برترین شوترهای اول شخص تاریخ از نگاه IGN

[Dreadlord]

​

سایت IGN به تازگی 10 شوتر اول شخص برتر تاریخ از نگاه تیم تحریریه خودش رو منتشر کرده.

با وجود اینکه به اهمیت بالای مولتی پلیر در این سبک اشاره کرده، اما لازم به ذکره که این لیست رو صرفا براساس بخش داستانی (Campaign) دسته بندی کرده.

این ده عنوان رو در نظرسنجی تاپیک قرار دادم و میتونید انتخاب کنید که با کدوم یکی از این انتخاب ها بیشتر موافقید (تا سه بازی رو میتونید انتخاب کنید).

10.

Spoiler

CoD4: Modern Warfare

9.

Spoiler

Halo 3

8.

Spoiler

Doom Eternal

7.

Spoiler

Bioshock

6.

Spoiler

Halo: Combat Evolved

5.

Spoiler

Wolfenstein II: The New Colossus

4.

Spoiler

Doom 1993

3.

Spoiler

Half-Life: Alyx

2.

Spoiler

Titanfall 2

1.

Spoiler

Half-Life 2

 

[last of amir]

حقیقتا اصلا با وجود ولفنشتاین 2 داخل این لیست کنار نمیام و به نظرم نسخه اول خیلی خیلی جلوتر بود و نسخه دوم ایراد زیاد داشت. رتبه تایتان فال 2 هم یک مقدار زیادی بالاست. غیر از این، بقیه لیست عالیه.

 

[stanley]

نه‌ این‌ قابلیت‌ توی Doom 3 هم‌ بود،‌ حتی‌ اگر‌ پشت‌ npc هم‌ میرفتی‌ قشنگ‌ برمیگشت‌ و‌ باهات‌ صحبت‌ میکرد.
راجب‌ باقی‌ صحبت‌ ها، البته‌ خب‌ شما‌ نظر‌ خودتون‌ رو‌ گفتین‌ و‌ کاملا‌ محترم‌ هست،‌ ولی‌ به‌ نظرم‌ یکبار‌ دیگه‌ اگر‌ فرصت‌ کردید‌ بازی‌ امتحان‌ کنید،‌ احتمال‌ تغییر‌ عقیدتون‌ خیلی‌ بالا‌ میره.
Half life 2 از‌ اون‌ بازیاس‌ که استاندارهاش‌ انگار‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه‌ نمیشه‌ و‌ انگار‌ بازی‌ همین‌ یکی‌ دو‌ سال‌ پیش‌ ساخته‌ شده. حتی‌ گرافیکش‌ هم‌ یه‌ حالتیه‌ که‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه نمیشه،‌‌ انگار‌ یک‌ جادویی‌ داخلش‌ وجود‌ داره‌ واقعا.

در رابطه با npc ها خیلی وقت پیش توی یه مقاله خونده بودم که الان یادم نمیاد کجا بود و شاید هم اشتباه میکنم ولی خب نوشته بود هالف لایف ٢ جزو پیشتازان این موضوع بوده! مورد دیگه اینکه جالبه من از هالف لایف ١ بیشتر از ٢ خوشم میاد. hl1 تمام المان های یه شوتر کلاسیک خیلی خفن رو داره که اتفاقا گان پلی اش هم خیلی خوبه فضاسازی بینظیری داره و قشنگ بنظرم در رده ی سلاطینی مثل دووم ، هیلو و غیره است از هر لحاظ. hl2 هرچقدر که با بقیه ی شوترها متمایزه و اینم نقطه ی قوتش هست و طراحی مراحل و فیزیک خیلی خفنی داره و یک دنیای علمی تخیلی باورپذیری داره ولی گان پلی بازی در مقایسه مثلا با هیلو ٢ ای که همون سال اومده در رده ی پایینتریه.

 

[P3RsiAN boY]

توی این لیست من Half-Life: Alyx رو بازی نکردم و اون به کنار

ولی اگه بخوام از داخل این لیست انتخاب کنم که از نظر من 3 Halo بهترین هستش و مقام دوم میدم به هف لایف 2 و سوم میرسه به MW

خارج از لیست هم بخوام انتخاب کنم به نظرم هیلو ریچ بهترین شوتر تاریخ بید.

