مدتی بود که بحث PS2 NEWS بخاطر مسائل بی ربطی که اونجا مطرح شده بود و اصلا" کسی اونجا خبر نمی گذاشت بسته شده بود.البته اگر بخواهم درست بگویم داخل بازیدات ، دوستانی مثل حسین ، حسام ، سینا و ... بنیان این تاپیک را بنیان نهاده بودند و این تاپیکی که اینجا داشتیم به نوعی Continue اون بود.خب آخرهای کار هم فرهنگ خبر میزاشت و بعدش من میزاشتم ولی وقتی من رفتم دیگه کسی نبود جای من تا خبر بگذارد. خلاصه اینکه اونجا هم جای خوبی برای بحث در مورد بازیهای PS2 نبود و حالا میخوام این تاپیک رو راه بیندازم تا هر کسی،اگر حتی یک بازی هم روی PS2 بازی کرده بود بیاید و در موردش مفصل صحبت کند و نظرات باقی دوستان هم در مورد بازیهای PS2 بدانیم.شاید این تاپیک سبب شود که دوستان با بازیهایی که مهجور مانده اند بیشتر آشنا شوند،البته در این مورد تاپیک 25 بازی برتر PS2 که آریا جان زحمتش رو کشید هم پیشنهاد می کنم.
--------------
لیست Favorities بازیهای PS2 شما را نه میدانم و نه از آن باخبرم.در نظر من بهترین بازی که روی PS2 انجام دادم همین Shadow of Rome است.داستان بازی در مورد یک توطئه در زمان روم باستان و علیه سزار است.در ابتدای بازی و طی یک دموی مهیج،سزار در سنای روم به قتل می رسد.در طول بازی،داستان هم به پیش می رود و متوجه جزئیات داستان بازی می شویم.اتفاقا" این ریزه کاری های داستان هست که اصل جذابیت بازی هستند.آگریپا یکی از جنگجویان دلاور ارتش روم است و از آن طرف با اکتاویانوس که از نسل خاندان و بزرگان روم است دوستی صمیمانه ای دارد.در حینی که آگریپا در حال سرکوب بربرها در مرزهای روم است به او خبر می رسد که سزار به قتل رسیده و پدرش بعنوان قاتل سزار به اعدام محکوم شده است.اکتاویانوس و آگریپا تصمیم می گیرند به حقیقت قضیه پی ببرند.
کل بازی روی دو محور اکشن و مخفی کاری می گذرد.در قسمتهایی که هدایت اکتاویانوس را برعهده دارید بیشتر باید به مخفیکاری بپردازید و اکشن به پرتاب موز یا زدن سنگ بر سر نگهبانان از پشت خلاصه می شود.از آن طرف وقتی هدایت آگریپا را برعهده دارید می شود گفت کل بازی روی محور اکشن می چرخد و مخفی کاری سهم اندکی در این قسمتها دارد.به نظر من هر دوی این قسمت ها هم خوب پرداخت شده اند و هم به اقتضای روایت داستان در خدمت بازی هستند.مثلا" وقتی که برای آمادگی مسابقات گلادیاتور شدن ، مرحله آموزشی برای آگریپا شروع می شود در مراحل بعد می فهمیم که این قسمت آموزشی چقدر وجودش حیاتی بوده است.
Shadow of Rome عمدتا" روی دید سوم شخص تمرکز دارد.در عین حال می توانید با L2 به دید اول شخص بروید.تنوع مراحل بازی در حد عالی هستند و درجه سختی بازی نیز روی Easy , Normal , Hard مهر سختی های CAPCOM را بر پیشانی دارد.اگر نظر من را بخواهید از قسمتهای مبارزه دسته جمعی در میدان و سالتو کردن حریفان بسیار خوشم میاید و از فتح پرچم خوشم نیومد ولی بعد از هر مرحله ای که تمام کنید این حس به شما دست میدهد که تموم کردن اون مرحله واقعا" ارزش خود را داشته است.سالتو کردن حریفان با رفتن به پشت سر آنها و فشار سریع ضربدر و مربع امکانپذیر است.در حالت عادی از ضربدر و مربع برای تحریک تماشاگران و بدست آوردن سلاح قویتر و پر شدن خط رضایت تماشاگران استفاده می شوند.
