king ps3
کاربر سایت
توجه:این یک نظر شخصیه و میتونه با نظرات شما دوستان عزیز متفاوت باشه
داستان:دقیقا مثلشماره قبل,داستان تو این شماره هم ضعیف اغاز میشه , بد روایت میشه و خیلی ضعیف هم تموم میشه.فکر نمی کنم سری کرایسیس به خاطر داستانشون محبوب باشن و سازنده ها هم توجهی به این بخش نکردن.شخصیت Psycho که در قسمت های زیادی از بازی با او روبرو میشوید بسیار ضعیف ظاهر میشه و به شدت رو اعصابه.ایده ای که سناریو نویسان برا این قسمت داشتن خیلی هم ایده بدی نبوده ولی متاسفانه عدم توانایی تو روایت و شاخ و برگ دادن به همین ایده باعث شده که داستان نسبتا ضعیف ظاهر بشه.گره های داستانی و گره گشایی ها هم پرداخت خوبی ندارن و هیچ هیجانی به بخش داستانی تزریق نمی کنن.
گرافیک:دلیل معروفیت و محبوبیت سری کرایسیس بی هیچ شکی بخش گرافیکی این بازیه.این شماره هم گرافیک تکنیکی خوبی در کنسول ها داره و در PC عالیه.اما متاسفانه گرافیک هنری بازی خیلی جالب نیست و تقریبا قدرت بخش تکنیکی رو هم کمرنگ میکنه. مراحل بازی پر جزییاته و ابجکت های تقریبا زیادی در طراحی صحنه ها دیده میشه اما متاسفانه از نظر هنری بازی حرفی برا گفتن نداره.تنها بالا بودن جزییات و بافت ها دلیل خوب بودن گرافیک نمیشه.چون اگه گرافیک بازی اونقدر بالا بود که با واقعیت مو نمی زد باز هم نیازمند یک کارگردانی هنری خوب بود تا چشم نواز بشه.چه بسا در دنیای واقعی میشه خیلی از ابجکت های واقعی و زیبا رو ناشیانه کنار هم قرار داد تا حتی زیبایی شون رو هم از دست بدن.اینجاست که هنر طراحی صحنه و طراحی هنری ارزش پیدا میکنه که متاسفانه Crysis 3 تو این بخش هم ضعیف ظاهر شده.شخصا دیدن بازی هایی با گرافیک تکنیکی متوسط ولی با کارگردانی هنری عالی رو به بازی هایی مثل کرایسیس ( که تمام افتخارشون حجم بافت ها و گرافیک سنگین هست ) ترجیح میدم.مثل بازی NI NO KUNI که اخیرا عرضه شده و طراحی هنری بسیار زیبا و مسحور کننده ای داره.نکته منفی دیگه ای که بازی داره اینه که محیط ها تقریبا برای بازیکن اشنا هستن و از نظر طراحی مناظر خیلی با شماره قبل تفاوتی ندارن.اگه چمن هایی که به در و دیوار ساختمون ها روییده رو ندیده بگیریم
گیم پلی: تغییراتی در گیم پلی این شماره ایجاد شده که نوشتن همه این تغییرات مطلب رو بیش از حد طولانی میکنه ولی قطعا بزرگترین نواوری تو این شماره کمانی هست که اوایل بازی بدست ما میرسه.کارکردن با این کمان تا حدودی لذت بخشه و البته محدودیت تیر هاش باعث میشه که خیلی بی رویه ازش استفاده نکنیم.اما مهمترین معضلی که باعث خراب شدن لذت استفاده از این کمان و سایر اسلحه های بازی میشه هوش مصنوعی ضعیف دشمنانه.متاسفانه این مشکل تو شماره قبل وجود داشت و کرایتک تلاشی برای برطرف کردن این مشکل نکرده (احتمالا درگیر بخش گرافیک بازی بودن) .دشمنا بعضا حرکات عجیبی انجام میدن که گاهی با عقل جور در نمیاد.گیر کردن بین ابجکت ها , دیدن شخصیت اصلی وقتی نامریی شده , دیدن شخصیت اصلی از فواصل بسیار دور , واکنش های عجیب در مبارزات تن به تن تنها بخشی از باگ های بی شمار هوش مصنوعی بازیه.اگر هوش مصنوعی بازی اینقدر داغون نبود شاید تحمل بازی خیلی راحت تر میشد.با این ضعف بزرگ, کشتن دشمنانی که حرکات احمقانه دارن هیچ لذتی نداره.
