سرخط خبرها

[FaRd!N]

در این تاپیک سر خط خبرها به صورت کوتاه قرار داده میشه.
(لطفا حداقل امکان یک توضیح اجمالی براش بنویسید)

قرار دادن منبع خبر الزامی است.​

 

[He!n3ger]

Skyrim Lead Designer admits Bethesda shifting to Unreal would lose 'tech debt', but that 'is not the point'
nesmith که رفته از بتسدا و نویسنده شده گفته تغییر موتور برای الدر 6 زمانبره و حداقل 1-2 سال زمان نیاز داره و بعد باید بشینن بهینه کنن و این هم زمانبره و هم هزینه بر.
برا همین به احتمال زیاد الدر بعدی هم با creation engine خواهد بود، بحث ماد و اینها هم گفته ولی میگه نکته کلیدی همون زمانبر بودن و هزینه بر بودنه.
قبلا هم گفته بود که انتظاراتو برا همین پایین بیارین از الدر.
_________
creation تاریخ گذشته هست و هر چقدرم بهبود بدن، بعید میدونم بتونه.

پس به سلامتی الدر 6 هم تو سال 2026-2027 قراره با کلی محیط بی معنی و جنریت شده خالی از کوچیکترین ذوق هنری و لودینگ پشت هر در و پیکری و تکسچرای رنگ و رو رفته و نورپردازی نسل هفتمی غافلگیرمون کنه
البته اشکال نداره تاد هاوارد اون بخشو میسپره به سوپر کامیونیتی مادساز هاش که هرکی بیاد یه سر کارو بگیره بلکه بعد چند سال چند تا ویدیو یوتیوب با تایتل ماد اولترا ریلستیک یه سری ویدیو خز و ضایع از بازی توش ببینیم ازش.

چیزی که می خوام بگم، اصلا خبر نیست
حقیقتش باید تو تاپیک های خوده بازیا این بحث می شد، ولی خب چون هر بازی یک سری عاشقانی داره، و الان دارند از بازی ها لذت می برن، نخواستم سو برداشتی بشه(بماند همواره خودم اینجا از بلوبر و کارش حمایت کردم، ولی بحثم استدیوها نیست)
بحثی که می خواستم مطرح کنم، اینه که متاسفانه اون شکل کلاسیک survival horror به اون شکل کلاسیکش اصلا اصلا اصلا دیگه محبوبیت قبلی رو نداره
این وضعیت بازی تو استیم هست و با وضعیت فروش بازی، بعیده دیگه حتی پیک پلیراش از دداسپیسی که در مجموع از کالیستو شکست خورده، برسه(البته ذکر این نکته الزامی هست که کالیستو تو استیم از هر دوی اینا کمتر فروخت و رو کنسول ها عملکرد بهتری داشته، ولی چیزی در مجموع فرق نمی کنه، تهش مگه چند برابر قراره فن بیس اضافی رو کنسول ها این بازی ها داشته باشند؟!)
View attachment 353223View attachment 353224

یا اونطرف عملکرد ناامید کننده الن ویک!
هر سه تای این عناوین به شدت عناوین با کیفیتی هستند! ولی به نظرم این عناوین پر بودجه نیاز دارد دیزاین بازی هاشون رو بزرگ تر کنند(با RE کار ندارم جلوتر بحثشو ادامه می دم)
من دیزاینر نیستم، که اگه بودم الان داشتم تو نینتندو زلدا پخت و پز می کردم
ولی حس من میگه مشکل این بازی ها کاملا دیزاینی هست که انگار سناریو فیلم های ترسناک بقا رو تبدیل به گیمپلی کردند، بخوان بترسونن محدودیت های فیلم رو تو گیمپلی میارن و پلیر هی محدود می کنند، بخوان یک انمی رو هدف قرار بدن، باز سناریو فیلم که از ابتدای فیلم هدف رو قرار میدن رو اون نقطه ضعف، دوباره میشه تبدیل به پایه دیزاین گیمپلی که حالا باید ده تا بیست ساعت اون پلن رو برن! هرچیزی که تو ویدیوگیم می خواد دست و پای پلیر رو باز بزارن، تا تجربه ای که تو فرم های دیگه اینترتیمنت نمیشه رو به پلیر هدیه بدن، اینجا دوباره بسته میشه!

حالا گفتم بحث RE می کنم، RE برا من محبوبیت خیلی کمتری نسبت به سه سری بالا داره! و تازه از نسخه های جدید RE رو می پسندم، ولی برا کمپانی مثل کپکام! که همیشه گیمپلی اولویت داره به داستان، ما می بینیم که بعد از سه نسخه اولیه RE که یک survival horror به شدت کلاسیک بودن، تو هر نسخه اومد تغییرات رو ارائه داد، تو بعضیاش شکست خورد(البته مالی براشون عالی بود حتی اون شکستا) ولی با زمان جلو میره! حالا هم که خبر سندباکس کردن سری اومده، می خوام بگم امثال کپکام حرفی که من اینجا زدم رو کاملا بهتر درک کردن و خودشون این نظر رو داشتن که دارن مسیر های متفاوت رو می رن، من صرفا تهش یک گیمر ساده باشم! اونایی که دیزاینرن یا شرایط بازار رو بهتر می دونن، قطعا اشراف بهتری به موضوع دارند

حالا شاید بعضیا ناراحت بشن، یا بیان به من بگن یعنی نباید این شکل بازیا باشن؟! اصلا بحث من این نیست! مگه من سهام دارم؟! نه اینطور نیست!
ولی همین عدم فروش کافی، اون بلا رو سر استدیو مویتو اورد که الان برن بشن کمکی سری بتلفیلد، استدیویی که پتانسیلشو نشون داد و همینکه با فن ها در ارتباط بود نشون می داد می تونستن نسخه های جدیدم خودشون بسازن و به بی راهه نرن، حالا من سهام دار، این حرفارو نزنم، شرایط بد رمدی که هی داره وام می گیره و تهش مجبور میشن از مستقلی در بیان و دیگه بعد از فروششون نتونن اون پشن همیشگیشون رو داشته باشند چیزی رو عوض می کنه؟!
استدیو هایی که در سطح AAA عناوین survival horror می زنن، اگه نتونن یک حرف تازه ای برای گفتن داشته باشن، با این هزینه های زیاد، در دراز مدت نمی تونن به مسیرشون ادامه بدن!

