PlayStation The Last of Us Part II

  • Thread starter Thread starter Akiba
  • تاریخ آغاز تاریخ آغاز
سازنده
Naughty Dog
تاریخ انتشار
June 2020
ناشر
Sony Interactive Entertainment
پلتفرم‌ها
  1. PlayStation 4
  2. PlayStation 5



jhiz_tlouii.png


irr_tlou_title2.png

بالاخره در همایش PSX 2016 ، دومین نسخه از عنوان The Last of Us تایید شد.

در شماره ی دوم هم نظاره گرـه ماجراهای Joel و Ellie خواهیم بود، اما اینبار در نقش ـه Ellie ـه 19 ساله ی تشنه ی انتقام بازی خواهیم کرد.

برخلاف نسخه ی اول این بار کارگردانیه این عنوان تنها به عهده ی Neil Druckmann خواهد بود و Bruce Straley نقشی در این عنوان نخواهد داشت.
همچنین صداپیشه های نسخه ی اول ، برای ایفای نقش در این عنوان هم برگشته اند.

p6bx_tlou_header.png



n5a_tlou_header3.png

dm38_tlou_header2.png

آهنگ ساز این نسخه هم Gustavo Santaolalla خواهد بود که پیش تر وظیفه ی آهنگ سازیه شماره ی قبل این عنوان را بر عهده داشت.
Wayfaring Stranger - By Ellie & Joel - PSX 2017

wumz_tlou.png



10 نکته ای که از The Last of Us نمیدانید



با تشکر از @sabco برای لینک تریلر و احسان عزیز (@Kaine ) برای کارهای گرافیکی زیبای پست اول:x
 
Last edited by a moderator:
کار خیلی سختیه مقایسه هر دو.ولی میخوام از حس و حالی که برای هر دو داشتم بگم.مسیر پارت یک و داستانش همیشه همراه با "امید" بود.یعنی تو طول مسیر به کاری که داری میکنی فکر میکردی که داری کاری رو انجام میدی که میتونه همه چیز رو بهتر کنه(نجات بشریت). ولی تو پارت 2 بازی همون ابتدای کار "امید" رو ازت میگیره و تو رو تو مسیری قرار میده که میدونی انتهاش خبری از امید نیست و قرار نیست چیزی بهتر بشه. تا حالا هیچ شماره 2 یی نتونسته بود به این شدت تو تضاد باشه با شماره قبلی خودش. از این نظر برام شجاعت ناتی داگ برای ساختن همچین دنیای متضادی خیلی قابل احترامه که سعی نکردن خودشون رو فقط تکرار کنن.
اگر امروز هر دو تا اثر دارن دارن مقایسه میشن یعنی ناتی داگ مسیر رو درست رفته.من همچین مقایسه هایی رو نسبت بین U2 و U3 نمیدیدم.چون تو شماره سوم بازی فقط خودش رو تکرار کرد و خودمون میدونیم هیچوقت نتونست به موفقیت شماره دوم برسه.
 
من پارت دو رو انتخاب کردم و هر چند این بازی بهترین تجربه ی من بوده ولی نسخه اول چیزی کم از پارت دو نداره و تقریبا دو عنوان دریک سطح هستن
همونطوری که الان گرافیک این شماره کولاک کرده تلو یک هم زمان خودش بهترین تجربه کنسولی بود
به همین نسبت گیم پلی و باقی قسمت ها در هر نسخه در مقیاس سالی که منتشر شدن بهترین بودن و هر برتری که پارت دو داره فقط به دلیل ارائه بر کنسولی قوی تر بامحدویت کم تر بوده و هم اینکه بیس بازی آماده بوده و فرصت بیشتر برای شاخ و برگ دادندبه همه قسمت های بازی رو داشتن
فقط داستان متفاوته ولی خب در هر دو روایتش و شخصیتهاش بی نظیره
هر دو احساسی هستن ولی پارت یک قصه ی دلبستن و وابستگی رو میگه و پارت دو قصه ی انتقام و بخشش . هر کدوم یه جوری احساسات رو درگیر میکنه.
 
