انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

[beshush]

اقا بیاین ایده بدین ببینم من چیکار باید کنم که دس و دلم به بازی کردن بره
چند ساله که وضعیتم اینشکلیه که مرتبا اخبار گیم رو پیگیرم، روزی چندین بار
سیستم گیمینگ میخرم چون یه حسی میگه باید داشته باشم
کنسول هم هست
روی گوشیمم پر از بازیه
روزی یکی دو ساعت هم وقت دارم برای بازی
ولی غیر از بازیهای اسمی دس و دلم به بازی کردن نمیره
بعد اویل 4 که اومد و بازی کردم دیگه بازی رو پلی ندادم تا سایلنت هیل ریمیک
مثلا حوصله رد دد رو نداشتم یا دد اسپیس ریمیک رو نرفتم یا مثلا د لست رو
میشینم زل میزنم به کامپیوتر ولی روشنش نمیکنم
چیکار کنم؟ برنامه چیه؟
الان دوس دارم Kingdom come رو بازی کنم ولی حسش نیس، خو چرا نمیدونم...

 

[SleepyTurtel]

اقا بیاین ایده بدین ببینم من چیکار باید کنم که دس و دلم به بازی کردن بره
چند ساله که وضعیتم اینشکلیه که مرتبا اخبار گیم رو پیگیرم، روزی چندین بار
سیستم گیمینگ میخرم چون یه حسی میگه باید داشته باشم
کنسول هم هست
روی گوشیمم پر از بازیه
روزی یکی دو ساعت هم وقت دارم برای بازی
ولی غیر از بازیهای اسمی دس و دلم به بازی کردن نمیره
بعد اویل 4 که اومد و بازی کردم دیگه بازی رو پلی ندادم تا سایلنت هیل ریمیک
مثلا حوصله رد دد رو نداشتم یا دد اسپیس ریمیک رو نرفتم یا مثلا د لست رو
میشینم زل میزنم به کامپیوتر ولی روشنش نمیکنم
چیکار کنم؟ برنامه چیه؟
الان دوس دارم Kingdom come رو بازی کنم ولی حسش نیس، خو چرا نمیدونم...

یه واقعیت تلخ که باید قبولش کنی
متأسفانه هرچیزی یه سنی داره...

 

[blak]

اقا بیاین ایده بدین ببینم من چیکار باید کنم که دس و دلم به بازی کردن بره
چند ساله که وضعیتم اینشکلیه که مرتبا اخبار گیم رو پیگیرم، روزی چندین بار
سیستم گیمینگ میخرم چون یه حسی میگه باید داشته باشم
کنسول هم هست
روی گوشیمم پر از بازیه
روزی یکی دو ساعت هم وقت دارم برای بازی
ولی غیر از بازیهای اسمی دس و دلم به بازی کردن نمیره
بعد اویل 4 که اومد و بازی کردم دیگه بازی رو پلی ندادم تا سایلنت هیل ریمیک
مثلا حوصله رد دد رو نداشتم یا دد اسپیس ریمیک رو نرفتم یا مثلا د لست رو
میشینم زل میزنم به کامپیوتر ولی روشنش نمیکنم
چیکار کنم؟ برنامه چیه؟
الان دوس دارم Kingdom come رو بازی کنم ولی حسش نیس، خو چرا نمیدونم...

باو تنها نیستی
اون روز رفتم 5 خریدم تا خشتک برام بازی پر کرد
به غیر از دو سه تا که معروف بودن بقیه شون در حد چند دقیقه
کلا سن که میره بالا دیگه این حس حال کم رنگ میشه پیش خودت میگی خب که چی اینم تموم کنم چی به من میدن
من خودم بشخصه فقط منتظر gta vi هستم
بقه بازی ها فقط تریلر نظرات نگاه میکنم
عجیبه حس دیدن انیمه یا فیلم هم خیلی کم شده
فکر کنم دارم میرم به قهقرا
این وقت کوفتی کمه همش شده کار

 

[beshush]

یه واقعیت تلخ که باید قبولش کنی
متأسفانه هرچیزی یه سنی داره...