البته اینکه میگی هارر به اون شکل کلاسیکش الان خریدار نداره درمورد مثال هات چندان قبول ندارم یعنی این آی پی ها همون موقع که اومدن هم نمیتونستن درست بفروشن.
سایلنت هیل که از همون اول هر نسخش با سلام صلوات یه میلیون شاید میفروخت در صورتی که همون موقع evil هر نسخش راحت بالای 5-6 میلیون نسخه میفروخت.
دد اسپیس همون موقع که نسخه اولش با اون همه هایپ و ترسناک ترین بازی تاریخ و وسط بازی نمیتونی پاز کنی و هر انمی عین باس فایته و هزار تا چیز دیگه بازم از چیزی که فکر میکردن کمتر فروخت.
الن ویک حالا فروشش تو نسخه اولش خوب بود ولی به نظرم مشکل رمدی کلا این چند سال اینه که بنده خداها بلد نیستن بازیاشونو بفروشن. اسکوئر هم تا حدی این مشکل رو داره.

اینکه میگی RE صرفا به واسطه گیم پلیش میفروشه به نظرم میتونه درست نباشه. به نظرم RE تونسته یه فرنچایز خیلی قوی خلق کنه که میتونه توش بازی ترسناک بسازه و بفروشه. مثلا RE7 تقریبا یه چیزی بود تو مایه های همین سایلنت هیل یا الن ویک، حتی از دد اسپیس خیلی محدود تر بود ولی فروش بالای ده میلیون داشت. اگه همین سایلنت هیل عینا با همین گیم پلی با اسم RE بیاد بازم بالای ده میلیون رو میفروشه راحت.
فکر کن RE با نسخه هفتمش تمام کاراکتراشو گذاشت کنار، دوربین بازی رو تغییر داد، سبک بازی رو تقریبا به pure horror نزدیک کرد ولی کوچیکترین تاثیری رو فروشش نداشت که هیچ بیشترم شد.

به نظرم مشکل اصلی اینه که یه سری کمپانیا بلد نیستن بازیشونو بفروشن، همونجور که 20 سال پیش نتونستن بفروشن ده بارم اون بازی رو ریمیک کنن ولی همون رویه بازاریابی رو پیش بگیرن بازم نمیتونن بفروشنش.

 

[m.d.makan]

البته اینکه میگی هارر به اون شکل کلاسیکش الان خریدار نداره درمورد مثال هات چندان قبول ندارم یعنی این آی پی ها همون موقع که اومدن هم نمیتونستن درست بفروشن.
سایلنت هیل که از همون اول هر نسخش با سلام صلوات یه میلیون شاید میفروخت در صورتی که همون موقع evil هر نسخش راحت بالای 5-6 میلیون نسخه میفروخت.
دد اسپیس همون موقع که نسخه اولش با اون همه هایپ و ترسناک ترین بازی تاریخ و وسط بازی نمیتونی پاز کنی و هر انمی عین باس فایته و هزار تا چیز دیگه بازم از چیزی که فکر میکردن کمتر فروخت.
الن ویک حالا فروشش تو نسخه اولش خوب بود ولی به نظرم مشکل رمدی کلا این چند سال اینه که بنده خداها بلد نیستن بازیاشونو بفروشن. اسکوئر هم تا حدی این مشکل رو داره.

اینکه میگی RE صرفا به واسطه گیم پلیش میفروشه به نظرم میتونه درست نباشه. به نظرم RE تونسته یه فرنچایز خیلی قوی خلق کنه که میتونه توش بازی ترسناک بسازه و بفروشه. مثلا RE7 تقریبا یه چیزی بود تو مایه های همین سایلنت هیل یا الن ویک، حتی از دد اسپیس خیلی محدود تر بود ولی فروش بالای ده میلیون داشت. اگه همین سایلنت هیل عینا با همین گیم پلی با اسم RE بیاد بازم بالای ده میلیون رو میفروشه راحت.
فکر کن RE با نسخه هفتمش تمام کاراکتراشو گذاشت کنار، دوربین بازی رو تغییر داد، سبک بازی رو تقریبا به pure horror نزدیک کرد ولی کوچیکترین تاثیری رو فروشش نداشت که هیچ بیشترم شد.

به نظرم مشکل اصلی اینه که یه سری کمپانیا بلد نیستن بازیشونو بفروشن، همونجور که 20 سال پیش نتونستن بفروشن ده بارم اون بازی رو ریمیک کنن ولی همون رویه بازاریابی رو پیش بگیرن بازم نمیتونن بفروشنش.

من نظرت رو کاملا رد نمیکنم .
مطمئنا اینکه کمپانیها چطور برند سازی و تبلیغات کنن خیلی مهمه.
ولی از اون مهمتر خود محتوای بازیه که خودش رو میفروشه.
اگه غیر این باشه ملت دوباره برای نسخه بعدی برنمیگردن.

مثالی که از RE7 زدی کاملا به جا بود ولی حاضرم شرط ببندم اگه نیمه انتهایی اون بازی هم مثل نیمه اول ترسناک و و حشت خالص بود عمرا همچین فروشی نمیکرد.
نیمه دوم اون بازی کاملا فان ، اکشنه و اصلا ترسناک نیست.
و این توسط کپکام آگاهانه انجام شد.

حتی اگه فرض بگیریم که کپکام نیمه دوم RE7 رو همچنان ترسناک خالص میساخت و اتفاقا بازی خیلی خوب هم فروش میکرد ولی نهایتا این کار رو نمیتونست تو نسخه هشتم تکرار کنه و قطعا به محبوبیت و فروش بازی لطمه میزد.
با این حال خودشون گفتن که تو نسخه هشتم نمیخوایم به این ترسناکی بسازیم و از قبل همه رو مطلع کردن.

مجموعه RE در وحله اول فان هستن و بعد المان ترس هم درش تزریق شده ، اگه اون فان و در دسترس بودن رو ازش بگیری یک چندم این مقدار هم نمیفروشن.

