Ten years of Assassinations - تولد 10 سالگی Assassin's Creed

[Timeless One]

درود
به مناسبت 10 سالگی Assassin's Creed
10 سال پیش در همچین روزی اولین نسخه Assassin's Creed منتشر شد. این تاپیک جهت اینه که خاطرات 10 سال رو مرور کنیم و حتی بحث بشه که کدوم نسخه ها کارکتر ها رو بیشتر علاقه دارید و چرا ؟
ادامه یه سری توضیحات مختصر در مورد نسخه های اصلی سری به ترتیب انتشار هست و اگر جای تاپیک باید عوض شه، لطفا خود مدیریت این کار رو انجام بده. با تشکر


=================================

Assassin's Creed (2007)

10 سال پیش اولین نسخه Assassin's Creed منتشر شد. بازیی که در همون روز های اولیه تمام توجه ها رو به خودش جلب کرد. معرفی که فضای جدید و گرافیک فوق العاده متفاوتی رو نشون میداد. یه بازی جدید با مخفیکاری بالا که در قرن 12 و دوران جنگ های صلیبی جریان داشت. با معرفی Hidden Blade و مخفی شدن بین جمعیت و ... بازی به سرعت محبوبیت بالایی پیدا میکرد. بازی اون زمان زیر نظر کارگردانی Patrice Desilets و تهیه کنندگی Jade Raymond در حال توسعه بود. اون زمان مجله OPM مصاحبه ای رو داشت که ایده بازی اولین بار چطور ایجاد شده ؟ که Patrice جواب داد:
"در کالج روی فرقه های مخفی تحقیق میکردم که به یه گروه ایرانی برخوردم که خودشون رو اساسین میخوندند. اون موقع جمله معروفشون توجه من رو جلب کرد:

Nothing was true and everything was permitted

که یعنی دنیا یک تصور هست. و اگر شما خودتون رو به اندازه کافی آموزش بدید میتونید این تصور رو ببینید و ازش استفاده کنید. یعنی هیچ مرزی دیگه شما رو احاظه نمیکنه. در واقع جمله یعنی هیچ چیز اون طور که به نظر میاد نیست."

در واقع این تولد Assassin's Creed بود. اما همه چیز به کشتن سران جنگ صلیبی ختم نمیشد و موضوعات افسانه ای مثل تیکه های بهشتی و ... پشتوانه بازی رو جوری تنظیم کردن که هرکسی رو جذب میکرد. اما بعد از عرضه بازی شاید همه چیز در بهترین حالت نبود و خیلی ها به این موضوعات اشاره کردن. مهمترین این مشکلات، عدم تنوع بازی و ماموریت ها بود. به حدی که بعد از یه مدت به شکل خسته کننده میشد. اما منحصر به فرد بودن داستان و فضای بازی به حدی بود که پایه سری شد که تا به امروز ادامه داشته.

Assassin's Creed 2 (2009)

دو سال بعد نسخه دوم سری معرفی و عرضه شد. Assassin's Creed 2 از هر نظری فوق العاده موفق عمل کرد. نه تنها پتانسیل بازی جهت تغییر در فضا و رفتن به زمان های دیگه رو نشون داد، بلکه وسعت بازی چند برابر شده بود. دنیایی که برخلاف نسخه قبلی زنده بود و به حدی تنوع داشت که تا مدت ها خسته کننده نباشه. اضافه شدن ارتقا وسایل و انواع و اقسام سلاح های مختلف و ساخت ویلا و ... باعث شد تا بازی بازخورد خیلی مثبتی داشته باشه. داستانی که در یه اقدام جالب به دوره رنسانس رفت و فضای اون دوران و شهر ها رو به حدی فوق دقیق درآورد که هیچ راهی جز ستایش بازی نذاشت.

Assassin's Creed: Brotherhood (2010)

با وجود به شدت کامل شدن AC2، اما Brotherhood شاید از نظر خیلی تبدیل به بهترین عنوان سری شد. بازی هنوز ادامه داستان شخصیت نسخه دوم Ezio بود که حالا پخته تر شده بود. مکان بازی به رم رفته بود. و تفاوت های عمده ایجاد کرد که باعث بالا رفتن محبوبیت بالای بازی شد. اضافه شدن ساخت گروه و دستور دادن به اعضای گروه، نبرد روی اسب، اسلحه های جدید تر و مرگبار تر، ساخت بسیار پر جزئیات رم و وجود هزاران ماموریت و کار متفاوت که میتونست برای مدت ها هرکسی رو سرگرم کنه. همین مسائل باعث شد تا Brotherhood تبدیل به یکی از بهترین های سری شود.

Assassin's Creed: Revelations (2011)

Revelations سومین نسخه ای بود که داستان اتزیو رو پیش میبرد و هنوز بر مبنای نسخه دوم ساخته شده بود. بازی همچنان نکات مثبت نسخه های قبلیش رو ادامه میداد. اما نوآوری های اضافه شده مثل فتح محل و قلاب و ... مواردی نبودن که بازی بتونه خودش رو متمایز کنه. تا این زمان دیگه سیستم بازی و پازل ها و این موارد تکراری شده بودن و بازی با وجود مثبت بودن اما نتونست موفقیت قبلی رو تکرار کنه. درواقع بازی به یه نفس تازه و تغییر ایجاد داشت و نشون میداد ادامه روند Assassin's Creed 2 دیگه امکان پذیر نیست.

