تصاویر Beyond: Two Souls
- Thread starter Tommy Fisher
- تاریخ آغاز
Miesam
کاربر سایت
خب HR رو بازیکن، بعد نظرت میشه این که بازی فرق زیادی با COD ندارهمن HR رو بازی نکردم ولی به نظرم این حرف رو باید دقیقآ در مورد HR زد نه بقیه بازی ها !
یعنی 99% بازی ها رو من و اصغر و اکبر و نقی و تقی دقیقآ یه جور می بینیم ! کنترلر رو دستمون میگیریم و دو تا دشمن می کشیم و میریم پشت سنگر و سه تا دشمن دیگه رو می کشیم ، بعد راه باز میشه و یه cutscene ثابت می بینیم و دوباره چند نفر دیگه رو از بین میبریم و بازی تموم میشه !60 بار دیگه هم بازی کنیم فرقی نمیکنه ! باز هم دقیقآ همون اتفاق ها می افته و فقط ممکنه جای دشمن دو متر عوض بشه.
ولی HR تفاوتش دقیقآ توی همینه که هر کسی به یک دید میتونه بهش نگاه کنه. مثل اینکه بازی 15،20 تا پایان داره و کلی انتخاب که هرکسی انتخاب هاش میتونه با اون یکی متفاوت باشه ، حتی شخصیت های اصلی میتونن بیفتن بمیرن !
. چون دقیقن به من این حس رو میداد که دارم COD رو توی سبک کلیک و موس بازی میکنم .تو هر مرحله سه یا چهار انتخاب داری که دقیقن توسط کارگردان برنامه ریزی شده، HR اینقدر هوشمندانه طراحی شده که ابتداش حس میکنی که خودت داری بازی رو جلو میبری ولی در میانه راه میبینی همش سرکار بودی، دقیقن مثل یک فیلم که سعی میکنه کاری کنه حس کنی داری درست حدس میزنی و آخرش همه چیز رو عوض میکنه. که البته این هوش و کارگردانی رو میرسونه ولی وقتی اواسط بازی میفهمی چه کلاه گشادی رفته سرت شدیدن حالت گرفته میشه
.بماند که داستان سطحی که برای HR مد نظر گرفتن یه کم به شعور آدم توهین میکنه
.اصلن اینطوری نیست که مثلن هرکسی یه دیدی از داستان داشته باشه
، چون بازی نه زیاد حق انتخاب های گسترده به آدم میده نه اینکه راه و روش های متفاوتی برای تموم کردن مرحله در اختیار آدم میزاره.مثلن توی دنیای SC یا MGS همیشه صد مدل راه برای تموم کردن یک مرحله داری که کارگردان بازی ممکنه حتا به فکرش هم نرسه. یا حتا Hitman یا AC یا خیلی از بازیای دیگه. که تو رو مجبور نمیکنه به روش خودش بری جلو.
ولی HR و دنیاش، کارگردان شدیدن روی هر اتفاقی که میوفته دید کامل داره. ممکن نیست یک کار رو بر خلاف چیزی که کارگردان می خواد انجام بدی
.بازیش کنی متوجه منظورم میشی، دقیقن مثل یه فیلم سینمائی، آخر اون راهی رو میری که کارگردان می خواد آخر اون نتیجه ای رو میگیری که کارگردان میخواد حتا اگر گول بخوری فکر کنی این مال خودته
.من میگم اگر 10 نفر یک مرحله ی HR رو برن 5 نفرشون یک صحنه تکراری رو می بینند.اگه 100 نفر بازی رو انجام بدن و دور هم جمع بشن ، هر 100 تا دقیقآ یه چیز دیدن و نگاهشون با هم فرقی نمیکنه !
ولی 10 نفر می تونند MGS بازی کنند در حالی که هیچ کدوم راه و روش اون یکی رو نرفته باشند.
یا 10 نفر یک مرحله از SC DA رو برن در حالی که هیچ کدوم راهی که رفتن با اون یکی، یکی نباشه.
آخرین ویرایش:
میثم دیگه ترول ترول با سونی هم ترول ؟
هیوی رین خیلی باحال بود و یکی از تجربه های ناب من تو این نسل بود و خوبیش اینه که هیچ کس جرات نکرد بازیی شبیهش بسازه چون سلیقه ای هست و اگه مثلا تو خوشت نمیاد ازش دلیل بر بد بودنش نیست .
این بیاند هم خیلی جالبه مثل اینکه . تو بازیهای کیج تنها چیزی واسم مهمه داستان و نحوه ی روایتش و صداگذاری هست و دیوید در این کار استاده . بقیه چیزها از جمله گیم پلی و گرافیک و اکشن بودن ... واسم پشیزی ارزش نداره واسه شما هم نباید داشته باشه
هیوی رین خیلی باحال بود و یکی از تجربه های ناب من تو این نسل بود و خوبیش اینه که هیچ کس جرات نکرد بازیی شبیهش بسازه چون سلیقه ای هست و اگه مثلا تو خوشت نمیاد ازش دلیل بر بد بودنش نیست .
