Zero Escape: Virtue's Last Reward
اوه من چقدر از این بازی متنفرم
اوووووه من چقدر از این بازی متنفرم
باورم نمیشه اوچیکوشی! فاکینگ اوچیکوشی! همون اوچیکوشی نابغه ویژوال ناول های معمایی، همون طور که یکی از بهترین ویژوال ناول های عمرم رو ساخته (AI: Somnium Files) گرفته این هم ساخته.
خیلی وقت پیش (تقریبا 1 سال و نیم پیش) من نقدم رو
همین جا از 999 (نسخه اول سری) نوشته بودم. بازی ای که تو بیست ساعت تمومش کردم و خیلی هم ازش خوشم اومده بود اون موقع و گفتم حتما دنباله اش رو میرم
و شاید باورتون نشه
از اون موقع تا دیروز که تصمیم گرفتم بالاخره بازی رو آنیستال کنم درگیر ادامه اش بودم
پسر من دو تا نسخه AI Somnium Files رو فکر کنم هر کدوم رو تو یه هفته تموم کردم
این کثافت چجوری یه سال و نیم طول کشید تا منو بیخیال کنه
بگذریم
داستان Zero Escape رو اگه نمیدونید خلاصه بگم. هر نسخه بازی در مورد یه گروه 9 نفره است که تو یه بازی مرگ و زندگی اتاق فرار طوری باید سر از رمز و راز قفس شون دربیارن و ازش نجات پیدا کنن. هر سه تا نسخه بازی دنباله به شدت مستقیم و به هم مرتبط هم دیگه اند و نمیتونید بدون تجربه یکی برید سراغ بعدیش وگرنه حسابی گیج میشید (البته اگه بازی کرده باشید قبلی رو هم گیج میشید از بس داستان پیچیده است)
بذارید اول از همه نقاط قوت VLR رو بگم که وقتی خواستم بکوبمش بفهمید چرا
+ داستان بازی فوق العاده است. یعنی عجیب و غریب خوب و تخیلیه. و من واقعا دوستش دارم
+ من با صدای ژاپنی رفتم بازی رو دوبله های بازی واقعا درجه یک اند. مخصوصا یکی مثل Dio که کثافت بودن از صداش واقعا میباره
+ معماها هنوز خیلی خفن نیستن ولی به نسبت نسخه اول خیلی بهتر اند
+ بازی به غایت مجموعه کاملی از پشم ریزون ترین پلات توییست های تاریخ ویدیو گیم رو داره. اوچیکوشی نمیدونم این ایده ها رو از کجاش درمیاره
+ بازی پر از کانسپت های علمی ـه و جوری که شما رو با این کانسپت ها روبرو می کنه واقعا هوشمندانه است و خیلی خوب تو فکر فرو میبرتتون
خب با احتساب چیزایی که گفتم و این که بازی یه ویژوال ناول پازل محوره باید فکر کنید که "خب سید، پس مشکل کجاست؟
اینا که همه جمعا یه بازی خیلی خوب رو تشکیل میدن"
OH NO NO NO NO
اشتباه نکنید
شما VLR رو بازی نکردید و نمیدونید از چه سردردی فاصله گرفتید.
بازی دو تا مشکل عمده داره
مشکل اول تو عکس بالا مشخصه
این اگه اشتباه نکنم اولین بازی Spike Chunsoft با مدل های سه بعدیه و در اصل هم برای 3DS و Vita ساخته شده بود و پسر، نه از لحاظ فنی، نه از لحاظ هنری این مدل ها و انیمیشن ها خوب عمر نکردن
اسپرایت های 999 هم خیلی خوشگل نبودن. ولی این مدل های سه بعدی واقعا زشت و دفرمه اند
مسئله این جاست که با اکثر بازی ها میشه به گرافیک Jank و قدیمی و دمده عادت کرد. ولی این بازی به طرز احمقانه ای به خاطر ساختار ویژوال ناولی اش که خب اسم "ویژوال" تو ژانر هست، مهمه که هر لحظه چی می بینی و این مدل های زشت واقعا هم تو کوتاه مدت و هم تو دراز مدت اذیت می کنه پلیر رو.
مشکل عمده دوم ولی
مشکل عمده دوم رو به صورت خلاصه میشه تو پیسینگ بد بازی خلاصه کرد. ولی داستان خیلی پیچیده تر از این حرفاست.
کسایی که Zero Escape یا AI Somnium Files رو بازی کردن میدونن که اوچیکوشی عاشق ایده دنیاهای موازی و اثر پروانه و تاثیر انتخابات رو واکنش دنیاها به هم دیگه است. نه فقط این بلکه تاثیر مستقیم این دنیاهای موازی رو هم دیگه یکی از مسائل علمی تخیلی ایه که تقریبا تمام بازی های اوچیکوشی درگیرشن و به نوعی نقاط قوت و جذابیت همشون محسوب میشه. تا جایی که همه این بازی ها یه فلوچارت جامع برای دنبال کردن داستان و خطوط موازی اش دارند.
