شینجی میکامی: ترساندن مردم مشکل شده است

[A.R.A.$.H]

​

مرد معروف به پدر سبک وحشت و خالق بازی Evil Within آقای Shinji Mikami معتقند که ترساندن بازیبازها مشکل تر شده است اما همچنان امیدوارند شما در هنگام بازی وحشت زده شوید.
آقای Mikami طی مصاحبه خود با Edge گفته اند:

در القای ترس به مردم تغییرات زیادی ایجاد نشده ما آنها عادت می کنند و خواهند فهمید که چه چیزی انتظار آنها را می کشد. بر همین اساس ترساندن مشکل تر شده است.

تیم آقای Mikami گاهی در بازی کنترل را از دستان شما خارج خواهند کرد تا احساس قدرت نکنید. این موضوع به مانند مبارزه یک کودک با بوکسور سنگین وزن در رینگ طی 12 دور است! Evil Within در سال 2014 خواهد آمد و آقای Mikami در رابطه با ساخت و عرضه این بازی گفته اند:

مدیریت یک تیم همچنان سخت است. اما اکنون که این عنوان قابل بازی است، همه چیز به راحتی در کنار یکدیگر قرار می گیرد. در مقایسه با دوسال پیش کارها راحت تر شده. ساخت بازی همانند یک قطار شهربازی است. بسیار سرگرم کننده اما گاهی هم سر شما بسیار شلوغ خواهد بود. زمانی که سوار این قطار هستید و بالا می روید وحشتناک است و زمان زیادی طول می کشد اما پایین آمدن بسیار لذت بخش است و در یک چشم بر هم زدن اتفاق
می افتد.

به نظر شما آیا Evil Within می تواند جان تازه ای به سبک وحشت ببخشد؟
VG247

 

[Bahram]

تیم آقای Mikami گاهی در بازی کنترل را از دستان شما خارج خواهند کرد تا احساس قدرت نکنید.

به نظرم همين يك نكته باعث ترسوندن بازيكن ميشه،تو اين نسل كه بيشتر بازي هايي كه قرار بود ترسناك باشن همه چي در اختيار بازيكن ميذاشتم و تا دندون مسلح بودي:d براي همين تو ترسوندن موفق نبودن ولي به نظر مياد Evil Within قراره متفاوت باشه،من كه خيلي منتظر اين بازي ام:d

 

[Inquisitor]

به نظرم همين يك نكته باعث ترسوندن بازيكن ميشه،تو اين نسل كه بيشتر بازي هايي كه قرار بود ترسناك باشن همه چي در اختيار بازيكن ميذاشتم و تا دندون مسلح بودي:d براي همين تو ترسوندن موفق نبودن ولي به نظر مياد Evil Within قراره متفاوت باشه،من كه خيلي منتظر اين بازي ام:d

دقیقا!:d اکثر بازی های ترسناک الان انقدر دیگه اسلحه میدن طرف دیگه احساس ترس نمیکنه!:d یه زمانی یه خشاب بهت میدادن یه مرحله رو باید تموم میکردی باهاش!:d

 

[Schürrle]

یکی از عناصر مهم این سبک به نظرم محیط و فضای بازیه.وقتی محیط ترس آلود باشه آدم خود به خود حس ترس و پیدا می کنهیه کی از نقات قوّت OutLast هم فصای خفه اش و تاریکش بودامیدوارم The Evil Within هم اینجوری باشه:bighug:

 

[mdtnt]

یکی از عناصر مهم این سبک به نظرم محیط و فضای بازیه.وقتی محیط ترس آلود باشه آدم خود به خود حس ترس و پیدا می کنهیه کی از نقات قوّت OutLast هم فصای خفه اش و تاریکش بودامیدوارم The Evil Within هم اینجوری باشه:bighug:

محیط بازی The Evil Within خیلی از مراحلش شبیه مراحل روستا Evil 4 دارد

این دوتا عکس رو نگاه کن شبیه بودن بازی The Evil Within به Evil 4 تو این دوتا عکس مشخص است

 

[Devil-Girl]

خوب، شینجی میکامی اشتباه کرده:d
باید این حقیقت رو قبول کرد که یه چیزهایی دیگه تکرار نمیشن.
huning ground , fatal frame , fear 1 , re 3 , clock tower دیگه تکرار نمیشن.همونطور که خواننده هایی مثل قردی مرکوری و بینگ کراسبی و ... دیگه تکرار نمیشن. همونطور که guitar hero 2 دیگه تکرار نمیشه.همینطور هیتمن 1و2 . یا مکس پین 1و2 یا مافیا 1 .
میدونی که منظورم چیه.اینا همه تموم شدن رو رفتن.
الان تو دوره جدید دیگه همه به المان های دیگه ای اهمیت میدن که واسه من یکی خوشایند نیست.