این بیاند هم خیلی جالبه مثل اینکه . تو بازیهای کیج تنها چیزی واسم مهمه داستان و نحوه ی روایتش و صداگذاری هست و دیوید در این کار استاده . بقیه چیزها از جمله گیم پلی و گرافیک و اکشن بودن ... واسم پشیزی ارزش نداره واسه شما هم نباید داشته باشه
آخرین ویرایش:
دقیقا،بیشتر جاها وقتی میخواستی یه راه دیگه رو انتخاب کنی باز برمیگشتی سر راه اصلی!خب HR رو بازیکن، بعد نظرت میشه این که بازی فرق زیادی با COD نداره
تو هر مرحله سه یا چهار انتخاب داری که دقیقن توسط کارگردان برنامه ریزی شده، HR اینقدر هوشمندانه طراحی شده که ابتداش حس میکنی که خودت داری بازی رو جلو میبری ولی در میانه راه میبینی همش سرکار بودی، دقیقن مثل یک فیلم که سعی میکنه کاری کنه حس کنی داری درست حدس میزنی و آخرش همه چیز رو عوض میکنه. که البته این هوش و کارگردانی رو میرسونه ولی وقتی اواسط بازی میفهمی چه کلاه گشادی رفته سرت شدیدن حالت گرفته میشه
بماند که داستان سطحی که برای HR مد نظر گرفتن یه کم به شعور آدم توهین میکنه
اصلن اینطوری نیست که مثلن هرکسی یه دیدی از داستان داشته باشه
مثلن توی دنیای SC یا MGS همیشه صد مدل راه برای تموم کردن یک مرحله داری که کارگردان بازی ممکنه حتا به فکرش هم نرسه. یا حتا Hitman یا AC یا خیلی از بازیای دیگه. که تو رو مجبور نمیکنه به روش خودش بری جلو.
ولی HR و دنیاش، کارگردان شدیدن روی هر اتفاقی که میوفته دید کامل داره. ممکن نیست یک کار رو بر خلاف چیزی که کارگردان می خواد انجام بدی
بازیش کنی متوجه منظورم میشی، دقیقن مثل یه فیلم سینمائی، آخر اون راهی رو میری که کارگردان می خواد آخر اون نتیجه ای رو میگیری که کارگردان میخواد حتا اگر گول بخوری فکر کنی این مال خودته
من میگم اگر 10 نفر یک مرحله ی HR رو برن 5 نفرشون یک صحنه تکراری رو می بینند.
ولی 10 نفر می تونند MGS بازی کنند در حالی که هیچ کدوم راه و روش اون یکی رو نرفته باشند.
یا 10 نفر یک مرحله از SC DA رو برن در حالی که هیچ کدوم راهی که رفتن با اون یکی، یکی نباشه.
Wander
کاربر سایت
من بار ها توی سایت سر همین هوی رین بحث کردم با مخالفینش ولی واقعا الان وقتی دیدم باز همون آش و همون کاسه است و همه بازی خلاصه میشه تو دکمه زنی یه جورایی سرد شدم و اینکه یه خبر هم بدم که کاراکتر های این بازی مردنی نیستن و با این اوضاع اون انعطاف داستانی هوی رین رو هم نداره که یهو وسط راه یکی بمیره و بیشتر تغییرات خلاصه میشه توی نحوه انجام یه قسمت که آپشن های مختلف هست و میشه با آیدن اون ها رو امتحان کرد. این موضوع که دیوید کیج دست به گیم پلی نزده مشخص می کنه که این آدم فقط می خواد داستانش رو بگه و براش اهمیت نداره چطور و به چه روشی.
Darkside Fury
کاربر سایت
اینا هم مثل این که فقط بلدن دختر زشت طراحی کنن !
بابا خب یکم خوشکل تر وهاتتر درست کنید آدم کیف کنه موقع بازی
بابا خب یکم خوشکل تر وهاتتر درست کنید آدم کیف کنه موقع بازی
Muse
کاربر سایت
نمیدونم چرا متوجه این قضیه نیستید که این سبک بازی هست , درام تعاملی ! نه قراره توش تیر بار دست بگیرید نه سکو بازی کنید نه از اینجور چیزا , فقط قراره جای شخصیتایی باشید که آدمای معمولین اما تو شرایط سخت و غیر عادی قرار میگیرن . قرار نیست شما این درام رو پیش ببرید که تروفی باز کنید یا XP بگیرید و شخصیتتون رو ارتقا بدین و ... بلکه شما قراره درامی که استاد کیج تاکید میکنم "استاد" کیج نوشته رو پیش ببرید و توی این درام به شما اجازه داده میشه تا انتخاب کنید کدوم کار درسته . این انتخاب میتونه یه انتخاب بین بازی با یکی از بچه ها باشه یا شلیک به یه نفر که 2 تا بچه داره و اصلا نمیشناسیدش . اگه دنبال بازی و سرگرمی میگردین بهتره برید COD , Killzone , mario و ... رو بازی کنید چون Fahrenheit , Heavy Rain و Beyond برای سرگرمی ساخته نشدن ...
کیج اینهمه تلاش میکنه تا تو بازیش احساسات و روابط رو که تو زمان کمرنگ شده نشون بده , سعی میکنه با قرار دادن یه کشیش بعنوان برادر شخصیت اصلی توی فارنهایت که هوای شخصیت اصلی رو داره یکم مردم رو به اعتقادات خوشبینتر کنه و خیلی چیزای دیگه و من واقعا متاسفم که میبینم خیلیا هنوز این بازیا رو به شکل QTE میبینن . امیدوارم یه روز متوجه بشید همه ی اینا از گرافیک تا گیم پلی و موسیقی ساخته شد تا اون احساس , اون رابطه , اون صلیب , اون انسانیت و اون انتخاب درست رو به شما نشون بده ...
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google