کاربر عزیز
@tom ridel که به صورت غیرمستقیم من را مسئول به فا* دادن حجم اینترنتت بابت فیلم Hurt Locker میدانی و درکنارش فیلم را زباله خطاب می کنی
(نظرت قابل احترامه!) قطعا از ساختار فیلم های جنگی اطلاعی نداری. بزار روشنت کنم که فیلم های جنگی از سه ویژگی خارج نیست. (خودتم بکشی نمیتونی این سه تا رو ازش جدا کنی!)
میهن پرستی (Patriotism)، دلاوری (Bravery) و نشان دادن قدرت نظامی یک ملت است. Hurt Locker نسبت به دیگر آثار های جنگی، غلظت میهن پرستی شدیدی ندارد و در نظرم هم گفتم که زورکی نمی خواهد آن را در فیلم جا بدهد. دلاوری دارد و باید داشته باشد (قهرمان داستان) و نشان دادن قدرت نظامی که این در 94 درصد فیلم های هالیوودی جنگی و حتی در آثار دفاع مقدس دیده می شود. تنها فرق این است که محفظه درد و یا شاید فیلم دره خدا (فکر نکنم دیده باشی والله تلویزیون داخلی ده بار آن را پخش کرده است!) و یا مینی سریال Generation Kill واقعیت چند برابری از جنگ را نشان می دهند. فیلم نه مثل Black Hawk Down است که هلیکوپتر سقوط می کند و اندکی سرباز با خالی بندی فراوان، سربازان سومالی یکی یکی می کشند و یا مثل American Sniper نیست که هم می خواهد میهن پرستی زورکانه داشته باشد و هم قهرمان داستان، خود را ابرقهرمان تک تیراندازی می داند و از فاصله ی نجومی، هدف را درست می زند (کلا فیلم های کلینت اسیتوود میهن پرستی توش موج میزنه که حال بهم زن است) پس من نتیجه می گیرم که دیدگاهت در مورد فیلم اشتباه بوده است و کارگردان خانم، بار دیگر در فیلم Zero Dark Thirty استعداد خودش را در تعلیق و واقعیت بودن جنگ نشان داده است و کاربر
@LiFE iS 5TrAnG3 بهترین دیدگاه را در مورد فیلم نوشته است. فکر کنم اگر روزی فیلم Modern Warfare هم ساخته شود، دیدگاه اینطوری درموردش داشته باشی ( چون در بازی ویدویی اش این سه ویژگی به شدت در ان موج می زند!)
بعد این که در نظرات شما در مورد فیلم ها دیدم و میخونم، برام جالب بود که بیشتر شما به محتوای اثر اهمیت می دهید تا فرم که در نوع خودش عجیب است در صورتیکه باید اول فرم (ساختار) فیلم را ارزیابی و بعد محتوا را بررسی کنیم. اول فرم و بعد محتوا. محتوا در جایگاه پایین تری از فرم و یا ساختار فیلم قرار می گیرد. دقیقا همین نظرات را در مورد فیلم Dunkirk داشتید که بسیاری از شما از محتوای فیلم خرده گرفتید که چرا فضای جنگ را اینطوری نشان داده است و ....... اما هیچکس از فرم فیلم چیزی نگفتید. در صورتیکه دانکرک از نظر فرم فیلم خوش ساختی است و اکثر منتقدان از دانکرک بخاطر فرم ایده آل، آن را ستوده اند و یا در فیلم Call Me by Your Name بخاطر این که محتوای همجنسگرایانه دارد، سریع فیلم را پس میزنید و آن را اثری تهوع آور می دانید اما هیچ وقت در بسط فرم به آن نگاه نکردید. فرم را فیلم نامه می سازد و هدف نویسنده است که اول فرم را در چارچوب مناسبی بسازد و Call Me By Your Name از نظر فرم، فیلم خوبی است. این بحث فرم و محتوا همانند جاده درازی است که حتی بین منتقدان حرفه ای داخلی که مثلا یکیش مسعود فراستی است همچنان بر سرش اختلاف نظر است. من خودم یکی از مخالفان سرسخت دیس کردن نظر دیگری هستم اما این دفعه مجبور شدم که این کار را انجام دهم. این یک تاپیک فری هست که هر کسی نظرش را در مورد فیلم بدهد و کسی حق ندارد که دیگری را توجیه کند و حتی به صورت مستقیم و غیر مستقیم این گونه طرف را توجیه کند.