تو اول مقاله و مصاحبه گاردین یه نکته‌ی جالبی هست که البته من مدت ها پیش تو تاپیک بلادبورن گفتم،الانم میزارمش اینجا
:
یه پسر بچه بود که خیلی به داستان‌های فانتزی علاقه داشت،اما از اون جایی که انگلیسیش زیاد خوب نبود بعضی از قسمت‌های داستان متوجه نمیشد،مجبور بود با توجه به اتفاقاتی که پس و پیش ماجرا افتاده، اتفاق اون قسمت از داستان رو حدس بزنه.
اون پسر بچه قفل، بعدها یک بازیساز افسانه‌ای شد.
و این بود دلیل روایت نامتعارف داستان بازی‌هایَش
میگه که کلا «برخلاف اکثر بچه‌های ژاپنی،رویایی نداشتم،جاه طلب نبودم.»یه دفعه خودش رو زمانی پیدا کرد که بی‌هدف مشغول خوندن علوم اجتماعی در یکی از دانشگاه‌های خوب ژاپن بود.این جا بود که فاز میگیره بره به یکی از از شرکت‌های توسعه بازی apply کنه اما به کار در Oracle Corporation کشیده میشه.
سال ها بعد،باز دوباره به ویدئوگیم فکر میکنه.اینجا با چندتا از رفیق های دانشگاهی قدیمیش ملاقات میکنه که قرار میزارن بازی های جدید که از قضا یکیشون Ico بوده رو انجام بدن.اینجا یه تلنگری بهش میخوره میگم من خودم هم میخوام بازی بسازم
البته اون زمان 29 سالش بود و واسه کسی که میخواست بره این صنعت و ترقی کنه سن زیادی بود مخصوصا این که میازاکی در زمینه بازی بی تجربه هم بود.اما بالاخره فرام سافتور قبول میکنه.
میگه زمانی که در استودیو بود متوجه شد که یک بازی دیگه در جای دیگه از استودیو در حال توسعه است.
«کارهای DeS خوب پیش نمیرفت،پروژه مشکلات زیادی داشت و حتی تیم قادر به ارائه یک طراحی اولیه نبود.اما وقتی که شنیدم این یک بازی fantasy-action role-playingـه هیجان زده شدم.فهمیدم که اگه بتونم راهی پیدا کنم تا کنترل ساخت بازی رو دست بگیرم،میتونم همون جوری که دلم میخواد درش بیارم.بالاتر از همه،حتی اگه ایده ام شکست میخورد،کسی اهمیت نمیداد،بازی همین الانش هم یک شکست سنگین بود.»
@
Dinosaur درمورد فروشش بازی هاش متحیر بودی از این به بعد رو بخون
میازاکی اون سوراخ رو پیدا کرد و کارگردان بازی شد و تقریبا تمام چیزهای مربوط به بازی رو تغییر داد.DeS بدون هیچ هیاهویی در ژاپن عرضه شد.چند ماه قبل از ریلیزش بازی نقدهای فجیعی رو در نمایش TGS دریافت کرد(
اونا فکر کنم نسخه اولیه ماکان بودن
).پلیرهای زیادی حتی صفحه character-creation بازی رو هم تحمل و رد نکردن.20000 کپی تو هفته اول فروخت،بسیار بسیار کمتر از چیزی که سونی،ناشر بازی انتظارش رو داشت.
But then word spread.الله اکبر،از اینجاست که قضیه حساس میشه
اینجا بود که ملت فهمیدن DeS خواستار تلاش و تحمل مجازات و استراتژیه،این که همینجوری کله ت رو خم کنی بری جلو نیست
فهمیدن که بازی یک خاصیت یونیکی داره که تو مولتی پلیر،پلیرها میتونن تو دنیای هم دیگه واسه هم مسیج بزارن و از خطرات جلوتر همدیگه رو اگاه کنن.از اینجا بود که کامیونیتی هایی شکل گرفت متشکل از پلیرهای باتجربه تا تجربیاتشون رو با تازه واردها تقسیم کنن.در کمتر از چند ماه،بازی فروش 100000 تا رو رد کرد و بعدش یک ناشر برای غرب هم پیدا کرد.میازاکی داشت مشهور میشد.
DaS هم با همون ویژگی های DeS اومد،اما این بار تو همون هفته اول فروش کل DeS رو رد کرد
اینجا گاردین دقیقا حرف های منو تو پستی که صفحه هفتم دادم میزنه،اما من طائل یه کاربر معمولی بازیسنتر،اون گاردینه،این کجا و آن کجا.(ما یه معلم داشتیم حرف های قشنگی میزد میگفت من اگه دکتر بودم همین حرف هام همه بنر میشد اما الان میگن این مفلس دیگه چی میگه باو
).
همین که تو صنعتی که بازی ساز ها به فرنچایز های پول ساز مثل زالو چسبیدن،میازاکی میاد بازی شناخته شده ی خودش رو ول میکنن یه بازی کاملا جدید میسازه.
Google