آخ آخ. ریچ رو یادم رفته بود.عالی بود

 

[Dinosaur]

فکر کردم می‌خوای بگی برعکس خیلیا از Infinite لذت نبردی! اصلا مگه میشه کسی از Infinite لذت نبرده باشه یا توی تاپ‌ترین بازیای شوتری که بازی کرده نباشه. وا حیرتا, وا عجبا

BioShock Infinite خیلی منتقد داره. یعنی از اون بازی‌هایی هست که با اینکه امتیازهای خیلی خفنی گرفته بود، ولی یه سری از طرفدارهای BioShock باهاش مشکلات اساسی دارن و هم زمان انتشارش و هم سال‌ها بعد، هر چند وقت یه بار که بحثی در مورد بازی راه می‌افته یه عده می‌ریزن بد و بیراه می‌گن!
ولی من که خیلی ازش لذت بردم و ۲۰،۳۰ دقیقه پایانیش هم برام جزو به‌یادموندنی‌ترین لحظات دنیای بازی هست و انقدر اون تیکه رو دیدم که تعدادش از دستم در رفته!

Half life 2 از‌ اون‌ بازیاس‌ که استاندارهاش‌ انگار‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه‌ نمیشه‌ و‌ انگار‌ بازی‌ همین‌ یکی‌ دو‌ سال‌ پیش‌ ساخته‌ شده. حتی‌ گرافیکش‌ هم‌ یه‌ حالتیه‌ که‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه نمیشه،‌‌ انگار‌ یک‌ جادویی‌ داخلش‌ وجود‌ داره‌ واقعا.

دقیقاً این HL2 یه مدلی هست که قدیمی نمیشه. اون زمانی که Doom 3 و HL2 اومده بودن، بحث‌های خیلی خفن و خونینی در مورد مقایسه گرافیک اینا وجود داشت و من خودم یه جورایی گرافیک Doom 3 رو بهتر می‌دونستم. انصافاً هم از بعضی جهات دستاوردهای خیلی عظیمی داشت و نورپردازی و سایه‌ها یا بعضی افکت‌ها و... از زمان خودشون جلوتر بودن و کلاً بازی یه حالت پیشرفته‌ای نسبت به اون دوران داشت. ولی HL2 در عین حال که اون زمان گرافیک خیلی خفنی داشت، یه مدل خاصی هم هست که هنوز بعد از این همه سال گرافیکش دل آدم رو نمی‌زنه و هر وقت سراغش بری، توی ذوقت نمی‌خوره. یعنی از مدل شخصیت‌ها تا شکل و شمایل محیط‌ها و... یه جوری هست که تاریخ مصرف نداره و به نظرم بچه‌های نسل جدید خیلی راحت‌تر می‌تونن باهاش کنار بیان تا Doom 3.

 

[PAUSE]

BioShock Infinite خیلی منتقد داره. یعنی از اون بازی‌هایی هست که با اینکه امتیازهای خیلی خفنی گرفته بود، ولی یه سری از طرفدارهای BioShock باهاش مشکلات اساسی دارن و هم زمان انتشارش و هم سال‌ها بعد، هر چند وقت یه بار که بحثی در مورد بازی راه می‌افته یه عده می‌ریزن بد و بیراه می‌گن!
ولی من که خیلی ازش لذت بردم و ۲۰،۳۰ دقیقه پایانیش هم برام جزو به‌یادموندنی‌ترین لحظات دنیای بازی هست و انقدر اون تیکه رو دیدم که تعدادش از دستم در رفته!


دقیقاً این HL2 یه مدلی هست که قدیمی نمیشه. اون زمانی که Doom 3 و HL2 اومده بودن، بحث‌های خیلی خفن و خونینی در مورد مقایسه گرافیک اینا وجود داشت و من خودم یه جورایی گرافیک Doom 3 رو بهتر می‌دونستم. انصافاً هم از بعضی جهات دستاوردهای خیلی عظیمی داشت و نورپردازی و سایه‌ها یا بعضی افکت‌ها و... از زمان خودشون جلوتر بودن و کلاً بازی یه حالت پیشرفته‌ای نسبت به اون دوران داشت. ولی HL2 در عین حال که اون زمان گرافیک خیلی خفنی داشت، یه مدل خاصی هم هست که هنوز بعد از این همه سال گرافیکش دل آدم رو نمی‌زنه و هر وقت سراغش بری، توی ذوقت نمی‌خوره. یعنی از مدل شخصیت‌ها تا شکل و شمایل محیط‌ها و... یه جوری هست که تاریخ مصرف نداره و به نظرم بچه‌های نسل جدید خیلی راحت‌تر می‌تونن باهاش کنار بیان تا Doom 3.

