امتياز اعضای بازی سنتر به عناوین پلتفرم PC

  • Thread starter Thread starter Meysam
  • تاریخ آغاز تاریخ آغاز

Meysam

کاربر سایت
سلام
تو اين تاپيك مي خوايم نظر شما و امتيازي رو كه به هر بازي ميديد مشخص كنيم تا شايد بتونيم بهترين بازي رو تو هر ماه يا سال با نظر خودمون انتخاب كنيم
پايين ترين امتياز 0
بالاترين امتياز 10
همراه نظر ( خواهشمند است نظر کارشناسانه باشه )

اینم بازی های سری 1 : ( تا تاریخ 5 مهر )

Wolfenstein
Wanted Weapons of Fate
Left 4 Dead


Bionic Commando
Call of Juarez Bound in Blood
Street Fighter IV

جواب لیست امتیازات سری اول :


امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC


اینم بازی های سری 2 ( با تشکر از میثم ) تا تاریخ 20 مهر :

Batman Akham Asylum
Resident Evil 5
Mini Ninja
NFS: SHIFT
Red Faction Guerilla
Darkest of days
Section 8
overlord 2
ARMA II
Trine
X-Men Origins: Wolvorine

جواب لیست امتیازات سری دوم :


امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

اینم بازی های سری 3 : ( تا تاریخ 28 مهر )

Assassin's Creed
Bioshock
Brothers In Arms 3
Crysis
Crysis Warhead
Dark Sector
Dead Space
Far Cry 2
F.E.A.R 2
Gears of War
GTA IV
GRID
Mirror Edge

لیست امتیازات سری سوم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC

بازیهای سری 4 ( تا تاریخ 5 آبان )

Splinter Cell: Double Agent
STALKER: Shadow of Chernobyl
STALKER: Clear Sky
Call of Duty 4
Call of Duty: World At War
Fallout 3
H.A.W.X
Resident Evil 4
Prince of Persia 2008
Burnout: Paradise
Mass Effect
Devil May Cry 3
Devil May Cry 4
Pro Evolution Soccer 2009
Colin Mac Rae: Dirt
Silent Hill: Homecoming

لیست امتیازات سری چهارم :