یا اینکه هر ۲ تا رو شدیدا دوست دارم، پارت ۱ تجربه‌ی یونیک تر و بی نقص تری بود برام.

۲ تا از مشکلاتی که با پارت ۲ داشتم یکی زمان بازی بود. با اینکه از تک تک لحظات بازی لذت بردم، به نظرم ۱-۲ ساعت کوتاه شدن بازی (مخصوصا تو بخش پایانی) تجربه بازی رو شدیدا ارتقاء می‌داد.

مورد بعدی روایت داستان ‌ـه که خیلی وابسته به فلش بک هست. با اینکه خیلی از فلش بک ها جز بهترین بخش های بازی هستن، تعداد بالا و چرخش مدام بین زمان حال و فلش بک ها به تجربه‌ی بازی مقداری لطمه زده.
 
آخرین ویرایش:
قطعا قسمت دوم بازی بهتری هستش حالا سوای داستان که خیلی ها ایراد میگیرن (هرچند به نظر من داستان شماره دوم هم بهتره) بقیه مکانیزم های بازی مثل گیم پلی موزیک صداگذاری تنوع شخصیت ها و... خیلی بالاتر از نسخه اول هست
 
فقط یه نکته که الان به ذهنم و نمیدونم اینجا در موردش حرفی زده شد یا نه اینکه اصلا جای بروس استرلی حس نشد
نمیدونم اگه بود بازی جایی برا بهتر شدن داشت یا نه؟ من که فک نمیکنم چون واقعا دیگه بهتر از اینی وجود نداره
یعنی به ظاهر بود و نبودش فرقی نداشته و شاید دلیل رفتنش هم همینه:D
 
۲ تا از مشکلاتی که با پارت ۲ داشتم یکی زمان بازی بود. با اینکه از تک تک لحظات بازی لذت بردم، به نظرم ۱-۲ ساعت کوتاه شدن بازی (مخصوصا تو بخش پایانی) تجربه بازی رو شدیدا ارتقاء می‌داد.

مورد بعدی روایت داستان ‌ـه که خیلی وابسته به فلش بک هست. با اینکه خیلی از فلش بک ها جز بهترین بخش های بازی هستن، تعداد بالا و چرخش بین زمان حال و فلش بک ها به تجربه‌ی بازی مقداری لطمه زده.

اتفاقا من تنها انتقادی که بازی دارم اینکه چرا یکی دو ساعت بیشتر نبود :دی با این شاهکار ساعت ها زندگی کردم موقع اندینگ هم با یه حس خلع زل زده بودم به صفحه و فقط ناراحت بودم که چرا تموم شد ! بعد چند دقیقه فقط شروع کردم دست زدن ... این بازی نبود ! زندگی بود ...
در مورد فلش بک ها هم اتفاقا به نظرم یکی از عطف های کارگردانی بازی بود

روز اول سیاتل وقتی می ریم توی بانک و اون دلار های دسته شده رو می بینیم موقع بیرون اومدن الی از دینا می پرسه اگر اینقدر پول داشتی چیکار می کردی که دینا می گه من یک مزرعه می خریدم و تو مزرعه زندگی می کردم و الی می گه منم فضانورد می شدم . وقتی می ریم جلوتر فلش بک می خوره به روز تولد الی که جول بردش توی اون موزه و سوار سفینش کرد و الی فاز فضانوردی گرفت ، اون لبخند رضایت الی وقت توی سفینه با اون موزیک فوق العاده ای که توی بگراند پخش می شه ... وای ... چقدر صحنه لذت بخشی بود ... چقدر زیبا و احساسی بود . واقعا لذت بردم از این فلش بک و نحوه روایتش ...
 
