خب خب
امبارگو رو برداریم... (البته دیگه فکر کنم همتون دیگه تموم کردید رفتید)
ولی مهم نیست
من این جا هستم به اندازه کافی
View attachment 292930View attachment 292931
Yoshi-P کارگردان FFXVI در حال بازی کردن توتک
بعد فکر کنم تقریبا 4 5 ساعت ور رفتن با بازی رسیدم به اون دژ ـه Lookout Tower ـه چیه... اون جا
که Purah رو می بینی
قبل از هر چیز... چقدر فضای این دژ ـه دلنشین ـه. کلا بازی یه جور خاصی با اتمسفرش کار می کنه برخلاف الدن رینگ که به خاطر فضاهای مرده اش میگیرتت و مجذوبت می کنه، این جا برعکس این فضاهای زنده اش مثل همین دژ و اصطبل ها و ایناست که میگیرتش
اصن همون اول رفتم سراغ یه اصطبل دیدم یارو داره روزنامه میخونه بعد میگه یه اصطبل دیگه طرف Rito ها شده دفتر روزنامه نگاری، یه لبخندی به لب من نشست
انگار همه چیز این جا زنده است و قاطی این هم جنگ و دعوا ملت دارن هر جور شده زندگی خودشونو می کنن
برگردیم اول قضیه
جزیره آسمانی اول بازی برخلاف Great Plateau جریان خطی تری داره، البته روی هم منطقه اوپن ورلدیه ولی تا نری پایین گلایدر نگیری و همه ابیلیتی ها رو آزاد نکنی، تقریبا مجبوری از یه مسیر مشخص بری جلو
ولی بازم خیلی خفنه
هم این کانستراکت هایی که بهت کمک می کنن
هم اون Rauru ـی خسته که هر تیکه از مسیر یه جا نشسته برای خودش داستان میگه
هم کلا خرابه های مختلف و غارها و اتمسفرش
همه چی فوق العاده است
مخصوصا این Korok های لعنتی که از هم جدا شدن باید برسونی شون پیش رفیق شون
بهترین نوع معمان واقعا. عاشق اینام من
فعلا که به غیر از یه سری مشکلات پرفورمنسی ریز همه چی عالیه
فکر کنم به دو ساعت نرسیده کل پلی تایمم
)
Google