The Wailing
سینمای کره جنوبی مدت هاست که برای من تبدیل شده به یکی از محترم ترین و بهترین مهد فیلم های سینمایی، موضوعات و پلات های تازه و نو و همچنین نترس بودن فیلم تو چیزی که میخواد روایت کنه. انقدر مثال خوب میشه از این سینما زد که واقعا جای گفتنش تو پست نیست چون هدف هم این نیست.
Wailing اگه اشتباه نکنم سومین فیلم رسمی کارگردان جوونش هست اما انقدر مرتب و بی نقص درست شده که امکان نداره باور کنید همچین اطلاعاتی رو. تو گوشه کنار جشنواره ها تعریف فیلم رو خیلی شنیده بودم و وقتی هم مستقیما درباره اش تحقیق کردم نقد های خیلی خوبی براش نوشته شده بود و تعریفات زیاد بود ازش اما اگه یه چیزی رو این چند مدت متوجه شده باشم اینه که فیلم های کره ای اوج نبوغشون تو غافلگیری بیننده هست و خیلی سعی کردم کلا چیزی از فیلم نفهمم و سر راست برم سراغش و شخصا تجربه اش کنم، حتی نقد هاش رو هم نخوندم که ببین چرا این فیلم انقدر تحسین شده.
بزارید اول از فیلمبرداری فیلم بگم که بی نظیره، بعضا شات هایی رو در فیلم میبینید که هوش از سرتون میبره و فیلتر هایی که فیلمبردار برای بعضی صحنه ها انتخاب کرده و نقاط دیدی که برای بیننده درنظر گرفته عالی در اومده و همین به جو و فضای فیلم خیلی کمک میکنه. فضای غالب فیلم بارونی هست که شدید به حس و حالی که میخواید بگیرید کمک میکنه و اون کثافت و چرکی رو میتونید درک کنید هرچند مثل داستان فیلم همین بارون متداوم و قطع شدن های گاه و بیگاهش کاملا مفهومی هست و قصد داره به بیننده نکاتی رو بازگو کنه که خیلی به درکش از فیلم و بخصوص اندینگ عالی اش کمک میکنه.
اما در مورد جو و فضای غالب فیلم این رو بگم که قطعا فیلم ترسناک نیست و بیشتر به ژانر میستری یا راز آلود تعلق داره. نمیدونم کلمه تعلیق میتونه دقیقا همون نقش Suspense رو تو ترجمه ارائه بده یا نه اما بهرحال وقتی فیلم «فروشنده» رو تو سینما دیدم معتقد بودم بدون شک یکی از بهترین فیلم های سینما تو همین عنصر ایجاد تعلیق هست اما Wailing اگه نگیم بهتر قطعا در حد و اندازه های فروشنده هست بخصوص 20 الی 30 دقیقه آخر فیلم که امکان نداره میخکوب مانیتور/تلویزیون/نمایشگر اتون بشید.
داستان هم خیلی جای بحث داره و میشه یه بحث خوشکل و ملوس دربارش کرد
اما پلات کلی اینکه که تو یکی از روستا های کوهستانی خارج از سئول یه سری قتل های مرموزی رخ میده همراهش یه بیماری رو هم میاره و پلیس محلی درگیر این اتفاق میشه اما خب مسلما که فیلم فراتر از این حرفاست و هرچی بیشتر پیش میرید کلا از اون فرم قابل انتظار فیلم های جنایی و قتل و پرونده ای بیرون میکشه خودش رو و تا حد فانتزی هم میره و بعضا به مسائل دینی و مذهبی بصورت کلی و منطقه ای ( عقاید مردم کره ) سرک میکشه.
بعضا عقایدی که در فیلم مطرح میشه از نظر من قابل قبول نیست اما انقدر فیلم تو داستانی که روایت میکنه عالی هست جای اعتراضی برام باقی نمیزاره تو این مورد و از این لحاظ عقیده کارگردان و فیلمنامه نویس محترم هست.
9/10