توی Era هر تاپیکی‌ که به صفحه‌ی ۴۰۰م برسه باید Official Thread دومش راه اندازی بشه. همین بس که پس از بحث و تبادل نظر ۴۰۰ صفحه‌ای و بسته شدن Spoiler Thread اول بازی، الان OT دوم هم به صفحه‌ی ۳۳۰م و آخرای چرخه‌ی عمرش رسیده! هیچ بازی‌ای توی تاریخ فکر نمی‌کنم باشه که اینقدر در مورد داستان و روایتش بحث و تبادل نظر صورت گرفته باشه! مهم‌ترین و اصلی‌ترین رقیبش فکر میکنم MGSV بوده و اون بحث‌های مربوط به پایان بندی ناخوشایند و سرو صدای فن‌ها که اونم Spoiler Threadش به ۲۰۰ صفحه نرسید! این فقط در مورد یک فروم بود و کاری به کـُل ندارم حالا. ناتی داگ با خلق و روایت یک داستان ساختار شکن، پر ریسک و تضاد فن سرویس واقعا قدم بزرگی در داستان و داستان سرایی توی مدیوم ویدیو گیم برداشت! دستاورد بزرگی که بهتون قول میدم هرچی زمان ازش بگذره بیشتر و بیشتر به چشم میاد و خودشو نشون میده!
 
اتفاقا من تنها انتقادی که بازی دارم اینکه چرا یکی دو ساعت بیشتر نبود :D با این شاهکار ساعت ها زندگی کردم موقع اندینگ هم با یه حس خلع زل زده بودم به صفحه و فقط ناراحت بودم که چرا تموم شد ! بعد چند دقیقه فقط شروع کردم دست زدن ... این بازی نبود ! زندگی بود ...
در مورد فلش بک ها هم اتفاقا به نظرم یکی از عطف های کارگردانی بازی بود

روز اول سیاتل وقتی می ریم توی بانک و اون دلار های دسته شده رو می بینیم موقع بیرون اومدن الی از دینا می پرسه اگر اینقدر پول داشتی چیکار می کردی که دینا می گه من یک مزرعه می خریدم و تو مزرعه زندگی می کردم و الی می گه منم فضانورد می شدم . وقتی می ریم جلوتر فلش بک می خوره به روز تولد الی که جول بردش توی اون موزه و سوار سفینش کرد و الی فاز فضانوردی گرفت ، اون لبخند رضایت الی وقت توی سفینه با اون موزیک فوق العاده ای که توی بگراند پخش می شه ... وای ... چقدر صحنه لذت بخشی بود ... چقدر زیبا و احساسی بود . واقعا لذت بردم از این فلش بک و نحوه روایتش ...
یه نکته‌ای در مورد فضانوردی که من دور اول بهش دقت نکرده بودم و بعد توی اینترنت دیدم:
بعد از مرگ جول که با الی میریم توی خونه‌ش، یه کتابی با عنوان An Idiot's Guide to Space کنار تختش هست و مشخص میشه که بنده خدا احتمالاً به خاطر علاقه الی به نجوم، داشته کتابی در این مورد می‌خونده که مثلاً بعدش بره یه سری اطلاعات علمی و این جور چیزها در مورد فضا به الی بگه و بتونه روابطش رو با دخترش بهتر کنه. :((

7a0h_sadsad.jpg
 
یا اینکه هر ۲ تا رو شدیدا دوست دارم، پارت ۱ تجربه‌ی یونیک تر و بی نقص تری بود برام.

۲ تا از مشکلاتی که با پارت ۲ داشتم یکی زمان بازی بود. با اینکه از تک تک لحظات بازی لذت بردم، به نظرم ۱-۲ ساعت کوتاه شدن بازی (مخصوصا تو بخش پایانی) تجربه بازی رو شدیدا ارتقاء می‌داد.

مورد بعدی روایت داستان ‌ـه که خیلی وابسته به فلش بک هست. با اینکه خیلی از فلش بک ها جز بهترین بخش های بازی هستن، تعداد بالا و چرخش مدام بین زمان حال و فلش بک ها به تجربه‌ی بازی مقداری لطمه زده.
دقیقا ایراد های منو گفتی با این تفاوت که من به پارت 2 رای میدم :)
اصلا به نظر من اون قسمت پایانی و جزیره کلا اضافی بود و میشد کلا بیخیالش شد .یه جور دور تسلسل بودش و دراکمن به نظرم برا راضی نگه داشتن اکثریت مخاطباش خواسته بود یه فرصت به الی هم بده
 