Assassin's Creed 3 (2012)

یک سال بعد نسخه سوم بازی که از زمان Brotherhood در دست ساخت بود انتشار پیدا کرد. نسخه که قرار بود داستان سه گانه دزموند رو به اتمام برسونه و انتظارات زیادی ازش میرفت. اما بازی به شدت با بزخورد منفی طرفدار ها روبرو شد. چرا ؟ چون مواردی که بازی رو تبدیل به Assassin's Creed کرده بودن، تقریبا حذف شن. محل بازی به دوران جنگ داخلی آمریکا و شخصیت جدیدش Connor رفته بود. دیگه خبری از شهر های پرجزئیات و بالا رفتن از دیوار ها نبود. بلکه محیط های باز جنگلی و شهرهای کوچک تر جای نسخه های قبلی رو گرفته بودن. مسلما برای ادامه سری تغییرات لازم بود، اما این چیزی نبود که خیلی ها انتظار داشتند. در کنار این موارد بازی خیلی از انواع و اقسام ماموریت ها رو نداشت و شخصیت بازی تا حد زیادی نسبت به قبل بدون عمق و ضعییف تر ساخته شده بود که صدای خیلی ها رو در آورد. با تمام این تفاسیر AC3 سه گانه درموند رو به پایان رسوند.

Assassin's Creed 4: Black Flag (2013)

عدم موفقیت نسخه سوم و انتقاد های زیاد باعث شد تا Ubisoft درست یکسال بعد نسخه چهارم رو معرفی کنه. این اولین بار بود که اسم افرادی مثل Ashraf Ismail و Jean Guesdon شنیده شد. با وجود متفاوت بودن نسخه چهارم، اما خوش ساخت بودن بازی به حدی رسید که بازخوردهای فوق العاده مثبتی رو داشت. درست بود که بازی بیشتر از Assassin's Creed بودنريال یک بازی در مورد دزدان دریایی بود. اما مکانیزم گیم پلی، داستان و شخصیت پردازی به حدی خوب و کامل بود که به شدت مورد استقبال قرار گرفت. بازیی که ساعت های دوباره میتونست خیلی ها رو سرگرم کنه و در کنار این های موسیقی Brian Tyler رو هم میشه اشاره داشت که فوق العاده به جو بازی کمک کرد. برای اولین بار شاید داستان بازی در مورد شخصیتی بود که اول به دنبال سود خودش بود و سپس با روند فوق العاده داستان تبدیل به عضوی از فرقه Assassin شد. این موفقیت ها بود که از همون زمان باعث شد Ubisoft آینده سری رو به دست این سری بسپره. بازیی که بعده های Assassin's Creed Origins نامیده شد.

Assassin's Creed Unity (2014)

با شروع نسل جدید مسلما Assassin's Creed از هر بعدی نیاز به تغییر داشت. سال 2014 بود که اولین عنوان Assassin's Creed با اسم Unity برای نسل جدید عرضه شد. بازیی که Co-op رو مانور زیادی روش میداد و دوران انقلاب فرانسه جریان داشت. از بعد گرافیک ظاهری، تغییرات به حدی بود که میشد نسل جدید رو تو خیلی از جاهای بازی دید و زنده بودن محیط پاریس به خوبی فضای انقالاب فرانسه رو انتقال میداد. اما مشکلات عمده تکنیکی در زمان عرضه، شخصیت پردازی به نسبت ضعییف Arno و داستان نه چندان جالب تا حد زیادی جلو موفقیت Unity رو گرفت. هرچند در ادامه با آپدیت های متعدد مشکلات تکنیکی تا حدی حل شد و با DLC ـه داستانی Dead Kings شخصیت آرنو بسیار بهتر شده بود. اما به قول معروف Damage was already done و برا درست کردن بازی دیر شده بود.

Assassin's Creed Syndicate (2015)

Syndicate بعد از مشکلات Unity درست یکسال بعد عرضه شد و در دوران لندن ویکتوریا جریان داشت. برای اولین بار بازی دو شخصیت قابل بازی مذکر و مونث داشت که هرکدوم تو روش خودشون کارایی داشتن. بازی برپایه Unity بود و برای حل مشکلات تکنیکی به عقیده خیلی ها به نسبت افت کرده بود. اما نداشتن مشکلات تکنیکی باعث شد تا با دید مثبت تری به بازی نگاه کرد. هرچند بازی عمق کمی در گیم پلی داشت و داستان و شخصیت ها خیلی از طرفدارهای سابق رو جذب نکردن. البته این تفاوت عقیده همیشه در مورد Syndicate وجود داشته و من اینجا شاید تجربه خودم روی این متن تاثیر داشته باشه.