باو پسر خاله من 40 سالشه با زن و بچه هرشب apex میزنه و تموم بازی های روز رو.هم بازی میکنه
یه گیم پس گرفته کل بازی های مهم و غیر مهم رو هم بازی میکنه چرا من نمیتونم اخه

 

[soheilarfaei]

باو پسر خاله من 40 سالشه با زن و بچه هرشب apex میزنه و تموم بازی های روز رو.هم بازی میکنه
یه گیم پس گرفته کل بازی های مهم و غیر مهم رو هم بازی میکنه چرا من نمیتونم اخه

پسرخاله شما یکی از خوشبخت ترین آدمهاست بنده یکی از شرایط ازدواجم با خانمم این بود که هرگز جلوی بازی کردن منو نگیره ولی متاسفانه بعد از اینکه حلقه رفت رو انگشتش همه چی به فنا رفت
البته من کم نیاوردم و گهگداری حتی با خانمم بازی 2 نفره تیکین و مورتال بازی مکنیم (ترجیحا من همیشه بازنده هستم) و احتمالا بعد از بازی GTA VI با بازی خدافظی میکنم

 

[beshush]

پسرخاله شما یکی از خوشبخت ترین آدمهاست بنده یکی از شرایط ازدواجم با خانمم این بود که هرگز جلوی بازی کردن منو نگیره ولی متاسفانه بعد از اینکه حلقه رفت رو انگشتش همه چی به فنا رفت
البته من کم نیاوردم و گهگداری حتی با خانمم بازی 2 نفره تیکین و مورتال بازی مکنیم (ترجیحا من همیشه بازنده هستم) و احتمالا بعد از بازی GTA VI با بازی خدافظی میکنم

از دست این جامعه ی زن سالار
حالا خداروشکر همسر من مشکلی با بازی کردن من نداره
من خودم نمیدونم چرا حسشو پیدا نمیکنم
گرفتار پیری شدیم یعنی؟
یادمه دهه هفتاد که میرفتیم کلوپ یه نفر بود که برای اون سن سیزده چهارده سال ما اون پیر حساب میشد دورو بر چهل سالش بود
میومد کلوپ و فک میکنم بالای 30 بار اویل سه رو به انواع روش های مختلف تموم میکرد
من همون موقع ها میگفتم یعنی منم مثل این اقا گیمر میمونم
که الان میبینم نه نمیمونم

 

[aha2012]

از دست این جامعه ی زن سالار
حالا خداروشکر همسر من مشکلی با بازی کردن من نداره
من خودم نمیدونم چرا حسشو پیدا نمیکنم
گرفتار پیری شدیم یعنی؟
یادمه دهه هفتاد که میرفتیم کلوپ یه نفر بود که برای اون سن سیزده چهارده سال ما اون پیر حساب میشد دورو بر چهل سالش بود
میومد کلوپ و فک میکنم بالای 30 بار اویل سه رو به انواع روش های مختلف تموم میکرد
من همون موقع ها میگفتم یعنی منم مثل این اقا گیمر میمونم
که الان میبینم نه نمیمونم

بازی prince of persia the lost crown رو انجام بده و صدا و نوشته هارو هم فارسی کن.
فکر کنم بتونه به بازی کردن برت گردونه.
(اگه بازیشو رو کنسول یا pc هم نداری, برای موبایل هم اومده)

پ. ن:

یاد کلوپ که کردی منم خاطره ای دارم که یکی که راحت از ما 10_15 سال بزرگتر بود با لباس شبیه undertaker (کشتی کج کاره) میومد و دسته سگا رو برعکس میگرفت(پشت به رو) و همه رو brutality و fatality می‌کرد. عجیب بود

 

[sony_boy]