امتیاز اعضای بازی سنتر به عناوین PC
 
Last edited by a moderator:
تعدادی بازی اخیرا انجام دادم که دوست دارم نظرم رو در موردشون بنویسم.
خب اول از batman telltale game شروع میکنم. خب توی این بازی باز هم با همون فرمول همیشگی telltale مواجهیم، باز هم با یک انیمیشن تعاملی که توش توهم تصمیم داریم. مشکلات تکنیکی سایر بازی های telltale در این بازی هم وجود دارن. در کل به عنوان یک بازی ویدئویی این بازی رو احتمالا نمیشه یه بازی خوب دونست اما این باعث نمیشه که این بازی برای طرفداران بتمن یک تجربه عالی نباشه؛ با یک برداشت خاص و عالی از دنیای بتمن رو به روییم و داستان بازی یکی از بهترین داستان های بتمنه که تا حالا دیدم، در کل میشه این طور گفت که هر چه قدر این بازی توی بخش های دیگه ضعیفه توی بخش داستان قویه و البته یک مورد خاصیم هم که در مورد این بازی بتمن وجود داره و باعث تمایزش با سری arkham میشه اینه که توی این بازی همون قدر که به نقش بتمن پرداخته شده به بروس وین هم پرداخته شده و شاید این مورد در باره بازی های ابر قهرمانی یک رویکرد جدید و خاص باشه.
در پایان باید بگم که این بازی یک تجربه عالی برای طرفدارن بتمنه و اگه بخوان این بازی رو نادیده بگیرن خطای بزرگی رو انجام دادن.
بازی بعدی که انجام دادم batman the enemy within بود. خب این بازی هم تقریبا همون اشکلات بازی قبلی رو داشت فقط تصمیم گیری در این نسخه واقعی تر شده بود و تاثیر خیلی بیشتری داشت به طوری که episode انتهایی با توجه به انتخاب های قبلی کاملا به دو صورت متفاوت روایت میشد. نقاط قوت بازی هم نقاط قوت بازی قبل بود که به شدت تقویت شده بودن، باز هم با یکی از بهترین داستان های بتمن رو به روییم، باز هم با یک دیدگاه تازه و متفاوت نسبت به دنیای بتمن و باز هم با کارکترهای حسابی پرداخت شده. این هم باید اضافه کنم که توی این بازی با یکی از بهترین backstory ها برای کارکتر joker رو به روییم.
در پایان میشه گفت که این بازی حتی از بازی قبلی هم بهتره و تجربش برای همه طرفداران بتمن الزامیه.
بازی بعدی که انجام دادم بازی the council بود. نمیدونم بازی دقیقا توی چه ژانری میگنجه، هم میشه نقش آفرینی محسوبش کرد هم میشه ماجرایی و از پس استانداردهای هر دو ژانر هم به خوبی برمیاد. اگه بخوایم المان های نقش آفرینی بازی رو بررسی کنیم توی این بازی قرار نیست که مثل خیلی از بازی های نقش آفرینی وارد سیاهچال بشیم و با انواع مختلف جک و جونور مبارزه کنیم، نه توی این بازی قرار نیست از این جور کارا بکنیم، عوضش باید با کارکترهای مختلف مکالمه کنیم، ازشون اطلاعات بگیریم، راضیشون کنیم کاری که میخوایم رو بکنن، به همین علت مهارت هاییم که توشون level up میکنیم بر خلاف خیلی از بازی های نقش آفرینی که شمشیر و کمان و خنجره، اینجا مهارت های مثل منطق، روانشناسی، علم، حواسپرت کردن، سیاست و ... هستش. هر کدام از کارکترها شخصیت و خصوصیت های شخصیتی خاص خودشونو دارن و بعضی از مهارت ها روشون جواب میده و بعضی دیگه از مهارت ها روشون جواب نمیده؛ مثلا شاید یک شخصیت چندان شخصیت منطقی ای نباشه و در نتیجه استفاده کردن از مهارت منطق روش نتیجه نده ولی در مقابل استفاده از مهارت روانشناسی ضعف داشته باشه. استفاده از این مهارت ها هم نا محدود نیست و یک سری action point محدود در دسترس گیمره که مدیریت این action point ها هم خیلی خوب از آب در اومده و گیمر رو مجبور میکنه که به خوبی تمام گزینه هاشو بررسی کنه و مهارت درست رو در زمان درست استفاده کنه و بی محابا به استفاده از تمام گزینه ها نپردازه. در کل بازی از نظر المان های نقش آفرینی علاوه بر این که ایده های نو و جدیدی داره و توی تئوری عالی به نظر میرسه، در عمل هم خوب از آب در اومده و تئوری هاش رو به خوبی عملی کرده.
از جنبه دیگه این بازی رو میشه یه بازی ماجرایی در نظر گرفت و المان های ماجراییش رو بررسی کرد که در این زمینه هم باز هم بازی موفقه. بیشترین کاری که در بازی انجام میشه مکالمست و در مکالمات میشه از مهارت های مختلفی استفاده کرد، رویکرد های مختلفی رو پیش گرفت و تصمیم های مختلفی با عواقب متفاوتی گرفت. تصمیم ها در این بازی خیلیاشون واقعین و تاثیر زیادی دارن و بازی چندین پایان متفاوت داره. از طرف دیگه یکی دیگه از المان های مهم بازی های ماجرایی پازل ها و معماها هستن که توی این زمینه هم این بازی خیلی خوب عمل کرده؛ معماها کاملا متناسب با فضا و داستان بازین و کاملا هم منطقی هستن.
داستان بازی، فضا سازی و شخصیت پردازی کارکترها خیلی خوبه. صدا گذاری خیلی حرفه ای نیست و گرافیک تکنیکی شاید کمی تاریخ مصرف گذشته به نظر برسه ولی جدا از این موارد این بازی یکی از متفاوت ترین و در عین حال بهترین بازی هایی هستش که تجربه کردم و تجربه کردنشو به همه توصیه میکنم.
بازی بعدی که انجام دادم بازی broken sword 5 the serpents curse بود. هیچ کدوم از نسخه های قبلی سری رو انجام ندادم و بعد از تجربه نسخه پنجم سری در حال حاضر دارم نسخه اول سری رو بازی میکنم. خب من هیچوقت طرفدار بازی های ماجرایی اشاره و کلیک نبودم چون به نظرم این بازی ها خیلی خطی و محدودکننده ان؛ همیشه یک راه حل برای یک پازل وجود داره و اون راه حل، راه حل مورد نظر سازندست، هر چه قدر که اون راه حل غیر منطقی باشه و هر چه قدر که از نظر گیمر راه حل های دیگه ای هم وجود داشته باشه باز هم تک راه حل مورد نظر سازنده راه حل درسته و گیمر مجبوره برای ادامه بازی اون راه حل رو انتخاب کنه. به همین علت به نظرم بازی های ماجرایی نیازمند یک انقلاب توی طراحی پازل هاشونن و باید پازل هایی با چندین راه حل داشته بشن که گیمر رو محدود نکنن و جلوی خلاقیت گیمر رو نگیرن. با این حال در این بازی هم از این خبرا نیست و با همون فرمول قدیمی بازی های ماجرایی طرفیم ولی خب حداقل پازل های این بازی منطقین و کاملا متناسب با فضا و داستان بازی هستن.
خب من با این که این ژانر، ژانر مورد علاقم نیست از این بازی خیلی خوشم اومده و میخوام بقیه نسخه های سری رو تجربه کنم و این به خاطر داستان فوق العاده خوب این بازیه، با یکی از بهترین داستان ها توی بازی های ویدیوئی رو به روییم، داستان این بازی به نظر من از داستان خیلی از فیلم های هم ژانر خودش هم بهتره. داستان بازی یک معجون خیلی خوب از کمدی، ماجراجویی، کمدی-رمانتیک و رمز و رازه. خیلی از کارکتر ها، trope های شخصیتی هستند ولی این اصلا مشکلی ایجاد نمیکنه، چون کاملا تعمدی از این trope ها استفاده شده و به بهترین نحو هم استفاده شده و بار کمدی خوبی به بازی اضافه کرده. دو کارکتر اصلی بازی جز بهترین کارکترهای اصلین که توی بازی های ویدیوئی دیدم و chemistry خیلی خوبی هم با هم دیگه دارن. دیالوگ ها عالین و در بالاترین سطح خودشون قرار دارن و همچنین صداگذاری، صداگذاری هم دقیقا در همون سطح دیالوگ هاست. بازی لحظاتی مفرح و لذت بخش زیادی داره؛ به عنوان مثال شخصیت اصلی یک سوسک رو میگیره و در یک جعبه کبریت قرار میده، حالا وقتشه که شخصیت اصلی حیوون خونگی جدیدشو به بقیه کارکترها نشون بده، وای عکس العمل هر کدوم از اونها دیدنیه! و بازی پره از این جور لحظات.
در کل میتونم بگم با این که ژانر این بازی ژانر مورد علاقه من نیست باز هم از نظرم این بازی عالیه و تجربه کردنشو به همه توصیه میکنم.
 