در مورد سایلنت هیل خب اصلا بیس این مجموعه از بازی طوری طراحی شده که نمیتونه همه پسند باشه.
از مضامین و محتواهای اذیت کننده ای که انتخاب میکنن که در موردش حرف بزنن تا روند گیم پلی و... همش قشر خاصی رو هدفگذاری کرده که حتما اکثریت نیست.

واقعا حیفه که فروش SH2R ، AW2 و... اینقدر پایینه ، چندین برابر اون باید از کونامی/بلوبر ، رمدی و... قدردانی و تشکر کرد که تو این سبک تا این اندازه سرمایه گذاری میکنن و بازی با کیفیت میسازن.

حقیقت اینه که این سبک گیم پلی بفروش نیست.
یعنی تعداد طرفدارهای این سبک از بازیها یک سقفی دارن و از اون بیشتر نیاز به حضور گیمرهای کژوال تره که خب به این بازیها راه پیدا نمیکنن.

من کاملا با محمد @noctis-sm3 موافقم.
من امیدوارم کونامی به یک فرمول جدید دست پیدا کنه که بتونه ریبوت سری یا نسخه های آینده رو کمی فان تر بسازه ــ با شیب ملایمی به سمت رزیدنت ایول ــ
ولی برای فنهای قدیمی مجموعه ریمیکهارو همچنان وفادار به نسخه های اصلی در بیاره که بین نسخه های اصلی منتشر بشن.
اینطوری به لطف در دسترس بودن نسخه های جدید هم مجموعه نجات پیدا میکنه و هم ما با توجه به پول خوبی که برمیگرده میتونیم به ریمیکهای باکیفیتی برسیم.

 

[raminxxx]

View attachment 353162


دموی بازی the first berserker khazan از امروز 11 اکتبر تا 20 اکتبر در دسترس قرار گرفت.

برای xbox از طریق xbox insider باید دریافت کنید.
برای ps5 باید ثبت نام می‌کردید ولی با دیدن بازی در twitch براتون کد دموی بازی رو می‌فرسته گویا.


پ. ن.
من امروز کمی بازیش کردم. بازی soulslike ه و انصافا خوش ساخته، شخصیت‌ها گرافیک cell shade ای دارند، مبارزات بازی خیلی خوب کار شده، گرافیک محیط هم تا اینجا که برفی بوده زیبا بود. سختی بازی هم اوکیه یه چیزی بین lies of p و wu long.
خلاصه پیشنهاد میشه.
View attachment 353180

pc?

 

[He!n3ger]

من نظرت رو کاملا رد نمیکنم .
مطمئنا اینکه کمپانیها چطور برند سازی و تبلیغات کنن خیلی مهمه.
ولی از اون مهمتر خود محتوای بازیه که خودش رو میفروشه.
اگه غیر این باشه ملت دوباره برای نسخه بعدی برنمیگردن.

مثالی که از RE7 زدی کاملا به جا بود ولی حاضرم شرط ببندم اگه نیمه انتهایی اون بازی هم مثل نیمه اول ترسناک و و حشت خالص بود عمرا همچین فروشی نمیکرد.
نیمه دوم اون بازی کاملا فان ، اکشنه و اصلا ترسناک نیست.
و این توسط کپکام آگاهانه انجام شد.

حتی اگه فرض بگیریم که کپکام نیمه دوم RE7 رو همچنان ترسناک خالص میساخت و اتفاقا بازی خیلی خوب هم فروش میکرد ولی نهایتا این کار رو نمیتونست تو نسخه هشتم تکرار کنه و قطعا به محبوبیت و فروش بازی لطمه میزد.
با این حال خودشون گفتن که تو نسخه هشتم نمیخوایم به این ترسناکی بسازیم و از قبل همه رو مطلع کردن.

مجموعه RE در وحله اول فان هستن و بعد المان ترس هم درش تزریق شده ، اگه اون فان و در دسترس بودن رو ازش بگیری یک چندم این مقدار هم نمیفروشن.

در مورد سایلنت هیل خب اصلا بیس این مجموعه از بازی طوری طراحی شده که نمیتونه همه پسند باشه.
از مضامین و محتواهای اذیت کننده ای که انتخاب میکنن که در موردش حرف بزنن تا روند گیم پلی و... همش قشر خاصی رو هدفگذاری کرده که حتما اکثریت نیست.

واقعا حیفه که فروش SH2R ، AW2 و... اینقدر پایینه ، چندین برابر اون باید از کونامی/بلوبر ، رمدی و... قدردانی و تشکر کرد که تو این سبک تا این اندازه سرمایه گذاری میکنن و بازی با کیفیت میسازن.

حقیقت اینه که این سبک گیم پلی بفروش نیست.
یعنی تعداد طرفدارهای این سبک از بازیها یک سقفی دارن و از اون بیشتر نیاز به حضور گیمرهای کژوال تره که خب به این بازیها راه پیدا نمیکنن.

من کاملا با محمد @noctis-sm3 موافقم.
من امیدوارم کونامی به یک فرمول جدید دست پیدا کنه که بتونه ریبوت سری یا نسخه های آینده رو کمی فان تر بسازه ــ با شیب ملایمی به سمت رزیدنت ایول ــ
ولی برای فنهای قدیمی مجموعه ریمیکهارو همچنان وفادار به نسخه های اصلی در بیاره که بین نسخه های اصلی منتشر بشن.
اینطوری به لطف در دسترس بودن نسخه های جدید هم مجموعه نجات پیدا میکنه و هم ما با توجه به پول خوبی که برمیگرده میتونیم به ریمیکهای باکیفیتی برسیم.

منم نمیگم اصلا سبک و گیم پلی اهمیت نداره ولی گیم پلی یکی از متغیر ها تو موفقیت یا شکست بازی میتونه باشه. یعنی نه سایلنت هیل صرف اکشن تر شدن موفق میشه نه RE صرف ترسناک تر شدن شکست میخوره. این وسط چیزای زیادی دخیله که میتونه یه بازی رو بکوبه زمین یا ببرتش بالا.

