REZA TAEL
کاربر سایت
یه سوالی هم همیشه برای من هست، درباری کانسپت سیاه نمایی و اینکه مثلا فروشنده به قول این دوستمون تجاوز خاموش هست و چهره عقب مونده از ما نشون میده. و اینکه میبینم خیلی از افرادی که متعلق به نسل فعلی هستن هم باز این جور حرف هارو تکرار میکنن برام جدی تر میشه. ما الان در شرایطی هستیم که بخاطر یه سری مساول سیاسی وجه اصلا خوبی نداریم. حداقل اینکه تو رسانه ها همیشه اسم ایران همراه با تروریسم و موشک و جنگ و کلا چیزهای منفی میاد و با این تفاسیر خیلی محتمله که بسیاری از مردم واقعا تصور کنن مردم ایران یه ملت به شد جنگ طلب و ضد تمدن هستن. تو این شرایط که اصولا هر وقت اسم ایران میاد میدونم پشت بندش تروریسم و جنگه وقتی یه فیلمی از خاک این کشور میاد و کاندید یه جایزه معتبر میشه، در درجه اول به این معنی هست که برای معدود دفعات اسم ایران تو یک جمع هنری برده شده، بدوز از هر کینه و تهدید و ارعابی.
حالا چرا باید به فیلم و کارگردان هایی که بلواقع سفیران فرهنگی غیر رسمی هستن بگیم سیاه نما در صورتی که به دنیا نشون میدن ما هم فرهنگ و هنر داریم، و فارغ از شرایط حال حاضر ته تهش آدم های خوبی هستیم? تمدن رو میفهمیم. ادبیات و هنر رو میفهمیم. موسیقی حالیمونه. اصلا میخوایم زندگی کنیم! مثل بقیه مردم دنیا. الان فرهادی از کاندید شدنش تا تمام اقداماتی که در قبال قانون ترامپ کرده باعث ایجاد یه موجی از همدردی نسبت به مردم ایران شده. در صورتی که اگه به افخمی ها و فراستی ها و دلواپسان و ... باشه فقط بلدن مارو کشوری نشون بدن که میخوام شیوه مدیریت دزد پرور و دزد محورمون رو به کل دنیا صادر کنیم. با این شرایط واقعا مردم سایر کشورها چرا نباید تحت تاثیر تبلیغات رسانه ها و اقدامات خودمون از ما بترسن؟ ما چه دلیل یا اطمینان خاطری میدیم بهشون؟
منظور اینکه کلا فیلم های جشنواره ای نتنها نمیتونن سیاه نمایی بکنن بلکه حداقل با این جو رسانه ای که علیه ما هست برعکس برای مردم ایران تبلیغات مثبته. این سیاه نمایی به عناون یه کلید واژه ساخته شده تا در مقابل سینماگرانی که حکومتی نیستن و مجیز آقایون رو نمیگن الم بشه. نه اینکه واقعا چیزی به اسم سیاه نمایی داریم! هرچی هست صرفا یه نقد تازه بسیار بسیار لطیف شده (بخاطر سانسور) از شرایط حال حاضره. و تازه گویای همه چیز و عمق فاجعه نیست. منتها آقایون یک ذهن نقاد رو نمیخوان. انتظار دارن همه چشم بزارن روی همه گندهایی که در این سال ها زدن و بگن هیچی نیست. همه چیز خوبه. ما هم خیلی خفن و هوراییم. به فرض محال هم اگه بدی باشه که باز تاکید میکنیم نیست، دو حالت بیشتر نداره. یا آثار خرابی شاه بی پدر مادر هست (بعد 40 سال. یعنی رادیواکتیو هم اینقدر ماندگار مردم رو به اف نمیده) و یا چون ما تو برهه حساسی هستیم (که ایضا باز 40 ساله در این برهه حساس هستیم و فعلا هم قرار نیست بیرون بیاییم) بهتره کسی صداش در نیاد تا یه وقت آب تو آسیاب دشمن ریخته نشه.
حالا میشه توضیح داد صحبت آدم های مثلا منتقدی مثل فراستی چقدر احمقانه و خنده دار هست!! کسی که میگه باید نقد رو تحمل کرد، ولو شدیدترین نقدهایی که دیگه اصلا نقد نیست و توهین مستقیمه، مثل دیاثت، به یک سینماگر منتقد میگه سیاه نما!!! یعنی نقد اگه متوجه آقایون باشه سیاه نمایی هست و باید تو نطفه خفه بشه اما اگه به این سینماگران منتقد باشه نشانه بلوغ فرهنگی و اجتماعی و هرکسیم که بهش میگن دیوث نمیگه به به از این همه نقد و نکته سنجی، یه آدم عوضی و بیشعور و ضد فرهنگ و هنره که هیچی حالیش نیست. من دوست دارم یکی به فراستی بگه به عنوان یه نقد تو خیلی آدم پفیوزی هستی ببینم چه واکنشی نشون میده.
جواب یک انـقلـابه...اینطوری جواب نمیده...وگرنه تا 50 سال دیگه هم برنامهای شبیه به هفت پایداره،آدمایی شبیه اینایی که تو هفتن امثال فراستی پایدارن،باز هم کسایی که هستن که وسط برنامه بگه کسی **یهخور من نیست(علنا گفت این جمله رو ) مجری بلند شه بگه آقا بزار صورتت رو ببوسم،تا 50 سال بعد کلمه سیاه نمایی با همین وظیفهای که الان بر دوششه وجود داره،و باز همون موقع هم یه نفر مث تو پیدا میشه 50 خط بنویسه و این دسته رو زیر سوال ببره...حتی نقش تو هم این وسط تکراریه ماکان خودت متوجه نمیشی؟دوباره یه فیلمی از ایران کاندید میشه،اَخلاف تو و آریا دایناسور همچنان 50 سال بعد به اَخلاف فراستی و اینا تیکه میندازن و زیر سوال میبرینشون و باز هم اون زمان کسایی هستن که بگن هر چی هم بگین نمیتونین «سواد» فراستی رو کتمان کنین..
بابا ابسوردِ مطلقه...