انجمن پیرهای دنیای گیم (افراد 30 سال به بالا)

بیشترین دورانی که از گیم لذت بردید


  • مجموع رای دهنده‌ها
    1,286
دانلود تمام ساند ترکهای Dick Tracy sega ..:punk:

<iframe src="" width="500" height="140" frameborder="0" webkitallowfullscreen="true" mozallowfullscreen="true" allowfullscreen></iframe>
یکی از زیباترین گرافیک ها رو داشت تو عناوین سگا.برام اون موقع به شدت سخت بود و هیچ وقت نتونستم تمومش کنم.دشمن های اون طرف خیابون رو باید با مسلسل میزدی و سوییچ کردن سریع سلاح و پناه گرفتن سخت میشد گاهی.تو ذهنم یه شباهت عجیبی از نظر اتمسفر با فیلم ماسک جیم کری داشت.(رنگ های تند مثلا).
فیلم وی اچ اس دیک تریسی رو با بدبختی با کیفیت مناسب پیدا کردم پس از مدت ها تلاش.جوون تر ها شاید باورشون نشه چه مکافاتی داشتیم تا اواخر دهه 70 واسه پیدا کردن فیلم.ولی لذتی که بردم قابل وصف نیست.


پ . ن : قبلا هم گفتم اینو.ولی صحبت این بازی شد،شاید خالی از لطف نباشه تکرارش:
یه دژاووی عجیبی تو بعضی بازی های دهه شصت و هفتاد وجود داشت.(نمیدونم اسمش رو اصلا میشه دژاوو گذاشت یا نه).مثلا منی که بچه پایین شهرم،هیچ وقت نه آسمون خراش و برج دیده بودم نه خارج رفته بودم.ولی وقتی کارتریج Streets of Rage رو میذاشتم و اون موسیقی جادویی با ساختمان های بلند نمایش داده میشد،حس نزدیکی خاصی به اون اتمسفر داشتم.در مورد دیک تریسی هم همینطور بود.
متولدین دهه پنجاه و اوایل شصت شاید بهتر متوجه بشن منظورم رو.
در مورد Medal of Honor پی اس وان هم همینطور مثلا.یادمه یه بار تو کلوپ به یکی گفتم بازی حال و هوای جنگ جهانی رو داره.گفت تو مگه تو جنگ جهانی بودی؟اصلا منظورم رو متوجه نشد.
 
تمام ساند ترکهای Sunset Riders sega .برید فضا . :punk:
<iframe src="" width="500" height="140" frameborder="0" webkitallowfullscreen="true" mozallowfullscreen="true" allowfullscreen></iframe>
اسم اورجینال این بازی واسه ما پیرمردها "کلانتر" ه. :)
بازی با اون قرمزه که تیرش پخش میشد راحت تر بود.ولی من عاشق اون یکی بودم که تک تیر میزد.
 
اسم اورجینال این بازی واسه ما پیرمردها "کلانتر" ه. :)
بازی با اون قرمزه که تیرش پخش میشد راحت تر بود.ولی من عاشق اون یکی بودم که تک تیر میزد.
واقعآ با این sega 16 bit چه حالی میکردیم اون زمان .ولی حیف که اون دوران هیچ وقت تکرار نمیشه.8->
 
یکی از زیباترین گرافیک ها رو داشت تو عناوین سگا.برام اون موقع به شدت سخت بود و هیچ وقت نتونستم تمومش کنم.دشمن های اون طرف خیابون رو باید با مسلسل میزدی و سوییچ کردن سریع سلاح و پناه گرفتن سخت میشد گاهی.تو ذهنم یه شباهت عجیبی از نظر اتمسفر با فیلم ماسک جیم کری داشت.(رنگ های تند مثلا).
فیلم وی اچ اس دیک تریسی رو با بدبختی با کیفیت مناسب پیدا کردم پس از مدت ها تلاش.جوون تر ها شاید باورشون نشه چه مکافاتی داشتیم تا اواخر دهه 70 واسه پیدا کردن فیلم.ولی لذتی که بردم قابل وصف نیست.


پ . ن : قبلا هم گفتم اینو.ولی صحبت این بازی شد،شاید خالی از لطف نباشه تکرارش:
یه دژاووی عجیبی تو بعضی بازی های دهه شصت و هفتاد وجود داشت.(نمیدونم اسمش رو اصلا میشه دژاوو گذاشت یا نه).مثلا منی که بچه پایین شهرم،هیچ وقت نه آسمون خراش و برج دیده بودم نه خارج رفته بودم.ولی وقتی کارتریج Streets of Rage رو میذاشتم و اون موسیقی جادویی با ساختمان های بلند نمایش داده میشد،حس نزدیکی خاصی به اون اتمسفر داشتم.در مورد دیک تریسی هم همینطور بود.
متولدین دهه پنجاه و اوایل شصت شاید بهتر متوجه بشن منظورم رو.
در مورد Medal of Honor پی اس وان هم همینطور مثلا.یادمه یه بار تو کلوپ به یکی گفتم بازی حال و هوای جنگ جهانی رو داره.گفت تو مگه تو جنگ جهانی بودی؟اصلا منظورم رو متوجه نشد.
خدایی زمان sega اوج قدرتش بود هیچ رقیبی نداشت میتازید ..
برای من سخت ترین عنوان sega .e-swat بود هیچ وقت نتونستم تمومش کنم دو تا باس داشت روی یک پل همزمان بهش حمله میکردم اصلآ راه فرار نداشتی سریه ناکوت میشدی ..مخم دیگه سوت میکشید ..نتونستم بازی تموم کنم ..
۲۰۲۳۰۴۰۵_۱۱۵۹۵۱.jpg
 
خدایی زمان sega اوج قدرتش بود هیچ رقیبی نداشت میتازید ..
برای من سخت ترین عنوان sega .e-swat بود هیچ وقت نتونستم تمومش کنم دو تا باس داشت روی یک پل همزمان بهش حمله میکردم اصلآ راه فرار نداشتی سریه ناکوت میشدی ..مخم دیگه سوت میکشید ..نتونستم بازی تموم کنم ..
View attachment 289074
آخ این بازی چقدر روان منو سابید :دی ولی بلاخره تمومش کردم فکر کنم 2 سالی طول کشید تا تونستم :دی
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or