Assassin's Creed Origins (2017)

سری در سال 2016 بعد از مدت ها اولین سالی بود که هیچ نسخه ای از AC عرضه نشد. Ubisoft اون زمان عنوان کرد که نسخه جدید AC که قرار بود تغییرات زیادی داشته باشه، هروقت آماده باشه نمایش داده میشه. سال 2017 رسما نسخه جدید بازی توسط Ubisoft Montreal معرفی شد. بازیی که تغییرات عمده ای نسبت به نسخه های پیشین داشت و به مصر دوران بطلمیوس ها قبل از حمله جمهوری رم رفته بود. بازی به شدت Open world تر شده بود، المان های RPG نقش پررنگ تری گرفتند، داستان های فرعی چزئیات بسیار زیادی پیدا کردند و سیستم بازی و نبردها هم دچار تغییرات زیادی شدند. Origins بازی هست که ساعت میتونه هرکسی رو سرگرم کنه. تقریبا پرچزئیات ترین محیط نسل، و وجود انواع و اقسام آزادی عمل ها و کارهای متفاوت بازی رو تبدیل به یکی بهترین ها در سری کرده. البته شاید اگر سیستم نبرد بازی کمی بیشتر روش کار میشد، نتیجه بهتری میگرفتن. اما Origins بدون شک پایه مستحکم و کاملا مثبتی هست برای نسخه های بعدی سری.

=================================

شخصیت ها:

Altair: شخصیتی مرموز و تقریبا بدون دیالوگ که در نسخه اول معرفی شد. اما با وجود نبود عمق داستانی زیاد برای الطیر، همه منحصر به فرد بودن و مرموز بودنش باعث شد تا طرفداران زیادی در سری داشته باشه.

Ezio: شخصیت نسخه دوم که از زمان تولد تا دوران پیری رو در سه نسخه مشاهده کردی. فردی که پرد و برادرش رو از دست داد و تبدیل به یک اساسین شد. اما در ادامه باز هم پیشرفت میکرد و تبدیل به یکی از لیدرهای اساسین ها و اسطوره های فرقه شد. در این بین کمک زیادی از افرادی مثل داوینچی و ... هم داشت که خود به خود به عمق داستانی سه گانه Ezio اضافه میکردن. اما خب این سه نسخه به حدی روی شخصیت اتزیو کار کرد که شاید تا مدت های کارکتری در سری نتونه جاش و محبوبیتش رو بگیره

Connor: احتمالا کانر شخصیتی هست که کمترین محبوبیت رو بین تمام کارکتر ها داره. عمق داستانی ضعییف و شخصیت پردازی نه چندان جالب کانر باعث شد تا کلا زود از یاد بره.

Edward Kenway: کارکتر اصلی نسخه چهارم که به عنوان یک دزد دریایی وارد بازی شد و برای منفعت خودش کشتی به دست آورد و از اسم اساسین ها استفاده کرد. اما روند داستانی و شخصیت پردازی نسخه چهارم به حدی خوب بود که بیشتر طرفدارها تبدیل شدنش در انتهای بازی به یک اساسین رو با انگیزه های متفاوتش قبول میکردن

Arno Dorian: آرنو کسی که پدرش کشته شد و توسط یکی از تمپلار ها بزرگ شد. روند داستانی Unity هم به گونه ای بود که زیاد جای علاقه برای آرنو در بین طرفدار ها نذاشت. هرچند dlc ـه Dead Kings در پخته تر شدنش تاثیر به سزایی داشت.

Jacob and Evie Frye: خواهر و برادر های "فرایی" که متفاوت ترین شخصیت ها در تمام سری بودن. اما دقیقا مثل خود Syndicate این دو هم بین طرفدارهای سری موافق ها و مخالف های خودشون رو دارن که بهتره از نظر دید من چیزی نوشته نشه تو پست اول

Bayek: شخصیت نسخه Origins که به دلایل مسائلی داخل اسپویل قرار میگیره. اگر بازی رو تموم نکردید به هیچ عنوان متن رو نخونید:

Spoiler

بایک شاید بشه گفت یکی از بهترین شخصیت های سری هست. برخلاف نسخه های قبلی که همه اساسین ها از اول ناشناخته بودن در بین مردن، بایک از افرادی بود که به عنوان یک Medjay (مجای - محافظ فرعون ها در حکومت باستانی مصر) وارد بازی شد. در بین تمام مردم شناخته میشد و با روند داستانی به مرور تبدیل به شخصیت تاریک تری شد و سرانجام فرقه اساسین ها رو در مصر راه انداختن. این زمانی بود که دیگه تو تاریکی کار میکردن و کسی نمیشناختشون. شاید یکی از بهترین و متفاوت ترین روند های پخته شدن یه شخصیت بوده باشه از نظر من البته.

 

[Akiba]

نخونده، یکی از بهترین مقاله های چند قرن اخیره که رو سایت رفته تشکرات فراوان برای این مقاله!

شب وقت بشه میشینم میخونمش و بعد نظرم رو در مورد بهترین ها میگم همین دیشبم AC:O تموم شد بهتر میشه نظر داد


و... در حق 2.5Dها ظلم نکنید! به نظرم خیلی جالب بودن چین که خیلی حال داد، هند هم مثل اون و یک سری ابزارهای متفاوت براش در نظر گرفته بودن...روسیه هم...هنوز نرفتم این یکی رو، ولی اینم احتمالا حال بده
مخفی کاری هم به نسبت سریه اصلی پررنگ تره و جالب تره

 

[armin_shadow]

تشکر از امیرعلی عزیز بابت تاپیک یکی از ماندگارترین سری های تاریخ گیمینگ!