خود بازی اصلی به کنار, وای از DLC داستانی‌هاش...

 

[Albert Camus]

BioShock Infinite خیلی منتقد داره. یعنی از اون بازی‌هایی هست که با اینکه امتیازهای خیلی خفنی گرفته بود، ولی یه سری از طرفدارهای BioShock باهاش مشکلات اساسی دارن و هم زمان انتشارش و هم سال‌ها بعد، هر چند وقت یه بار که بحثی در مورد بازی راه می‌افته یه عده می‌ریزن بد و بیراه می‌گن!
ولی من که خیلی ازش لذت بردم و ۲۰،۳۰ دقیقه پایانیش هم برام جزو به‌یادموندنی‌ترین لحظات دنیای بازی هست و انقدر اون تیکه رو دیدم که تعدادش از دستم در رفته!

دقیقا! برای من هم انتقادات بعضیا به Bioshock Infinite غیرمنطقی و عجیب بود. به نظرم شماره اول Bioshock، یه اثر انقلابی و جریان‌ساز تو صنعت گیم بود که استانداردهای این صنعت رو جابه‌جا کرد و اثر به شدت یونیک و کم‌نظیری بود و در ادامه این روند صحیح، Bioshock Infinite تونست تمام نقاط قوت شماره اول رو به اوج پختگی و تکامل برسونه. یعنی زمانی که Infinite رو بازی می‌کردم، از هر نظر تحت تاثیر پیشرفت همه‌جانبه بازی بودم.

به نظرم چیزی که شماره اول داشت و بعضیا اونو تو Infinite جست‌و‌جو می‌کردن ولی پیداش نمی‌کردن، اتمسفر به شدت تاریک و سنگین و خیلی خیلی مرموز Rapture بود که با دنیای رنگارنگ و روشن Columbia عوض شده بود. به علاوه، رپچر خیلی سورئال‌تر و شاعرانه‌تر از کلمبیا بود. هرچند برای من به شخصه فرق چندانی بین Rapture و Columbia نیست، چون معتقدم هر کدوم با ابزارهای متفاوتی تونسته بودن به بهترین نحو، یه دیستوپیا و پادآرمانشهر رو به تصویر بکشن.

یه مورد دیگه مقایسه کارکتری مثل Andrew Ryan با Zachary Comstock بود که خب به نظرم ناعادلانه است. Andrew Ryan رسما یکی از آیکون‌های محبوب و جالب دنیای Bioshock ـه و تصاحب جایگاهش خیلی کار سختیه بماند که شخصیت پردازی Comstock به عنوان یه لیدر توتالیتر کلاسیک، بسیار قوی و در عین حال ظریفه.

پ.ن: ساعات پایانی Infinite و همونطور که خودت گفتی، ۲۰-۳۰ دقیقه انتهایی فوق العاده بود. آخر بازی مثل یه سیلی محکم تو گوشم بود که هنوز هم تو ذهنم با جزئيات مونده

 

[Demon slayer]

یه ضرب المثلی میگه جایی که آب هست تیمم جایز نیس. حکایت این لیسته. به نظرم جایی که دووم ایترنال باشه انتخاب هیچ شوتر دیگه ای جز اون در مقام نخست جایز نیست.
البته که با صحبت تمام دوستان و نقطه نظراتشون راجع به سایر عناوین این لیست موافقم. به نظرم هر کدوم از بازی های این لیست به نحوی ارکان شوتر اول شخص رو تعریف کردن و هر کدوم غولی هستن برای خودشون. هرچند که جای بعضی از بازیا مثل استالکر یا حتی کرایسیس یا فارکرای نسخه اول و سوم خالیه ولی در کل لیست قابل قبول و قابل احترامیه.
ولی نظر شخصی من همون ایترنال به عنوان بازی نخست هست. البته به جز دی ال سی هاش. خود بازی اصلی یه چیزی فراتر از محشره. حتی ضعف های نسخه های کلاسیک رو هم پوشش داده...