گرافیک بازی در حد سینماتیک است و بعد از مدت کمی بازی کردن ، جذب گرافیک بالای بازی می شوید.Shadow of Rome بعلت اینکه سازندگان دست خود را در نشان دادن خون باز می دیدند بازی خشنی از آب دراومده است و مخاطب خاص خودش را می طلبد.ESRB بخاطر نمایش فواره خون در هنگام اجرای کمبوها روی دشمن و سر و دست کنده شدن زیاد ، M را به Shadow of Rome هدیه کرده است.البته شایان ذکر است که سازندگان هم نمی خواستند بازی بچه گانه به نظر برسد و برای همین مطمئن بودند که برای مخاطب جوان ، جذابیت خودش را خواهد داشت.
--------------
لیست Favorities بازیهای PS2 شما را نه میدانم و نه از آن باخبرم.در نظر من بهترین بازی که روی PS2 انجام دادم همین Shadow of Rome است.داستان بازی در مورد یک توطئه در زمان روم باستان و علیه سزار است.در ابتدای بازی و طی یک دموی مهیج،سزار در سنای روم به قتل می رسد.در طول بازی،داستان هم به پیش می رود و متوجه جزئیات داستان بازی می شویم.اتفاقا" این ریزه کاری های داستان هست که اصل جذابیت بازی هستند.آگریپا یکی از جنگجویان دلاور ارتش روم است و از آن طرف با اکتاویانوس که از نسل خاندان و بزرگان روم است دوستی صمیمانه ای دارد.در حینی که آگریپا در حال سرکوب بربرها در مرزهای روم است به او خبر می رسد که سزار به قتل رسیده و پدرش بعنوان قاتل سزار به اعدام محکوم شده است.اکتاویانوس و آگریپا تصمیم می گیرند به حقیقت قضیه پی ببرند.
کل بازی روی دو محور اکشن و مخفی کاری می گذرد.در قسمتهایی که هدایت اکتاویانوس را برعهده دارید بیشتر باید به مخفیکاری بپردازید و اکشن به پرتاب موز یا زدن سنگ بر سر نگهبانان از پشت خلاصه می شود.از آن طرف وقتی هدایت آگریپا را برعهده دارید می شود گفت کل بازی روی محور اکشن می چرخد و مخفی کاری سهم اندکی در این قسمتها دارد.به نظر من هر دوی این قسمت ها هم خوب پرداخت شده اند و هم به اقتضای روایت داستان در خدمت بازی هستند.مثلا" وقتی که برای آمادگی مسابقات گلادیاتور شدن ، مرحله آموزشی برای آگریپا شروع می شود در مراحل بعد می فهمیم که این قسمت آموزشی چقدر وجودش حیاتی بوده است.
Shadow of Rome عمدتا" روی دید سوم شخص تمرکز دارد.در عین حال می توانید با L2 به دید اول شخص بروید.تنوع مراحل بازی در حد عالی هستند و درجه سختی بازی نیز روی Easy , Normal , Hard مهر سختی های CAPCOM را بر پیشانی دارد.اگر نظر من را بخواهید از قسمتهای مبارزه دسته جمعی در میدان و سالتو کردن حریفان بسیار خوشم میاید و از فتح پرچم خوشم نیومد ولی بعد از هر مرحله ای که تمام کنید این حس به شما دست میدهد که تموم کردن اون مرحله واقعا" ارزش خود را داشته است.سالتو کردن حریفان با رفتن به پشت سر آنها و فشار سریع ضربدر و مربع امکانپذیر است.در حالت عادی از ضربدر و مربع برای تحریک تماشاگران و بدست آوردن سلاح قویتر و پر شدن خط رضایت تماشاگران استفاده می شوند.
گرافیک بازی در حد سینماتیک است و بعد از مدت کمی بازی کردن ، جذب گرافیک بالای بازی می شوید.Shadow of Rome بعلت اینکه سازندگان دست خود را در نشان دادن خون باز می دیدند بازی خشنی از آب دراومده است و مخاطب خاص خودش را می طلبد.ESRB بخاطر نمایش فواره خون در هنگام اجرای کمبوها روی دشمن و سر و دست کنده شدن زیاد ، M را به Shadow of Rome هدیه کرده است.البته شایان ذکر است که سازندگان هم نمی خواستند بازی بچه گانه به نظر برسد و برای همین مطمئن بودند که برای مخاطب جوان ، جذابیت خودش را خواهد داشت.