یه سری سریال تو سال جدید (2020) دیدم که در مورد اکثرشون اینجا صحبت خاصی نشده، من نظرمو میذارم شاید به درد کسی خورد
Messiah: سریال ایده جالبی داره "شخصی که گفته میشه مسیح موعوده از خاورمیانه ظهور میکنه و یه سری پیرو هم جمع میکنه"(یه اتفاق بامزه هم سر تریلرش افتاد که یه کاربر مسلمون گفت این طرف دجاله که نت فلیکس هم بعدا شاکی شد که چرا اسپویل می‌کنی یا یه همچین چیزی
درست یادم نیست الان) کل ماجرا در این مورده که آیا طرف راست میگه یا اینکه شیاده.منتها به نظر میاد که سریال به جای اینکه به مرور ابهام ایجاد کنه و اونو گسترش بده،بلاتکلیفه و خودشون هم نمیدونن چه غلطی میکنن
تو ایده متوقف میشه و یه سری شخصیت هم دهست که در آدمی فرو نمی‌روند
یعنی این "مسیح جدید" ذره ای کاریزما نداره.میشل موناهان( که نقش یه افسر سیا رو بازی میکنه که روی پرونده این طرف کار میکنه) انگار همش دستشویی داره
یه سری خرده داستان هم داره ( داستان موعظ آمریکایی و افسر موساد و اینا) که ذره ای جذابیت نداره.داستان ول میشه واسه فصل 2 و من نمیدونم ساخته میشه یا نه ولی با این وضع من شخصا علاقه ای به دنبال کردنش ندارم.واسه اونایی که با این موضوع حال میکنن، به ایران هم ربط پیدا میکنه
( البته ایرانیاش عربی مینویسن
)
Little America: یه سریال آنتولوژی که از روی یه ستون مجله گرفته شده که مهاجرا میان داستان های جالبشون رو تعریف میکنن.هر قسمت داستان مهاجر یک کشوره (اینم یه قسمتش در مورد یک ایرانیه). تعداد قسمتاش کم و تایم قسمتاش کوتاهه.عوامل هر قسمت هم معمولا مال همون کشورن ولی با این حال اتفاقا بعضی چیزا سریال سفید پوستیه
اگه از چند قسمت صدا و سیماییش بگذریم، چند تا اپیزود خیلی خوب داره.کلا هم نگاه سریال مثبت و حال خوب کنه.فصل دو هم قراره داشته باشه.
Stumptown:در مورد یه کهنه سرباز به اف رفته‌ست که برمیگرده به پرتلند و اونجا به عنوان کارآگاه خصوصی مشغول به کار میشه( نقش رو کوبی اسمالدرز بازی میکنه).از روی کمیک ساخته شده و خیلی هم سریال باحالیه.برای من یادآور سریالهای نتورکی قدیمی و اوایل قرن جدیده.کاراکتراش خیلی همدلی برانگیزن و روابط و خرده داستانش هم خوبن و داستان هر قسمت هم خوبه.من آخرین باری که یه سریال از شبکه ای مثل ABC رو هفتگی دنبال کردم رو یادم نمیاد ولی اگه دنبال کیفیات خاص و نامزدی امی از سریال نیستین و با تعریف قدیمی سریال که "40 دقیقه ببینیم حال کنیم بره"مشکلی ندارین، به نظرم ازش لذت خواهین برد.تا الان 16 قسمت پخش شده ازش.
High Fidelity:این یه اقتباس متناسب با فضای حال از روی یک کتابه.یه افتباس سینمایی داره که جان کیوزاک نقش اصلیه و من ندیدم و تو این زویی کرویتز بازی میکنه.در کل جالبه.در مورد حال عاطفی یه خانمه که صاحب صفحه فروشیه و نمیتونه با به هم زدن رابطش با دوست پسرش کنار بیاد.سریال بدی نیست واسه بیکاری ولی نکته خاصی نداره.کلا متوسطه تو همه چی.نمیدونم چی بگم
من خودم بیشتر به خاطر چیزای مربوط به موزیکش دنبال کردم.شخصیت‌هاشم دوست داشتنین.فصل دو هم میتونه داشته باشه منتها من هنوز خبری در موردش ندیدم.