این بشر استاد نوشتن این مدل داستان هاست
VLR هم همینه ولی فرقش این جاست که این دفعه دیگه اوچیکوشی شورش رو درآورده
بیست تا پایان و تایملاین آخه!؟ هر کدوم هم اندازه اون یکی طولانی؟ بعد خیلی هاشونم پلات پوینت های خیلی نزدیکی به هم دارن تا یه مدت معینی.
فرض کنید مثلا با انتخاب هاتون وارد درب زرد میشید تو یکی از انتخاب های بازی. معماهای اون درب رو حل می کنید. تیکه های داستانی رو هم عبور می کنید. دوباره تو انتخاب Ambidex Game با انتخاب "خیانت" وارد یه شاخه دیگه میشید و بعد دوباره یه سری بخش داستان میرید و یه درب دیگه انتخاب می کنید یه معمای دیگه حل می کنید و همه این ها تا میرسید به بن بست. این جا بازی بهتون میگه شما به خاطر این که بقیه مسیرهای بازی رو نرفتید اطلاعات کافی ندارید تا جلوتر برید وگرنه میمیرید.
خب این منطقیه. این Dead End ها رو بقیه بازی های این سبکی رو هم داره
بدبختی این جاست وقتی برمیگردید که برید سراغ یه مسیر دیگه می بینید نزدیک 19 تا انتخاب دیگه هست که خیلی هاشون تا چند ساعت داستان همون خط اول رو با یه سری معماهای متفاوت و چند تا جزئیات کم و بیشتر تکرار می کنه.
این موضوع که من بعد 30 ساعت پلی تایم تو این بازی باید دوباره برم از اول یه تایملاین شروع کنم و به زر زر های Zero Jr در مورد قوانین بازی Ambidex Game گوش کنم واقعا اعصاب خورد کنه. بازی سر همین مورد خییییلی تکراری میشه. هی بین این تایملاین ها میپرید و هی هم تکرار مکررات. اعصاب نمیمونه براتون
بدبختی هم این جاست که من تقریبا 80 درصد این تایملاین ها رو رفته بودم ولی دیگه نمی کشیدم بیشتر از این برم. و بدبختی بیشتر اینه که حالا که دارم خلاصه داستان رو میخونم (و تجربه ام از بقیه بازی های اوچیکوشی) اینه که 60 درصد پلات پوینت های مهم بازی تو اون یه تایملاین نهایی ایه که بعد از گرفتن همه پایان های دیگه باز میشن.
و من از این که به اون پایان خودم نرسیدم متنفرم
بدتر از همه؟ همون جور که گفتم داستان این بازی واقعا خوبه
سر همین من از این بازی واقعا متنفرم
همه چیزهایی که من تو یه ویژوال ناول ازش متنفرم رو این بازی داره و اونم "گفتن یه داستان خفن به بدترین شکل ممکن با زشت ترین ویژوال های قابل تصوره"
ممنون Spike Chunsoft که همزمان با دادن دو تا از بهترین ویژوال ناول های عمرم (Danganronpa 2 و AI: Somnium Files) اینم به عنوان اشانتیون روش انداختی تا حالم رو داغون کنید
4/10
==================================================
The Murder of Sonic The Hedgehog
میدونید بعد یک سال و نیم و سی ساعت وقت تلف کردن روی VLR چی می چسبید؟
درسته!
یه ویژوال ناول دو ساعته مجانی رو استیم در مورد مسخره بازی سونیک و رفقاش که خیلی داستان درست و درمونی نداره و صرفا برای دور هم بودن خوبه
و این دقیقا همون چیزی بود که من بعد از عذاب طولانی میخواستم
خیلی نمیخوام نقد طولانی ای برای این بازی بنویسم
ولی خیلی خوشحالم که نویسنده های بازی واقعا از پس درآوردن شخصیت پردازی رنگارنگ و دوست داشتنی کاراکترهای مختلف این فرنچایز براومدن
کاری که خود سگا تا یه مدت طولانی ای از پسش نمیتونست بربیاد.
بعلاوه موسیقی بازی واقعا محشره
جدا از اون به نظرم پلات پوینت های اکت آخر داستان و انگیزه آنتاگونیست بازی واقعا پلات توییست های جالبی برای همچین بازی ای بودند و پرده نهایی قشنگی رو برای بازی رقم زدند.
از لحاظ هنری هم اسپرایت ها و مخصوصا بکگراندهای بازی خیلی خیلی خوشگل و دوست داشتنی اند
چیز بد زیادی نمیتونم در مورد بازی بگم
کاش بخش میستری بازی یخورده قوی تر بود ولی خب بازی بیشتر به عنوان یه بازی جوک آوریل ساخته شده سر همین نمیشه خیلی از همون اول جدی اش گرفت
بعلاوه اون مینی گیم سکه جمع کردن سونیک که ایزومتریک ـه واقعا به چشم فشار میاره. چرا اخه اصرار دارید که سونیک رو ایزومتریک کنید لامصبا
8/10
تجربه کوتاهیه و به همه فن های سری سونیک اکیدا پیشنهاد میشه
Google