من متال 2 و 3 رو بیشتر از چند دقیقه بازی نکردم ولی به نظرم این سه گانه ها (و قدیمی تر ها مثل نسخه های nes وmsx2 که میتونید از سایت romhustler.net بگیریدشون) چیزی دارند که بیشتر بازی ها ندارند ....سطح بازی بسیار مشکل طراحی شده ....داستان پیچیده و زیباست....صدا گذاری و آهنگ ها خوب و عالیه .....و از همه مهمتر اینه که حماسه ای پنهان در تمام سریهای بازی احساس میشه ...شاید درک کردن انسانی مثل اسنیک که مثل سایرین متولد نشده (از کلون بوجود اومده) و برای رسیدن به اهداف (هرچند درستش) پدر ..بهترین دوست و خیلی افراد دیگه رو قربانی کرده واقعا مشکل باشه (اگر متال گیر 1 نسخه psone رو بازی کرده باشید در هنگامی که با آسانسوری مورب اسنیک پایین میره در دیالوگهایی که بین اون و نائومی هانتر رد وبدل میشه میتونید این قضیه رو بفهمید ... تو از اعضای خانواده ات کسی زنده است ....
نه فقط برادرم .......پدر .؟؟؟........
در زانزیبار به دست خودم کشته شد .......دوست ؟؟؟......
.در زانزیبار به دست من کشته شد......عشق .؟؟؟؟ .......
.نمیدونم........وحالا ؟؟...
فقط کلنل کمبل بهترین دوستمه ...... و الان برادرت رو میخوای بکشی ....
سکوت اسنیک...)
این بازی یک شاهکار بوده بس ........نسخه میکرو nes هم تا نزدیکیهای اخرش منو سر در گم کرده بود که این پادگان نظامی به دست کی داره اداره میشه ...چرا مرتب و راحت رد گیری میشدم ......
نظر من اینه هر بازی در زمان خودش شاهکار بوده ......ولی بین 2 و 3 منهم به 3 رای میدم
راستی امین خوشم میاد که مثل خیلی از تازه کارها خراب گرافیک بازی نیستی ....و گیم پلی برات مهمتره....
در ضمن اگه از این قرصهای diazpam گیرت اومد نوش جان کن میگن برای تیراندازی خوبه (لرزش دست رو از بین میبره) البته تو بازی یه وقت نری در قفسه داروی خونه رو باز کنی بخوری:sleeping: