سریال The Last of Us

اپیزود دوم در کل دوست داشتم ولی:

- اینکه همزمان به جکسون حمله شد به نظرم انتخاب خوبی بود برای پر کردن تایم اپیزود ولی متأسفانه نتیجه اش این بود که تامی نمی تونست پیش جول باشه که یکی از نکات داستانی اساسی داخل گیم بود و تامی همه اون افراد و وضعیت جول دیده بود که باعث شد حتی قبل از الی بره برای انتقام و در آخر عین یه هیولا با اسنایپ بیفته به جونشون و حتی آخر بازی از الی گلایه کنه چرا بی خیال شدی!
- نکته دیگه اینکه اونجا که الی با جسی صحبت می کرد یجورایی انگار گفت با جول آشتی کرده که داخل گیم یه قسمت دردناک قضیه این بود که جول وقتی مرد نمی دونست الی بخشیدتش یا نه و الی هم خودش سرزنش می کرد بخاطر آخرین گفتگویی که با جول داشت که احتمال زیاد داخل سریال هم بعداً نشون میده که با هم اون دیالوگ ها رو رد و بدل کردن.
- مهم ترین موضوع ولی اتفاقات آخر اپیزود بود که قطعاً ناراحت کننده بود مخصوصاً با اون صحنه هایی که مثلاً الی جول بغل کرد و through the valley پخش شد ولی اصلاً تنش و خشونت داخل گیم نداشت چه کارگردانی چه موسیقیش و هم چنان هر دفعه نسخه گیم می بینیش میخکوب و حتی عصبانیت می کنه
 
اپیزود دوم در کل دوست داشتم ولی:

چرا باید از اول سریال روی معصومیت اَبی مایه بزارن تا شدت شوک و غمگین بودن سکانس مرگ جول به کمترین میزان خودش نسبت به بازی برسه ؟ مظلومیت جول به کمترین حالتش رسید
شما توی بازی یه اشغال رو میبینی که به شکل وحشیانه کرکتر مورد علاقت رو میکشه و در لحظه یه شوکی بهت وارد میشه که امکان سکته هر لحظه وجود داره :D

پرفرمنس بلا رمزی نسبت به فصل اول کمتر شده و به نظرم میتونست خیلی بهتر باشه ری اکشن هاش توی سکانس جول
سکانسی هم که جول رو بغل میکنه خیلی خوب بود و اضافه شدنش لذا بخش بود

دوم هم تامی اون لحظه تیر خوردن و نصفی از عذاب کشیدن های جول رو میبینه تقریبا واسه همینه که حتی از الی هم بیشتر مصمم میشه برای انتقام، شاید میخوان کلا سکانس ها رو عوض کن...

در کل راضیم و قسمت خیلی خوبی بود اما من هفته پیش این سکانس رو توی بازی دیدم و دوباره اشک از چشمام اومد و احساستم رو کنترل کرد اما توی سریال نصف اونم نبود

با همه این اوصاف لست فقط با خودش داره مقایسه میشه وگرنه نسبت به بقیه TV SHOW ها مخصوصا اقتباس از گیم واقعا بهترین محسوب میشه برای من
 
یوتیوب پُر شده از واکنش‌های ملت نسبت به قسمت دوم و احتمالاً اگه بگردین چیزهای جالبی پیدا بشه.

خودم زیاد دنبال نکردم، چون حس می‌کنم خیلی‌ها از قبل در جریان هستن و الکی جلوی دوربین ادا درمیارن که بگن غافلگیر شدیم و فلان و چنان. :دی
ولی مثلاً این یکی خوب بود:


یه عده توی بار نشستن و دارن سریال رو می‌بینن و بعضی از واکنش‌ها خیلی جالبه. البته اونجا هم به نظر می‌رسه یه عده از قبل می‌دونن چی می‌شه و به قول یه نفر:
The dead faces are the people who played the game and already knew and were just trying to keep it together

بعضی‌هاشون بندگان خدا تا لحظات آخر هم امید داشتن. :دی یعنی از حرکات‌شون مشخصه که باور نمی‌کردن همچین اتفاقی به این شکل می‌افته و توی یکی دو صحنه می‌خندن و دست می‌زنن و... ولی بعدش که فاجعه رخ می‌ده، قشنگ به فنا می‌رن و افسردگی می‌گیرن.
 
