متا و این دست حرکات تو بازی ها جواب میده اینجا جوابگو نیست
اما
واقعا مونلایت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اسکار = هر سال بدتر و افتضاح تر و مضخرف تر از پارسال
اما
واقعا مونلایت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اسکار = هر سال بدتر و افتضاح تر و مضخرف تر از پارسال
این حمله همه جانبه ای که علیه فرهادی شکل گرفت واقعاً جالب بود و بعید میدونم توی دنیا نمونه های زیادی داشته باشیم که نماینده یه کشوری جایزه میگیره و یه عده از مردم اون کشور غمگین میشن! الآن مثلاً اگه من آلمانی بودم، میگفتم حق Toni Erdmann خورده شد و ناراحتم، ولی اینکه ایرانی باشم و بگم اسکار سیاسی هست پس بشینم گریه کنم که فروشنده جایزه گرفت، یه بحث دیگه هست.
البته این قضایا همیشه وجود داشته و مثلاً يه زماني کيارستمي فيلم ميساخت و توي کن جايزه ميگرفت. توي ايران به جاي اينکه بگن دستت درد نکنه که وسط اون هجمه سنگين عليه ايران يه کاري کردي که مردم دنيا متوجه بقيه هنرهاي ما هم بشن، ميرفتن توي فرودگاه کمين ميکردن که وقتي از فرانسه به ايران رسيد کتکش بزنن!!! (کاملاً جدي هست و از خودم درنياوردم) حالا اون موقع ميگفتن چرا ايران رو به شکل ده و روستا نشون ميدين، الآن هم ميگن چرا سياه نشون ميدين! کاري ندارن که فيلم Spotlight اسکار ميگيره که در مورد يکي از بزرگترين رسوايي هاي جنسي تاريخ هست و داستانش توي آمريکا اتفاق مي افته و همون جا بهش اسکار ميدن، ولي ملت تظاهرات راه نميندازن که اي واي! چرا چهره کثيف و سياهي از ما نمايش داده شد!
البته ماجراي اصغر فرهادي دو تا ويژگي ديگه هم داره که بايد بهشون توجه کرد. يکي طرز فکرش هست که به هر حال با بعضي آقايون جور درنمياد. فيلم تازه توي کن اکران شده بود و هنوز توي ايران کسي نديده بود، براش مقاله مينوشتن که چرا فلان طور هست! يعني طرف فيلم رو نديده بود، ولي تصميم گرفته بود سريعاً حمله رو شروع کنه که جا نمونه. يا مثلاً فيلم با يه فروش فوق العاده کارش رو شروع کرد و بعدش فروش کمتر شد که يه چيز طبيعي هست و در تاريخ بشريت براي 99.99% فيلم ها اتفاق مي افته که فروش به تدريج کم ميشه نه زياد! :دي بعد يه خبرگزاري با خوشحالي تيتر زده بود: فروش «فروشنده»/ تبي که سرد شد
يعني در اين حد به رقص و آواز در اومده بودن که مثلاً فروش فيلم در هفته سوم از هفته اول کمتر شده! در نهايت هم همين فيلم رکورد فروش سينماي ايران رو زد، بدون يک ثانيه تبليغ تلويزيوني و ماهـواره اي و قِر دادن فلان بازيگر و لودگي هاي اون يکي و ...
