PlayStation Intergalactic: The Heretic Prophet

MrElectricWizard · امروز در 6:59 AM

فارغ از خود دلست اف اس (که به نظرم روح جدیدی در کالبد بازی های ترسناک بود و کاری کرد این بازی ها فراتر از "ترس های پیش پا افتاده" و مکانیسم هاش بره) و کاری کرد که اخرین پدیده ترسناک مثلا تو بازی موجودات و کلیکر هاش باشه (و مهم ترین پدیده ترسناک از بین رفتن ادما و از دست دادن عشق در یک دنیای به اف رفته و به اخر رسیده)

فارغ از این، حتی بخش پایانی و نیمچه فیکشنال علمی تخیلی انچارتد ها (نسخه اول البته) هم به شدت حس یک بازی اکشن/هارور رو خوب در اورده بود؛ من قشنگ یادمه اولین باری که انچارتد زدم حدود 14/15 سال پیش (سال 2010) قشنگ اخرای بازی حس ترس رو گرفته بودم

البته بیشتر حالت استرس داشت و مثلا یاد بازی هایی مثل رزیدنت ایول 5 یا حتی لفت فر دد میفتاد ادم که ترس اصلی در گیم پلی و سرعتش خودش رو نشون میده، یعنی بیشتر از اینکه ترسناک باشه دلهره اور بود، اما همینم در کل طراحی موجودات و گیم پلی استرس زا رو خیلی خوب در اورده بودن،

یعنی واقعا بعید نیست تو اینترگلکتیک که بر اساس ستینگش n مقدار پتانسیل برای پدیده های "ناشناخته" داره هم نهایتا با فضای ترسناک و دلهره اور یک جاهایی روبرو بشیم... به قول دوستان میشه از دل این ستینگ n عدد بازی دیگر هم بیرون کشید، مثلا اون 600 سال، اوایل فاجعه سمپریا، اوایل پیشرفت سفر های فضایی و دهه 80 زمینی، شما تصور کن تو این فاصله و ستینگ، چققققققققققققدر میشه داستان و بازی یونیک با سبک های متفاوت خلق کرد؟ جدی جدی انگار ناتی داگ داره اون "ابر فرنچایز" که متکی به دنیای خودش باشه و نه یک شخص، رو خلق میکنه...

خودتون بهتر میدونین این بستر به قدری فضا داره که میشه چند صد خط چه بسا بیشتر در موردش ادم رویاپردازی کنه

یک اشاره ای هم همینطوری برای فان، اتلس برای اینکه ما رو کنترل کنه یک عبارت جادویی یک طلسم مانند داشت (جزئیات بماند) یعنی:

Would You Kindly?

که به نوعی ازش برای مایند کنترل استفاده میکرد، نوعی هیپنوتیک منیپولیشن و کنترل، در واقع (تا جایی که یادمه) فرانک فاونتین یا همون اتلس از این شیوه برای کنترل شهر استفاده میکرد و نهایتا هم میخواست با کرکتر جک (ما تو بازی) که فرزند نامشروع رایان و یک دنسر/میسترس بود، رایان رو هم نابود و کنترل شهر رو کامل در دست بگیره، یک نکته خیلی باحال استفاده به جا و منطقی و درست از این عبارت تو بازی بود، یعنی همینجوری رو هوا یک چیزی به داستان اضافه نشده بود و پیشینه درست داشت، حتی یادتون باشه اسپویل: وقتی رایان میخواست حقیقت رو برای ما هویدا کنه و از همین عبارت استفاده کرد که نشون بده چطوری تحت کنترل هستیم و نهایتا دستور قتل خودش رو داد، اخرش به یکی از گفته های مشهور خودش (خود رایان) هم اشاره میکنه:

A Man Chooses, a Slave Obeys

یعنی به شکل خیلی جالبی اون عبارت WYK نهایتا با لور و ستینگ داستان پیوند میخوره، یادتون باشه رایان یکی از مهم ترین ویژن هاش "استقلال انسان" و اتکا تنها به انسانیت (شایدم طبیعت) بود:

اینا رو گفتم که بگم چه بر اساس سابقه و کیفیت و سطح کاری ناتی داگ، چه بر اساس استاندارد های صنعت که ناتی هم همیشه باعث ارتقاشون شده، به راحتی میشه حدس زد اون عبارت See You on the Other Side هم نقش مهم و پررنگی تو بازی داشته باشه؛ حالا لزوما شبیه بایوشاک نه از نظر ماهیت، اما فرم قضیه مثل همون وود یو کایندلی؟ میتونه به شدت در لور و داستان اینترگلکتیک نقش پررنگی رو ایفا کنه، این حس حقیقتا وقتی خیلی بیشتر میشه که نیل اخر پستش تو بلاگ سایت ناتی داگ خیلی زیاد شبیه اتلس ( و ایجنت) دقیقا وقتی سخنش به پایان میرسه مینویسه:

See you on the other side,

Neil Druckmann

Naughty Dog Studio Head

تو پست اخیرش هم که میگه:

You think you know… but you have no idea.

یا مثلا اینکه نیل گفته:

Intergalactic: The Heretic Prophet is about "what happens when you put your faith in different institutions"

یعنی انگار واقعا نیل هم داره مثل اتلس مارو منیپولیت میکنه

یا بهتر بگیم ایجنت نهایتا قرار هست جردن رو منیپولیت کنه.... دیگه باید ببینیم رابطه Faith و داستان و دنیای بازی و عبارت See You on the Other Side چطوری به هم پیوند میخورند؟

و البته نهایتا اینکه جادوی نرتیو ناتی داگ این دفعه برامون چه معجونی داره درست میکنه؟ :-bd