صداگذاری:این بخش هم کامل کننده نقاط ضعف بازیه.صداگذاری شخصیت اصلی بازی خوبه.اما متاسفانه صداگذاری شخصیت های دیگه داستان خوب نیست و پر از ایراده.مطمئنا بدترین صداگذاری رو هم شخصیت PSYCHO داره.با اون لهجه غلیظ انگلیسی که با دیالوگ هایی ضعیف همراه شده و از PSYCHO شخصیتی ناقص و پر ایراد میسازه.بعضا حرکات و حرف های بی ربط و متلک های بی مزه این شخصیت باعث میشه که لحظه ای شک کنید که با یک دیوانه همراه شده اید یا یک سرباز کارکشته.به این ترکیب نا موزون , انیمیشن های حرکتی ضعیف رو هم اضافه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید.صدا گذاری سربازان هم مصداق واقعی یک فاجعه اس.به عنوان مثال اواسط بازی جایی که یکی از سربازا از پشت بی سیم خبر حمله گروهی از دشمنان رو میده و بعد در اخر هم با چند فریاد بسیار مصنوعی مثلا خبر از کشته شدن خودش میده.اما همین چند خط دیالوگ کوتاه اونقدر پیش پا افتاده و مصنوعی بیان شده که بیشتر شما رو به خنده میندازه.
صداگذاری اسلحه ها و عوامل محیطی تقریبا خوب کار شده ولی متاسفانه بسیار اشنا به نظر میرسه چون اکثر این صداها (مثل صدای شلیک اسلحه ها )رو تو شماره قبل شنیدید.تنها نکته مثبت این بخش (و البته کل بازی ) موسیقی بی نظیر بازیه.Borislav Slavov و Tilman Sillescu کسایی هستن که در شماره قبل هم وظیف ساخت موسیقی رو به عهده داشتن و تقریبا 80 درصد موسیقی بازی قبلی رو ساخته بودن اما متاسفانه کارشون تحت الشعاع نام بزرگ هانس زیمر قرار گرفت و کمتر از اونچه لیاقتشو داشتن دیده شدن.حالا این دو نفر با مجموعه ای موسیقی ارزشمند که بازی هایی مثل کرایسیس به اون نیاز دارن برگشتن.تمام موسیقی های بازی از موسیقی نبرد با دشمنان تا موسیقی هایی که در لحظات تنش زا و اضطراب اور پخش میشه بی نظیرند.موسیقی منوی بازی هم شاهکار به تمام معناست (لینکشو گذاشتم ).چه بسا همین موسیقی بی نظیر باعث شد تا لحظات عذاب اور بازی رو تحمل کنم.
نتیجه نهایی:توصیف این که CRYSIS 3 چجور بازی هست خیلی مشکله.بازی ایده های تقریبا خوبی داره اما متاسفانه در مرحله اجرای همین ایده ها ضعیف عمل کرده.چه بسا اگر CRYTEK بجای تمرکز شدید روی بخش گرافیک به بخش های دیگه و مخصوصا گیم پلی که مهمترین رکن بازیه توجه میکرد بازی خیلی بهتر از چیزی که الان می بینیم میشد و با یه اش شله قلمکار طرف نبودیم.متاسفانه CRYSIS بیشتر شبیه یه پروژه ابتدایی هست که فقط به بخش گرافیک (اونم تکنیکی نه هنری ) بازی توجه شده و بخش های دیگه هنوز خام به نظر میرسن.CRYSIS شاید به عنوان یه نرم افزار برای تست قدرت سیستم ها به کار بیاد اما بازی ای نیست که بتونه در برابر اول شخص های بی نظیر امسال مثل FAR CRY 3 و COD:BO 2 دووم بیاره و در خاطره ها بمونه.
نکات مثبت:موسیقی های بی نظیر
نکات منفی:داستان بد , صداگذاری ضعیف , شخصیت PSYCHO , هوش مصنوعی بسیار ضعیف , طراحی مراحل بد
crysis 3 main theme
http://www.vebsi.com/index.php?mp3=..._High_Sound_Quality_Two_Tracks_1366757082.mp3
crysis 3
3/10
بالاخره بعد از چند ماه تاخیر موفق شدم این بازی رو به اتمام برسونم و باید اعتراف کنم که هم پشیمونم و هم پشیمون نیستم.اول به خاطر این چند ماه تاخیری که از عرضه بازی گذشته بود پشیمون بودم که بازی بزرگی رو از دست دادم ولی بعد از اتمام بازی فهمیدم هیچ چیزی از دست ندادم و از جهت این تاخیر پشیمون نیستم.ولی به خاطر وقت,پول , و اعصاب نازنینم که پای این بازی گذاشتم پشیمونم.بازی فوق العاده ضعیف بود. می پرسید چرا؟؟؟ الان توضیح میدم3/10
داستان:دقیقا مثلشماره قبل,داستان تو این شماره هم ضعیف اغاز میشه , بد روایت میشه و خیلی ضعیف هم تموم میشه.فکر نمی کنم سری کرایسیس به خاطر داستانشون محبوب باشن و سازنده ها هم توجهی به این بخش نکردن.شخصیت Psycho که در قسمت های زیادی از بازی با او روبرو میشوید بسیار ضعیف ظاهر میشه و به شدت رو اعصابه.ایده ای که سناریو نویسان برا این قسمت داشتن خیلی هم ایده بدی نبوده ولی متاسفانه عدم توانایی تو روایت و شاخ و برگ دادن به همین ایده باعث شده که داستان نسبتا ضعیف ظاهر بشه.گره های داستانی و گره گشایی ها هم پرداخت خوبی ندارن و هیچ هیجانی به بخش داستانی تزریق نمی کنن.
