Vault
کاربر سایت
بحث که آخرش که چی نیست
بحث اینه که تو هر سنی غز انسان یه چیزی میخواد
تو سن کمتری دنیای گیم سرگرمت میکنه
توی برههای از زمان دنبال آهنگهای راک و غیره میری
توی برههای از زمان دوست داری ساز یاد بگیری
و همینطور این ادامه پیدا میکنه تا اینکه به سن ماها میرسه و سن ماها هنوز دنبال سرگرمی و تفریح هست
ولی سرگرمی و تفریح تو هر سنی متفاوته
الان طرف تو مثلاً سی و خوردهای سالگی ۴۰ سالگی دوست داره یه پارتنر داشته باشه باحال باشه
دوست داره بره مسافرت با پارتنرش دوست داره بره دنیا رو بگرده
دوست داره بره جاهای جدید بره جاهای سرسبز و غیره
گیم بیشتر برای زمانیه که دوست داشتی قهرمان بشی و تو دنیای واقعی کوچیک بودی و کوچیک شمرده میشدی
گیم تورو قهرمان میکرد
خودتو یه نقش و کاراکتر میدیدی و قهرمان دنیا بودی خیلیها رو نجات میدادی
چون هنوز درگیر زندگی واقعی نشده بودیم خب بالاخره محصل بودیم و خونه پدر و مادر و غیره
الان باور کن یه پارتنر خوب بیشتر به من انرژی میده تا گیم
فکر میکنی من خرج نمیکنم از پول کنسول پلی استیشن ۵ خیلی بیشتر خرج کردم ولی خرج عشق و حال تفریح بیرون رفتن کافه رستوران رفتن گردش و غیره
خدا یاری کنه هر کسی از ماها بتونه مثلاً یه سفر خارج از کشوری ترکیهای به بعد بتونه برای تابستون گردش
این لذتش بیشتره یا من بشینم تو خونه قارچ خور بازی کنم ؟
تو روانشناسی بهش میگن روانشناسی رشد
یعنی مغز تو هر مرحله از زندگیش به یه چیزی میرسه تازه تکامل پیدا میکنه
بلوغم به خاطر همینه
بعضیا زودتر به بلوغ میرسن بعضیا دیرتر شاید بعیها نرسن
مثلاً دیدی حتماً تو تلویزیونم نشون داده
مثلاً تو ازدواج کنی یه روزی خانواده تشکیل بدی خب شرایط زندگیت فرق میکنه دیگه مجرد نیستی که با افراد مجرد بری دورهمی خاص خودمون و غیره
متاهلی دیگه رفت و آمدهات محدودتر میشه رفت و آمدهای جدیدتری شکل میگیره دوستیهای جدیدی شکل میگیره
ولی تو همین حین مثلاً دیدی طرف ازدواج کرده هنوز فکر میکنه مجرده
تو خونهای که زنش هست یه دفعه ۸ تا مرد غریبه رو میاره اونجا با هم بشینن فوتبال نگاه کنن قهقه بزنن و غیره
این سبک استایل زندگی مناسب زندگی متاهلی نیست هیچ جای دنیا
اون طرف هنوز به اون رشد عقلی نرسیده اینو بفهمه
شاید تو یه برههای از زمان برای تو اولویت خرید ملک یه خونه یه سقف برای خودت باشه یه ماشین باهاش بتونی هرجا میخوای بری سفر و ...
ولی یکی تو خونه نشسته گیم بازی میکنه هیچم از خودش نداره
پس دلیل نمیشه که کسی یه کاری رو انجام میده اون کار درست باشه
خب جفتش رو با هم بخواه آدم خانواده هم داشته باشه بازی هم کنه چه ایرادی داره؟ ما اگه بازی رو کنار بذاریم به هویت خودمون خیانت کردیم من هنوز ذهنم تو همون کلوپ های قدیمی هست اون سادگی و یکدستی انسان ها و صداهای جذاب گیم ها و امید و آرزوهای بزرگی که داشتیم تو ذهن. کارهای دیگه هم انجام میدم اما به هویت خودش که آدم نمیتونه خیانت کنه البته حتما قبلش باید زیر ساخت هارو فراهم کرد مثلا پول و خونه و ماشین و خانواده و اینارو نداشته باشی که از بازی کردن هم لذت نخواهی برد چون بازی نیاز به یه ذهن آروم و به دور از مشکلات داره بچگی هم برای همین لذتش بیشتر بود چون دغدغه ذهنی نداشتیم. هرچیزی اندازه الان سفر هم زیاد بری دیگه حالت بهم میخوره