الان که فکر می کنم، دوست ندارم بازی های این سری رو رده بندی کنم، چون با هر کدوم واقعیتش حال کردم حتی اگه مشکلاتی داشت! برای همین نظرمو در موردشون می نویسم، اینطوری بهتره!

AC I: یه شروع محکم برای این سری بود. از طراحی محیط بازی تا گرافیک و انیمیشن ها بازی همه فوق العاده بودن. وجود چندین منطقه که هر کدوم حس و حال خودش رو داشت، معماری اون دوران (که خوب توی همه بازی های سری فوق العاده کار شده)، طراحی خود اساسین ها که همچنان پایه هاش توی طراحی های جدید هم دیده می شه و ... . خود بازی کمبودهایی داشت، ایده هایی که به هر دلیلی اجرایی نشدن! اما با این حال اون رمز و راز پشتش، سیستم پیشرفت بازی، مخفی کاری و از پا در آوردن هدف واقعا لذت بخش بود! Altair با اینکه خیلی کم حرف زد، اما به عنوان یکی از بهترین شخصیت های سری شده (البته نه توی خود اون بازی، بلکه توی کل سری هست که Altair رشد می کنه)

AC Ezio Trilogy: شماره دوم رو اکثرا کامل کننده ایده های AC I می دونن که خوب درست هم هست. اون فضای ایتالیا، استفاده از زبان ایتالیایی، کامل کردن گیم پلی، عمق دادن به ماموریت ها و پیشرفت توی تمامی زمینه ها باعث شد شماره دوم به عنوان ماندگارترین این سری یاد بشه! ولی توی BH دیدیم که هنوز چیزهای جدیدی می تونن به بازی راه پیدا کنن و در ادامه Rev که با تغییرات خیلی کم پرونده این سه گانه رو بست. هر 3 مورد تمام نکات مثبت در مورد طراحی محیط و معماری رو حفظ کردن. اما در کنار پختگی گیم پلی و مکانیزم های بازی، برای من و خیلی ها نقطه قوت این سه گانه شخصیت Ezio هست، شخصیتی که از زمان تولد تا آخرین سال های زندگیش رو توی سری می بینیم، از یه کودک که دست و پا می زنه، تا یه نوجوان و جوان خام که غرور برش تسلط زیادی داره و در ادامه لیدری با اقتدار و Ezioـی خردمند! شخصیتی که هیچ وقت فراموش نخواهد شد.

AC III: شروع اولین تغییرات در سری! بزرگ کردن مقیاس بازی چه از لحاظ نقشه و چه مبارزات! اما به هر دلیلی ایده ها اونطوری که باید اجرا نشد. این باز Connor سرخ پوست قرار بود جای Ezio افسانه ای رو بگیره! اما این کار تقریبا نشدنی بود. خیلی ها از شخصیت کانر ایراد گرفتن، اما به نظر من با توجه به پیشینه، واقعا شخصیت خوب و قابل باوری طراحی شده بود. اولین بار توی سری تنوع فصلی اضافه شد که خوب اخرین بار هم بود. انیمیشن های بازی فوق العاده نرم تر و واقعی تر شده بودن، ماموریت های جانبی مثل شکار هم برای اولین بار توی سری اضافه شد. معرفی کشتی رانی هم از پایه گذاری های این شماره بود. در کل شماره سوم از نظر من یکی از بازی های قوی توی این سری بود که یک سری جاها رو اشتباه رفت، ولی ریسک بزرگی هم انجام داده بود.

AC Black Flag: اینو می شه گفت یکی از خوش ساخت ترین بازی ها توی سری! از لحاظ گیم پلی، طراحی همه چیز توی بالاترین سطح بود. قسمت کشتی رانی بازی فوق العاده کامل و خوب شد و حس و حال اون زمان دزدان دریایی رو به زیبایی تمام انتقال می داد. شکار موجودات دریایی هم واقعا لذت بخش بود. گشت و گذار توی بازی خیلی خیلی خوب پیاده شده بود و حتی به دنبال آیتم های تکراری بودن هم لذت خودش رو داشت. شخصیت Edward جالب کار شده بود، اما خیلی ها مشکل با اساسین نبودن این شماره داشتن که خوب ادوارد واقعا هم اساسین نبود، اما از لحاظ گیم پلی بازی همون AC بود که پیش از این هم بود. اما 2 نکته منفی که الان به ذهنم می رسه در مورد این نسخه وجود داشت: 1- ادوارد اساسین نبود، اما از تمامی روش های اون ها استفاده می کرد! کاش پیش زمینه ای برای این مورد در نظر گرفته می شد. 2- به حاشیه بردن بخش زمان حال بازی!