Ryse: Son of Rome

تقریبا 3 سال تو گوشه ای هارد خاک خورده بود و همون اوایل که رو PC اومد همون مرحله اول رو پل رفتم تا الان بازیش نکرده بودم بخاطر این که نمرات و نقداش از بس بد بود دیگه نتونستم طرفش برم! تا این که چند وقت پیش یک مقایسه از این بازی با GOW تو یوتوب دیدم و پیش خودم گفتم جزئیات این بازی چقدر از GOW هم بالاتره مخصوصا اون منطقه های جنگلی و چقدر فیزیک قوی داره و چطوری باد بادبان های کشتی ها رو نابود میکنه وهزاران جزئیات فنی عالی تر دیگر! بعدش اسم بازی رو تو گوگل زدم دیدم زده سال 2013 قشنگ مخم سوت کشید:| با مقایسه بازی های 2013 با این عنوان میشه فهمید که کراتیک چقدر ت وسط فنی و کیفیت گرافیکی نسل ها هیچ قرن ها از بقیه جلوتره :| جالبه تو بازی های 2013 هم بازی های بایوشاک بی نهایت رو سیستم نصبه که مقایسه این بازی با اون از لحاظ گرافیکی میشه مثل مقایسه دوران قرون وسطی با زمان الان میمونه:D و خیلی از بازی های دیگه اگر برید خودتون ببنید واقعا خندتون میگیره! ما تقریبا هر سال یک بازی دهن پر کن تو صنعت گیم داشتیم که کلا فاز گرافیکش با بقیه بازی ها فرق داره، مثلا بعد از همین رایز هم اوردر 1886 اومد که اونم واقعا یک چیز هیولایی و غیر قابل توصیه هست!:| بعد از اون هم بلافاصله اساسین کرید یونیتی اومد که اونم واقعا از نظر گرافیکی از همه بازی های هم دوره خودش و تا همین الان و حتی از بقیه نسخه های اساسین کرید هم جلو تر هستش، رسیدیم به سال 2015 و این سال کمی متعادل شد مخصوصا از اون داونگریدی که از ویچر 3 کردن، پس در نتیجه تنها بازی دهن پر کنی که واقعا گرافیک هیولایی داشت بتمن ارکهام نایت بود، 2016 انچارتد 4 و گرز 4 هم بافت های قابل قبولی داشتن و میشه به عنوانید دهن پر کنشون اضافشون کرد و سال های بعدی که بهترین بازی های گرافیکی که میشناسم همین گاد 4 و RE2R هست و... ولی اون چیزی که واقعا قابل توجه هست، این که بازی های کرایتک با این که 5-6 سال تقریبا قبل تر از اون بازی های دهن پر کن تر اومدن، هنوزم از همشون از نظر گرافیکی قوی تر هستن! و از همه مهتر با یک سیستم عادی هم میشه نهایت گرافیکشون رو دید برخلاف بقیه بازی ها ( غیر از انحصاری ها)!
این در مورد گرافیکش و در مورد خود بازی هم واقعا بازی مشکلات جدی داره! تقریبا 12 مرحله هست، با یک سبک گیم پلی و یک سبک موزیک و یک داستان معمولی:|
ولی اوت چیزی که این بازی رو واقعا راضی کننده و لذت بخش میکنه رم و اون دوران نداریم و هم اتمسفر مبارزات بازی بخوبی پرداخته شدن و هم بازی خشونت بالایی تو قلع و قم کردن دشمنا داره هم شخصت پردازی شخصت اصلی خوب هست.
واقعا این بازی نشون میده که سران کرایتک چطوری از کم اهمیت جلوه دادن گیم پلی به بازی هاشون تا مرز نابودی و شکست و این حقارت شدن و این چیزی که معلومه واقعا حقشون نبوده ! امیدوارم کرایتک دوباره به صنعت گیم برگردند و چند نفر با استعداد در زمینه گیم پلی بهشون اضافه بشه و دوباره بازی های پر قدرت گرافیکی و با گیم پلی خوب رو ازشون ببینیم! واقعا این بازی مجاب کرد دوباره کراسیس 3 رو بازی کنم که یک قرن پنج مارک PC بود و یادم میاد هیچ وقت نتونستم بخاطر سیستم ضعیف بازیش کنم قبلا هم دلم برای گرافیک های شبیه این بازی تنک شده.
البته باید واقعا همه ما بازی های کرایتک رو بازی کنیم و فقط متحیر از این بشیم این بشر چطوری این کار رو کردند که 5-6 سال بعدش هنوز گردن کلفت ترین شرکت های بازی سازی نتونستن بکنن!

