سلام.
خب یک سال دیگر هم گذشت و باز به اسفند ماهی دیگر رسیدیم ولی نمی دانم چرا هنوز در اندرخم یک اینترنت خوب گیر کرده ایم و هنوز حتی درصدی هم به هدف خود نزدیک نشده ایم.
تاریخ اینترنت بنده از سال 88 شروع شد ، یعنی از آن سال بود که به طور جدی در زمینه اینترنت فعالیت خود را آغاز کردم و برای اولین بار اشتراک ADSL2+ گرفتم اولش خیلی دوست داشتم اینترنت پرسرعت داشته باشم چون تازه از سرویس بسیار کند و پر زحمت دیال آپ کوچ کرده بودم ولی این شادی دیری نپایید چون هرچه سر خود را بالا بردیم و با خدمات بیشتری در اینترنت آشنا شدیم با دیوار های محکم و سد های بزرگ جلوی رویمان نیز بیشتر روبه رو شدیم.
بگذارید کمی جلوتر بروم ، شاید خیلی از شما به یاد بیاورید که
اسفند سال 91 چه بر سر اینترنت آمد و
تا ماه ها بعد از آن با چه دشواری هایی دست و پنچه نرم کردیم اصولا نمی دانم چرا در ایران فقط موهای سر جامعه ی گیمر های آنلاین سفید می شود و همه ی آنها دچار بیماری های روانی یا افسردگی های مزمن می شوند ولی بقیه فقط به سرعت و قیمت اینترنت خود فکر می کنند و از اینکه چه بر سر جزء جزء اینترنت مورد استفاده ی آنها آورده می شود یا اطلاعی ندارند یا اگر هم بدانند عملی انجام نمی دهند.
متاسفانه باید بگویم 5 سال از اسفند سال 88 و 2 سال از اسفند سال 91 می گذرد و به اسفند ماه سال 93 رسیدیم ولی به جرات می توان گفت طی این 5 سال نه به سرعت مطلوب و مطابق با استاندارد های بین المللی رسیدیم نه به قیمت مناسب با بازار جهانی شبکه رسیدیم و نه به کیفیت مطلوب در شبکه ، البته در این میان وضعیت سرعت خیلی بهتر از دو مورد دیگر است ولی متاسفانه وضع کیفیت را حتی به جرات می توان گفت بدترین وضع بین سه مورد را داراست چون در این 5 سال به دلایلی که همه میدانید نتنها وضع بهتر نشد بلکه دها پله عقبگرد داشت.
همه ی ما امید داشتیم با آمدن دولت یازدهم و تغییر شرایط در سال 92 پیشرفت اینترنت که در 8 سال قبلش به پسرفت تبدیل شده بود مجددا به راه اصلی خود برگردد و شاهد سرعت گیری افزایش کیفی و کمی اینترنت باشیم ولی در این تقریبا 2 سال که از عمر دولت می گذرد علارغم وعده های بسیار بزرگ و ثقیل نتنها از نظر عملی هیچ قدمی در راه پیشرفت وضعیت اینترنت برداشته نشد بلکه با شعار افزایش شمار کاربران اینترنت بدون توجه داشتن به تامین پهنای باند مورد نیاز برای این تعداد کاربر و آزاد سازی عملی بازار رقابتی بین شرکت های خصوصی ، در حقیقت لگد های محکمی بر بدن نیمه جان اینترنت ایران زده شد و باعث شد امید هایمان همه بر آب شود.
نکته آخر اینکه ، قرار بود پروژه ی فیبر نوری کشور 2 سال پیش وارد فاز عملیاتی شود و منازل 10 شهر بزرگ کشور به اینترنت حداقل 20 مگابیت بر ثانیه تجهیز شوند و حدود 6 میلیون پورت فیبر نوری واگذار شود و بودجه ی بسیار کلانی نیز برای آن در نظر گرفته شد ولی آن همه وعده چه شد ؟!
هنوز هم اپراتور ایرانیان با شعار اینترنت 20 مگابیتی خود در حال امضای تفاهم نامه با شهرهایی است که قرار بود 2 سال پیش اینترنت 20 مگابیتی به مردمشان عرضه کند!!! وضع به حدی رسید که وزیر ارتباطات دولت یازدهم در سال جاری دو بار به این اپراتور اخطار داد ولی عمل ؟! آن وقت مدام خبر های راه اندازی اینترنت 500 مگابیت و 1 گیگابیت و 10 گیگابیت در سراسر دنیا نیز موجبات فرسایش روحمان شده و نمی دانیم سر خود را از ناراحتی اعصاب در کدام دیوار بکوبیم.
به راستی آیا اینترنت سالم و با کیفیت و پرسرعت حق ایران قرن بیست و یکمی نیست ؟! ایرانی که ادعای غنی سازی اورانیم را دارد.
نویسنده : Mohammad Ghost