AC Unity: اینم شروع دومین چرخش تغییراتی توی سری بود. به نظر خیلی ها اگر مشکلات تکنیکی بازی نبود با یکی از بهترین های سری طرف بودیم! به هر حال زمانی که خودم بازی رو شروع کردم مشکلات تکنیکی زیادی وجود نداشت و واقعا تجربه لذت بخشی بود. تغییرات مثبت توی سیستم پارکور بازی، انیمیشن های فوق العاده این قسمت. تغییرات مثبت توی سیستم مبارزات بازی، راه های مختلف برای انجام ماموریت ها، اختلالات زمانی و قسمت های کوتاه اما هیجان انگیز توی زمان های دیگه و ... . وجود Co op که واقعا تحربه منحصر به فردی بود (البته اگه می شد )، Phantom Blade که یکی از بهترین طراحی هارو داشت و خیلی نکات دیگه!

AC Syndicate: با اینکه ادامه دهنده راه Unity بود، اما از نظر من یه پتانسیل کاملا از دست رفتست! دوره زمانی بازی خیلی خوب بود. طراحی محیط مثل همیشه عالی بود. سیستم کالسکه خوب بود. Rope Launcher با اینکه خیلی غیر منطقی بود، ولی با توجه به طراحی بازی کاربردی بود. اما از سمت دیگه 2 شخصیت که به غیر از قیافه تفاوت خاصی با هم نداشتن! هیچ استفاده ای از 2 شخصیته بودن بازی نکردن! تقسیم بندی نقشه به چند ناحیه و انجام کارهای تکراری برای در کنترل گرفتن اون قسمت! طراحی ماموریت ها ناکامل بود و ماموریت آخر هم کپی از Unity! از اون دست بازی هایی بود که حین انجامش به جای لذت بردن، توی سر خودم می زدم که آخه چرا!!!! زمان حالش رو هم که بیخیال

AC Chronicles China: این بازی 2 بعدی از سری برای من جالب بود. خیلی بازی پرباری نبود، اما خوب تجربه کوتاه مدتی بود و توی اون مدت برای من لذت بخش بود. رنگ بندی و طراحی ظاهری بازی هم فوق العاده زیبا کار شده بود. دو شماره بعدی این سری رو بازی نکردم!

AC Origins: این نسخه هم شروع سومین سری تغییرات توی بازی بود. اما اینبار توی مقیاس خیلی بزرگ تر! نقشه بسیار وسیع، ماموریت های جانبی با معنی، حس گشت و گذار واقعی، استفاده از المان های RPG، تغییرات به شدت مثبت در سیستم مبارزات که دست سازنده رو برای کارهای خیلی زیادی باز گذاشته و ... . در مورد این بازی فعلا نمی خوام زیاد توضیح بدم چون تا همینجا هم مطلب به اندازه کافی طولانی شده! اما پخته ترین بازی توی این سری، از هر جهتی که نگاه کنیم همین عنوان هست و تا الان که 70 ساعت رو توی بازی گذروندم، واقعا لذت بردم. و اینم بگم که شخصیت Bayek یکی از بهترین پرداخت ها رو داره توی سری و وجودش توی دنیای بازی و کارهایی که انجام می ده کاملا قابل باور هست! کلا Origins جای بحث زیادی داره که انشالله سر فرصت

خیلی طولانی شد خلاصه شرمنده، اما این سری حقش بشتر از این هاست. نکاتی هم که گفتم چیزهایی بود که الان به ذهنم می رسید، و می دونم خیلی چیزها جا مونده، یکیش مثلا مقبره ها!

 

[Captain America]