بازی تو زمینه هوش مصنوعی مشکل شدید داره، مبارزات بازی بعد از 2 ساعت بشدت تکرای میشن، سبک گیم پلی بازی تا اخر هم همینه وارد یک محیط بشو با همون مبارزات بازی رو تموم کن ! واقعا فقط حسرت میخورم موقعه پلی دادن این بازی که با فقط کمی تغییرات داخلش میتونستن چه شاهکاری درش بیارند! یک بازی مثل سیکرو هزار یک جور سبک مبارزه داخلش گیمش میازه، یک بازی هم مثل رایز عاجز از این که فقط یک یا دو سبک مبارزه بزاره، نتیجه میشه این بازی مثل سیکرو رو میشه با هزار شکل ممکن بازی کرد و خسته نشد، و رایز رو یکبار بازی کرد و خسته شد!
بنظر من بخوام نمره منطقی بدم به این بازی 6.5/10 میدم ولی اگر بخوم از رو ته دل و لذتی که از بازی بردم نمره بدم 8/10 میدم!
 
Assassin's Creed: Unity

آخرین نسخه AC که تمومش کردم BrotherHood بود و بعد از اون واقعا از تمامی نسخه ها بدم میومد ... یا تا چند مرحله اول میرفتم (black flagh) یا تا نصفه (AC3) یا هم اصلا بازی نمیکردم ... تا اینکه یک هفته پیش که نسخه Unity رایگان شد و majidred@ هم عشق این بازی بود و ازش تعریف کرد مجدد منم نصبش کردم البته نسخه کرکی چون به کات داون خوردم و رایگان نبود دیگه. بازی واقعا گرافیک خوبی داره با اینکه همچنان تکسچر ها دیر لود میشن و ... ولی خب. بعد از BH واقعا بهم چسبید داستان بد نبود در حد سه نسخه اول نبود ولی خب. گیم پلی واقعا لذت بخش بود مخصوصا بعد از آپگرید کردن. لباسا تجهیزات اسلحه ها همه کاربردی بود. پارکور و گشت و گذار واقعا خوب بود. ماموریت های فرعی هم بد نبودن. محیط بازی واقعا عالی بود مخصوصا بخش هایی که باید وارد پرتال میشدی و خصوصا بالارفتن از برج ایفل خیلی لذت بخش بود. یکی از مهم ترین خوبی هاش عدم داشتن دریانوردی بود که اصلا خوشم نمیاد از دریا نوردی و عدم وجود رابطه با دنیای فعلی و انیموس و شخصیت های سال های فعلی مثل نسخه های قبلی. امتیاز من به این بازی 8 از 10 یک امتیاز به خاطر مشکلات گرافیکی کم کردم یک امتیاز به خاطر داستان بازی که مراحل رو تکراری میکرد.

(تنها چیزی که متوجه نشدم این بود که DLC بازی Dead King رو چجوری باید استارت کرد؟)

WWE 2K19

فکر کنم همه کسایی که منو اینجا میشناسن میدونن عشق کشتی کج دارم و سال هاس هر نسخه رو بازی میکنم روی PC و لذت میبرم. نسخه 19 از نظر گرافیک و جزییات به اوج خودش رسیده و نور پردازی و جزئیات کاراکتر ها واقعا خوبه. گیم پلی واقعا پیشرفت داشته خصوصا بدل ها که خیلی زیاد شدن و هنوز میشه توش بدل های جدیدی کشف کرد و فریم ریت حتی تو مسابقات 8 نفره ثابت هست. کاراکتر ها زیادن با DLC ها هم بیشتر شدن واقعا لذت بخش بود حس خوبی داره اجرای حرکات نزدیک به خود مسابقات. بخش یونیورس هرچقدر هم اپدیتش کنن هر سال باز هم تکراری میشه. بخش مای کریر امسال خوب بود که با یه شخصیت با اسم و داستان جلو میرفت و صدا گذاری شده بودن همه کشتی کج کارا و راهت رو تا تالار هال آف فیم هم ادامه میدادی. همین که با نسخه های کرکی هم میشد مود های بقیه رو به صورت آنلاین دانلود کنی جالب بود برام. بخش ساخت و ساز خیلی خوبه مثل هر سال امکانات بالایی داره حتی ساخت کمربند و ارنا و ... هم جالبه استار های قدیمی خوب هم هستن. امتیاز من به این بازی 8 از 10 یک امتیاز به خاطر عدم وجود GM MODE یا RTWM کم کردم یک امتیاز هم به خاطر عدم وجود حرکاتی که همیشه توی کشتی کج میبینیم ولی اینجا نیستن و مثل هر سال تکراری میشن مثلا RKO in AA :)

Watch Dogs 2

این بازی رو سه دفعه تموم کردم و هنوز از ماموریت های رندوم بازی لذت میبرم هک کردن واقعا لذت بخشه سر کار گذاشتن پلیس همینجور، امکانات و اسلحه ها کم هست ولی خوبه. قابلیت های هک واقعا جالبه ماشین سواری این نسخه رو از GTA بیشتر دوس دارم. داستان بازی و مراحل خیلی خوب بود موسیقی ها خیلی خوب بود مخصوصا قابلیت ساند ترکر که اهنگ های جدید همیشه به بازی اضافه میکنه و سبک ها جدا هستن و ... پارکور بازی واقعا عالی امیدوارم نسخه سه بهتر هم بشه خیلی لذت بخشه وقتی هنوز هم یهو میبینی یه حرکت پارکور جدید مارکوس میزنه تو بازی. در کل گیم پلی گان پلی و هکینگ خیلی خوب بودن با شخصیت مارکوس و رنچ خیلی حال کردم داشتن جامپر و درون واقعا بازی رو لذت بخش کرده مخصوصا بدست اوردن ریسرچ کی ها و آپگرید کردن قابلیت ها. مخفی کاری بازی خیلی خوبه. امتیاز من به این نسخه 10/10