انتخاب من نسخه دوم هست با این که با نسخه اول زندگی کردم ولی نسخه دوم رو انتخاب میکنم بخاطر فضای دارک بازی و این که واقعا از دنیا نسخه دوم خیلی لذت بردم همین که به خوبی بی رحم بودن این دنیا رو به نمایش گذاشت خیلی لذت بردم
 
دقیقا این مطلب شما که میگید پروتاگونیست و آنتاگونیست مفهموم خودشون رو از دست میدن و شما جزو ایراد حسابش کردی برای من خاص ترین نکته بازی هست چیزی که حتی واسه ادم میتونه درس باشه که خوبی و بدی به نسبت دیدت به یه اتفاق متفاوت هست اخه زیبا تر از این چی میتونه باشه؟
خیلی جالبه شما میگید بازی چون مثل بازی های دیگه یه شخصیت کاملا سفید و یه شخصیت کاملا سیاه نداره بازی مشکل داره.

پ.ن: به نظرم نظر سنجی گزینه هر دو و هیچ کدام هم لازم داره :)
یه سوال وجدانی
وجدانا اون زمان که ابی با چوب گلف داشت جوئل و شکنجه میکرد داشتی لذت میبردی !! ؟؟ یا اونجایی که ابی بعد از شلیک بیرحمانه تو سر جسی و تامی بدون کوچکترین ناراحتی دنبال الی کرد و دستشو شکست و سر دینا رو با بیرحمی به زمین کوبید شما داشتی لذت میبردی و لحظات خاصی!! براتون بود ؟!؟!؟ اگر جوابت بله هست واقعا پیشنهاد میکنم با یه مشاور صحبت کنی !!!
 
  • Smile
Reactions: Kiami
من شماره یک رو از نظر داستانی گیرایی و روابط احساسی بین الی و جوئل و همچنین ترتیب مراحل و بینقص بودن داستان که از یک کلیشه تکراری تونسته بود یه تجربه بی نقص ارائه بده ،رو بالاتر و ، شماره دو رو از نظر گرافیک و گیمپلی و وسعت بازی و طول گیمپلی و مکانیکهای حرکتی و هوش مصنوعی بالا در سطح بالاتری از یک میدونم ولی از نظر داستانی به شدت ضعف و مشکل دار بودن اتفاقات و مواردی که بقیه هم ایراد کرفتن در مقام پایینتر میدونم
 
یه سوال وجدانی
وجدانا اون زمان که ابی با چوب گلف داشت جوئل و شکنجه میکرد داشتی لذت میبردی !! ؟؟ یا اونجایی که ابی بعد از شلیک بیرحمانه تو سر جسی و تامی بدون کوچکترین ناراحتی دنبال الی کرد و دستشو شکست و سر دینا رو با بیرحمی به زمین کوبید شما داشتی لذت میبردی و لحظات خاصی!! براتون بود ؟!؟!؟ اگر جوابت بله هست واقعا پیشنهاد میکنم با یه مشاور صحبت کنی !!!
لذت نمیبردم ولی وقتی بازی کاری کنه که کسی رو که ازش تنفر پیدا کردی کمی درک کنی این یعنی هنر سازنده. یعنی مثل همه اون بازی های دیگه که شخصیت بدش کاری میکنه و ازش متنفر میشی اینجا اصلا این طور نیست. حتی نمیدونی تو اگه جای ابی بودی کار دیگه ای میکردی یا نه. همین تاپیت اون روز های اول ببین چقدر به ابی بد و بیراه گفته میشد و الان چقدر واکنش ها کمتره.
در ضمن طبق منطق شما هر کسی فیلمی میبینه یا بازی میکنه که دارای همچین صحنه هایی هست باید بره روانشناس. با این تفاسیر شما با 40 50 درصد از فیلم ها و بازی ها مخالفی.
 

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند

تبلیغات متنی

Top
رمز عبور خود را فراموش کرده اید؟
اگر میخواهی عضوی از بازی سنتر باشی همین حالا ثبت نام کن
or