مرسی از امیرعلی بابت زحمتی که کشیده برای این مقاله

خیلی اهل مقایسه نیستم ولی خب صرفا فقط نظر خودم رو میگم Assassin's Creed از اون بازیایی بود که با وجود مشکلاتی که داشت هرکسی عاشق خودش میکرد الطیر هم انقدر جذابیت داشت که خیلیا فقط با دیدن تصاویرش به بازی جذب بشند ولی خب بازی مشکلات ریز و درشت کم نداشت و Assassin's Creed 2 در واقع تکاملش بود که البته بیشترین خاطراتم از همین 2 و Brotherhood داشتم اتزیو انقدر شخصیت پردازی عمیق و فوق العاده ای داشت که بدون شک یکی از ماندگارترین شخصیت های دنیای بازی هست که از بدو تولد تا بازنشستگی داستان و ماجراجوییش دنبال کردیم و یجورایی انگار خودمون اتزیو اساسین کردیم هرچند Revelations خودم دوست داشتم ولی اولین نسخه ای بود که تو سری یه گام به عقب برداشت یه سری چیزای تو بازی خیلی اذیت میکرد و کلا تبدیل به نکته مفنی بزرگ تو بازی شدند. (هرچند تریلر معرفیش یکی از بهترین تریلرهای تاریخ هست ) کلا Revelations داستان الطیر میتونست جذاب تر باشه و شاید همون سال بعد Brotherhood (که بنظرم بهترین نسخه بازی هست) نمیومد خیلی موفق تر و بهتر میتونست باشه. البته مراحل دزدموند هم واقعا نسبت به Brotherhood افت کرده بود
Assassin's Creed 3 هم درست سال بعدش اومد مراحل دزموند در بهترین حالتش بود ولی در عوض بدترین پایان ممکن براش در نظر گرفتن (هرچند قبلش با گفتن اینکه این دوستان نسبت خونی با هم ندارند یکی از بدترین اشتباهاتشون انجام دادند و کلا هر دوستی رسما میتونست اساسین باشه ) ولی خب بنظرم بازی خیلی خوبی بود و از بهترین نسخه هاش بود. ولی شخصیت کانر جدا جلو اتزیو مثل مقایسه بنز و ژیان بود کلا کانر پتانسیل خیلی خوبی داشت ولی اصلا استفاده نشد و پایان بندی بازی هم دوست نداشتم ولی درکل باز خوبی بود و مراحل خیلی جذابی هم داشت و دریانوردی هم به بازی کرد و مراحل فرعی Home هم واقعا جذاب و خوب بود ولی Black Flag که رسما بدترین نوع تبدیل شدن یه بابایی به اساسین را داشت ولی واقعا جز برترین نسخه های سری بود به خصوص خبری از مشکلات شخصیت کانر نبود و ادوارد واقعا شخصیت عالی بود بخش دریانوردی هم کامل شده و واقعا در بهترین شکل خودش پیاده شد. شاید تنها مشکلی که بتونم از بازی بگیرم به جز همون بخش تبدیل شدن ادوارد به اساسین، روند مراحلش باشه که یکم تکراری بود و بیشتر به تعقیب دوستان ختم می شد ولی خب بخش های مختلفی که تو بازی قرار داشت باعث شد که کمتر این موضوع به چشم بیاد
ولی Assassin's Creed Rogue که البته تو مقاله نبود میشه بشه گفت واقعا پتانسیل بازی از بین رفت چرا یوبی این بلا سر همچین نسخه ای آورد مشخص نیست کلا خیلی دوست داشتم کنترل یه تمپلار داشته باشیم که متاسفانه از پتانسیل هم درست و حسابی استفاده نشد و کارمک (Cormac) عزیز رسما این وسط حیف شدن کلا شخصیت خیلی خوبی بود ولی خیلی جا برای پیشرفت داشت مرحله لیسبون Rogue به خصوص پارکورش عالی بود ولی درکل یکی از نسخه های اخیر AC بود که به درستی از پتانسیلش استفاده نشد. همزمان باهاش هم که یونیتی اومد که اونم بدتر از این از پتانسیلاش استفاده نشده بود کلا آرنو شروع خیلی خوبی داشت ولی تو ادامه خیلی افت کرد و الیز شاید بشه گفت پتانسیل خیلی بیشتری از آرنو تو یونیتی داشت (در واقع هم داستان بیشتر داستان الیز بود تا آرنو مثل مد مکس آخری که برعکس بود ) هرچند تو دد کینگز آرنو خیلی پیشرفت خوبی داشت ولی خب اونم کوتاه بود و آرنو هم همون بلای کانر و کارمک سرش اومد
Syndicate خودم به شخصه خیلی از بازیش لذت بردم محله گیری هاش جذاب بود داستان نسبتا خوبی هم داشت ولی بازم خیلی از پتانسیل های بازی استفاده نشده بود. هرچند تغییرات گیم پلی برعکس یونیتی دوست داشتم، اما عمق زیادی نداشت شخصیتا هم کلا تفاوت زیادی نداشتن شاید تمرکز روی یکیشون بود خیلی بهتر می شد تا اینکه تنها تفاوت دو شخصیت و تاثیرشون تو گیم پلی ظاهرشون باشه. و البته اون دوست هندی هم که فاجعه بود از کجا این جستن واقعا مرحله پایانیش هم داغون بود رسما. به قول آرمین کپی پیست یونیتی بود
ولی AC Origins هنوز کامل بازی نکردمش و تمومش هم نکردم ولی بایک تا اینجا در کنار اتزیو و ادوارد بهترین شخصیت های سری بوده، جزئیات بازی بیداد میکنه ، مراحل فرعی بازی فوق العادس و بدون شک بهترین مراحل فرعی کل سری داره (انقدر خوبه که کلا مراحل اصلی ول میکنی میری سراغ فرعیا )، تغییرات گیم پلی خیلی خوبه هرچند میتونست عمق بیشتری هم داشته باشه ولی تو نسخه های بعدی میتونه پیشرفت کنه و از همه مهم تر داستان و روایت خیلی خوبی هم داره درکل Origins همون تغییری را که سری نیاز داشت تو بازی اعمال کرد و امیدوارم همین راه یوبی ادامه بده. کلا هرچی از شرف برسد نیکوست امیدوارم حداقل کلا AC خودش بسازه دیگه یا اینکه حداقل نظارت داشته باشه.

 

[Timeless One]

عکس آپدیت شده 10 ساله که رفیقتون هم اضافه کرده :

======================

تویت Ashraf به مناسبت 10 سالگی:

 

[Hassan]

بهترین بازی این سری همون اولین اساسین بود که در اون بازه‌ی زمانی که بازی در جریان بود، واقعا اساسین ها یا بهتره بگیم حشاشین فعال بودند، در واقع اون بازی واقعیت رو با فانتزی ترکیب کرده بود و نتیجه خوبی داد، بقیه بازیهاش فانتزی محض هستند و اساسین رو بردن به غرب و اصلا سری به انحراف کشیده شد.