یوتیوب پُر شده از واکنش‌های ملت نسبت به قسمت دوم و احتمالاً اگه بگردین چیزهای جالبی پیدا بشه.

خودم زیاد دنبال نکردم، چون حس می‌کنم خیلی‌ها از قبل در جریان هستن و الکی جلوی دوربین ادا درمیارن که بگن غافلگیر شدیم و فلان و چنان. :دی
ولی مثلاً این یکی خوب بود:


یه عده توی بار نشستن و دارن سریال رو می‌بینن و بعضی از واکنش‌ها خیلی جالبه. البته اونجا هم به نظر می‌رسه یه عده از قبل می‌دونن چی می‌شه و به قول یه نفر:
The dead faces are the people who played the game and already knew and were just trying to keep it together

بعضی‌هاشون بندگان خدا تا لحظات آخر هم امید داشتن. :دی یعنی از حرکات‌شون مشخصه که باور نمی‌کردن همچین اتفاقی به این شکل می‌افته و توی یکی دو صحنه می‌خندن و دست می‌زنن و... ولی بعدش که فاجعه رخ می‌ده، قشنگ به فنا می‌رن و افسردگی می‌گیرن.

خیلی خوب بود. قشنگ یاد حال خودم افتادم وقتی اولین بار بازی میکردم و رسیدم اینجا. موهایم سیخ شد :D شاهکار به معنای واقعی کلمه.
 
من با هرکسی که بازی رو تجربه نکرده حرف زدم همه تو شوک بودن :دی به نظرم سریال داره بهترین ارائه ممکن از داستان رو میده، کاملا انسانی و با دید اینکه قراره بیننده‌ها با کاراکتر ابی همزاد پنداری کنند، نه اینکه اون تعصب بی چون و چرا رو نسبت به جوئل داشته باشند. درنهایت چیزی که نیل دراکمن دوست داشته بهش برسه با پارت 2 این بود که ما زندگی آدم‌های دیگه رو زندگی نکردیم که بفهمیم اونا چی گذروندن، و نمیتونیم به همین سادگی همه رو قضاوت کنیم. تو بازی نتونست به اون تاثیرگذاری برسه به خاطر ماهیت "بازی بودنش" و اینکه یک نسخه کامل رو پلیرها با گوشت و خون جوئل رو تجربه کردند، همینکه گیم پلی بازی رو حس میکنی تجربه متفاوتی به پلیر میده. اما تو سریال و سینما بیشتر میشه این نگاه همدلی رو پیدا کرد. کاراکتر اصلی تبدیل به یک ضد قهرمان شده بود و ما ازش خبر نداشتیم (به خاطر narrative پارت 1) ولی وقتی ازین narrative پرده‌ برمیداری تازه میفهمی همیشه آدم‌ها جنبه‌های مثبت و منفی خودشون رو دارن.
نکته دیگه که باید بگم :دی تقریبا هیچکسی رو من ندیدم که بازی رو انجام نداده باشه و به قیافه الی یا حتی بازیگریش گیر بده :دی فقط و فقط از "بخشی" از گیمرها واکنش‌های سوپر منفی "هنوز" میبینم با اینکه یک فصل از سریال گذشته.
 
من نه نسخه اول رو بازی کردم و نه نسخه دوم رو
(نسخه ریمستر قسمت اول نصب شده اما هنوز فرصت نکردم بازی کنم)
فنی نیستم، اما نمیدونم چرا این سریال انگار یه چیزیش مدام لنگ میزنه!
به خاطر چهره‌ی بلا رمزیه؟ نچسب بودن و بد بازی کردنش؟
حتی سکانس مورد بحث(آخر قسمت دوم)، کوچکترین تاثیری روی من نزاشت!
در صورت این که هنوز از مرگ ند استارک در Got توی شوکم. مثل مرگ بارومیر در قسمت اول ارباب حلقه‌ها!
شاید بگید خب احتمالاً شان بین بهتر مردن رو بلده! :))
اما به نظرم اون چیزی که باعث میشه اون دوتا سکانس مرگ از این سکانس مورد بحث بهتر باشن،
غم و اندوهیه که ما در بازمانده‌ها می‌بینیم، نه صرفاً مرگ اون فرد!
در سکانس مورد بحثمون؛
ما بازمانده‌ای رو می‌بینیم که به مسخره‌ترین حالت ممکن میگه همه‌تون رو میکشم؛
اونم دقیقاً وقتی که چهره‌ی درب و داغون و جنازه‌ی یکی از مهم‌ترین آدمای زندگیش رو به روش دراز به دراز افتاده!

