خوب اول اینو بگم که اون موقع ترس بر بازیباز غلبه میکنه که از جنس واقعیت باشه.
از بین بین بازی ها Resident Evil بیشتر به واقعیت نزدیک بود.
تو رده ی بعدی میشه Silent Hill رو قرار داد. هر چند که خیلی ها SH رو به دور از واقعیت میدونند اما من با این طرز فکر مخالفم.
از بین Resident Evil ها 2 تاشون بیشتر مورد توجه قرار میگیره. اولی همون Resident Evil Original هست. دومی هم Resident Evil 3. اما ترسی که از RE3 بوجود میاد از نوع حادثه ای هست.یعنی بیشتر به خاطر غافلگیر شدن موجب ترس میشد. مثل پریدن های یهویی نمسیس یا شکسته شده پنجره ها. اما ترسی که از Resident Evil Original بوجود میومد به خاطر غیر قابل پیش بینی بودنش بود. شما نمیدونستی که قراره چی بشه. مثلا وقتی قرار بود نمسیس بیاد یه تم ترسناک نواخته میشد و شما رو تا حدی از این موضوع آگاه میکذد. اما RE1 کاملا غیرقابل پیشبینی بود.
این نکته هم در مورد ترس هم خیلی مهمه که چطوری بازیباز با بازی ارتباط برقرار کنه. اگه بتونه خودش رو به صورت کامل جای شخصیت بازی بذاره و شرایط رو درک کنه خیلی از بازی هایی که به ظاهر ترسناک نیستن هم وحشتناک میشن!
از بین بین بازی ها Resident Evil بیشتر به واقعیت نزدیک بود.
تو رده ی بعدی میشه Silent Hill رو قرار داد. هر چند که خیلی ها SH رو به دور از واقعیت میدونند اما من با این طرز فکر مخالفم.
از بین Resident Evil ها 2 تاشون بیشتر مورد توجه قرار میگیره. اولی همون Resident Evil Original هست. دومی هم Resident Evil 3. اما ترسی که از RE3 بوجود میاد از نوع حادثه ای هست.یعنی بیشتر به خاطر غافلگیر شدن موجب ترس میشد. مثل پریدن های یهویی نمسیس یا شکسته شده پنجره ها. اما ترسی که از Resident Evil Original بوجود میومد به خاطر غیر قابل پیش بینی بودنش بود. شما نمیدونستی که قراره چی بشه. مثلا وقتی قرار بود نمسیس بیاد یه تم ترسناک نواخته میشد و شما رو تا حدی از این موضوع آگاه میکذد. اما RE1 کاملا غیرقابل پیشبینی بود.
این نکته هم در مورد ترس هم خیلی مهمه که چطوری بازیباز با بازی ارتباط برقرار کنه. اگه بتونه خودش رو به صورت کامل جای شخصیت بازی بذاره و شرایط رو درک کنه خیلی از بازی هایی که به ظاهر ترسناک نیستن هم وحشتناک میشن!
Google