 

[uriel]

ممنون بابت زحمتی که برای تاپیک کشیدین، عالیه
واقعا شخصیتی به گیرایی الطیز نیومد توی این سری. البته اتزیو هم فوق العاده و دوست داشتنی هست برام ولی اصلا الطیر نه تنها توی سری اساسین بلکه کلا صنعت ویدیئوگیم برای من جایگاهی داره که دست نیافتنیه تقریبا.
شماره 1 هم با وجود تمام کاستی هاش خاطره انگیزترین و بهترین بود در کل برام. یاد تبلیغات بازی و اون روزا که میفتم یه حس عجیبی بهم دست میده که فکر میکنم واقعا پیر شدم، ا10 ساااال، واقعا یادش بخیر، یادمه یوبی سافت مدام درباره تبلیغات بازی و رویکردهای نوینش نسبت به سری pop صحبت میکرد و قول میداد به طرفدارانش که این بازی نه تنها شما رو نا امید نمیکنه بلکه کاری میکنه که سری pop رو هم فراموش کنید. و واقعا هم برای من تا 3 نسخه ابتداییش همینطوری بود. نسخه 2 چنان جهشی به بازی داد که کلا بازی های این ژانر رو وارد یه فضای جدیدی کرد.
همیشه گفتم و الانم میگم، هیچ کمپانی ای به زیبایی یوبیسافت نمیتونه سفر در تاریخ رو برای جامعه گیمرها به ارمغان بیاره، با سری اساسین تمام ماها یه گردش تکرار نشندنی رو در تاریخ انجام دادیم و با تمدن ها، گویش ها و نوع معماری ساختمان ها و شهرسازی ها، البسه مردم ، سلاح ها، اقلیم و آب و هوا و.... هزاران فاکتور ریز و درشت دیگه توی تاریخ و فرهنگ ملل مختلف آشنا شدیم. و این دستاورد عظیمیه که این سری بازی به مخاطبین خودش هدیه کرده و باید ممنون این کمپانی بود که رویکردی تا این حد خاص و حرفه ای و البته سنگین و سخت رو اتخاذ کرد.

 

[king of north]

مـن یه جا خوندمـ این تیمـ Unity ساز نیست و نابود شدن دیگه اثـری ازشون تو یوبیسافت نیست ...
مثلـا همین Alex Amancio گیمـ ساختن گذاشته کنار الان تو یـه موسسه سرمایه گذاری کار میکنه! بهرحال در حق Unity واقعا ظلمـ شد ، اگه اون مشکلات فنیش گریبانگیرش نمیشد و همون تیمـ ادامه میدادن واقعا یه شاهکار در انتظارمون بود اما نه شانس با ما یار بود نه با سازنده هاش !
البته من اوریجین از بهترین اسسینها میدونمـ اما در هر صورت حیف اون تیمـ ، کارشون درست بود .

چه خبر بدی . واقعا انتظار نداشتم چنین چیزیو‌.
الکس امانسیو کارش درست بود . یونیتی رو هم به شدت دوست داشتم . جوری که اصن بخاط همین یونیتی ps4 دار شدم البته با کلی تاخیر ( البته بخاطر uncharted 4 هم بود )
. یه تشکر از استارتر تاپیک که باعث شد همه ACفنها یه جا جمع بشن
منم مورد علاقه های سری رو به ترتیب علاقه میگم
Brotherhood
ACII
BLACK FLAG
UNITY
ACI
REVELATIONS
ACIII
SYNDICATE
و در کارکترها اول از همه اتزیو و بعدش ادوارد . الطایر ، آرنو ، جیکوب و کانر هم در ادامه قرار میگیرن .
در مورد اوریجینز هم فعلا چیز زیادی نمیتونم بگم فقط در همینو بگم که محیط مثل black flag عالی کار شده .از شخصیت بایک اونجور که باید و شاید راضی نیستم اما احتمال اینکه نظرم عوض بشه زیاده . بخش مبارزات میتونست بهتر بشه و اگر این سیستم پرداخت درون برنامه ای نبود بازی بهتر هم میتونست بشه.
راستی یه چیز دیگه . دلم به شدت تنگ شده برای مولتی پلیر این سری خصوصا مدهای Assassinate و Artifact assault .
امیدوارم مد مولتی پلیر در این نسل هم دوباره سروکلش پیدا بشه

 

[The Philosophers]

شاید مثلا روند سری Assassin's Creed جوری بود که تو کل این ده سال چهار نسخه
Assassin's Creed
Assassin's Creed II
Assassin's Creed : Black Flag
Assassin's Creed : Origin
عرضه میشد، یه بالانس فوق العاده مثبتی بین منتقدین و گیمر های این سری اتفاق می افتاد. به هر حال تو همین بازه زمانی ما Uncharted، Mass Effect هم داشتیم که کمیتی و کیفیتی اثبات کردن روند عرضه چطور کیفیتشون ثابت نگه داشته.

بهترین اتفاق سری سه گانه اتزیو بود، بهترین کاراکتر الطائر بن لا أحد (چقدر این اسم جالب بود، لعنتی) بهترین مکانیزم و پیشرفت هم کشتی رانی بلک فلگ
البته بدترین ماجرا هم، ربط دادن های مزخرف واچ داگز و اساسینز کمتر از عرضه سالیانه بازی اعصاب خورد نکرد.

