قبلی رو نداشت اما هنوز هم گیم پلی جذابی داشت و بعضی از ایده ها و‌ مکانیزم های گیم پلی مثل شخصی سازی و ترکیب اسلحه های مختلف ارزش تکرار بازی رو بالا میبرد و بخاطر همین ایده ها من هنوز هم هر از گاهی DS3 رو بازی میکنم.
امیدوارم با فروش خوب fallen order هم ea سر عقل بیاد و یه نسخه جدید رو گرین لیت کنه. هر چند بدون ویسکرال و با وجود سیاست های ea شاید دیگه اون DS سابق نشه اما بهتر از اینه که این سری مرده بمونه و با گرافیک نسل بعد هم مطمئنم چیز خفنی میشه .
 
خب منم یه لیست میدم از ترسناکترین هایی که تجربه کردم. لیست من شاید داخلش عناوینی باشه که خیلی قدیمی باشه ولی اون زمان برای من و هم نسل های من پر استرس ترسناک بودن واقعا .
1- Quake 1
2- Doom 3
3- The evil within
4- clive barkers undying
5- F.E.A.R
6- Resident evil 7
7- The evil within 2
8- call of cthulhu dark corners of the earth
9- clive barkers jericho
10- Dead space 1
11- return to castle wolfenstein
12- Half life
13- Hexen beyond heretic
14- stalker shadow of chernonyl
15- Doom 1
16- silent hill home coming
17- Resident evil 4
18- prey 2017
19- metro 2033
20- The last of us part 2
21- wolfenstein 3d
یه سری بازی ها رو هم تجربه کردم مثل Amnesia و outlast که خب علی رغم تحسین و تمجیدها اصلا به من نچسبیدن، چون از منفعل بودن بدم میاد و همون یک باری که تمومشون کردم با وجود اتمسفرهای ستودنی ولی توی مدیوم ویدئو گیم اصلا برام جذابیت و زیبایی نداشتن. البته نظر من هست و خب خیلی ها هم باهاشون حال کردن به هر ترتیب.
 
آخرین ویرایش:
@Democracy

نریمان جان نمیخوای یک حرکتی بزنی؟!نزن!خودم میزنم :x

اقا این اسکرین شات را تو توییتر گذاشتن! از دیدنش سیر نمیشم! اوج اتمسفر و گرافیک فنی و هنری بازی

View attachment 190302

نسخه اول اتمسفر و ارت دایرکشن خیلی خوبی داشت. همه اینها به لطف کسی مثل نائوکی کاتاکای هست که کارگردان هنری REmake هم بود. هر چند بنظرم EW مثل ریمیک از ابتدا تا انتهای بازی به معنای واقعی کلمه یه شاهکار هنری نبود و بعضی قسمت ها بهتر و بعضی جاها هم ضعیفتر بود. یکی از نقاط مثبت نسخه اول هم نسبت به نسخه دوم همین مورد بود و دوست داشتم نسخه دوم هم بیشتر این فضای تاریک و اتمسفر رمزالود نسخه اول رو داشته باشه هر چند تم کاملا متفاوت و رنگی داشت. الان که دارم EW2 رو دوباره بازی میکنم بنظرم به غیر از اتمسفر تو بقیه زمینه ها نسبت به EW1 پیشرفت داشت و بهتر شده بود، مخصوصا روایت یا گیم پلی و کنترل که تا حدود زیادی اون jank نسخه اول رو نداشت و لذت بخش تر شده بود. در هر صورت به عنوان یه فن سری و تانگو به شدت امیداورم الان با وجود مایکروسافت نسخه سوم هم گرین لیت و ساخته بشه و داستان با شخصیت های دیگه مثل کیدمن یا جوزف ادمه پیدا کنه.
 
از اون لیست Detention رو قبلا حدود دو سه ساعتی بازی کردم. اتمسفر خارق العاده ای داره. کلا بازی های ترسناک با این ارت استایل و سبک گرافیکی رو دوست دارم و بیشتر یاد بازی های پوینت اند کلیک کلاسیک میافتم. داستان هم تا اونجایی که بازی کردم خوب بود و بنظرم نوع روایت و خود شخصیت ها توی القای ترس خیلی تاثیرگذار بود. اگر فرصت شد حتما برمیگردم و تمومش میکنم. به غیر از اون هم از بین لیست TEW2، RE2R و RE7 رو بازی کردم و بنظرم عالی بودند. مخصوصا RE7 که بنظرم از معدود بازی های واقعا خوب و تاثیرگذار این سبک و نسل بود.
 
رفقا من‌ پیشنهاد‌ میکنم‌ حتما‌ undying رو بازی کنید، بازی خیلی قدیمی ای هست ولی جدا هنوزم بازی کردنش و حال و‌ هوا‌ و‌ اتمسفرش بی نظیره. اون‌ زمان‌ هم‌ خیلی‌ محجور‌ واقع‌ شد‌ ولی یکی‌ از‌ عناوین‌ شاهکار‌ ژانر‌ وحشت‌ و‌ شوتر‌ هست.
چرا‌ واقعا‌ دیگه‌ بازی‌ های‌ این‌ تیپی‌ ساخته‌ نمیشه؟! خود‌ کلایو‌ بارکر‌ هم‌ نتونست‌ شبیهشو‌ بسازه،‌ با‌ اینکه‌ فوق‌ العاده‌ jericho رو دوست داشتم‌ و‌ دارم‌ ولی‌ undying سطح ساخت‌ و‌ کیفیتش‌ قابل‌ مقایسه‌ نبود‌ با‌ جریکو. البته‌ امیدوارم‌ یه‌ روز‌ دوباره‌ هردوتاشو‌ ببینیم‌ نسخه‌ های‌ بعدیشونو‌ که‌ البته‌ یکی‌ از‌ اون‌ آرزوهای‌ محاله‌ تقریبا.
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or