ولي گذشته از مورد بالا، مورد مهم تر اينه که مردم (از جمله خودم) وقتي يکي معروف ميشه و کارهاي خوبي ارائه ميده، مثل گرگ منتظر هستيم که اثر بعديش يه ذره پايين تر بياد تا جوري پاره ـش کنيم که طرف به فکر خودکشي بيفته! فروشنده اکران شد و از در و ديوار نقدهايي در موردش منتشر شد که اصلاً اسمش نقد نبود! يعني ملت به جاي ديدن فيلم، قلم و کاغذ ميبردن و از ثانيه اول شروع به نت برداري ميکردن که ايراداتش رو دربيارن. به سبک اين ليست هايي که توي سايت ها ميذارن و مثلاً ميگن «10 معجزه ي سيب براي رفع بيماري ها»، براي فروشنده هم ليست ميذاشتن که 15 سوتي فيلم و 20 ايراد فيلمنامه و ... يه جورايي مسابقه راه افتاده بود براي پيدا کردن سوتي هاي بيشتر، اون هم ايراداتي که 70،80%ـش اصلاً ايراد نبود و ميشد براش دليل آورد. البته ايراداتي هم داشت که خب اکثر فيلم ها دارن و خيلي از فيلم هاي بهتر از فروشنده هم بدون ايراد نيستن و مشکلات و سوتی هایی دارن. ولي ايرادگيري از فروشنده به يه شکل بيمارگونه اي تبديل شده بود که سابقه نداشت. دیگه کارگردانی و بازی ها و هسته اصلی فیلمنامه رها شد و همه سعی و تلاش مردم و منتقدها صرف این شد که فلانی چرا جورابش بو میده و اون یکی عینکش کجه و ...
هرکاریش کنی مرجع معتبرتریه تا یسری نظرات شکمی...متا و این دست حرکات تو بازی ها جواب میده اینجا جوابگو نیست
اما
واقعا مونلایت؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
اسکار = هر سال بدتر و افتضاح تر و مضخرف تر از پارسال
بسی خوشحال شدیم ما که ، اهالی ناراضی هم با این توجیحات اسکار جهت دار و فلان خودشون رو راحت کنن
تبریک بابت دومین اسکار اصغر فرهادی عزیز
یه نقل قول از فرهادی:
((اونایی که از موفقیت های فیلم های من حرص میخورن حالا حالا ها باید حرص بخورن چون من فعلا قصد ساختن فیلم بد ندارم))
درود بر فرهادی بزرگ که واقعا یک هنرمنده نه هنربند
آخرین ویرایش:
تا باشه از این اسکارای سیاسی و کثیف و منظور دار، حیف که سیاسی شد وگرنه جدا از بقیه فیلمای نامزد شده قوی تر بود
دوستان دلواپس هم میتونن کلا یه هفته برن black out و هیچ خبری از این چاه فاضلاب(!) کاپیتالیستی نگیرن
جدا از جایزه فرهادی با اینکه دوست داشتم لالالند ببره ولی مونلایت هم جدا عالی بود و چیزی کمتر از لالالند نداشت
دوستان دلواپس هم میتونن کلا یه هفته برن black out و هیچ خبری از این چاه فاضلاب(!) کاپیتالیستی نگیرن
جدا از جایزه فرهادی با اینکه دوست داشتم لالالند ببره ولی مونلایت هم جدا عالی بود و چیزی کمتر از لالالند نداشت
اینطور که به نظر میرسه برای 4 سال بعد هر کی فیلم در مورد مشکلات یک مهاجر غیر قانونی که مسلمان باشه - سیاه پوست باشه - و گرایشات ه م ج ن س هم داشته باشه یکمی هم تو فیلم دونالد ترامپ رو بکوبه حداقل 2 اسکار رو میبره .
واقعا moonlight ? بهترین فیلم ؟
واقعا moonlight ? بهترین فیلم ؟
الان از طرفی خوشحالم که یک افتخار دیگه برای ایران کسب شد و از طرفی ناراحت که یک جایزه سیاسی کسب شد با وجود شایستگی فیلم فرهادی ولی بدون تعصب باید برخورد کرد فیلم تونی اردمن فیلم قوی تر بود که متاسفانه توی این بازیهای سیاسی حقش خورده شد.بهرحال در اسکار همیشه سیاست نقش داشته.در هر حال بازم خیلی خوشحالم و امیدوارم فرهادی به پیشرفتش ادامه بده(نظر شخصیم بود)
اتفاقا اون چیزی که در متا بخش فیلمش موج میزنه نظرات شکمیه اون هم از جانب افرادی که خودشونو اند همه چیز می بینن و فکر می کنن فقط اونا هستن اون بخش از حرف هات هم به من نمی چسبه چون کاری به فروشنده ندارم مشکل من فقط مونلایتههرکاریش کنی مرجع معتبرتریه تا یسری نظرات شکمی...
