موافق نیستم و مثالی هم که زدین اصلا درست نیست. حس ترس مصنوعی و اینا اینجا درست نیست. در واقع این بحث دوربین یکی از چندین عوامل تاثیر گذار برای القای ترس هست. حالا یکی از دوربین کلاسیک استفاده میکنه و یکی سوم شخص و یکی اول شخص که بر میگرده به کارگردانی درست و که بتونه ابزار درست رو برای القای ترس به کار بگیره. اتفاقا من فکر میکنم سوم شخص خلق شده که تجربه اکشن به واسطه کنترل بهتر و دید وسیع تر از اطرافش و داشتن جای مانور بیشتری ارائه بده.
دوربین کلاسیک مزیتش اینه که شما در هر صحنه خبری از صحنه بعدی نداری و حس سورپرایز و ترس و اضطراب و ... از بین نمیره. در واقع این دوربین بازیکن رو در معرض ناشناخته ها قرار میده. اینکه توی هر صحنه از خودت بپرسی برم صحنه بعد یا نرم؟ چی اون جلو هست؟ و ... که در نتیجه توی فضا سازی خیلی موفق تر از سوم شخص و اول شخص عمل میکنه که باعث میشن بازیکن مستقیما جلوی خودش رو ببینه.
در واقع مشکل از دوربین کلاسیک نیست. این چیزی که من برداشت میکنم اینه که اینجا بیشتر با کنترل سفت و سنگین بازی مشکل وجود داره که خب موافقم. به نظرم Alone In The Dark A New Nightmare میتونه به عنوان یه کنترل خوب پیشنهاد بشه.
البته سوم شخص و اول شخص هم با ایجاد نقطه کور پشت شخصیت اصلی میتونه از این نظر خوب عمل کنه ولی چون بیشتر اوقات ما مسیری رو که توی یه بازی طی میکنیم رو میبینیم و به زوایای دیده شده تسلط پیدا میکنیم، خیلی کم پیش میاد که از پشت مورد حمله قرار واقع بشیم.
به نظرم اینکه ما و شخصیت اصلی توی موضع ضعف باشیم کلید اصلی القای ترسه. حالا برای ایجاد موضع ضعف میتونیم یه شخصیت شعیف خلق کنیم که به بازیکن القا بشه که واقعا ضعیفه، میتونیم از جای گذاری درست دوربین در نقطه های موثر استفاده کنیم، میتونیم از نور پردازی استفاده کنیم، میتونیم از عنصر صدا (که به نظرم یکی از موفق ترین عوامل ترس RE های کلاسیک بود) و حذف موسیقی های تند و استفاده از موسیقی های با تم ملایم و مرموز استفاده کنیم. به واسطه اینا ما حتی میتونیم دشمن توی بازی نذاریم و بازیکن هم ندونه این موضوع رو و همین باعث ایجاد ترس بشه:d
نتیجه ای که میخوام بگیرم اینه که دوربین یکی از چندین آیتم دخیل توی ایجاد ترس هست و باید یه شبکه ارتباطی منظم و هماهنگ بین آیتم های مختلف ایجاد بشه تا بتونه ایجاد ترس کنه.
ما کلا سه حالت دوربین سوم شخص داریم (بهتر هست که دیگه نگیم دوربین کلاسیک و مدرن و ...)
الف- دوربین ثابت : که خوب دوربین در نقاط مختلفی نصب میشه و مثل دوربین های مدار بسته هست. این دوربین یه سری مزیت داره مثل ایجاد نقاط کور ولی خوب یک سری معایب هم داره مثل اینکه کلا قابلیت stealth رو از گیمر میگیره و دیگه اون لذت رو نمیتونیم از بازی ببریم و صد البته یکی از مهمترین ویژیگی های بقا در یک محیط همین Stealth هست و نیاز نیست همه جا درگیر باشیم.
پ.ن : این دوربین هنوز هم داره استفاده یشه پس بهتر هست بهش نگیم دوربین کلاسیک و همون دوربین ثابت بهتر هست.
ب- دوربین Tracking : که دوربین دنبال کاراکتر میره مثل Crash و خیلی بازیهای دیگه که کلا به درد این ژانر نمیخوره
پ- دوربین Interactive : این دوربین نسخه بهینه شده دوربین Tracking هست که چرخش دوربین و محل قرار گیری اون رو خود کاربر میتونه تنظیم کنه. این همون دوربین هست که امروز به این شکل و شمایل در اومده و یا روی شونه نصب میشه و یا توی فواصل کمی عقب تر. مثالهای مختلفی برای حالات این دوربین هست. از Mario Galaxy بگیر تا Resident 4 و GeOW و ...
مزیت این دوربین همون Stealth لازم برای بقای کاراکتر و کاورینگ مناسب توی صحنه های اکشن هست ولی خب عیبش هم از بین رفتن خیلی نقاط کور بازی هست که البته میشه به راحتی اون رو پوشش داد. من به شخصه توی بازی Survival Horror به دلیل همون قابلیت Stealth این دوربین رو ترجیح میدم
در مورد دوربین اول شخص هم که فقط برای بازیهای Pure Horror مناسب هست و اصلا بدرد Survival و ... نمیخوره
در مورد تاثیر دوربین هم فکر کنم کاملا اتفاق نظر داریم و باید در خدمت گیم پلی بازی باشه تا بتونه لذت بازی رو دو چندان کنه
- - -ویرایش - - -
پاسخ به جواباتت نریمان
1- با هر دوربینی بسازن نتیجه گند از اب در میاد!:d
4- موافقم. نخیر سبک وحشت و بقا را رزیدنت تعریف کرد نه تنها در تاریکی! درست هست که قبل از رزیدنت چند تا بازی ترسناک ریلیز شده بودند اما این رزیدنت بود که واژه ی SURVIVAL HORROR را تعریف کرد
1- کاملا حرفت اشتباه است. RE 1 HD دلیل اشتباه بودن حرفت هست.
4- به هیچ وجه اینطور نیست.