باو تنها نیستی
اون روز رفتم 5 خریدم تا خشتک برام بازی پر کرد
به غیر از دو سه تا که معروف بودن بقیه شون در حد چند دقیقه
کلا سن که میره بالا دیگه این حس حال کم رنگ میشه پیش خودت میگی خب که چی اینم تموم کنم چی به من میدن
من خودم بشخصه فقط منتظر gta vi هستم
بقه بازی ها فقط تریلر نظرات نگاه میکنم
عجیبه حس دیدن انیمه یا فیلم هم خیلی کم شده
فکر کنم دارم میرم به قهقرا
این وقت کوفتی کمه همش شده کار

بحث که آخرش که چی نیست
بحث اینه که تو هر سنی غز انسان یه چیزی می‌خواد
تو سن کمتری دنیای گیم سرگرمت می‌کنه
توی برهه‌ای از زمان دنبال آهنگ‌های راک و غیره میری
توی برهه‌ای از زمان دوست داری ساز یاد بگیری

و همینطور این ادامه پیدا می‌کنه تا اینکه به سن ماها می‌رسه و سن ماها هنوز دنبال سرگرمی و تفریح هست
ولی سرگرمی و تفریح تو هر سنی متفاوته
الان طرف تو مثلاً سی و خورده‌ای سالگی ۴۰ سالگی دوست داره یه پارتنر داشته باشه باحال باشه
دوست داره بره مسافرت با پارتنرش دوست داره بره دنیا رو بگرده
دوست داره بره جاهای جدید بره جاهای سرسبز و غیره

گیم بیشتر برای زمانیه که دوست داشتی قهرمان بشی و تو دنیای واقعی کوچیک بودی و کوچیک شمرده می‌شدی
گیم تورو قهرمان می‌کرد
خودتو یه نقش و کاراکتر می‌دیدی و قهرمان دنیا بودی خیلی‌ها رو نجات می‌دادی
چون هنوز درگیر زندگی واقعی نشده بودیم خب بالاخره محصل بودیم و خونه پدر و مادر و غیره

الان باور کن یه پارتنر خوب بیشتر به من انرژی میده تا گیم
فکر می‌کنی من خرج نمی‌کنم از پول کنسول پلی استیشن ۵ خیلی بیشتر خرج کردم ولی خرج عشق و حال تفریح بیرون رفتن کافه رستوران رفتن گردش و غیره
خدا یاری کنه هر کسی از ماها بتونه مثلاً یه سفر خارج از کشوری ترکیه‌ای به بعد بتونه برای تابستون گردش
این لذتش بیشتره یا من بشینم تو خونه قارچ خور بازی کنم ؟

باو پسر خاله من 40 سالشه با زن و بچه هرشب apex میزنه و تموم بازی های روز رو.هم بازی میکنه
یه گیم پس گرفته کل بازی های مهم و غیر مهم رو هم بازی میکنه چرا من نمیتونم اخه

تو روانشناسی بهش میگن روانشناسی رشد
یعنی مغز تو هر مرحله از زندگیش به یه چیزی می‌رسه تازه تکامل پیدا می‌کنه
بلوغم به خاطر همینه
بعضیا زودتر به بلوغ می‌رسن بعضیا دیرتر شاید بعی‌ها نرسن

مثلاً دیدی حتماً تو تلویزیونم نشون داده
مثلاً تو ازدواج کنی یه روزی خانواده تشکیل بدی خب شرایط زندگیت فرق می‌کنه دیگه مجرد نیستی که با افراد مجرد بری دورهمی خاص خودمون و غیره
متاهلی دیگه رفت و آمدهات محدودتر میشه رفت و آمدهای جدیدتری شکل می‌گیره دوستی‌های جدیدی شکل می‌گیره
ولی تو همین حین مثلاً دیدی طرف ازدواج کرده هنوز فکر می‌کنه مجرده
تو خونه‌ای که زنش هست یه دفعه ۸ تا مرد غریبه رو میاره اونجا با هم بشینن فوتبال نگاه کنن قهقه بزنن و غیره
این سبک استایل زندگی مناسب زندگی متاهلی نیست هیچ جای دنیا
اون طرف هنوز به اون رشد عقلی نرسیده اینو بفهمه
شاید تو یه برهه‌ای از زمان برای تو اولویت خرید ملک یه خونه یه سقف برای خودت باشه یه ماشین باهاش بتونی هرجا می‌خوای بری سفر و ...
ولی یکی تو خونه نشسته گیم بازی می‌کنه هیچم از خودش نداره
پس دلیل نمیشه که کسی یه کاری رو انجام میده اون کار درست باشه