بسی خوشحال شدیم ما که ، اهالی ناراضی هم با این توجیحات اسکار جهت دار و فلان خودشون رو راحت کنن
چطور در حضور نامزدی مثل لالالند فیلمی مثل مونلایت می تونه جایزه ببره(نامزدها مدنظرم بود کاری به مقایسه ی بیرونی و کیفی ندارم)
قسمتی از بیانیه فرهادی:
(تقسیم کردن جهان به دوقسمت ما و دشمنان ما کاریست نابخردانه)
همین جمله کافیه تا عزیزان دلواپس ؛ دلواپس تر از قبل شوند و شروع کنند به کوبیدن فیلم فرهادی و جایزه اش...!
(تقسیم کردن جهان به دوقسمت ما و دشمنان ما کاریست نابخردانه)
همین جمله کافیه تا عزیزان دلواپس ؛ دلواپس تر از قبل شوند و شروع کنند به کوبیدن فیلم فرهادی و جایزه اش...!
این حمله همه جانبه ای که علیه فرهادی شکل گرفت واقعاً جالب بود و بعید میدونم توی دنیا نمونه های زیادی داشته باشیم که نماینده یه کشوری جایزه میگیره و یه عده از مردم اون کشور غمگین میشن! الآن مثلاً اگه من آلمانی بودم، میگفتم حق Toni Erdmann خورده شد و ناراحتم، ولی اینکه ایرانی باشم و بگم اسکار سیاسی هست پس بشینم گریه کنم که فروشنده جایزه گرفت، یه بحث دیگه هست.
البته این قضایا همیشه وجود داشته و مثلاً يه زماني کيارستمي فيلم ميساخت و توي کن جايزه ميگرفت. توي ايران به جاي اينکه بگن دستت درد نکنه که وسط اون هجمه سنگين عليه ايران يه کاري کردي که مردم دنيا متوجه بقيه هنرهاي ما هم بشن، ميرفتن توي فرودگاه کمين ميکردن که وقتي از فرانسه به ايران رسيد کتکش بزنن!!! (کاملاً جدي هست و از خودم درنياوردم) حالا اون موقع ميگفتن چرا ايران رو به شکل ده و روستا نشون ميدين، الآن هم ميگن چرا سياه نشون ميدين! کاري ندارن که فيلم Spotlight اسکار ميگيره که در مورد يکي از بزرگترين رسوايي هاي جنسي تاريخ هست و داستانش توي آمريکا اتفاق مي افته و همون جا بهش اسکار ميدن، ولي ملت تظاهرات راه نميندازن که اي واي! چرا چهره کثيف و سياهي از ما نمايش داده شد!
البته ماجراي اصغر فرهادي دو تا ويژگي ديگه هم داره که بايد بهشون توجه کرد. يکي طرز فکرش هست که به هر حال با بعضي آقايون جور درنمياد. فيلم تازه توي کن اکران شده بود و هنوز توي ايران کسي نديده بود، براش مقاله مينوشتن که چرا فلان طور هست! يعني طرف فيلم رو نديده بود، ولي تصميم گرفته بود سريعاً حمله رو شروع کنه که جا نمونه. يا مثلاً فيلم با يه فروش فوق العاده کارش رو شروع کرد و بعدش فروش کمتر شد که يه چيز طبيعي هست و در تاريخ بشريت براي 99.99% فيلم ها اتفاق مي افته که فروش به تدريج کم ميشه نه زياد! :دي بعد يه خبرگزاري با خوشحالي تيتر زده بود: فروش «فروشنده»/ تبي که سرد شد
يعني در اين حد به رقص و آواز در اومده بودن که مثلاً فروش فيلم در هفته سوم از هفته اول کمتر شده! در نهايت هم همين فيلم رکورد فروش سينماي ايران رو زد، بدون يک ثانيه تبليغ تلويزيوني و ماهـواره اي و قِر دادن فلان بازيگر و لودگي هاي اون يکي و ...
