انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 50 سال به بالا)

[sony_boy]

جدید مجه بالای 50 سال هم توی انجمن داریم؟

تو ماتریکس هر چی امکان داره

سلام به همه

AAKH1361​

پیر بابای گیم
مال خودش ج ن ت ی ه

تاریخ عضویت این دوستمون تو فروم
از سال تولد از اعضای همین فروم بیشتر

منم ۵۰ رو دیدم گرخیدم و با ۴۱ سال سن حس جوونی پیدا کردم

واقعاً خیلی دلم میخواهد مثل قدیم بتونم از ۱۲ شب تا ۱۲ ظهر گیم بزنم و فارغ و بی خیال از دنیا فقط تو دنیای خودم باشم.
واقعا چه لذتی میبردیم اون دوران نوجوانی و جوانی...
دوران بازی های فله ای ps2 که از رو کاور دیسک ها بازی رو میخریدیم
کتابچه بازیها، مجله های گیم...
و دوران ps3 که با مفهوم بازی اورجینال آشنا شدیم.
دورهمی های شبانه و عشق و حال و کری تو کلوپ ها موقعیت فوتبال و تیکن و کامبت زدن...

یادش بخیر یکی از بهترین رفقام که تو خدمت خودکشی کرد تو دورهمی هامون مسئول سرخ کردن سیب زمینی بود و چقدر خوش می گذشت و طعم عجیبی میداد بعد از چند ساعت بازی و بازی دست و کله و اعصابمون...

یعنی شرایط ما بدون گیم برام غیر قابل تصوره، یعنی اگه همچین سرگرمی نداشتیم واقعا چی میشد؟!
اصلا تصورش هم وحشتناکه.
برای ما تو این شرایط بنظرم تنها مُسکن موجوده...

خلاصه بزنید و حالش رو ببرید

ممنون از اینکه تجربیات خودت رو با ما به اشتراک بذاری
یه رفیقی دارم که تو همین فریم بازی سنتر هست و اینکه من خارج از سرم باهاش در تماسم.
شماره هم موبایلشو دارم هم تو تلگرام با هم در تماسیم

این دوستمون یه بار یه صحبتی کرد جالب بود
می‌گفت زمان ما دهش شصتی‌ها هیچ تفریحی بالقوه‌ای ما نداشتیم
هیچ فناوری اون موقع نبود یا ما نداشتیم
و تفریح اولین حسابی که اومد برای ما کنسول بازی بود
حالا برای‌ها از ما قدیمی‌تر بودند که بعد از یک سری آتاری برای خیلی‌ها میکرو بودند.
و ما اولین چیزی که دیدیم کنسول بازی بود
و غیر از اون چیزی نبود
و ما غرق تو دنیای گیم شدیم


به خاطر همین می‌بینی مثلاً دهه‌های شصتی‌ها شاید حدود ۵۰ سال است که دوست داریم به عادت عادت کنیم.
همونطور که زمان ما گوشی موبایلی نبود
الان بدون گوشی شاید بتونیم طاقت بیاریم
ولی نسل جدید که چشم باز کرده گوشی هوشمند دیده تبلت دیده
این باهاش عجین شده بدون گوشی و تبلت نمی‌تونه
و کنسول و گیم برای ما همین حکم رو داره

البته خودم مدتیه کلاً گیم رو گذاشتم کنار موقعیت‌ها تک و توک رو گوشی بازی می‌کنم
فکرم دنبال اینه که یکمی به زندگی خودم برسم
عمل تفریح کردن بیرون رفتن کردن
و اینکه می‌ترسم در آینده از نظر وضعیت مالی خراب شود، همش تو فکر کنم که با این چند قاضی که دارم چی سرمایه‌گذاری کنم که وضعم بد نیست.

آهای ....... من هنوز زنده ام

یادته قرار بود یه دونه wii ازت بخرم

 

[sony_boy]

این کنسول رویا دست نیافتنی من بود
یادش بخیر
چقدر اینو دوست داشتم

این کنسول فقط تو اروپا عرضه شد چون همراه بود با ورشکستگی کمپانیش

 

[NaViiDii]

ای بابا. یعنی برم ۱۶ سال دیگه برگردم؟
عجب آپدیتی گرفت این تاپیک.

 

[jj191]

ای بابا. یعنی برم ۱۶ سال دیگه برگردم؟
عجب آپدیتی گرفت این تاپیک.

آپگرید شدن

 

[HalfLife G]

یعنی تصور شرایط ما بدون گیم برام غیر قابل تصوره، یعنی اگه همچین سرگرمی نداشتیم واقعا چی میشد؟!
اصلا تصورش هم وحشتناکه.
واسه ما تو این شرایط بنظرم تنها مُسکن موجوده...

خلاصه بزنید و حالش رو ببرید

دقیقا همینطوره
من با 35 سال سن هنوزم تنها چیزی که باعث میشه حین تجربش از دنیا ببرم و تو فکر هیچ نوع مصیبت و مشکلی نباشم همین گیمه.
یه مدت کمردرد داشتم ولی جالب بود وقتی دسته کنسول رو میگرفتم دستم و شروع به بازی می کردم کلا کمردردم هم یادم میرفت خانمم به شوخی میگفت برا تو باید گیم بازی کردنم جزو موارد فیزیوتراپی بیارن

خلاصه بنظرم تو زندگی هر کس باید با یه سرگرمی عشق کنه و به نهایت لذت برسه - یعنی این سرگرمیه که بهش امید به زندگی میده و باعث میشه آدم دووم بیاره.

.

 

[Terova]

من اولین کنسولی که دیدم آتاری بود که پسر خالم داشت ولی خیلی باهاش حال نکردم حالا نمیدونم چون سنم کم بود اینجوری بود یا چون خیلی گرافیکش ابتدایی بود ولی کنسولهای که خیلی سر خریدشون ذوق داشتم یکی این سگا bit-16 بود که شبها بغل خودم میخواباندمش یکی PS2 بود که یک حس لاکچری خیلی خفنی بهم میداد اون تایم همه PS1 داشتن و جوری بود که انگار پوشه سوار شدم یکی هم 360 بود که بررام جوری بود انگار 100 برابر پیشرفته تر شده و یک دنیایی از تکنولوژی های بود که تو خوابم نمیدیدم مثل همین دسته بیسیمش برای من از تلسکوپ جیمز وب افسانه ای تر بود!