المانهای ترس توی بازی ها که تغییری نکرده یه اصله که بازیسازها نسبت بهش بی تفاوت شدن چون فکر می کنن اینجور بازی ها دیگه طرفدار نداره درست مثل فیلمهای جدید!

 

[Turok-71]

عاشق این زامبی های چغِرم،از اینا که میرن رو مخ و باید واسه کشتنشون تلاش کرد،،خوشبختانه قبلا و الانم دوباره تایید شد که تو بازی هستن!

میکامی آخر مصاحبه میگه:

“The scariest parts will be when you encounter enemies that cannot be killed with a gun,” Mikami grins. “Even if you shoot them they won’t die, so you’ll have to run or use a trap to beat them. That should be fun – and also scary.”

دشمنایی که با سلاح نمیمیرن و دو گزینه دارین در صورت تقابل باهاشون: فرار یا تله، دیگه خبری از mini-gun و luncher نی!

تو کیسه خواب اینو بازی میکنم،میدونی که؟

 

[hmd2009]

خوب، شینجی میکامی اشتباه کرده:d
باید این حقیقت رو قبول کرد که یه چیزهایی دیگه تکرار نمیشن.
huning ground , fatal frame , fear 1 , re 3 , clock tower دیگه تکرار نمیشن.همونطور که خواننده هایی مثل قردی مرکوری و بینگ کراسبی و ... دیگه تکرار نمیشن. همونطور که guitar hero 2 دیگه تکرار نمیشه.همینطور هیتمن 1و2 . یا مکس پین 1و2 یا مافیا 1 .
میدونی که منظورم چیه.اینا همه تموم شدن رو رفتن.
الان تو دوره جدید دیگه همه به المان های دیگه ای اهمیت میدن که واسه من یکی خوشایند نیست.

حالا این بازیشم که یک گرافیکی هم نداره

 

[uriel]

من که خیلی با استایل بازیش حال کردم، یعنی یه جور عجیب غریب منتظرشم، کاری ندارم چقدر بتونه بترکونه سبک وحشت رو( البته از ته دل امید دارم که این اتفاق هم بیفته) ولی چیزی که مهمه اینه که شخصا با تریلر و گیم پلیش خیلی شدید حال کردم.
من که توی بازی هایی که بازی کردم هیچ بازی هایی مثل Quake 1 و Doom 3 و Metro 2033 و ... توشون تنش و ترس رو احساس نکردم، البته این Alan wake هم جدای از زیبایی های خارق العادش ، من یکی رو که خیلی ترسوند، انصافا توی درجه های سختی بالا که بازی کنی سایه ی دشمناش هم روی صندلی میخکوبت میکنه، حالا شاید خیلیا با من هم نظر نباشن ولی من شدیدا توی سبک وحشت باهاش حال کردم( نور پردازیش هم خیلی به این موضوع کمک کرده خدایی).

 

[hmd2009]

مدیریت یک تیم همچنان سخت است. اما اکنون که این عنوان قابل بازی است، همه چیز به راحتی در کنار یکدیگر قرار می گیرد. در مقایسه با دوسال پیش کارها راحت تر شده. ساخت بازی همانند یک قطار شهربازی است. بسیار سرگرم کننده اما گاهی هم سر شما بسیار شلوغ خواهد بود. زمانی که سوار این قطار هستید و بالا می روید وحشتناک است و زمان زیادی طول می کشد اما پایین آمدن بسیار لذت بخش است و در یک چشم بر هم زدن اتفاق
می افتد.

آرش جان قطار شهر بازی بالا نمیرره تو تونل میره :d اون ترن هواییه که بالا و پایین میره

 

[tom71]

از نظر من بازی های ترسناک باید موزیک ملایم و هیجان اور تندی داشته باشه..محیط های سرد و تاریک دشمنان ناشناخته و از همه مهمتر داستان فوق العاده پیچیده و معماهای طولانی..

 

[MOTISOLIDSNAKE]

تا حدودی باهاش موافقم ... اما به نظرم 2 چیز که قبلا بود و الان نیست و خودش به شدت رو این قضیه کمرنگ شدن حس Horror تاثیر داشته :

اول اینکه ایده های جدید، مردن ... تا یه زمانی موجودات عجیب و غریب و پرت شدن یه نفر از تو شیشه و اره برقی ترسناک بود ... اون موقع هم برای اینکه تکراری نبودند. اما الان دیگه این عناصر اینقدر تو بازیها تکرار شده که هممون منتظر این عناصر یه جایی تو بازی هستیم.