ولي گذشته از مورد بالا، مورد مهم تر اينه که مردم (از جمله خودم) وقتي يکي معروف ميشه و کارهاي خوبي ارائه ميده، مثل گرگ منتظر هستيم که اثر بعديش يه ذره پايين تر بياد تا جوري پاره ـش کنيم که طرف به فکر خودکشي بيفته! فروشنده اکران شد و از در و ديوار نقدهايي در موردش منتشر شد که اصلاً اسمش نقد نبود! يعني ملت به جاي ديدن فيلم، قلم و کاغذ ميبردن و از ثانيه اول شروع به نت برداري ميکردن که ايراداتش رو دربيارن. به سبک اين ليست هايي که توي سايت ها ميذارن و مثلاً ميگن «10 معجزه ي سيب براي رفع بيماري ها»، براي فروشنده هم ليست ميذاشتن که 15 سوتي فيلم و 20 ايراد فيلمنامه و ... يه جورايي مسابقه راه افتاده بود براي پيدا کردن سوتي هاي بيشتر، اون هم ايراداتي که 70،80%ـش اصلاً ايراد نبود و ميشد براش دليل آورد. البته ايراداتي هم داشت که خب اکثر فيلم ها دارن و خيلي از فيلم هاي بهتر از فروشنده هم بدون ايراد نيستن و مشکلات و سوتی هایی دارن. ولي ايرادگيري از فروشنده به يه شکل بيمارگونه اي تبديل شده بود که سابقه نداشت. دیگه کارگردانی و بازی ها و هسته اصلی فیلمنامه رها شد و همه سعی و تلاش مردم و منتقدها صرف این شد که فلانی چرا جورابش بو میده و اون یکی عینکش کجه و ...
با همه حرف هات کاملا موافقم!!
اول اینکه میاییم به اسکار بردن Moonlight گیر میدیم اما فراموش میکنیم موضوع فیلم چی بود و کسی از جایزه دادن بهش ابایی نداشت. به جو منفی وحشتناکی که علیه ترامپ راه انداختن میتازیم و بهانه ای برای سیاسی دونستن اسکار میبینیمش و باز فراموش میکنیم که چقدر آزادن و باز از ترکوندن رییس جمهورشون ابایی ندارن! درگیر آب تو آسیاب دژمن ریختن و بودن تو برهه حساس تاریخی و... هم نیستن. خیلی راحت به یه ایرانی که رسانه هاشون مدام دارن میگن فولانن جایزه میدن. اسکار قرار نیست بر مبنی یه متر مشخص بیاد اندازه بگیره کدوم فیلم هنری تره تا به خیلی مکانیکی به اون جایزه بده. چون ماهیت هنر این نیست!! رسالتش هم همینطور. وگرنه میشد هرسال بر مبنی یه سری فرمول برنده هارو لیست کرد و دیگه طبعا نیازی هم به اسکار و این چنین مراسم ها نیست. هنر ورای این فرمول ها و سلایق شخصیه. میگم از نظر من که انتخاب های خیلی خوبی بودن و اثبات کردن دنیای هنر، دنیای انسانی نه نژاد پرستی حالیشه و نه مذهب و خلاصه هرچیزی که ما انسان هارو از هم جدا میکنه. وسط این دنیای آشفته و پر از خشونت که هر روز هم بدتر میشه چنین اتفاق هایی بی نهایت ارزشمنده. چه بسا اصلا وظیفه هنر همینه. در نتیجه این اسکار نیست که سیاسیه، چون درباری روح آزاد هنر و دموکراسیه. این ما هستیم که سیاسی و سیاست زده شدیم و عادت کردیم همه چیز رو با متر سیاست بسنجیم. چون جامعه ای داریم که همه چیزش آلوده به سیاسته. تو اگه بری به کشتن سگ ها هم اعتراض کنی میبرن میکننت تو انفرادی و 2 هفته بعد تبدیل شدی به یکی از عوامل صهیونست ها که سعی داشتی با بهانه کردن کشتار سگ ها علیه امنیت ملی اقدام کنی و نظام رو تضعیف!! این ماهایی که آلوده با این برداشت های احمقانه هستیم، این ماهایی که عادت داریم هر انتقادی رو سیاه نمایی بدونیم، این ماهایی که بهمون یاد دادن سیاهیی هارو نبینیم فقط براش جک بسازیم بخندیم، این ماهایی که از همه چیز میترسیم چون احتمال میدیم سرآغاز تباهی خودمون باشه.... بله این ما هستیم که سیاسی و سیاست زده شدیم!!