بذار چند تا مثال برات بزنم که منظورمو بهتر برسونم. مثلا اگه تا دو سال قبل یکی بهم میگفت یه بازی CRPG نوبتی اولد اسکول در عرض 4-5 ماه بالای ده میلیون میفروشه قطعا میگفتم شیشه کشیده ولی بالدرز گیت با یه ترکیبی از گیم پلی پرفکت و داستان جذاب و قدرت فرنچایز D&D و مقدار زیادی شانس یهو گل کرد و حتی خیلیا تو همین فروم که عموما گیمرای هاردکور توشن برای اولین بار CRPG رو با این بازی شروع کردن.
یا مثلا پرسونا 5 تا قبلش اونم یه سری به اصطلاح نیش به حساب میومد که با فروش یکی دو میلیونی دل سازنده به ساختش خوش بود ولی جای اینکه اسکلت گیم پلی رو تغییر بدن اومدن جدای اون پیشرفت طبیعی که به مرور زمان صورت میگیره UI بازی رو از اون حالت کلنگی و باستانی انتخاب متن یه حالت داینامیک مدرن تری بهش دادن و باز اونم به واسطه بازاریابی خوبش و فروش خوب ps4 و کلا رشد بیننده های انیمه تو اون سال ها فروش بازی چندبرابر شد. و الان به جایی رسیده که استدیویی که بازیاش تو سال اول شاید به زور یه میلیون نسخه میفروخت یه ریمیک 70 دلاریشون در عرض یک هفته یه میلیون میفروشه و یه نیو آی پیشون در عرض 1 روز به این رقم رسیده! این یعنی Atlus حداقل تا یه دهه دیگه بازی رو برده کلا
یا سری سولز که دیمن سولز وقتی اومد که آسون سازی بازیا دیگه داشت کثافت میزد به کل صنعت ویدیوگیم در حدی که یوبیسافت که همیشه پرچمدار به اوج رسوندن ابتذال ترندهاس تو POP 2008 به طور کل باخت رو از بازیش حذف کرد! چون یه ذهنیتی ایجاد شده بود که با آسون کردن بازیا تعداد پلیرا میره بالا و بازیای چالش برانگیز محکوم به شکستن. ولی تو همون دوران دیمن سولز اومد که حالا درسته به واسطه اینکه انتشار قوی ای نداشت و کلا PS3 کنسول نفرین شده ای بود که هیچی روش درست نمیفروخت اونقدر غوغا نکرد ولی دارک سولز با همون اسکلت و هویت اومد و به مرور رسیدیم به الدن رینگ که بالای 20 میلیون میفروشه.

در کل منظور من اینه میشه سلیقه رو تو مخاطب شکل داد نه اینکه تو ساختتو به سلیقه مخاطب نزدیک کنی. میشه سالنت هیل رو به استاندارد بازی های ترسناک تبدیل کرد اگه خوب ساخته و بازایابی بشه.
همین سایلنت هیل رو کوجیما یه جوری با PT پرزنت کرد و مطرحش کرد که تا سال ها استدیوها از یه دمو داشتن کلون میساختن و میفروختن. واقعا ممکنه یکی بگه PT اگه منتشر میشد نمیفروخت؟ در صورتی که یه پیور هارر اساسی بود چند برابر الن ویک سنگین تر.

کلون ساختن و تقلید کردن یا نزدیک کردن گیم پلی به ای پی های دیگه به نظر من برای نیوآی پی ها ضروری ولی برای آی پی های ریشه دار سم خالصه و باعث میشه نابود بشن به طور کل.
در کل نمیگم گیم پلی هیچ تغییری نکنه ولی میگم RE شدن سایلنت هیل پرفروش شدن و پرمخاطب شدنشو تضمین نمیکنه.

مثلا اسکوئر سال هاس هی با گیم پلی فاینال فانتزی ور میره با این تفکر که مشکل افت فروش مداوم هر نسخه آی پیش گیم پلیشونه در صورتی که اصلا گیم پلی مطرح نیست تو این قضیه. دیگه گیم پلی ریبرث سرحد چیزیه که یه فاینال فانتزی میتونه باشه و بعید میدونم دیگه بشه چیز بهتری ازش خلق کرد ولی مطمئن باش بازم تغییرش میدن چون فکر میکنن ریشه مشکلاتشون از گیم پلی بوده.

پ.ن: انصافا تنها لکه ننگ RE7 همون بخش کشتی و معدن آخرای بازی بود فقط رفتم تموم شه. جفت دی ال سی هاشم زباله بودن

 

[aha2012]

pc?

موقع ثبت نام بتا تو سایتش pc نبود.

 

[Arima Kishou]

منم نمیگم اصلا سبک و گیم پلی اهمیت نداره ولی گیم پلی یکی از متغیر ها تو موفقیت یا شکست بازی میتونه باشه. یعنی نه سایلنت هیل صرف اکشن تر شدن موفق میشه نه RE صرف ترسناک تر شدن شکست میخوره. این وسط چیزای زیادی دخیله که میتونه یه بازی رو بکوبه زمین یا ببرتش بالا.

