من فارکرای رو چشم بسته خریدم و با پسرخالم اومدیم خونه نصب کردیم.
اصلا فکرش رو هم نمیکردم از اواسط بازی حالت تخیلی میگیره و جهش یافته ها و دشمنهای جدید بهش اضافه میشن.
م پسرخالم اونموقع اصلا این تم تخیلی/فضایی رو دوست نداشت ولی تا وقتی به اون بخش بازی برسیم داشتیم با بازی عشق میکردیم.
اوایل بازی که گلایدر رو دیدیم و همینطوری رفتم روش دکمه زدم و دیدم میشه باهاش پرواز کرد من تا مرز خیس کردن خودم رفتم.
در صورتی که جزو مراحل اصلی بازی بود ولی خب کی بود که زیرنویس بخونه یا به مکالمات گوش بده ، کامل محو بازی بودیم.
از ان بخش که جهش یافته ها اومد پسرخالم انگار آب یخ ریختن روش و از بازی بدش اومد ولی خب من تو روزهای بعد ادامه دادم و شد یکی از بهترین بازیهای اون سال.
جالبه بعد تموم کردنش دیگه بازی نکردمش ، بعدها یه دیسک دیگه ازش اومده بود به اسم فارکرای 1.5 یا همچین چیزی که چندتا مرحله داشت که با اوایل نسخه اوریجینال متفاوت بود. (احتمالا از این دموها بوده که بهمون انداخته بودن ، نمیدونم

)
اون رو کمی بازی کردم و گذاشتم کنار تا کرایسیس که تریلر اولش رو که دیدم مغزم ذوب شد.
پیشرفت تو یه دوره دو+سه ساله واقعا عجیب و غریب و غیر قابل باور بود.
اون سالها تو بخش گرافیکی و تصویری بازیها عملا رنسانس صنعت بود که به نظرم کرایسیس پیشرو ترین بین عناوین دیگه بود.
هنوز هم که هنوزه میشه کرایسیس 1 رو با فارکرای 5 و حتی 6 تو یکسری از ویژگیها مقایسه کرد و چهارشاخ موند که چطور اون زمان یه همچین چیزی رو ساختن.
واقعا کرایتک دیوونه بود که فکر ساخت همچین بازی رو به واقعیت تبدیل کرد ولی از اون دیوونه تر ناشری مثل EA بود
من کرایسیس 1 رو همون سال توی گیم نت یه چندساعتی بازی کردم که این هیجان و هایپم برای بازی رو بخوابونه ولی تقریبا 2009 یا 10 بود که PC رو به روز کردم و تونستم کاملا بازی کنم که خب اونموقع وارهد هم در دسترس بود و پشت به پشت بازیشون کردم.
واقعا نسخه اول و از اون بهتر وارهد یکی از بهترین پکیجهای شوتر اول شخص هستن ، هنوز هم به راحتی میتونن جزو 10تای برتر تاریخ باشن.
مخصوصا که حالت نیمه جهان باز و سندباکس دارن.