Resident Evil 2 RE

این بازی که واقعا محشر بود هیچوقت نسخه های قبل شماره 4 رو بازی نکردم و کلا از این سری 4 و 5 رو بازی کردم و 6 و فرعی ها و ... رو نتونستم زیاد تحمل کنم 7 هم که با اول شخص شدنش حال نکردم نسخه های 1 - 2 - 3 رو هم تو کلوپ بازی میکردم که ترسناک بود برای سن من و نشد تمومش کنم. اما رزیدنت 2 ریمیک واقعا عالی بود. تجربه دوباره بازی با لیون خیلی لذت بخش بود ترس واقعا ادم رو میگرفت و استرس از دنبال شدن توسط اقای ایکس و سیو روم ها و معماهای بازی خیلی عالی بود. داستان بازی شگفت انگیز بود و دوست داشتم بعدش نسخه های ریمستر قبلی رو بازی کنم که بیخیال شدم و منتظر نسخه ریمیک 3 میمونم. گرافیک واقعا خوب بود فریم دهی عالی بود و همین که هدفون رو میزاری از هیچ زامبی در امان نیستی. حتی مود کلیر که بر خلاف نسخه 4 و مود آدا زیاد توجیهی نداشت اما خیلی حس خوبی داشت بازی کردنش و حیف خیلی کوتاه بود کلا بازی. امتیاز من به این نسخه 10/10
 
آخرین ویرایش:
(تنها چیزی که متوجه نشدم این بود که DLC بازی Dead King رو چجوری باید استارت کرد؟)

یه سری کالسکه روی مپ مشخص هست واسه فست ترول . اونی که باید به Franciade فست ترول میکنه رو انتخاب کنی و اینجوری DLC رو استارت میزنی. تو اینترنت یه سرچ بزنی راهنمای کاملش هست. من اشتباهم این بود که اوایل بازی استارتش کردم و شدیدا گیرهای اورپاوری گیرم اومد دیگه کل بازی زیادی آسون شد :دی
 
Shadow of the Tomb Raider
6/10
وقتی بازیو شروع کردم در ابتدا خیلی خوب به نظر میرسید ولی رفته رفته مشکلات خودشو نشون داد.

نکات مثبت:
+ پازل‌های بیشتر نسبت به دو نسخه‌ی قبلی مخصوصا نسخه‌ی Rise که تقریبا تبدیل به یه شوتر شده بود.
+ گرافیک خارق العاده
+ گان‌پلی بهبودیافته
+ کل بازی به عنوان پکیج راضی کننده هست ولی به یاد موندنی نیست!‌

نکات منفی:
ـ یکی از مشکلاتی که من با هر سه نسخه‌ی این سگانه اخیر دارم اسکریپت‌شده بودن تمام بازیه. یعنی شما دقیقا باید همونجوری که سازنده تعیین کرده بازیو تموم کنید. برای مثال تو Shadow of TR اگه تو بخشی که قراره مخفی‌کاری برم سر و صدا کنمو یه کاور خوب پیدا کنم تمام دشمن‌ها عین آدم‌های احمق بجای کاورگرفتن تو یه صف به سمت لارا میدون و به طرز مسخره‌ای میشه همشون رو چند تا تیر شاتگان کشت. خیلی وقت‌ها تو بخش‌های تعقیب و گریز اگه یک سانت در پرشتون اشتباه کنید لارا میمیره که بعد از مدتی ملال‌آور میشه.
ـ بخش زیادی از بازی به شنا کردن و پلتفرمینگ میگذره که شدیدا خسته‌کننده میشه بعد از یه مدت.
ـ کل بازی بیشتر مثل یه DLC به نظر میرسه تا یه نسخه جدید. تنها پیشرفتی که داشته همون گرافیک هست.
ـ انیمیشن‌های بازی در مقایسه با بازی هم سبکش یعنی آنچارتد ۴ که چند سال قبلش اومده افتضاح هست.
- داستانی که سعی داره بازیکن رو احساسی کنه ولی شدیدا در این موضوع شکست میخوره و وجود مراحل کودکی لارا هم کاملا بیخود بود.

----------------------------------
در آخر هم این موضوع که SOTR سعی کرده کلون آنچارتد باشه کاملا بی‌اساس هست و به غیر از هم‌سبک بودن و یه سری تقلید‌های جزئی من شباهتی نمیبینم با این حال دلیل نمیشه که این نسخه رو بازی بی‌نقصی بدونیم.
 
آخرین ویرایش:
Shadow of the Tomb Raider
6/10
وقتی بازیو شروع کردم در ابتدا خیلی خوب به نظر میرسید ولی رفته رفته مشکلات خودشو نشون داد.

نکات مثبت:
+ پازل‌های بیشتر نسبت به دو نسخه‌ی قبلی مخصوصا نسخه‌ی Rise که تقریبا تبدیل به یه شوتر شده بود.
+ گرافیک خارق العاده
+ گان‌پلی بهبودیافته
+ کل بازی به عنوان پکیج راضی کننده هست ولی به یاد موندنی نیست!‌