{در این قسمت از شهر جکسون و اون حال و هوای برفی بسیار لذت بردم}
 
همین الان فرصت کردم قسمت دوم رو ببینم تا قبل رسیدن به اون تیکه جوئل چندین بار استاپ کردم و بهونه چایی و ... میرفتم اون اتاق تا زمان بگذره و دیرتر برسم اونجا. اصلا یه حس دلهره آور عجیبی داشتم. انگار برگشتم سال ۲۰۱۹ و دوباره همون حس و حال رو‌گرفتم 😭
 
اپیزود دوم در کل دوست داشتم ولی:

چرا باید از اول سریال روی معصومیت اَبی مایه بزارن تا شدت شوک و غمگین بودن سکانس مرگ جول به کمترین میزان خودش نسبت به بازی برسه ؟ مظلومیت جول به کمترین حالتش رسید
شما توی بازی یه اشغال رو میبینی که به شکل وحشیانه کرکتر مورد علاقت رو میکشه و در لحظه یه شوکی بهت وارد میشه که امکان سکته هر لحظه وجود داره :D

پرفرمنس بلا رمزی نسبت به فصل اول کمتر شده و به نظرم میتونست خیلی بهتر باشه ری اکشن هاش توی سکانس جول
سکانسی هم که جول رو بغل میکنه خیلی خوب بود و اضافه شدنش لذا بخش بود

دوم هم تامی اون لحظه تیر خوردن و نصفی از عذاب کشیدن های جول رو میبینه تقریبا واسه همینه که حتی از الی هم بیشتر مصمم میشه برای انتقام، شاید میخوان کلا سکانس ها رو عوض کن...

در کل راضیم و قسمت خیلی خوبی بود اما من هفته پیش این سکانس رو توی بازی دیدم و دوباره اشک از چشمام اومد و احساستم رو کنترل کرد اما توی سریال نصف اونم نبود

با همه این اوصاف لست فقط با خودش داره مقایسه میشه وگرنه نسبت به بقیه TV SHOW ها مخصوصا اقتباس از گیم واقعا بهترین محسوب میشه برای من
چون کلا تو بازی هم تلاش شده بود ابی رو موجه نشون بدن. به نظر میرسه با انتخاب کاتلیت دیور که شبیه الیه دقیقا هدف این بوده که بیش از قبل نشون بدن الی و ابی دقیقا مثل همن . قسمت دوم بازی هم روایت ساختارشکنی در از بین بردن جایگاه قهرمان و ضد قهرمان داشت و در سریال هم به نظر میاد همین راه قراره ادامه پیدا کنه.

به عنوان فردی که فصل اول سیال برام بی روح بود تا این جا به نظرم فصل دوم نسبت به فصل اول داره بهتر جلو میره. هرچند برام سواله با توجه به این که سریال قراره ۳ فصل بشه منطقا باید پارت ۲ رو بین ۲ فصل تقسیم می کردن. اما خیلی زود دارن جلو میرن و من فکر نمی کنم وقتی اولین نقطه اوج بازی رو تو اپیزود ۲ نشون دادن خیلی بتونن بقیه بخشای داستان رو کش بدن
 
در مورد جول الی و ابی:

بازی زود بهمون نشون نمیده و تا اخراش ما فکر میکنیم جول توسط الی بخشیده نشده، این بار احساسی و خشم و انگیزه ما نسبت به انتقام از ابی و تیمش رو افزایش میداد (چون جول رو در یک جایگاه قربانی هم از سمت ابی هم از سمت الی قرار میداد) و بنزینی میشد که ماشین کشتار ما (الی) در بازی با شدت بیشتری پیش بره و حتی انتقام عدم closure با جول رو هم از ابی و تیمش بگیره/بگیریم (حالت وقتی که در جریان تمام ماجرا نیستی، ولی قضاوت میکنی، البته ما در جریان تمام ماجرا نیستیم نه خود الی)