بذار چند تا مثال برات بزنم که منظورمو بهتر برسونم. مثلا اگه تا دو سال قبل یکی بهم میگفت یه بازی CRPG نوبتی اولد اسکول در عرض 4-5 ماه بالای ده میلیون میفروشه قطعا میگفتم شیشه کشیده ولی بالدرز گیت با یه ترکیبی از گیم پلی پرفکت و داستان جذاب و قدرت فرنچایز D&D و مقدار زیادی شانس یهو گل کرد و حتی خیلیا تو همین فروم که عموما گیمرای هاردکور توشن برای اولین بار CRPG رو با این بازی شروع کردن.
یا مثلا پرسونا 5 تا قبلش اونم یه سری به اصطلاح نیش به حساب میومد که با فروش یکی دو میلیونی دل سازنده به ساختش خوش بود ولی جای اینکه اسکلت گیم پلی رو تغییر بدن اومدن جدای اون پیشرفت طبیعی که به مرور زمان صورت میگیره UI بازی رو از اون حالت کلنگی و باستانی انتخاب متن یه حالت داینامیک مدرن تری بهش دادن و باز اونم به واسطه بازاریابی خوبش و فروش خوب ps4 و کلا رشد بیننده های انیمه تو اون سال ها فروش بازی چندبرابر شد. و الان به جایی رسیده که استدیویی که بازیاش تو سال اول شاید به زور یه میلیون نسخه میفروخت یه ریمیک 70 دلاریشون در عرض یک هفته یه میلیون میفروشه و یه نیو آی پیشون در عرض 1 روز به این رقم رسیده! این یعنی Atlus حداقل تا یه دهه دیگه بازی رو برده کلا
یا سری سولز که دیمن سولز وقتی اومد که آسون سازی بازیا دیگه داشت کثافت میزد به کل صنعت ویدیوگیم در حدی که یوبیسافت که همیشه پرچمدار به اوج رسوندن ابتذال ترندهاس تو POP 2008 به طور کل باخت رو از بازیش حذف کرد! چون یه ذهنیتی ایجاد شده بود که با آسون کردن بازیا تعداد پلیرا میره بالا و بازیای چالش برانگیز محکوم به شکستن. ولی تو همون دوران دیمن سولز اومد که حالا درسته به واسطه اینکه انتشار قوی ای نداشت و کلا PS3 کنسول نفرین شده ای بود که هیچی روش درست نمیفروخت اونقدر غوغا نکرد ولی دارک سولز با همون اسکلت و هویت اومد و به مرور رسیدیم به الدن رینگ که بالای 20 میلیون میفروشه.

در کل منظور من اینه میشه سلیقه رو تو مخاطب شکل داد نه اینکه تو ساختتو به سلیقه مخاطب نزدیک کنی. میشه سالنت هیل رو به استاندارد بازی های ترسناک تبدیل کرد اگه خوب ساخته و بازایابی بشه.
همین سایلنت هیل رو کوجیما یه جوری با PT پرزنت کرد و مطرحش کرد که تا سال ها استدیوها از یه دمو داشتن کلون میساختن و میفروختن. واقعا ممکنه یکی بگه PT اگه منتشر میشد نمیفروخت؟ در صورتی که یه پیور هارر اساسی بود چند برابر الن ویک سنگین تر.

کلون ساختن و تقلید کردن یا نزدیک کردن گیم پلی به ای پی های دیگه به نظر من برای نیوآی پی ها ضروری ولی برای آی پی های ریشه دار سم خالصه و باعث میشه نابود بشن به طور کل.
در کل نمیگم گیم پلی هیچ تغییری نکنه ولی میگم RE شدن سایلنت هیل پرفروش شدن و پرمخاطب شدنشو تضمین نمیکنه.

مثلا اسکوئر سال هاس هی با گیم پلی فاینال فانتزی ور میره با این تفکر که مشکل افت فروش مداوم هر نسخه آی پیش گیم پلیشونه در صورتی که اصلا گیم پلی مطرح نیست تو این قضیه. دیگه گیم پلی ریبرث سرحد چیزیه که یه فاینال فانتزی میتونه باشه و بعید میدونم دیگه بشه چیز بهتری ازش خلق کرد ولی مطمئن باش بازم تغییرش میدن چون فکر میکنن ریشه مشکلاتشون از گیم پلی بوده.

پ.ن: انصافا تنها لکه ننگ RE7 همون بخش کشتی و معدن آخرای بازی بود فقط رفتم تموم شه. جفت دی ال سی هاشم زباله بودن

چقدر حق گفتی.
لایک کافی نیست.

 

[SΛDrA-HhH]

اكثر مردم مديوم هايي مثل گيم و سينما و موسيقى و حتى كتاب رو مطلقا به چشم سرگرمى ميبينن.
انسان ميخواد به واسطه اين مديوم ها و تمسك به اون فضا و دنياى خيالى كه ايجاد ميكنن لحظاتى رو از دغدغه و هياهوى واقعى زندگيش جدا بشه و در همين حين با حداقل فعاليت سطحى ذهنى منجر به ترشح نوروترانسميتر هاى شادى و لذت بشه.
همون طور كه فيلم و كتاب و ... با مضامين عميق تر كه نياز به تفكر و تحليل در عمق بيشترى دارن بين عمده مخاطبين كمتر محبوبيت دارن در زمينه ويديوگيم هم همينه.
به نوعى عموم جامعه مخاطبين دوست داره به ساده ترين شكل از فرايند لذت ببره و راضى بشه.
اينجاس كه توى يك ژانر مشابه RE جامعه مخاطبين خيلى گسترده ترى نسبت به fatal frame و silent hill داره.
همون طور كه هرى پاتر بيشتر از جنايت و مكافات و سينماى اكشن هاليوود بيشتر از سينماى پازولينى ميفروشه.
مسائلى مثل ماركتينگ هم قطعا تاثير دارن ولى بازم هر كارى بكنى در نهايت مخاطب عام به resident evil بيشتر اقبال داره تا سايلنت هيل.

واقعا حیفه که فروش SH2R ، AW2 و... اینقدر پایینه ، چندین برابر اون باید از کونامی/بلوبر ، رمدی و... قدردانی و تشکر کرد که تو این سبک تا این اندازه سرمایه گذاری میکنن و بازی با کیفیت میسازن

نه شما متوجه نيستى نبايد از كونامى و بلوبر تشكر كرد بايد تف انداخت تو صورتشون

 

[Persia Tech]

View attachment 353162


دموی بازی the first berserker khazan از امروز 11 اکتبر تا 20 اکتبر در دسترس قرار گرفت.

برای xbox از طریق xbox insider باید دریافت کنید.
برای ps5 باید ثبت نام می‌کردید ولی با دیدن بازی در twitch براتون کد دموی بازی رو می‌فرسته گویا.