دوم اینکه بازی ها سابقا به شدت HardCore و سخت بود. دوربین ها ثابت بود ، آروم میچرخید ، همش استرس پشت سرت رو داشتی، آروم حرکت میکردی ( یا اصلا مثل اویل و ... موقع شلیک نمیتونستی راه بری) ، ملق و کاور گیری و میلی های تکواندویی و اینا نبود و مهمتر از همه منابعت محدود بود. مثلا 1 کیف داشتی که کلا 6 تا جا داشت بعد باید برا Save یه ریبون هم همراهت برمیداشتی ، که تعدادشم محدود بود، Ammunition هم کلا با بدبختی گیرت میومد تا حدی که من همیشه تیرای Shotgun تا آخر بازی نگه میداشتم آخرم حیف میشد.

 

[saeedgoogle]

دیدم دوستان بحث گرمی داشتند لوگین کردم که بینشون شرکت کنم.نظر من در مورد RE3 و دلایل جذاب بودنش اینه که عناصری به غیر از گرافیک که خیلی از بازی ساز های امروزی روش تاکید میکنن دخیله. به نظرم داستان بازی -باس- شخصیت اول-موسیقی دلیل اول ایجاد جذابیت و دلهره در یک بازیه.در re3 هر 4 عنصر کامل وجود داشت. dino crisis 2 هم که میکامی تهیه کرده بود باز میبینیم دلیل موفقیتش همین وجود داشتن 4 عنصره. شاید از نظر گرافیکی امروز نتونن امتیازی بگیرن ولی مطمئنن در همون 4 عنصر امروز هم حرفی برای گفتن دارن. مثلا الان در تصورتون موسیقی فضای بازی re3 رو ترسیم کنید. حتی ترسیم همین موسیقی در ذهن دلهره بوجود میاره در حالی که در بازی نیستیم و فقط داریم تصور میکنیم. باس هم همینطور. فقط تصور نیمسیس آدم رو دیوانه میکنه و دوروبرش رو نگاه میکنه ببینه پشت سرش نیست. اگه یکی از اینها نباشه کار ناقص میشه. هر چقدر میخوایی گرافیک رو سیخ بزن وقتی داستان خوب نباشه موسیقی خوب نباشه وقتی باس خوب نباشه همه این ها بیهوده ست.

 

[8030]

تا حدودی باهاش موافقم ... اما به نظرم 2 چیز که قبلا بود و الان نیست و خودش به شدت رو این قضیه کمرنگ شدن حس Horror تاثیر داشته :

اول اینکه ایده های جدید، مردن ... تا یه زمانی موجودات عجیب و غریب و پرت شدن یه نفر از تو شیشه و اره برقی ترسناک بود ... اون موقع هم برای اینکه تکراری نبودند. اما الان دیگه این عناصر اینقدر تو بازیها تکرار شده که هممون منتظر این عناصر یه جایی تو بازی هستیم.

دوم اینکه بازی ها سابقا به شدت HardCore و سخت بود. دوربین ها ثابت بود ، آروم میچرخید ، همش استرس پشت سرت رو داشتی، آروم حرکت میکردی ( یا اصلا مثل اویل و ... موقع شلیک نمیتونستی راه بری) ، ملق و کاور گیری و میلی های تکواندویی و اینا نبود و مهمتر از همه منابعت محدود بود. مثلا 1 کیف داشتی که کلا 6 تا جا داشت بعد باید برا Save یه ریبون هم همراهت برمیداشتی ، که تعدادشم محدود بود، Ammunition هم کلا با بدبختی گیرت میومد تا حدی که من همیشه تیرای Shotgun تا آخر بازی نگه میداشتم آخرم حیف میشد.

موافقم.
من خودم شخصا الان the last of us رو 3 یا 4 ماهی میشه نیمه کاره ول کردم .تازه کلی هم ادعا پشتشه متاش هم شده 95 .ولی واقعا من یکی دیگه وسط کار حوصلم سر رفت .

ولی الان امولاتور wii روی سیستمم نصبه و دارم رزیدنت اویل ریمیک رو با اینکه یه دفعه تمومش کردم بازم گه گداری بازی میکنم.رزیدنت اویل2 رو هم بازی میکنم گاهی وقتی .
گاهی وقت موزیک اخرین نبرد با نمسیز تو رزیدنت3 رو گوش میکنم .واقعا عجب موزیکی ساختن اون سال!
بنظرم تو این چند سال اخیر واقعا یکی دو تا بازی بهم تو این سبک چسبید یعنی واقعا چسبید و دمشون گرم یکیش دید اسپیس1 بود {نسخه 2 و 3 ش نه }

یکی هم این اواخر که outlast بود البته outlast مشخصن از یه لحاظی با این سبک قابل مقایسه نیست ولی تقریبا شبیه هستن.