 

[Demon slayer]

با نظر بعضی دوستان در مورد quake هم موافقم. ولی یه مطلبی به نظرم حداقل در ناخودآگاه ذهن خیلی مهمه و اون اینه که یه عنوان موفق در چند نوبت بتونه موفقیت خودشو تکرار کنه. چیزی که هاف لایف با وجود تعداد کم نسخه های عرضه شده همیشه تونست به موفقیت های بزرگ دست پیدا کنه. یا همین دووم در تمام نسخه های عرضه شده یه بازی بسیار با کیفیت بوده که نظر منتقدان رو همیشه جلب کرده. ولی quake همیشه اینطور انقلابی نبوده. یه نسخه خیلی خوب بوده و یه نسخه مثلا متوسط یا ضعیف بوده. درست عین یه بازی مثل fear.
ولی دووم و هاف لایف همیشه عالی بودن. به خاطر همین، وجود یه نسخه ی حتی متوسط میتونه ابهت یه فرانچایز رو تو ذهن مخاطب کم رنگ تر بکنه.

 

[rosgod]

این ژانر از بازی ها اینقدر بازی خوب و پر طرفدار داره که واقعا سخته عنوانی رو بهترین شوتر تاریخ خطاب کرد.همچنین جای خالی عناوین بزرگی مثل modern warfare 2 -سری battlefield- هیلو ریچ و 2 -حتی مدال و غیره حس میشه.

 

[HalfLife G]

لیست بی نقصی نیست ولی لیست خیلی خوبیه
تنها چیزی که به ذهنم میرسه در مورد نقص لیست اینه که جای تایتان فال2 و ولف یکم بالاس و بازیهایی مثه بایوشاک میتونستن تو رتبه بهتری باشن

این جایگاه halflife هم فک نکنم به این زودیها تغییر کنه و بمونه فعلا اون بالا بالاها - مخصوصا با موفقیت های خیره کننده HALFLIFE ALYX

+

در مورد QUAKE هم این سلطان اکثرا به خاطر مولتی پلیرش معروف بوده و بنظر این سایت وزن زیادی تو انتخاب هاش نداده به مولتی پلیر

راجب‌ باقی‌ صحبت‌ ها، البته‌ خب‌ شما‌ نظر‌ خودتون‌ رو‌ گفتین‌ و‌ کاملا‌ محترم‌ هست،‌ ولی‌ به‌ نظرم‌ یکبار‌ دیگه‌ اگر‌ فرصت‌ کردید‌ بازی‌ امتحان‌ کنید،‌ احتمال‌ تغییر‌ عقیدتون‌ خیلی‌ بالا‌ میره.
Half life 2 از‌ اون‌ بازیاس‌ که استاندارهاش‌ انگار‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه‌ نمیشه‌ و‌ انگار‌ بازی‌ همین‌ یکی‌ دو‌ سال‌ پیش‌ ساخته‌ شده. حتی‌ گرافیکش‌ هم‌ یه‌ حالتیه‌ که‌ هیچ‌ وقت‌ کهنه نمیشه،‌‌ انگار‌ یک‌ جادویی‌ داخلش‌ وجود‌ داره‌ واقعا.

البته بنظر من HALFLIFE 1 هم ارزشش بیشتر از 2 نباشه کمتر هم نیست ولی کلا شماره 2 طوری ساخته شده که نه لول دیزاینش، نه گرافیکش، نه انیمیشناش و نه هوش مصنوعیش و .... بعد این همه سال هنوز OUTDATE نشدن (برخلاف اکثر بازیهای این لیست که خیلی هم بعد از این بازی منتشر شدن) و هنوزم سازندها میان و میگن که بازیمونو از هاف لایف الهام گرفتیم

.

 

[uriel]

با نظر بعضی دوستان در مورد quake هم موافقم. ولی یه مطلبی به نظرم حداقل در ناخودآگاه ذهن خیلی مهمه و اون اینه که یه عنوان موفق در چند نوبت بتونه موفقیت خودشو تکرار کنه. چیزی که هاف لایف با وجود تعداد کم نسخه های عرضه شده همیشه تونست به موفقیت های بزرگ دست پیدا کنه. یا همین دووم در تمام نسخه های عرضه شده یه بازی بسیار با کیفیت بوده که نظر منتقدان رو همیشه جلب کرده. ولی quake همیشه اینطور انقلابی نبوده. یه نسخه خیلی خوب بوده و یه نسخه مثلا متوسط یا ضعیف بوده. درست عین یه بازی مثل fear.
ولی دووم و هاف لایف همیشه عالی بودن. به خاطر همین، وجود یه نسخه ی حتی متوسط میتونه ابهت یه فرانچایز رو تو ذهن مخاطب کم رنگ تر بکنه.