پ. ن.
من امروز کمی بازیش کردم. بازی soulslike ه و انصافا خوش ساخته، شخصیت‌ها گرافیک cell shade ای دارند، مبارزات بازی خیلی خوب کار شده، گرافیک محیط هم تا اینجا که برفی بوده زیبا بود. سختی بازی هم اوکیه یه چیزی بین lies of p و wu long.
خلاصه پیشنهاد میشه.
View attachment 353180

یعنی یک غلطی یکی کرد دیمون سولز ساخت کارش گرفت سبک سولز لایک تمومی نداره دیگه هر ادم بی خلاقیتی پیدا می شه می ره یکی می سازه چقدر بده ادم بازیش هویت نداشته باشه خلاقیت خودش نداشته باشه

 

[rahyarpaul]

پس به سلامتی الدر 6 هم تو سال 2026-2027 قراره با کلی محیط بی معنی و جنریت شده خالی از کوچیکترین ذوق هنری و لودینگ پشت هر در و پیکری و تکسچرای رنگ و رو رفته و نورپردازی نسل هفتمی غافلگیرمون کنه
البته اشکال نداره تاد هاوارد اون بخشو میسپره به سوپر کامیونیتی مادساز هاش که هرکی بیاد یه سر کارو بگیره بلکه بعد چند سال چند تا ویدیو یوتیوب با تایتل ماد اولترا ریلستیک یه سری ویدیو خز و ضایع از بازی توش ببینیم ازش.


البته اینکه میگی هارر به اون شکل کلاسیکش الان خریدار نداره درمورد مثال هات چندان قبول ندارم یعنی این آی پی ها همون موقع که اومدن هم نمیتونستن درست بفروشن.
سایلنت هیل که از همون اول هر نسخش با سلام صلوات یه میلیون شاید میفروخت در صورتی که همون موقع evil هر نسخش راحت بالای 5-6 میلیون نسخه میفروخت.
دد اسپیس همون موقع که نسخه اولش با اون همه هایپ و ترسناک ترین بازی تاریخ و وسط بازی نمیتونی پاز کنی و هر انمی عین باس فایته و هزار تا چیز دیگه بازم از چیزی که فکر میکردن کمتر فروخت.
الن ویک حالا فروشش تو نسخه اولش خوب بود ولی به نظرم مشکل رمدی کلا این چند سال اینه که بنده خداها بلد نیستن بازیاشونو بفروشن. اسکوئر هم تا حدی این مشکل رو داره.

اینکه میگی RE صرفا به واسطه گیم پلیش میفروشه به نظرم میتونه درست نباشه. به نظرم RE تونسته یه فرنچایز خیلی قوی خلق کنه که میتونه توش بازی ترسناک بسازه و بفروشه. مثلا RE7 تقریبا یه چیزی بود تو مایه های همین سایلنت هیل یا الن ویک، حتی از دد اسپیس خیلی محدود تر بود ولی فروش بالای ده میلیون داشت. اگه همین سایلنت هیل عینا با همین گیم پلی با اسم RE بیاد بازم بالای ده میلیون رو میفروشه راحت.
فکر کن RE با نسخه هفتمش تمام کاراکتراشو گذاشت کنار، دوربین بازی رو تغییر داد، سبک بازی رو تقریبا به pure horror نزدیک کرد ولی کوچیکترین تاثیری رو فروشش نداشت که هیچ بیشترم شد.

به نظرم مشکل اصلی اینه که یه سری کمپانیا بلد نیستن بازیشونو بفروشن، همونجور که 20 سال پیش نتونستن بفروشن ده بارم اون بازی رو ریمیک کنن ولی همون رویه بازاریابی رو پیش بگیرن بازم نمیتونن بفروشنش.

در مورد بخش اولت، بنظرم میشد با اسکیپ dlc ها تغییر موتور داد و همینطور تنها راه حل الان، کوچک کردن الدر 6 و دستی سازی اونه و نرن دنبال از استارفیلد و ... کد کپی کنن بچسبونن به این
______
در مورد بخش دومت هم هم موافقم و هم مخالف
موافق از این جهت که یه بازی خوبه ریمیک سایلنت هیل ولی تریلرای بازی یکی از یکی داغونتر و عملا زننده و زشت بودن و از این جهت مارکتینگ تو دیوار بود، یکی از بچه ها یچیز درست میگفت، میگفت dlc استارفیلد داغون بود ولی با اون تریلر همه براش هایپ بودن ولی سایلنت تریلرش داغون بود ولی بازیش خوب بود، نحوه ارائه و ساخت تریلراش یه ضعف بزرگ هست
یه نکته دیگه هم نبود عنوانه که باعث شکل دادن فن میشه و وقتی بیشترین گپ رزیدنت 3 ساله بوده و این عنوان از دیرباز میفروخته، فنها باهاش آشناتر هستن و کپکام یکی از استودیوهای غربی پسند ژاپنیه ولی کونامی یا اسکوئر و برخی دیگه تا همین چند وقت پیش تو ژاپن هنوز گیر کرده بودن و همین سایلنت بعد از 12 سال یه نسخه داده و اینها به مارکتینگ و بی برنامگی استودیو میشه ربط داد
در مقابلم ما بازیهایی داریم که مارکتینگ چندانی ندارن و یدفعه گل میکنن، بخاطر ایده های جذاب و اینم یه مقدار ضعف اینهاست که حتی از این روش که به نوعی تبلیغ توسط مخاطبین هم هست، استفاده کنن.

 

[aha2012]

یعنی یک غلطی یکی کرد دیمون سولز ساخت کارش گرفت سبک سولز لایک تمومی نداره دیگه هر ادم بی خلاقیتی پیدا می شه می ره یکی می سازه چقدر بده ادم بازیش هویت نداشته باشه خلاقیت خودش نداشته باشه

متوجه حرفت هستم ولی امیدوارم این نظرت بعد از بازی کردن دمو بوده باشه. تا اینجای کار که بازی کردم (مرحله 2 از 3 تا مرحله دمو هستم) خوش ساخت بوده. (بازی جای کار داره ولی خب باز خوبه)

 

[m.d.makan]

منم نمیگم اصلا سبک و گیم پلی اهمیت نداره ولی گیم پلی یکی از متغیر ها تو موفقیت یا شکست بازی میتونه باشه. یعنی نه سایلنت هیل صرف اکشن تر شدن موفق میشه نه RE صرف ترسناک تر شدن شکست میخوره. این وسط چیزای زیادی دخیله که میتونه یه بازی رو بکوبه زمین یا ببرتش بالا.