تا میرسیم به اخر بازی بخش مبارزه با ابی، و فلش بک هایی که اونجا الی نسبت به جول به یاد میاره (و ما هم در جریان قرار میگیریم) که دقیقا شب قبل از قتل جول، الی و جول یک مکالمه رو ایوون خونه داشتند که جول هم دستش نوشیدنی احتمالا قهوه بود، و اونجا الی به جول میگه تا جایی که یادمه "سعی میکند که با جول کنار بیاد و اگه شد ببخشدش" و همینم به شدت به جول روحیه میده و با شناختی که از جول به عنوان یک مرد داریم، فکر کنم همین برای جول کافی بود و حکم "بخشیده شدن" داشت، پس جول با این روحیه که توسط الی بخشیده نشده به قتل نرسید، و اتفاقا به نظرم جول با ارامش از اینکه بلاخره الی قرار هست ببخشدش از دنیا رفت، حتی همین بی احتیاطی هایی که فرداش داشت هم به نظرم نتیجه این حس خوب و رهایی بود که شب قبلش از الی دریافت کرده بود، به طور کلی جول با از دست رفتن رابطه اصلی و گرمش با الی حالت مردی رو پیدا کرده بود که انگیزه کافی نداره، کسی که انگیزه کافی نداره هم احتمال بی احتیاطی و اشتباهش زیاد میشه، مثل نوع برخورد با ابی و لو رفتنش و ادامه ماجرا...

از سمت دیگه بازی همیشه سعی کرد ابی رو برای ما در جایگاه شخصیتی جول بازتعریف کنه، از هیکل و بر و بازوی ابی که تو بازی و گیم پلی حس جول و قدرتش رو میداد، تا انگیزه ابی برای انتقام قاتل پدر و خانواده اش و جلودار نبودن هیچ مرزی در این ماموریت براش (مشابه جول که برای حفظ الی یعنی تنها "عشق" باقی مونده براش در اون دنیا حاظر شد بیشمار انسان رو قتل عام کنه و اصن فرصت ریکاور شدن دنیا هم با نجات الی از بین ببره) با این تفاوت که جول برای ادامه یک زندگی یک عشق یعنی الی تلاش میکرد، ابی اما برای انتقام از دست رفتن یک زندگی یک عشق یعنی خانواده اش تلاش میکرد،

این در نهایت باعث شد الی متوجه بشه که فرق زیادی بین جول و ابی، و بین خود الی و ابی وجود نداره، حضور لِو هم به این موضوع دامن زد و تداعی خودش و جول شد، و همین باعث شد الی در نهایت هم خودش، هم ابی، و البته، هم جول، رو ببخشه، این برداشت من از پایان بازی بود، به نظرم همه چی در بازی دلیل داشت و هیچ مشکل روایتی عظیم و ساختارشکنی هم وجود نداشت، دیگه برمیگرده به رویکرد و دیدگاه ما به بازی که درش ایراد ببینیم یا به زاویه خاصی که از داستان روایت میکرد توجه کنیم، "بخشیدن" جول توسط الی از اون گفتگو شبانه با الی قبل مرگ جول شروع شد، و در بخش پایانی بازی به اوج و پختگی و پردازش کامل رسید، حتی برخورد الی با گیتار اخر بازی هم تداعی کننده این بود که الی به یک ارامش در رابطه با جول (*ابی) رسیده... بازی باید به این بخش اخر با ابی میرسید که داستان کامل پردازش بشه و قبل این یک نقص کامل میبود اگر مثلا در اون بخش با دینا تموم میشد....

به نظر من بازی شاهکار بود و هست، و هیچی درش اضافه یا اشتباه نبود، صرفا رویکرد خاص خودش رو داشت... به نظرم یکی از بهترین داستان ها و روایت های تاریخ گیم رو شاهد بودیم...
 
مرگ غیرمنتظره‌ای بود (در موردش گفتم)؛ اما قطعاً توی تاپ تنِ WTF من قرار نمی‌گیره. 🦢 :D

