من بازیهای ترسناک رو خیلی دوست دارم. هرچند خیلی کم میتونم بازیشون کنم. چون خیلی میترسم
تو این چند سال گذشته ما عنواین ترسناک خوب واقعا کم داشتیم. (visage رو فعلن فاکتور میگیریم)
بخام مقایسه کنم مثلا outlast بازی ترسناکی بود ولی هیچ عمقی نداشت. بعد از مدتی هم تکراری میشد و کاملا جذابیتش رو از دست میداد. یا re 7 بیشتر منو یاد فیلم های ژانر سلاخی هالیوود مثل texas chainsaw می انداخت.
فقط p.t بود که باعث شد من با وجود چند نفر در کنارم از شدت ترس اشک بریزم و برم جلو
اما....
Blair Witch برای من یک استثناست. وقتی که گیم پلی 22 دقیقه ایشو دیدم، واقعا حالمو خراب کرد. اتمسفر بازی به شدت سنگین و برای من غیر قابل تحمل بود. یه حسی مرموزی واسم داشت که پیش از این فقط با silent hill تجربش کردم.
قطعا اگر بازی نهایی به همین منوال باشه متاسفانه شاید هیچوقت نتونم بازیش کنم و به استریمش بسنده خواهم کرد!
یه نکته هم که شاید برات جالب باشه اینه که در Blair Witch المان هایی میبینی که آدمو شدیدا یاد Alan Wake میندازه!
به هرحال امیدوارم منتقدین طوری با این بازی برخورد کنن که این تیم سازنده خوش ذوق لهستانی که حدودا 30 نفر هم هستند، گیم اور نشن.
به نظر من در صورت موفقیت این بازیشون، پتانسیل خریده شدن هم دارن...
Google