نکات منفی:
ـ یکی از مشکلاتی که من با هر سه نسخه‌ی این سگانه اخیر دارم اسکریپت‌شده بودن تمام بازیه. یعنی شما دقیقا باید همونجوری که سازنده تعیین کرده بازیو تموم کنید. برای مثال تو Shadow of TR اگه تو بخشی که قراره مخفی‌کاری برم سر و صدا کنمو یه کاور خوب پیدا کنم تمام دشمن‌ها عین آدم‌های احمق بجای کاورگرفتن تو یه صف به سمت لارا میدون و به طرز مسخره‌ای میشه همشون رو چند تا تیر شاتگان کشت. خیلی وقت‌ها تو بخش‌های تعقیب و گریز اگه یک سانت در پرشتون اشتباه کنید لارا میمیره که بعد از مدتی ملال‌آور میشه.
ـ بخش زیادی از بازی به شنا کردن و پلتفرمینگ میگذره که شدیدا خسته‌کننده میشه بعد از یه مدت.
ـ کل بازی بیشتر مثل یه DLC به نظر میرسه تا یه نسخه جدید. تنها پیشرفتی که داشته همون گرافیک هست.
ـ انیمیشن‌های بازی در مقایسه با بازی هم سبکش یعنی آنچارتد ۴ که چند سال قبلش اومده افتضاح هست.
- داستانی که سعی داره بازیکن رو احساسی کنه ولی شدیدا در این موضوع شکست میخوره و وجود مراحل کودکی لارا هم کاملا بیخود بود.

----------------------------------
در آخر هم این موضوع که SOTR سعی کرده کلون آنچارتد باشه کاملا بی‌اساس هست و به غیر از هم‌سبک بودن و یه سری تقلید‌های جزئی من شباهتی نمیبینم با این حال دلیل نمیشه که این نسخه رو بازی بی‌نقصی بدونیم.


انچارتد که کاملا تقلید کرده شاید بشه گفت تام ریدر برداشته شده از فیلم ایندینا جونز هست انچارتد کپی برداری از تام ریدر هست با این حال چون جای خالی لارای که زمانی در اوج بود کاملا حس می شد انچارتد به خوبی جاشو گرفت(حتی شوتینگشم از گیرز کپی برداری کرد.) حالا کار به جایی رسیده که بعضی جاها هم تام ریدر از روی اون کپی می کنه مشابه همین مراحل کودکیش فقط من نمی فهمم چرا گشت و گذار بیهوده ی انچارتد 4 اینقدر برای همه جذاب بود اما تام ریدر که فکریم بود جذابیتی نداشت که بازم برمی گرده به غول تبلیغات و فن کردن مردم
 
Final Fantasy VII
164287234-final-fantasy-vii-wallpapers.jpg

8.5/10​

خیلی خلاصه مینویسم چون واقعاً حس و حال مفصل نوشتن ندارم:D
داستان خوب بود البته تقریباً همش برام اسپویل شده و هیچ چیز جدیدی نداشت ولی حداقل خوبی ای که داشت این بود که بلاخره فهمیدم قضیه داستان کرایسیس کور و انیمیشن نجات کودکان از چه قرار بوده. بعد از تموم کردن بازی هم دوباره هوس کردم کرایسیس کور رو بازی کنم ولی متاسفانه فعلاً باید بره ته صف. فقط احساس میکنم ترجمه نامناسب خیلی از داستان رو نابود کرده بود و بعضی وقت ها دیالوگ ها اصلاً با عقل جور در نمیومدن و شخصیت پردازی ها حسابی تحت تاثیر قرار گرفته بودن و برای مثال ایریس از نظر من بیشتر شبیه یه آدم عقب افتاده شده بود تا کسی قدرت های معنوی داره.
گیم پلی نسبت به بازی های دیگه سری نسبتاً آسونتر بود (البته به غیر از Ruby Weapon و Emerald Weapon چون اصلاً نمیدونم ملت چطوری اینا رو زدن) و سیستم متریا هم اولش به نظر مسخره میومد ولی بعداً مشخص شد که واقعاً کاربردیه و میشه خیلی راحت با جابجا کردن متریاها قدرت های شخصیت ها رو تغییر داد و لازم نیست حتماً همه شخصیت ها رو لول آپ کنم. برای اولین بار هم بیشتر مینی گیم های بازی و ماموریت های فرعی رو کامل کردم و تمام سلاح های نهایی و Limit Break ها رو گرفتم و خدا رو شکر مجبور نشدم مثلا 200 بار از رعد و برق جاخالی بدم.
گرافیک تاریخ گذشته و کارتونیه ولی اصلاً توی ذوقم نزد و خوب بود. موسیقی هم اکثر ترک ها رو شنیده بودم ولی بازم شنیدن دوباره شون حس خوبی بهم میداد.
 
106299

Dishonored 2

نمره کلی 9 از 10
شاید باور نکنید ولی اینقدر گیم پلی درگیر کننده ای داره که من اصلا داستان بازی رو فراموش کردم( البته برای من اینجوری بود)
ی دفعه دیدم بازی تموم شد فقط اخرش فهمیدم باباش سنگ شده بود که دخترش میاد ادمیزادش میکنه:D
گرافیک بازی خوبه ولی بهتر میتونستن کار کنن
موسیقی هم خوب کار شده
ولی در کل ارزش دو بار بازی کردن شایدم 3 بار رو داشته باشه​
 
View attachment 106187


RESIDENT EVIL REVELATIONS

نمره کلی بهش 8.5 میدم

گیم پلی خوبی داشت دقیقا جای که کم کم داری از بازی خسته میشی تمومش میکنن
البته من دوبار فکر کردم بازی تموم شده ولی نشده بود تا 3 نشه بازی نشه


یادش بخیر پس هستن هنوز کسایی که فلش بک به گذشته هم بزنن البته چه خوب می شه که فلش بک به عقل تر از اینا هم بزنید با شبیه ساز یا بازی های قدیمی تر PC هم برید.
 