پ.ن: زیاد از اینا تو سریال‌ها دیدم؛ موهام سفید شده!:D🦢
آخه غیرمنتظره نبود انصافاً و همین غیرمنتظره نبودنش هم باعث می‌شه سطح غافلگیری و WTF کاهش پیدا کنه! :دی
طبق تخمین‌های من، ۹۸% از گیمرهایی که توی فجازی حضور دارن، از قبل در جریان ماجرا بودن و خواسته و ناخواسته براشون لو رفته بوده! حتی درصد زیادی از غیرگیمرها هم می‌دونستن چی می‌شه، به لطف ساز و کار خاص اینترنت که مثلاً طرف فصل اول سریال رو می‌بینه و بعدش دنبال یه سری اطلاعات هست و یه دفعه کلی ویدیو و مطلب می‌ریزه سرش و همه‌چیز لو می‌ره.
به جز ساز و کار اینترنت که باعث لو رفتن داستان‌ها می‌شه، بحث «لو دادنِ عمدی» هم در مورد The Last of Us 2 خیلی فجیع بود. نمی‌دونم از روزهای عرضه بازی اطلاع داری یا نه که چه جنگ جهانی‌ای راه افتاده بود. مثلاً توی همین بازیسنتر یه دفعه می‌دیدی توی یه تاپیک بی‌ربط، داستان بازی لو رفته! یا ملت PM می‌زدن که لو بدن. جالب‌ترین موردی که دیدم هم توی سایت دیوار بود که رفتم بازی رو بخرم و یه نفر که مثلاً تبلیغ گذاشته بود، اومده بود داستان رو لو داده بود که خوشبختانه سریع فهمیدم و قبل از اینکه به جاهای حساس برسه اومدم بیرون. یعنی یه وضعیت عجیبی بود و یه گروه چریکی تشکیل شده بود که بریزن همه‌جا (مثلاً توی بخش نظراتِ تریلرِ فلان بازی PS4 توی یوتیوب) داستان رو لو بدن که برای ملت زهر مار بشه و نخرن.
این قضیه تا همین اواخر هم وجود داشته و توی توئیتر می‌دیدم که یه غیرگیمر داره در مورد سریال صحبت می‌کنه و یکی با خوشحالی می‌ره زیرش می‌نویسه که فلان‌طور می‌شه و گند می‌زنه به اون حس انتظارش. یا مثلاً دیروز یوتیوب بهم یه ویدیو پیشنهاد داد که خیلی هم بازدید داشت و کنجکاو شدم ببینم چیه. یه بنده خدایی هست به نام احسان منصوری که ویدیوش در عرض ۲،۳ روز به ۴۰،۵۰ هزار بازدید رسیده. طرف توی یه جایی از بررسی قسمت دوم، خیلی شاکی می‌شه و می‌گه توی این دو سالی که سریال The Last of Us شروع شده، یه عده هی اومدن داستان رو برای من اسپویل کردن و برای همین در جریان ماجرا بودم.
یعنی وضعیت The Last of Us خیلی با سریال‌های اوریجینال متفاوته و حتی با سریال‌هایی مثل Game of Thrones هم فرق داره که اکثرمون کتابش رو تا قبل از سریال نخونده بودیم و اون‌هایی که خونده بودن هم لو نداده بودن و برامون کاملاً غیرمنتظره بود. اینجا واقعاً جزو معجزات الهی بوده که برای مخاطب (مخصوصاً اگه گیمر باشه)، ماجرای مرگ جول لو نرفته باشه و برای اولین بار توی سریال با این قضیه مواجه بشه. :دی
 
آخرین ویرایش:
ما بازمانده‌ای رو می‌بینیم که به مسخره‌ترین حالت ممکن میگه همه‌تون رو میکشم؛
اونم دقیقاً وقتی که چهره‌ی درب و داغون و جنازه‌ی یکی از مهم‌ترین آدمای زندگیش رو به روش دراز به دراز افتاده!

اتفاقا مسخره نیست چون گیمرا هم موقع بازی وقتی این صحنه رو میبینن همشون از شدت ناراحتی به ابی و خانوادش فحش میدن و میگن فلان فلانت( =)) ) میکنیم

اصلا خود من وقتی ببینم رفیقم رو تا سر حد مرگ زدم اولین چیزی که میگم اینه پارتون میکنم ، واقعا چیز عجیبی نیست که بخواد مسخره باشه !

و من از مرگ بارومیر اتفاقا خوشحال شدم
 
  • Wow
Reactions: TheGodfather
اتفاقا مسخره نیست چون گیمرا هم موقع بازی وقتی این صحنه رو میبینن همشون از شدت ناراحتی به ابی و خانوادش فحش میدن و میگن فلان فلانت( =)) ) میکنیم

اصلا خود من وقتی ببینم رفیقم رو تا سر حد مرگ زدم اولین چیزی که میگم اینه پارتون میکنم ، واقعا چیز عجیبی نیست که بخواد مسخره باشه !

و من از مرگ بارومیر اتفاقا خوشحال شدم
خب چون من بازی نکردم شاید حق با شما باشه،
اما خوشحال شدن از مرگ بارومیر از اون نظریه‌های نامحبوبه‌!!~X(:D
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or