 

[jjhha]

از دست این جامعه ی زن سالار
حالا خداروشکر همسر من مشکلی با بازی کردن من نداره
من خودم نمیدونم چرا حسشو پیدا نمیکنم
گرفتار پیری شدیم یعنی؟
یادمه دهه هفتاد که میرفتیم کلوپ یه نفر بود که برای اون سن سیزده چهارده سال ما اون پیر حساب میشد دورو بر چهل سالش بود
میومد کلوپ و فک میکنم بالای 30 بار اویل سه رو به انواع روش های مختلف تموم میکرد
من همون موقع ها میگفتم یعنی منم مثل این اقا گیمر میمونم
که الان میبینم نه نمیمونم

با سلام
بازی و تفریح کلا پول میخاد و اعصاب راحت
اعصاب راحت واقعا یه چیزه دیگس

 

[SleepyTurtel]

اگه یادتون باشه مثلاً قدیم وقتی بابامون هایده میزاشت تو ماشین می‌گفتیم این چیه کاش یچیز دیگه بزاره تا خودمون بزرگ شدیم فهمیدیم که هایده کیه و چیه
من دانشی در روانشناسی ندارم و حتی مطالعه ای هم نکردم اما حدسم بر اینه که با افزایش سن گیم که یه زمانی الویت و تفریح اصلی بوده رنگشو میبازه و چیزای دیگه جایگزین میشه
البته این نظر من صرفا درمورد بحث سرگرمی گیمه جدا از اینکه بالاخره الویت ها و دغدغه ها عوض میشن
مثلاً من الان خودم با اینکه همسرم مشکلی نداره و حتی همراهی میکنه دیگه بیشتر از روزی ۱ ساعت اونم فقط بازی ورزشی و آنلاین بیشتر نمیتونم بازی کنم

 

[highlight]

اقا بیاین ایده بدین ببینم من چیکار باید کنم که دس و دلم به بازی کردن بره
چند ساله که وضعیتم اینشکلیه که مرتبا اخبار گیم رو پیگیرم، روزی چندین بار
سیستم گیمینگ میخرم چون یه حسی میگه باید داشته باشم
کنسول هم هست
روی گوشیمم پر از بازیه
روزی یکی دو ساعت هم وقت دارم برای بازی
ولی غیر از بازیهای اسمی دس و دلم به بازی کردن نمیره
بعد اویل 4 که اومد و بازی کردم دیگه بازی رو پلی ندادم تا سایلنت هیل ریمیک
مثلا حوصله رد دد رو نداشتم یا دد اسپیس ریمیک رو نرفتم یا مثلا د لست رو
میشینم زل میزنم به کامپیوتر ولی روشنش نمیکنم
چیکار کنم؟ برنامه چیه؟
الان دوس دارم Kingdom come رو بازی کنم ولی حسش نیس، خو چرا نمیدونم...

آدم سنش میره بالا:
کم حوصله میشه
استانداردهای بیشتری داره و مشکل پسند میشه
محافظه کارانه تر پیش میره
اولویت هاش تغییر می کنند
و ...