گرافیک:دلیل معروفیت و محبوبیت سری کرایسیس بی هیچ شکی بخش گرافیکی این بازیه.این شماره هم گرافیک تکنیکی خوبی در کنسول ها داره و در PC عالیه.اما متاسفانه گرافیک هنری بازی خیلی جالب نیست و تقریبا قدرت بخش تکنیکی رو هم کمرنگ میکنه. مراحل بازی پر جزییاته و ابجکت های تقریبا زیادی در طراحی صحنه ها دیده میشه اما متاسفانه از نظر هنری بازی حرفی برا گفتن نداره.تنها بالا بودن جزییات و بافت ها دلیل خوب بودن گرافیک نمیشه.چون اگه گرافیک بازی اونقدر بالا بود که با واقعیت مو نمی زد باز هم نیازمند یک کارگردانی هنری خوب بود تا چشم نواز بشه.چه بسا در دنیای واقعی میشه خیلی از ابجکت های واقعی و زیبا رو ناشیانه کنار هم قرار داد تا حتی زیبایی شون رو هم از دست بدن.اینجاست که هنر طراحی صحنه و طراحی هنری ارزش پیدا میکنه که متاسفانه Crysis 3 تو این بخش هم ضعیف ظاهر شده.شخصا دیدن بازی هایی با گرافیک تکنیکی متوسط ولی با کارگردانی هنری عالی رو به بازی هایی مثل کرایسیس ( که تمام افتخارشون حجم بافت ها و گرافیک سنگین هست ) ترجیح میدم.مثل بازی NI NO KUNI که اخیرا عرضه شده و طراحی هنری بسیار زیبا و مسحور کننده ای داره.نکته منفی دیگه ای که بازی داره اینه که محیط ها تقریبا برای بازیکن اشنا هستن و از نظر طراحی مناظر خیلی با شماره قبل تفاوتی ندارن.اگه چمن هایی که به در و دیوار ساختمون ها روییده رو ندیده بگیریم
گیم پلی: تغییراتی در گیم پلی این شماره ایجاد شده که نوشتن همه این تغییرات مطلب رو بیش از حد طولانی میکنه ولی قطعا بزرگترین نواوری تو این شماره کمانی هست که اوایل بازی بدست ما میرسه.کارکردن با این کمان تا حدودی لذت بخشه و البته محدودیت تیر هاش باعث میشه که خیلی بی رویه ازش استفاده نکنیم.اما مهمترین معضلی که باعث خراب شدن لذت استفاده از این کمان و سایر اسلحه های بازی میشه هوش مصنوعی ضعیف دشمنانه.متاسفانه این مشکل تو شماره قبل وجود داشت و کرایتک تلاشی برای برطرف کردن این مشکل نکرده (احتمالا درگیر بخش گرافیک بازی بودن) .دشمنا بعضا حرکات عجیبی انجام میدن که گاهی با عقل جور در نمیاد.گیر کردن بین ابجکت ها , دیدن شخصیت اصلی وقتی نامریی شده , دیدن شخصیت اصلی از فواصل بسیار دور , واکنش های عجیب در مبارزات تن به تن تنها بخشی از باگ های بی شمار هوش مصنوعی بازیه.اگر هوش مصنوعی بازی اینقدر داغون نبود شاید تحمل بازی خیلی راحت تر میشد.با این ضعف بزرگ, کشتن دشمنانی که حرکات احمقانه دارن هیچ لذتی نداره.