  • Like
Reactions: yaran
GRIS 9.5/10
GRIS-12_14_2018-11_16_40-PM.jpg

نکات مثبت:
شاهکار هنری
داستان رویایی
موسیقی فوق العاده
گیم پلی تازه و دوست داشتنی
پازل های خوب

نکات منفی:
موسیقی و گیم پلی بازی هر چند فوق العاده اما می توانست پرفکت باشد.

بازی های هنری همیشه خواستگاه خاص خودش رو داشتن اما گاهی می تونه به حدی یک بازی از لحاظ هنری خوب ظاهر می شه که هر بی ذوقی رو می تونه تکون بده.
بازی های 2 بعدی شاهکار زیادی هستن که تحویلی که باید گرفته بشن رو نشدن بازی هایی مشابه COMIX ZONE یا DISHWASHER VAMPIRE SMILE یا شاید حتی LIMBO یا INSIDE یا RAYMAN LEGEND هم انچنان که باید مورد توجه قرار نگرفتن و هنوز خیلی ها اون ها رو بازی نکردن نکردن بازی هایی که شاید ارزششون از بازی های همه پسند GOW یا GEOW هم حتی بیشتره
در کنار بازی هایی که نام بردم حالا شاهکار هنری GRIS هم قرار می گیره که بازی هر چقدر جلوتر می ره از هر لحاظی بهتر می شه. حقیقتا برخی صحنه های بازی به اندازه ی گرون ترین تابلوهای نقاشی می ارزن
شاید اگر این بازی هم مشابه بازی JOURNEY انحصاری می شد خیلی توجه بیشتری بهش می شد اما شک نکنید که این بازی با اختلاف از
اون بازی بهتره حیف غول تبلیغاتی که مصیبت قرن جدید شده
اگر دنبال بازی ای هستید که 1 خونه تکونی به احساسات درونیتون بده GRIS دقیقا همون بازیه
 
یادش بخیر پس هستن هنوز کسایی که فلش بک به گذشته هم بزنن البته چه خوب می شه که فلش بک به عقل تر از اینا هم بزنید با شبیه ساز یا بازی های قدیمی تر PC هم برید.
من خیلی از بازیهای سگا و ps1 رو با شبیه ساز میزنم
دروغ نگم بهت شاید هفته ای 10 ساعت بازی کنم با شبیه ساز
کلانترو و شورش در شهر و شینوبی ........برا سگا
سونی یکم درایور و هرکول و وی ای پی :D و بازیای دیگه با شبیه ساز میرم
 
A plague tale innocence 2019

106875

داستان : درباره آمیسیا و هوگو در قرن 14 میلادی در فرانسه هست که طاعون توسط موش ها کشور را فلج کرده هست . برادر آمیسیا یعنی هوگو یک چیز خاص در وجودش دارد که کلیسا و شوالیه های فاسد به دنبال گرفتن هوگو هستند ....

سفری حماسی و خشن در دل تاریکی هست . آمیسیا و برادرش کودک و نوجوانی معصومی هستند که خود را در دل تعقیب و گریز و نجات دادن جان خود میابند . در این بین افرادی هم به آن ها کمک می کنند .

بازی توسط استدیو کوچکی ساخته شده که ارزش آن کم از بازی های روز و پر خرج ندارد . موسیقی بازی نقطه عطف بازی هستش . اتمسفر و طراحی هنری بازی چشم نواز هستش که چشم ها را خیره می کند . صدا گذاری عالی . سبک بازی مخفی کاری هست که چاشنی پازل با درونمایه موش های آدم خوار هم بهش اضافه شده است .
باگ و مشکلات فنی در بازی دیده می شود ولی مقدار آنها کم می باشد .

مدت زمان گیم پلی حدود 11 ساعت با 17 چپتر هستش . در آخرای بازی بازی بسیار سخت می شود . باس ما قبل آخر تقریبا سخت و باس آخر خیلی سخت و کمی فکری هستش .
هر چه به آخر بازی می رسیم بازی چالش برانگیز تر می شود .

در کل به دوستدارانی که دنبال بازی خاص و نویی هستند این بازی پیشنهاد می شود .

گیم پلی : 9 از 10
موسیقی و صدا گذاری : 9.5 از 10
گرافیک هنری و طراحی محیط : 10 از 10
گرافیک فنی : 8.5 از 10
نورپردازی و طراحی سایه ها :8.5 از 10
داستان : 9 از 10

نمره کل : 9 از 10
 
106965

این سری رو موقعی که اومد بازی میکردم اما به دلیل انگلیسی ضعیفم اون زمان نصف دیالوگا رو متوجه نمیشدم برا همین زیاد ادامه ندادم، با توجه به اینکه الان میفهمم و سری هم کامل تموم شده بود تصمیم گرفتم از اول بشینم شروع کنم.

The Walking Dead Season 1: 9.5/10
Ep1: 8.5/10
Ep2: 10/10
Ep3: 8.5/10
Ep4: 9/10
Ep5: 9.5/10

این سیزن همیشه برام جز بهترین تجربه هام از گیمینگ میمونه، روایت داستان، کارکترا، دیالوگا همه چی پرفکت هست با یک اندینگ فوق العاده تاثیرگذار، واقعا چیز خاص دیگه ای ندارم در مورد این سیزن بگم.