بذار چند تا مثال برات بزنم که منظورمو بهتر برسونم. مثلا اگه تا دو سال قبل یکی بهم میگفت یه بازی CRPG نوبتی اولد اسکول در عرض 4-5 ماه بالای ده میلیون میفروشه قطعا میگفتم شیشه کشیده ولی بالدرز گیت با یه ترکیبی از گیم پلی پرفکت و داستان جذاب و قدرت فرنچایز D&D و مقدار زیادی شانس یهو گل کرد و حتی خیلیا تو همین فروم که عموما گیمرای هاردکور توشن برای اولین بار CRPG رو با این بازی شروع کردن.
یا مثلا پرسونا 5 تا قبلش اونم یه سری به اصطلاح نیش به حساب میومد که با فروش یکی دو میلیونی دل سازنده به ساختش خوش بود ولی جای اینکه اسکلت گیم پلی رو تغییر بدن اومدن جدای اون پیشرفت طبیعی که به مرور زمان صورت میگیره UI بازی رو از اون حالت کلنگی و باستانی انتخاب متن یه حالت داینامیک مدرن تری بهش دادن و باز اونم به واسطه بازاریابی خوبش و فروش خوب ps4 و کلا رشد بیننده های انیمه تو اون سال ها فروش بازی چندبرابر شد. و الان به جایی رسیده که استدیویی که بازیاش تو سال اول شاید به زور یه میلیون نسخه میفروخت یه ریمیک 70 دلاریشون در عرض یک هفته یه میلیون میفروشه و یه نیو آی پیشون در عرض 1 روز به این رقم رسیده! این یعنی Atlus حداقل تا یه دهه دیگه بازی رو برده کلا
یا سری سولز که دیمن سولز وقتی اومد که آسون سازی بازیا دیگه داشت کثافت میزد به کل صنعت ویدیوگیم در حدی که یوبیسافت که همیشه پرچمدار به اوج رسوندن ابتذال ترندهاس تو POP 2008 به طور کل باخت رو از بازیش حذف کرد! چون یه ذهنیتی ایجاد شده بود که با آسون کردن بازیا تعداد پلیرا میره بالا و بازیای چالش برانگیز محکوم به شکستن. ولی تو همون دوران دیمن سولز اومد که حالا درسته به واسطه اینکه انتشار قوی ای نداشت و کلا PS3 کنسول نفرین شده ای بود که هیچی روش درست نمیفروخت اونقدر غوغا نکرد ولی دارک سولز با همون اسکلت و هویت اومد و به مرور رسیدیم به الدن رینگ که بالای 20 میلیون میفروشه.

در کل منظور من اینه میشه سلیقه رو تو مخاطب شکل داد نه اینکه تو ساختتو به سلیقه مخاطب نزدیک کنی. میشه سالنت هیل رو به استاندارد بازی های ترسناک تبدیل کرد اگه خوب ساخته و بازایابی بشه.
همین سایلنت هیل رو کوجیما یه جوری با PT پرزنت کرد و مطرحش کرد که تا سال ها استدیوها از یه دمو داشتن کلون میساختن و میفروختن. واقعا ممکنه یکی بگه PT اگه منتشر میشد نمیفروخت؟ در صورتی که یه پیور هارر اساسی بود چند برابر الن ویک سنگین تر.

کلون ساختن و تقلید کردن یا نزدیک کردن گیم پلی به ای پی های دیگه به نظر من برای نیوآی پی ها ضروری ولی برای آی پی های ریشه دار سم خالصه و باعث میشه نابود بشن به طور کل.
در کل نمیگم گیم پلی هیچ تغییری نکنه ولی میگم RE شدن سایلنت هیل پرفروش شدن و پرمخاطب شدنشو تضمین نمیکنه.

مثلا اسکوئر سال هاس هی با گیم پلی فاینال فانتزی ور میره با این تفکر که مشکل افت فروش مداوم هر نسخه آی پیش گیم پلیشونه در صورتی که اصلا گیم پلی مطرح نیست تو این قضیه. دیگه گیم پلی ریبرث سرحد چیزیه که یه فاینال فانتزی میتونه باشه و بعید میدونم دیگه بشه چیز بهتری ازش خلق کرد ولی مطمئن باش بازم تغییرش میدن چون فکر میکنن ریشه مشکلاتشون از گیم پلی بوده.

پ.ن: انصافا تنها لکه ننگ RE7 همون بخش کشتی و معدن آخرای بازی بود فقط رفتم تموم شه. جفت دی ال سی هاشم زباله بودن

دوباره با حرفت کاملا موافقم.
اما خب همیشه یه اما باید باشه

همین اول بگم که بحث کوجیما و PT خیلی نمیتونه درست باشه.
هر کسی غیر از کوجیما اون بازی رو میساخت اینقدر تحویل گرفته نمیشد و هم اینکه تیزر رایگان بودنش تاثیر خیلی زیادی در موفقیتش داشت.
در مورد کوجیما شرایط استثاست.
ایشون سنگ هم بزاره جلوت جوری تبلیغ و هایپ دورش ایجاد میکنه که شما فکر کنی که اصلا ایشون خالق سنگه و تو حتما باید بگیری دستت و بهش دقت کنی.
از آوردن بازیگر و کارگردان هالیوودی بگیر تا نوع تریلر دادنش تو بهترین نمایشگاه ها ، بودجه بالای بازیهاش و...

بحث این بود که کونامی بلد نیست بازیش رو بفروشه که من تا حدی موافق بودم ، تریلرهای بازی واقعا خوب نبود.
پلیرهای جدید که نیمدونستن چیه و فنها هم که کلا تا قبل اومدن نمراتش در حال ضدتبلیغ بودن ، البته بماند که یکسری فن نما هم داشتیم که حتی بعد اومدن نمرات هم همچنان در حال ضدتبلیغ بودن و دنبال فلان جای مار میگشتن

اتفاقا من میخوام بگم حتی اگه کونامی تریلرهای خفن میساخت و تبلیغات آنچنانی هم برای ریمیک میکرد فروش بازی خیلی تفاوت چشمگیری با شرایط فعلیش نمیکرد.
این مجموعه حتی تو اوجش که کونامی خدای صنعت بود و همه بازیهاش جزو بهترینها بودن اونچنان فروشی نمیکرد ، در صورتی که همون موقع کپکام فروش REهاش به مراتب بیشتر بود.
اگه بری ببینی فروش کل مجموعه سایلن هیل تو بیست سال (از 1999 تا 2019) کلا 9 میلیون نبوده.
که یعنی تا قبل ریمیک SH2 حتی به اندازه فروش یک نسخه از RE مثلا RE6 نتونسته بفروشه!
خب این همش نمیتونه دلیل بر تبلیغ و پرزنت بد از سمت کونامی بوده باشه.
این بیشتر نشون میده فن بیس این سری حتی تو اوج هم اصلا قابل مقایسه با مجموعه RE نیست.