منتها چیزی که برای من عذاب آوره موفقیت رسانه ها داخلی هست. یعنی ما هرچقدر هم که بیاییم کارهای فراستی ها و افخمی ها رو نقد کنیم و بگیم چقدر احمقانه تخریب میکنن و با دلایل بی نهایت مسخره تر حرف های سیاسی خودشون رو به اسم نظر کارشناسی به خورد ملت میدن باز این بازی رو اونها بردن! تونستن جوی درست کنن که از بردن اسکار دوم فرهادی دیگه همه خوشحال نیستن. چون به خوردشون دادن که فیلم زباله ای هست و بخاطر یه سری مساول سیاسی و دلارهای عرب ها جایزه برده و شما اگه چیزی که ما میگیم رو چشم بسته بپذیری خیلی روشنفکری که مرعوب تبلیغات رسانه ای نشده!! این جدا درد آوره! من نمیگم اسکار باید برای همه مهم باشه. نه. اما اینکه یه شخصی که به ساختار افتضاح جامعه نقدی داره مطرح بشه و به جایگاهی برسه به سرعت تجسم پروپاگاندای غرب بدونیم و بگیم تو هیچی نیستی و چون سیاه نمایی کردی تحویلت گرفتن خیلی بده!! و جالب و مسخره تر اینه که این حرف هارو ما تکرار میکنیم! مایی که تا خرخره تو همین سیاهی ها غرق شدیم و سال هاست که مردیم! ما تو جامعه ای زندگی میکنیم که 40 درصدش زیر خط فقرن، بخیه رو از صورت یه بچه میکشن، مرض رو چون پول نداره میندازن کنار اتوبان، میلیاردها دلار اختلاس میکنن و طلبکارم هستن، و هزاران تا چیز دیگه... اما به ورژن بی نهایت تلطیف شده یه فیلمی که میخواد با وجود این همه سانسور به این ایرادات اشاره کنه میگیم سیاه نمایی!!!!!
بنظرم برای این طرز فکر شما باید تاسف خورد! شما همون جشنواره فجر رو دنبال کن، اونجا پول از جیب من و شما در میارن فیلم میسازن خودشونم همه جوایزو میدن بهش، کم بود چندتا جایزه هم اختراع می کنند براش!بعد می گن اسکار سیاسی نیست!!!
بیانیه که کلا سیاسیه، حضار هم منتظرن حرف سیاسی بشنون سالون رو با دست و جیغ و هورا بترکونن
این بابا لم اسکار دستش اومده
بعد اوج فاجعه اینجاست که یه بابایی رفته با هزینه بخش خصوصی فیلم ساخته اسکار گرفته، ما ملت ایران به هم دیگه تبریک می گیم
____________________________________________________________
خوشحال شدم بخاطر اسکار گرفتن دوباره فرهادی! فروشنده فیلم خیلی خوب بود و از این بابت خوشحال هستم. واقعا جای خوشحالیه که یه کارگردان ایرانی دوبار اسکار گرفته، باید به این اتفاق افتخار کرد. الان باید منتظر حمله های فرصت طلب های داخل باشه، هر چند نشون داده نه تنها کنار نمیکشه که اینا بیشتر بهش انگیزه میده.
در مورد مراسم دوست داشتم لا لا لند جایزه بهترین فیلم رو بگیره، خیلی حیف شد واقعا از لا لا لند لذت بردم خوبه که به کارگردان و البته اما استون جایزه دادن.
Google