The Waling Dead Season 2: 8.7/10
Ep1: 8.2/10
Ep2: 8.8/10
Ep3: 8.5/10
Ep4: 8.6/10
Ep5: 9/10

با اینکه بعد از تموم شدن فصل اول فک میکردم دیگه فصلای بعد اصلا راضیم نکنه اما این فصلم ادامه بسیار قویی بود و راضی بودم، شخصیتا مثل گذشته قوی کار شده بودن، روایت و داستان خوب بود، اکشن بازی بیشتر شده بود اما به داستان ضربه نزده بود اما دیگه خبری از صحنه های غم انگیز و احساسی فصل اول نبود و بیشتر یک داستان Survival Adventure رو روایت میکرد تا اینکه خیلی درام داستان رو زیاد کنه.

The Walking Dead: The New Frontier: 7.8/10
Ep1: 6.8/10
Ep2: 8.5/10
Ep3: 8.5/10
Ep4: 7.8/10
Ep5: 7.5/10

این سیزن یک دفعه انیمیشن و گرافیک بازی متحول میشه و از این نظر بشدت پیشرفت میکنه اما از بقیه جهات داغون عمل میکنه، تنها شخصیتایی که خوب کار شدن خودش و داداشش هستن بقیه کاملا Flat ـن و مردن یا نمردنشون اصلا اهمیت خاصی نداره، همین باعث میشه که چندین صحنه خیلی تلاش کرده بودن صحنه Emotional ـو احساسی در بیارن اما چون شخصیتا بی اهمیت بودن واقعا هیچ حس خاصی به آدم دست نمیداد دقیقا بر عکس فصل اول، کلمنتاین هم که قشنگ نابود کرده بودنش شخصیتش رو، تبدیل شده بود به یک کارکتر کلیشه ای مغرور که غیر خودش هیچ کس واسش مهم نیست در صورتی که این دقیقا برعکس شخصیتش توی دو فصل قبل هست.
داستان این فصل خوب بود و وسطاش بشدت هیجانی و جذاب هم میشد اما وقتی از نکات بالا رنج میبرد نمیشد کامل باهاش ارتباط برقرار کرد، همینطور اندینگ بازی هم با اختلاف خیلی زیاد بدترین تو کل سری بود.

در کل بزرگترین مشکل این فصل پایبند نبودن به ریشه های اصلی سری یعنی اولویت قرار داشتن Survival و شخصیت پردازی قوی بود، دقیقا چیزی که بنظرم سریالش رو هم به این بیراهه کشونده.

The Waling Dead Final Season: 8.4/10
Ep1: 8/10
Ep2: 8.2/10
Ep3: 8.8/10
Ep4: 9/10

خب نکته مثبت این فصل این بود که دوباره برگشته بود به حال و هوای قدیمش، شخصیتای خوبی داشت و رابطه کلمنتاین و Aj هم بسیار قوی بود، شاید خیلیا باهام موافق نباشن اما میتونم اینو بزارم کنار رابطه Lee و کلمنتاین، دیالوگایی که رد و بدل میشد عالی بود و همین که هر حرفی میزدی به شکل گرفتن شخصیت Aj کمک میکرد جالب کرده بود این رابطه رو.
بر عکس فصل قبل داستان این فصل زیاد چیز خاصی نداشت اما بیشتر روی شخصیتا و Survival تمرکز داشت، نیمه دوم که بشدت جذاب بود اما نیمه اول تقریبا هیچ اتفاق خاصی نمیوفته و زیاد آدمو جذب نمیکنه کاش بیشتر روش کار میشد.
در آخر اندینگش بنظرم بهترین پایان بود واسه سری و نمیتونستم پایان بهتری واسش پیشبینی کنم و کاملا راضی بودم.

تازه امروز متوجه شدم Telltale ورشکست کرده و کارش تموم شده بشدت ناراحت شدم چون میخواستم تازه بعد از این سری برم Borderlands و Wolf among us و ... :(
 
The Waling Dead Final Season: 8.4/10
Ep1: 8/10
Ep2: 8.2/10
Ep3: 8.8/10
Ep4: 9/10

خب نکته مثبت این فصل این بود که دوباره برگشته بود به حال و هوای قدیمش، شخصیتای خوبی داشت و رابطه کلمنتاین و Aj هم بسیار قوی بود، شاید خیلیا باهام موافق نباشن اما میتونم اینو بزارم کنار رابطه Lee و کلمنتاین، دیالوگایی که رد و بدل میشد عالی بود و همین که هر حرفی میزدی به شکل گرفتن شخصیت Aj کمک میکرد جالب کرده بود این رابطه رو.
بر عکس فصل قبل داستان این فصل زیاد چیز خاصی نداشت اما بیشتر روی شخصیتا و Survival تمرکز داشت، نیمه دوم که بشدت جذاب بود اما نیمه اول تقریبا هیچ اتفاق خاصی نمیوفته و زیاد آدمو جذب نمیکنه کاش بیشتر روش کار میشد.
در آخر اندینگش بنظرم بهترین پایان بود واسه سری و نمیتونستم پایان بهتری واسش پیشبینی کنم و کاملا راضی بودم.

تازه امروز متوجه شدم Telltale ورشکست کرده و کارش تموم شده بشدت ناراحت شدم چون میخواستم تازه بعد از این سری برم Borderlands و Wolf among us و ... :(

این بازی ناقص رها نشد؟ قرار بود 5 اپیزود باشه. یعنی تو اپیزود 4 داستان به پایان بندی میرسه؟
 
آخرین ویرایش:
  • Like
Reactions: kamyy

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or