از طرفی کونامی اگه تریلرهاش بد بود اما رمدی با AW2 که با هر تریلرش ما بیشتر عاشقش میشدیم.
خود بازی هم که بنچمارک گرافیکی بود و جزو بازیهایی که واقعا نسل بعد رو نشونمون داد.
اما خب فروش بازی تعریفی نداره.

میخوام بگم این سبک سقف پلیرهاش همینقدره.
من اگه گفتم تو نسخه های جدید بره سمت RE شدن منظورم این بود که گیم پلی فان تر درش تزریق کنن ، نه که گیم پلی مجموعه رو جراحی کنن و خود REکلون بشه.
میگم ، RE اگه میفروشه تنها دلیلش برگشت شخصیتهای قدیمی که پلیرها میشناسنشون و باهاشون خاطره دارن.
فیلمهای موفقی از این سری ساخته شده.
REها در وحله اول اصلا ترسناک نیستن ، شوتر سوم شخص تو سبک بقا هستن که المانهای ترس هم درش دیده میشه.
ولی فرمولی که بهش رسیدن خیلی با هم تناسب دارن که منجر میشه رنج وسیعی از گیمرها بخوان بازیش کنن.
داستان بازیها هم کلا دو خطیه و سطحی ، یکسری اصلا برای داستان بازی نمیکنن.
دوست دارن با شخصیت محبوبشون بیفتن تو مپ و زامبی بکشن ، اسلحه لول آپ کنن و...

این اتفاقا ارزش کار کپکام رو میرسونه که تونسته به همچین فرمول و تناسبی بین ویژگیهای مختلف گیم پلی ، داستان و شخصیت پردازی برسه.
کار هرکسی نیست.


برعکس سایلنت هیل ها گیم پلی آروم تری دارن و بدون هیاهو و ست پیس های آنچنانی ، یک تجربه درونی ، احساسی با اتمسفر سنگین و بزرگسالانه تری رو به مخاطب ارائه میدن.
و اصلا هم تو این موارد به گیمر آسون نمیگیرن که باعث ترس خیلی بیشتری در مخاطب میشه.
تجربه نهایی هم داستان کلی بازیه که میخ آخر رو میزنه و برای فهم بهترش باید براش هزینه کرد و وقت گذاشت.
اینها رو گفتم ولی منظورم این نیست که سبک وحشت کلا نمیفروشه.
خیلی براش مثال هست و مثلا یکیش مجموعه Outlast که فوق العاده بفروشه.

البته سایلنت هیل سبک وحشت خالص نیست اما این فرمولی هم که کونامی با سایلنت هیل خلق کرده نمیتونه فروش بالایی رو رقم بزنه.
یا باید به همین مقدار فروش قانع باشه و یا اگه بخواد پلیرهای جدید جذب کنه و ازش پول در بیاره باید تو نسخه های جدید المانهای فان تر درش تزریق بشه.

مطمئنا فنها این رو دوست ندارن ولی همونطور که گفتم راه حلش به نظرم ریمیک نسخه های اصلی به طور یک به یک و وفاداره که بتونه از دلشون در بیاره و هر دو گروه رو بیاره سر سفره.
اینطوری خیلی از پلیرهای جدید و قدیمی همپوشانی هم میکنن و جذب این میشن که هر دو نوع بازی (ریمیکهای یک به یک و نسخه های با گیم پلی جدید) رو حتما تست میکنن.
این منجر میشه به فروش بیشتر جفت بازیها.
البته اینکه که چطور این کار رو میکنن واقعا برنامه ریزی بلندمدت میخواد ، تهیه کننده های دلسوز و کار بلد.
حتما خود کونامی هم باید تیم داخلی تشکیل بده ، اینطوری پخش و پلا با استودیوهای مختلف خارجی نمیشه پشت به پشت بازی خوب ساخت.

 

[Sysbother]

در مورد بخش اولت، بنظرم میشد با اسکیپ dlc ها تغییر موتور داد و همینطور تنها راه حل الان، کوچک کردن الدر 6 و دستی سازی اونه و نرن دنبال از استارفیلد و ... کد کپی کنن بچسبونن به این

این موضوع باعث نخواهد شد که از بُعد فنی بازی بهینه باشه یا حرفی برای گفتن داشته باشه.

از نظر من تاد هاوارد تموم شده است و باید از مدیریت این مجموعه کنار گذاشته بشه. از مصاحبه ها و کلا حسی که از این آدم میشه گرفت اینه که خودکامه است و حرف فقط حرف خودشه. دقیقاً اتفاقی که در اینیشیتیو افتاد و اون فاجعه رقم خورد.

بازی بعدی بخواد مثل استارفیلد باشه این مجموعه تحت مدیریت مایکروسافت کمر راست نخواهد کرد.

 

[Little John]

15 سال پیش در چنین روزی
عجب سینگل پلیری بود
عجب مولتی پلیری داشت

 

[Arima Kishou]

15 سال پیش در چنین روزی
عجب سینگل پلیری بود
عجب مولتی پلیری داشت

View attachment 353298

یادش بخیر.
اونموقع بازی ها نصف غش و ضعف الان رو نداشتند. وقتی بازی میخریدی، کامل محتوا داشت.

الان میخری نصفش DLC هست.

 

[SΛDrA-HhH]

15 سال پیش در چنین روزی
عجب سینگل پلیری بود
عجب مولتی پلیری داشت

View attachment 353298

يادش بخير يادمه چند روز زودتر تو دبى بازى عرضه شد.
سر ظهر تو گرما راه افتاده بودم مغازه ها رو دونه دونه ميگشتم