صداگذاری:این بخش هم کامل کننده نقاط ضعف بازیه.صداگذاری شخصیت اصلی بازی خوبه.اما متاسفانه صداگذاری شخصیت های دیگه داستان خوب نیست و پر از ایراده.مطمئنا بدترین صداگذاری رو هم شخصیت PSYCHO داره.با اون لهجه غلیظ انگلیسی که با دیالوگ هایی ضعیف همراه شده و از PSYCHO شخصیتی ناقص و پر ایراد میسازه.بعضا حرکات و حرف های بی ربط و متلک های بی مزه این شخصیت باعث میشه که لحظه ای شک کنید که با یک دیوانه همراه شده اید یا یک سرباز کارکشته.به این ترکیب نا موزون , انیمیشن های حرکتی ضعیف رو هم اضافه کنید تا به عمق فاجعه پی ببرید.صدا گذاری سربازان هم مصداق واقعی یک فاجعه اس.به عنوان مثال اواسط بازی جایی که یکی از سربازا از پشت بی سیم خبر حمله گروهی از دشمنان رو میده و بعد در اخر هم با چند فریاد بسیار مصنوعی مثلا خبر از کشته شدن خودش میده.اما همین چند خط دیالوگ کوتاه اونقدر پیش پا افتاده و مصنوعی بیان شده که بیشتر شما رو به خنده میندازه.
صداگذاری اسلحه ها و عوامل محیطی تقریبا خوب کار شده ولی متاسفانه بسیار اشنا به نظر میرسه چون اکثر این صداها (مثل صدای شلیک اسلحه ها )رو تو شماره قبل شنیدید.تنها نکته مثبت این بخش (و البته کل بازی ) موسیقی بی نظیر بازیه.Borislav Slavov و Tilman Sillescu کسایی هستن که در شماره قبل هم وظیف ساخت موسیقی رو به عهده داشتن و تقریبا 80 درصد موسیقی بازی قبلی رو ساخته بودن اما متاسفانه کارشون تحت الشعاع نام بزرگ هانس زیمر قرار گرفت و کمتر از اونچه لیاقتشو داشتن دیده شدن.حالا این دو نفر با مجموعه ای موسیقی ارزشمند که بازی هایی مثل کرایسیس به اون نیاز دارن برگشتن.تمام موسیقی های بازی از موسیقی نبرد با دشمنان تا موسیقی هایی که در لحظات تنش زا و اضطراب اور پخش میشه بی نظیرند.موسیقی منوی بازی هم شاهکار به تمام معناست (لینکشو گذاشتم ).چه بسا همین موسیقی بی نظیر باعث شد تا لحظات عذاب اور بازی رو تحمل کنم.
نتیجه نهایی:توصیف این که CRYSIS 3 چجور بازی هست خیلی مشکله.بازی ایده های تقریبا خوبی داره اما متاسفانه در مرحله اجرای همین ایده ها ضعیف عمل کرده.چه بسا اگر CRYTEK بجای تمرکز شدید روی بخش گرافیک به بخش های دیگه و مخصوصا گیم پلی که مهمترین رکن بازیه توجه میکرد بازی خیلی بهتر از چیزی که الان می بینیم میشد و با یه اش شله قلمکار طرف نبودیم.متاسفانه CRYSIS بیشتر شبیه یه پروژه ابتدایی هست که فقط به بخش گرافیک (اونم تکنیکی نه هنری ) بازی توجه شده و بخش های دیگه هنوز خام به نظر میرسن.CRYSIS شاید به عنوان یه نرم افزار برای تست قدرت سیستم ها به کار بیاد اما بازی ای نیست که بتونه در برابر اول شخص های بی نظیر امسال مثل FAR CRY 3 و COD:BO 2 دووم بیاره و در خاطره ها بمونه.
نکات مثبت:موسیقی های بی نظیر
نکات منفی:داستان بد , صداگذاری ضعیف , شخصیت PSYCHO , هوش مصنوعی بسیار ضعیف , طراحی مراحل بد
crysis 3 main theme
http://www.vebsi.com/index.php?mp3=..._High_Sound_Quality_Two_Tracks_1366757082.mp3
آخرین ویرایش:
) .شخصا بعد از شنیدن کار Baker در این بازی شوق و علاقه ام برای The Last Of Us صد برابر شده (به این خاطر که Troy Baker در پروژه The Last Of Us صداپیشگی Joel رو بر عهده داره ).اما Courtnee Draper در اولین تجربه در بازی های رایانه با کار عالی خودش شخصیت دوست داشتنی الیزابت رو دوست داشتنی تر کرده. بعضی از دیالوگهای الیزابت تا مدت ها یاد ادم می مونه.مثل Catch MR.Devitt (وقتی یه سکه پیدا میکنه) یا All Yours ( وقتی قفل درها رو باز میکنه).باور کنید همین دیالوگ های کوتاه هم نقش زیادی تو شخصیت پردازی الیزابت داشته.جایی خوندم که ابتدای ضبط صداگذاری شخصیت ها , ken levine داستان بازی رو دقیقا مثل روایت بازی ( یعنی ورود بوکر به کلمبیا برای نجات الیزابت ) به صداگذارها میگفته و از گفتن تمام داستان بازی اجتناب کرده تا صداگذارها هم دقیقا همون حس و حال ناشناخته بودن و غریبی رو نسبت به خودشون و کلمبیا داشته باشن.
Google