البته Quake در سه نسخه این کارو کرده. تنها نسخه 4 بود که یه بازیه خوب بود و نه شاهکار که تازه به عقیده من واقعا همون نسخه هم جزو آندرریت ترین بازی های تاریخه چون الان که بازیش کنی دقیقا انسجام و تنوعش رو در قیاس با شوترهای اون سال ها میبینی. نسخه champions هم کلا یه بازی بود که بیشتر انگار آپدیتی بزرگ برای quake live به حساب میومد و هیچوقت اون هزینه و زمان لازم برای توسعه ش صرف نشد.
نکته عجیب این لیست ها اینه که بی تفاوتی به این بازی شامل تمامی نسخه هاش میشه به شکلی که اصلا انگار وجود نداشته ، در حالی که واقعا دهه 90 هر نسخه از این بازی چراغ راه و فتح باب جدیدی در ژانر اول شخص بود. حتی عناوین بزرگی مثل Half life هم از گیم دیزاین و فرمت این بازی علی الخصوص Quake 2 بهره گرفتن و ارتقا دادنش. بخش چند نفره ش که بماند....

 

[uriel]

لیست بی نقصی نیست ولی لیست خیلی خوبیه
تنها چیزی که به ذهنم میرسه در مورد نقص لیست اینه که جای تایتان فال2 و ولف یکم بالاس و بازیهایی مثه بایوشاک میتونستن تو رتبه بهتری باشن

این جایگاه halflife هم فک نکنم به این زودیها تغییر کنه و بمونه فعلا اون بالا بالاها - مخصوصا با موفقیت های خیره کننده HALFLIFE ALYX

+

در مورد QUAKE هم این سلطان اکثرا به خاطر مولتی پلیرش معروف بوده و بنظر این سایت وزن زیادی تو انتخاب هاش نداده به مولتی پلیر


البته بنظر من HALFLIFE 1 هم ارزشش بیشتر از 2 نباشه کمتر هم نیست ولی کلا شماره 2 طوری ساخته شده که نه لول دیزاینش، نه گرافیکش، نه انیمیشناش و نه هوش مصنوعیش و .... بعد این همه سال هنوز OUTDATE نشدن (برخلاف اکثر بازیهای این لیست که خیلی هم بعد از این بازی منتشر شدن) و هنوزم سازندها میان و میگن که بازیمونو از هاف لایف الهام گرفتیم

.

من half life 1 رو یه جور دیگه دوسش دارم حتی. فضای حاکم بر نسخه اول و اون نوستالژی دهه 90 که یادواره ای از عناوینی بود که همیشه عنصر ترس و فضاهای عجیب و غریب و اون اتمسفر سنگین داخلشون موج میزد برای من نسخه 1 رو کمی دوست داشتنی تر از نسخه 2 کرده حتی. ولی خب نسخه 2 واقعا قدیمی نمیشه، هیچوقت غبار کهنه گی روش نمیشینه.
البته این سال ها واقعا Doom درخشش رو دوباره از سر گرفته، خیلی از لیست ها و سایت ها توی آپدیت های جدیدشون Doom رو اول کردن که خب واقعا در نبود رقیب دیرینه ش خیلی خوش درخشیده انصافا. ولی خب برای من واقعا این دو عنوان به لحاظ میزان جذابیت و علاقه همیشه در یک سطح بودن، هردوشون رو به شدت دوست دارم و واقعیت اینه که انتخاب بینشون برام تقریبا غیر ممکنه. یعنی اگر من بخوام لیست بدم هردو رو همیشه در یک رتبه قرار میدم.

 

[Dreadlord]

به نظر خودم، اگر جای اینا عوض بشه، لیستش خیلی خوب میشه چون بقیشون اوکیه
5 و 10
6 و 2

 

[Persia Tech]

به نظر منم جای کیلزون 2 خالیه در کل لیست خوبیه بدون توجه به شماره های لیست یعنی کلا بگیم 10 تا از بهترین ها

 

[z2s sas]

یکی از سخت ترین نظرسنجی های ممکن بود. من به جز cod بقیه بازیهای لیست رو به شدت دوست دارم و یه جورایی رندوم انتخاب کردم
یک نکته جالب که هست در حال حاضر مالک 6 عدد از این عناوین مایکروسافته.
به نوعی 3 تا فرانچایز تو لیست هست که نسخه های بعدیشون به صورت انحصاری در اکوسیستم مایکروسافت عرضه خواهند شد.
اگر قرار بشه لیست بهترین های rpg و racing رو هم تهیه کنیم، تو هر دو سبک مایکروسافت در تاپ 3 حداقل یک انحصاری داره.