I Am Not Okay With This:اینو در موردش صحبت شده دیگه توضیح نمیدم.من کمیکش رو هم خوندم که خیلی کوتاهه و نسبت به کمیکش زمین تا آسمون فرق داره(اصولا کمیکش به عنوان یک کار مستقل حاوی مسائلیه که تو یه سریال با مخاطب انبوه دردسر سازه) واسه همین نمیدونم داستان کجا میخواد بره.نسبت به کمیک خیلی پخته تره و سوفیا لیلیس هم با حضور همدلی برانگیزش کار رو جذاب کرده.من با توجه به کمیکش انتظار زیادی نداشتم و با اینکه دوز ویرد بودنش کمه و بیشتر شبیه کامینگ آو ایج های دیگه است ولی راستش خوشم اومد ازش.کمیک یه پایان فاکدآپ هم داره که بعیده تو سریال بذارن.فصل دو هم هنوز معلوم نیست ولی امیدوارم تو یکی دو فصل ببندن داستان رو.
Harley Quinn:دومین سریال خوب سال واسه من.انیمیشینه و در مورد هارلی کویینه که با جوکر به هم زده و چتر میشه خونه رفیقش (پویزن آیوی) و سعی میکنه یه دسته خلافکاری واسه خودش راه بندازه تا وارد لیجن آف دوم بشه و خودشو اثبات کنه.خیلی سریال با نمک و هوشمندانه و گزنده ایه.داستانش خیلی جذابه و صداگذاری و گرافیکش هم خیلی خوبه.توضیحی نمیخواد.برین یکی دو قسمت اول رو ببینین فقط و بعد میرین بقیش رو میبینید.
فصل دومش هم چند ماه دیگه میاد.
Kidding، فصل دوم:بهترین سریال سال واسه من.واقعا فوق‌العادست و به قلب آدم چنگ میزنه.مدام بین واقعیت‌تلخ و قصه پریان در نوسانه.همه چیزای فصل با دوز بالاتر اینجا هم هست.به شخصیتهای فرعی هم بیشتر پرداخته شده.دو روز دیگه فصل دو هم تموم میشه و من زیاد چیزی نمیگم که هم اگه کسی خواست بره ببینه و حالشو ببره و هم اینکه اگه شد بعدش یه پست جدا در موردش برم.امیدوارم ما بندگان خوبی برای خدا باشیم و فصل سه رو هم ببینیم
Devs:اینو دیروز دیدم و ندیدم
کار الکس گارلنده و کنجکاو بودم.در دقیقه دو قسمت اول یه زوج جوان سمپادی (
) از خونشون که تو یه محله با فاز سیلیکون ولیه اومدن بیرون که جلوی در خونه یه بی‌خانمان خوابیده بود که با اسم کوچیک به هم سلام کردن و روز خوش و رفتن.اینجا یکم خودخوری کردم
دقیقه پنج پسر داستان یه پیچ داشت از ایده خفنی که روش کارمیکنه.واسه نیک آفرمن با مو و قیافه تیپیک مدیرهای سیلیکون ولی.بعد اقای آفرمن اول صبح داشت اسفناج خام میخورد.پنجره رو بستم و پاکش کردم
The Good Place و Bojack Horseman هم تموم شدن.بوجک که کلا سریال خوبی بود و یه استانداردی رو توی فصل هاش حفظ کرده بود و پایان خوب و راضی کننده ای داشت.گود پلیس رو هم نمیدونم چرا نگاه میکردم
فصل اولش امیدوار کننده بود با همه کم و کاستی هاش و بعدش دیگه جذابیتی نداشت و هیپستر درونم نذاشت دراپ کنم.پایانش هم نقطه خیلی خاصی نبود.فصل سه Good Girls رو هم دارم میبینم که اونم اگه انتظار خاصی نداشته باشین سریال بدی نیست.اگه استاندارد ها رو بیارین پایین، تو بیکاری و قرنطینه میشه دید
در مورد چند تا زن خانه داره که میرن تو کار پولشویی.نقش اصلی رو کریستینا هندریکس بازی میکنه.فصل جدید Doctor Who هم نسبت به فصل قبل خیلی بهتر بود و خیلی کم اپیزود بد داشت.توضیحی هم نداره.اگه هووین هستید که تا حالا دیدین و حالشو بردین، اگه هم نه که هیچی
Google