 

[HIGH DEVS]

چرا هیچکس Rouge رو حساب نمیکنه؟؟

مقاله عالی عاالی! امیر علی عزیز ، سپاس

 

[Akiba]

چرا هیچکس Rouge رو حساب نمیکنه؟؟

مقاله عالی عاالی! امیر علی عزیز ، سپاس

اتفاقا دیزوز خبر اومد قراره برای PS4 وX1 بیاد
تایید رسمی نشده(خرده عروشی ایتالیایی) ولی تاریخ 15مارچ اعلام کردن براش!
Italian retailers list Assassin's Creed Rogue HD for PS4, Xbox One - Gematsu

احتمالا حالا که پورت میشه افراد بیشتری بازی میکنند و بیشتر مورد توجه قرار میگیره
اونایی که بلک فلگ دوست داشتن این رو از دست ندن

برعکس تبلیغاتش که تاکید میشد ارتباط دهنده به یونیتیه، به نظرم بهتره بگیم ارتباط دهنده AC IV و AC III هست! و خیلی هم عالی این کار رو کرده!
کلا داستان بازی بیشتر از بلک فلگ، به اساسین(و تمپلار) ها مرتبطه!... البته اینم AC نیست و TCهه ولی بازی کنید

 

[NaRiiMaN]

برعکس تبلیغاتش که تاکید میشد ارتباط دهنده به یونیتیه، به نظرم بهتره بگیم ارتباط دهنده AC IV و AC III هست! و خیلی هم عالی این کار رو کرده!
کلا داستان بازی بیشتر از بلک فلگ، به اساسین(و تمپلار) ها مرتبطه!... البته اینم AC نیست و TCهه ولی بازی کنید

دقیقا بر عکس اینه که میگی. تو تبلیغات گفتن BF رو به III ربط میده و کلا پرونده ی اساسین های آمریکا رو می بنده. که همونطور که گفتی خیلی هم خوب اینکار رو کرد.
اما ملت وقتی بازی رو تموم کردن دیدن علاوه بر همه ی اینا یه ارتباط جالبی هم با شروع یونیتی داره.

 

[Akiba]

دقیقا بر عکس اینه که میگی. تو تبلیغات گفتن BF رو به III ربط میده و کلا پرونده ی اساسین های آمریکا رو می بنده. که همونطور که گفتی خیلی هم خوب اینکار رو کرد.
اما ملت وقتی بازی رو تموم کردن دیدن علاوه بر همه ی اینا یه ارتباط جالبی هم با شروع یونیتی داره.

والله من کاملا برعکسش رو یادم میاد! هی میگفتن این به یونیتی ربط داره!
بعد دیدیم ربطش به یونیتی در حد 30ثانیه هم نیست
کلا تمرکزی که روی یونیتی داشتن، روی اون دو بازیه دیگه نداشتن!
به هر حال هایپ یونیتی هم خیلییی بالا بود! هرجوری شده بهش ربط داده بشه، باعث هایپ کردن این بازی هم میشد

 

[armin_shadow]

دلم نیومد این ویدیو رو اینجا قرار ندم. ویدیو برای یکی از کانال های یوتیوب به اسم AC Univers هست که کارهای خیلی خوبی برای AC ارائه داده. کانال هم فعالیتش متوقف شده چون یکی از اعضاء رو یوبی استخدام کرده، نفر دیگشون هم به دلیل بیماری که داره نمی تونه تنهایی آپدیت کنه!

خلاصه آخرین ویدیو رو به مناسبت 10 سالگی سری منتشر کردن، ویدیویی که پر از خاطرات هست برای کسایی که با سری همراه بودن. من که هربار با دیدن این ویدیو یه حس خاصی بهم دست می ده، برای همین اینجا (توی تاپیک های مربوط به سری) هم قرار می دم.

اما اگه AC Origins رو تموم نکردین، به هیچ وجه این ویدیو رو نبینین، اسپویلر کامل هست

Assassin's Creed Origins - Founding the Brotherhood | Final Tribute

Spoiler

لینک اصلی یوتیوب

 

[ADU_Tank]

اما اگه AC Origins رو تموم نکردین، به هیچ وجه این ویدیو رو نبینین، اسپویلر کامل هست

Spoiler

لینک اصلی یوتیوب

این که اصلا برای پارسال هست و هیچ چیز از Origins نگفت
من اتفاقا هی منتظر بودم یه چی از Origins بگه اما نگفت. اسپویلش کجا بود؟!

 

[armin_shadow]

این که اصلا برای پارسال هست و هیچ چیز از Origins نگفت
من اتفاقا هی منتظر بودم یه چی از Origins بگه اما نگفت. اسپویلش کجا بود؟!

مطمئنی؟ لینک دانلود یعنی اشتباه بوده؟!
با لینک یوتیوب مقایسه می کنین ببینین یکی هست یا نه؟!
تاریخ انتشار ویدیو 17 نوامبر امسال هست، کلا هم پایان Origins توش هست!