اگه بخوایم خود شخصیت آرتور رو نگاه کنیم، واقعا هیچ شباهت خاصی به "جوکر" توی شخصیتش وجود نداره، تا اواسط فیلم میبینیم که یه شخصیت صرفا دپرس و شکست خوردست، خندش رو نمیتونه کنترل کنه (مخصوصا وقتی توی شرایط استرس زا و ... قرار میگیره)، وقتی حرف با بقیه میزنه یجورایی لکنت زبان میگیره و در کل سعی میکنه که آدم خوبی باشه. (در مورد اون چند نفر که اول فیلم کتکش زدن میگه نه اونا فقط بچه بودن و تقصیر من بود، به فکر مادرش هست و ...).
ولی همینطور که فیلم جلوتر میره مبیینیم که توی بعضی شرایط و صحنه های خاص ارتور خیلی خونسرد میشه، روی رفتار و خنده هاش کنترل داره، و خوشحال به نظر میاد.
برداشت من از این شخصیت این بود که اوایل فیلم یجورایی دیوانگی ارتور عقب نگه داشته شده بود (یه بخشیش با دارو های مختلف و یه بخشیش بخاطر کار و مادرش.) ولی وقتی که دلو زد به دریا
دیدیم که میتونه خیلی باهوش و بی پروا باشه.
حالا من اطلاعاتم از کاراکتر جوکر زیاد نیست ولی به نظرم این فیلم میتونه شروع واقعا خوبی باشه برای شخصیت جوکر، یجورایی شبیه prologue داستان این شخصیت. یعنی برای من کاملا قابل باوره که آرتور اگه همون راه دیوانگیش رو ادامه بده، تبدیل میشه به جوکری که خیلی خطرناک و باهوش هست. توی فیلم ارتور نمیفهمه که گذشتش واقعا چطور بوده (داستان پدرش و ...) و شاید بخاطر همین هم توی ادامه زندگیش گذشتش تصمیم میگیره که گذشتش رو فراموش و پنهان کنه....
در مورد اشکالات خود فیلم، به نظرم منم کلا خیلی از کات ها و تدوین کلی فیلم عجیب بودن
مخصوصا نیمه ابتدایی فیلم. مثلا برای 2 دقیقه به یه مورد مهمی پرداخته میشه، بعد کلا فیلم کات میخوره به یه صحنه دیگه و اون 2دقیقه کلا فراموش میشه
هرچقدر که بازی joaquin خوب بود، تدوین فیلم مشکل داشت