خلاصه که ممکنه چیزهایی که قبلا برای فرد مهم بودند دیگه اونقدر مهم نباشند. کاریش نمیشه کرد باید سر صبر (نه از روی اجبار) سراغ بازی ای رفت که حس خوبی میده چون اولویت های دیگه رو اول باید دنبال کرد.
الان به شخصه احساس می کنم راحت ترم. هر وقت حسش باشه بازی می‌کنم حتی اگر به قدر ناچیز باشه و در عوض زمان بیشتری برای خانواده و کار و استراحت پیدا میکنم.

 

[shayan7]

یه واقعیت تلخ که باید قبولش کنی
متأسفانه هرچیزی یه سنی داره...

به نظر من هر آدمی تو هر سن و سالی بدبختی های خودش داره و گرفتاری و مشکلات کلاً عین قانون پایستگی انرژی از بین نمیره و فقط شکلش عوض میشه
حقیقتاً هم هر چی جلوتر می رم می بینم لامصب زندگی چقدر دارکه!
من فکر می کنم باید این فکت ها رو قبول کنیم و هیچ وقت از تلاش برای شاد بودن که واقعاً هر چند سخت ولی می تونه یه احساس درونی و ایزوله از تأثیر اطراف آدم باشه دست نکشیم، حالا با هر چی چه بازی چه سرگرمی های دیگه

 

[SleepyTurtel]

به نظر من هر آدمی تو هر سن و سالی بدبختی های خودش داره و گرفتاری و مشکلات کلاً عین قانون پایستگی انرژی از بین نمیره و فقط شکلش عوض میشه
حقیقتاً هم هر چی جلوتر می رم می بینم لامصب زندگی چقدر دارکه!
من فکر می کنم باید این فکت ها رو قبول کنیم و هیچ وقت از تلاش برای شاد بودن که واقعاً هر چند سخت ولی می تونه یه احساس درونی و ایزوله از تأثیر اطراف آدم باشه دست نکشیم، حالا با هر چی چه بازی چه سرگرمی های دیگه

طبق تجربه من اینطور بوده که جایگزین هایی برای گیم بوجود اومده و گیم برام کمرنگ تر شده(حدف نشده و نمیشه هیچوقت)، مثلا قدیم از سفر خیلی خوشم نمیومد الان به لطف همسرم برعکس تو یکسال گذشته نزدیک 10 سفر رفتم،در هرحال آدم باید یه تفریح سرگرم کننده همیشه داشته باشه،حتی همین الان هم من از سرکار برمیگردم نیم ساعت کالاف و نیم ساعت nba بازی میکنم

 

[silent ops]

من خودم به شخصآ فقط دنبال بازیهای آرکید محور میرم ..مثل شورش در شهر وغیره دیگه واسم گرافیک مهم نیست ..باور کنید بین کنسولهای جدید الان بیشتر ps1 ترجیح میدم نمیدونم چرا واسه بازیهای کلاسیکش یا چیز دیگه حس قدیم دیگه اصلآ ندارم..منی که خوره ناجور بازیهای جدید بودم تا چند سال پیش .
سنم نزدیک به 37سال شده..با زن بچه

 

[beshush]

من خودم به شخصآ فقط دنبال بازیهای آرکید محور میرم ..مثل شورش در شهر وغیره دیگه واسم گرافیک مهم نیست ..باور کنید بین کنسولهای جدید الان بیشتر ps1 ترجیح میدم نمیدونم چرا واسه بازیهای کلاسیکش یا چیز دیگه حس قدیم دیگه اصلآ ندارم..منی که خوره ناجور بازیهای جدید بودم تا چند سال پیش .
سنم نزدیک به 37سال شده..با زن بچه

من خودمم همینطورم
روی اندروید stardew valley رو بیشتر از هرگیمی بازی کردم
روی لایت هم بازی های ایندی
و یه کنسول r35 دارم که بازی های سوپر نینتندو.رو روش بازی میکنم
ولی همه ی اینا میشه نهایت هفته ای 1 ساعت
بازی های جدید رو فقط اخبار دنبال میکنم و دلم به بازی نمیره