Falling Down - 1993
فیلم بدی نبود. یه مقدار تو دنبال کردنش سرد بودم و خیلی برام اون جذبه ای که باید داشته باشه رو نداشت. دیگه نهایتا بخاطر مایکل داگلاس هم که شده تونستم اثر رو تا آخر ببینم و حس می کنم پرواضحه که نقطه جذبه اصلی فیلم همین مایکل داگلاس بوده.
نهایتا احساس می کنم فیلم یه جور عنصر جذاب کم داشت و با اینکه نمی تونم درست روش انگشت بذارم و بهش اشاره کنم ولی می تونم تصور کنم که از نظر بعضیا این فیلم عالی تلقی بشه. چون سعی کرده متفاوت باشه، خاص باشه، غیرقابل پیش بینی باشه. ولی برای من یه فیلم فوق العاده معمولی بود. خیلی از دیدنش راضی نبودم و دلم می خواست با یه کار بهتر روبرو می شدم.
5/10
----------
Broken Trail - 2006
داستان دوتا کابوی که دارن یه گروه زن چینی رو از مخمصه ای نجات میدن و در کنارش اسب های خودشون رو به جایی می رسونن.
فیلم دو قسمتی و وسترن. البته نمیشه اسمش رو وسترن عادی گذاشت و تصور کرد که یک با یک وسترن اکشن طرف هستیم؛ از نظر من این فیلم بیشتر یک وسترن روزمره و ملایم بود و این برای من خوشایند بود؛ نحوه پیشروی و ارتباطی که تونستم با داستان، بازیگرها و شخصیت ها برقرار کنم رو دوست داشتم. یه حس انس و صمیمیت خوب توی فیلم وجود داشت، یه مهر دلنشین.
رابرت دووال رو تا بحال با چنین تیپ و ظاهری ندیده بودم. شاید نهایت کاری که ازش دیده بودم همون پدرخوانده بود که واقعا از اونجا تا اینجا زمین تا آسمون تفاوت ظاهری داشته و این نکته خیلی جالبی بود. خصوصا وقتی وسعت بازیگری اون رو در نظر بگیرم و ببینم که چقدر اینجا استایل بازیگری متفاوتی رو ارائه داده بود.
نهایتا فیلم بدی نبود و میشد تا انتها بدون کسل شدن دیدش.
6/10
---------
eXistenZ - 1999
فیلم خلاقانه و باحالی بود. از نظر من سوژه فیلم، ایده وارد شدن به دنیای بازی حتی امروز هم ایده خوبیه و تو حین دیدن فیلم یه جورایی دلم خواست بیشتر به این ایده پرداخته میشد و بازم چنین مضمونی رو توی آثار دیگه می دیدم. این سوژه، وارد یک بازی شدن گرچه خیلی ساده ست ولی به همون سادگی پتانسیل تبدیل شدن به یک سریال بلند رو هم داره. هرچی که بود فیلم واقعا سرگرم کننده شده بود و طبق معمول کارهای کراننبرگ یه تم و حس و حال روانشناختانه هم توی فیلم گنجونده شده بود که بازم فیلم رو بهتر نشون می داد
بازی ها هم خیلی خوب بودن. هم جود لا و هم جنیفر جیسون لی، زوج خوبی شده بودن و کنار هم ترکیب مناسبی برای این فیلم بودن
6.4/10
-----------
Dolores Claiborne - 1995
این دومین فیلم جالب توجه ایه که این چند وقت از کتی بیتس دیدم که هر دو هم اقتباسی از آثار استیون کینگ بودن. و خوبی این آثار اینه که پیش بینی داستان حداقل برای من کار سختی بود و انتظار به سرانجام رسیدن فیلم و دیدن اینکه چطور داستان جمع میشه برام خوشایند بود. تو این فیلم هم همینطور بود و تونستم جذابیت اثر رو احساس کنم و علاوه بر اینکه داستان جذبه خوبی داشت، بازی ها هم قوی بود.
هم جنیفر جیسون لی و هم کتی بیتس تونسته بودن در نقش خودشون قوی ظاهر بشن و از نظر من تیم بازیگری تیم مناسبی برای چنین پروژه ای بوده. البته ناگفته نماند که از بازیگر نقش پدر خوشم نیومد و چندان چنگی به دل نمی زد. ولی بجز اون تیم خوبی رو توی فیلم داشتیم.
نهایتا پایان بندی هم بدک نبود و داستان خوب جمع شد. از دیدن فیلم راضی بودم و کار معمایی جنایی خوبی بود.
6/10
-------------
Appaloosa - 2008
از دور فیلم خوبی توی ژانر وسترن به نظر می رسید؛ فیلمی که تیم بازیگری جذابی هم درون خودش داشت. از اد هریس که همیشه با جذبه ست بگیر تا ویگو و جرمی آیرونز و حتی رنه، ولی خب وقتی وارد فیلم می شید خیلی تحت تاثیر قرار نمی گیرید. انتظارات من حداقل بالاتر بود و فکر می کردم با چیز درست و درمون تری روبرو میشم. به نظر من فیلم معمولی بود و خاطرانگیز هم نیست. البته لازم به ذکره که فیلم خسته کننده هم نیست و اینطور نیست که میل به موندن توی داستان با من نمونده باشه. اما هرچی که بود خیلی هیجان انگیز نبود و نهایتا برای یکبار دیدن بدک نیست.
بازی ها هم نسبتا خوب بود که انتظارش می رفت.
5/10
Google