حالا اگه به این آدم ها بگی نژادپرسنید و ته افکار افراط گرایانتون تروریزم و داعشه، زمین و زمان رو به هم میبافن که نه، اتفاقا روشنفکرهایی هستن که در تله تبلیغات هالیوود نیفتادن.
کلا آدمی که به خودش حق میده یهو از همه سیاه ها حالش بهم بخوره، خیلی دور نیست فردا روزی نتیجه بگیره اصلا باید همشون رو کشت. تروریزم ناتزیسم چیز دور و عجیبی نیست، از همین چیزهای به ظاهر ساده و بدیهی نشات میگیره.
ایشون یکم تند رفتن درست ولی این حرفایی که شما میزنی هم منو بیشتر یاد این فمینیست* های افراطی که هر حرف کوچیک و بزرگی رو ربطش میدن به Toxic Masculinity و خلاصه یک کلاغ چهل کلاغ میکنن میندازه.
من نظر ایشون رو با اینکه تند رفتن تا حدودی درک میکنم؛ طوری شده که اگر مثلا تو یه فیلم همه بازیگرا سیاه باشن موردی نیست کسی کاری نداره، منتها کافیه یه فیلم تمام بازیگراش سفید باشن دیگه دنیا میخوره به همدیگه؛ به نمونه دیگش جوایز و مراسماتی مثل اسکار و بفتا و ... هست، اگر تو یه سال تعداد زیادی بازیگر/کارگردان سفید یا مرد جایزه درو کنن این اسمش میشه ریسیسم و میساجنی و یه نفر با خودش فکر نمیکنه خب شاید اقلیت های رنگین پوست یا زن ها نیاز داشته باشن بهتر تلاش کنن.
(یه نمونش فستیوال موسیقی O2 پارسال که وقتی دیدن بیشتر لاین آپ مرد هست کلا شات دانش کردن و لاین اپ جدید رو کاملا زن کردن پس برابری کجا رفت؟ یه نمونه دیگش کنفرانس الکترونیک آرتز پارسال یود که فمینیست ها گیر داده بودن چرا تعداد پرزنتر های زن کمه و سر اون خودشون رو گسترش میدادن؛ و اوجش هم کلاس های تک جنسیتی برای دخترا بود که بازی سازی یاد بگیرن، چرا این کلاسا باید تک جنسیتی باشه؟ مگه موفقیت بازی ساز های مرد به دلیل این بود که زن ها قبل از این تو این حوزه سرکوب شده بودن؟ درحالیکه تا قبل از این گیمر بودن یه اسلنگ شده بود برای تحقیر مردا و نابالغ خودنشون، ولی بعد از ظهور سرویس های استریم این دیدگاه ها دیگه مطرح نشد و وقتی دیدن این صنعت میلیارد دلاری شده زن ها یادشون افتاد تو این زمینه سرکوب شدن)
دنزل واشنگتن سر همین قهر کردن ویل اسمیت از اسکار و موارد مشابه واکنش نشون داده بود قبلا گفته بود اگر جوایز ما تو مراسمات کمه به دلیل اینکه که نویسنده خوب سیاه که کاراکتر های سیاه بنویسن خیلی کمه یا اصلا نیست؛ پس بجای گریه زاری باید خودمون شروع کنیم به پیشرفت خودمون.
چیرمن آکادمی گرمی تو مراسم دوسال پیش گفت که امسال مرد های خیلی بهتر ظاهر شدن و خوبه که زن ها هم تلاش کنن و کیفیت کار رو بالا ببرن؛ نتیجه چی شد؟ نتیجه این شد که ایشون رو به گو*ه خوردم انداختن این SJW ها و گفتن باید کناره گیری کنه تا جایی که اومد معذرت خواهی کرد و سال بعد و همین مراسم گرمی امسالم تا چای ممکن پاچه خواری کرد که شخصا داشتم بالا میاوردم.
این کارا و بنوعی باج دادن ها باعث نمیشه کیفیت کار بالا بره و رنگین پوست ها یا زن ها پیشرفت کنن؛ بلکه زیر پوستی رفته رفته با فرو کش این ترند ها ارزش کاری اونا میاد پایین و ارزش این مراسم ها هم دیگه بی معنی میشه؛ همینطوری که میبینیم دیگه مراسم ها دیگه اون هایپ و ... قبلی رو ندارن و خیلیا دیگه مستقیم میرن نتایج رو میبینن و اخرش میگن meh.
شما برو سریال آبکی S-x Education رو ببین جنبه فکری دوستمون رو کامل درک میکنی، من قبلا تو بخش سریال ها در موردش نوشتم ولی متاسفانه پاک شد.
کلا این مواردی که دوستان گفتند بودنشون مشکلی نیست؛ مشکل اونجا شروع میشه که فیلم ها دیگه دارن گندشو در میارن، بعنوان مثال تو سریالی
(اسپویل) که گفتم، طرف خودش سیاهه و والدینش دوتا زن یکی آسیایی و یکی غربی هستن میره با یه دختر دیگه میخوابه حاملش میکنه و دختره همین فردا پا میشه میره پلند پرنتهود و شاد و خرم بچه رو میندازه.
یکی دیگه مادر دکتر سک_سولوژی هست و شدیدا ایندپندنت و پسر باز و تو میان سالی عین پلی بوی ها میپره ! مردی سفید پوستی که دل ایشون رو میربایه هم زنش مرده و بچشم کاملا سیاهه (یعنی ادوپت شده هست)؛ هر کدوم از اینا جدا از هم موردی نداره ! ولی این همه المان Political Correctness یجا جمع میشه دیگه اون پیام اصلی از بین میره و ادم حس تهوع پیدا میکنه.
یا مثلا فصل دوم 13 reasons why رو ببین، طرف اول فصل استریت هست اخرش میشه گ*ی؛ یکی دیگه هم خودشو با تیر میزنه و نتیجه ریکاوریش این میشه که دیگه به دخترا گرایش نداره و به پسرا گرایش داره. که من شخصا چه با گ*ی چه با بای چه هر چیزی دیگه ایی مشکلی ندارم ولی این دیگه گند قضیه رو دراورده.