چون یکی بود هی به من میگفت فیلمهای کیفیت بالا باز هم روی نگاتیو ضبط میشن و یه جور بهینه شده 70 میلیمتره و اینا!تازه اعتقاد داشت که IMAX هم رو نگاتیوه!البته منم شنیده بودم که IMAX یه جورایی رو نگاتیوه!
فیلم های IMAX روی نگاتیو (یا همون فیلم) 75mm هستن. 35mm کلا بیشترین استفاده رو داره در بین استفاده فیلم ها و 75mm زیاد استفاده نمیشه اما کیفیت خیلی خوبی داره و برای IMAX هم که صفحه بزرگه خیلی کارسازه.
یه مدل دیگه به نام Super 35mm هم هست که روی همون فیلم 35mm ضبط میشه ولی یک سری modification داره. فیلم Terminator 2 روی super 35mm ضبط شده. Super 35mm برای کار flexible تر از 35mm هست اما grain بیشتری تولید میکنه.
اما میشه گفت استاندارد در دنیا همون 35mm هستش ولی دیجیتال داره به سرعت رشد میکنه.
بعدش جایی سراغ نداری که آمار دیجیتال و آنالوگ وبدن همه فیلما رو داشته باشه؟و اینکه دیجیتال حدودا چند ساله شرو شده؟
جاش که باید روی اینترنت باشه ولی من سراغ ندارم اما مطینم جایی هست که طرفدارا بشینن روی این چیز بحث کنن. دیجیتال همچینم جدید نیست اما مشکل این بود که قدیم امکانات در حدی اصلا نبود که بخوان باهاش فیلم بسازن ولی الان به لطف کامپیوتر و دوربین های قوی که 4K رو هم میدن دیگه مشکلی میشه گفت تقریبا نیست. میشه گفت از اولین فیلم های مهمی که توسط دیجیتال کامل فیلمبرداری و تهیه شد قسمت پنجم Star Wars یا Attack of the clones همون بود.
من همیشه در خدمتم :biggrin1:
،یعنی به صورت نوری روی یه سری نوار کنار نگاتیو ضبط میشن(یعنی صدای نهایی رو با تصویر نهایی برای نمایش میچپونن روی یه نگاتیو)(یعنی خونده بودم،ولی خوب چون کتابای من قدیمین نمیدونم اینارو!)هنوزم توی فیلمبرداری آنالوگ همونطوریه یا جداست؟
اگر فرمت صدا Dolby یا SDDS باشه میشه روی کنار نگاتیو فیلم ضبط شه به همراه Timecode
اما اگه فرمت DTS باشه صدا رو روی یک سیدی جدا میزنن و روی نگاتیو هم timecode رو میزارن. کار timecode این هست که صدا با تصویر رو سینک میکنه.
خوبی DTS این هست که چون صدا روی سیدی هست کیفیتش اصلا پایین نمیاد و به راحتی در دسترسه.
این نکته ایی که میگی بستگی به نوع سینما هم داره. اگه مدل سینما انالوگ باشه که خوب از همون نگاتیو برای Dolby و SDDS از سیدی هم برای DTS استفاده میکنن.
اگر هم سینما دیجیتال باشه که دیگه هیچ چیز چه فیلم چه صدا به صورت دیجیتال (روی هارد درایو فکر کنم) به سینما deliver میشه و اونام پخش میکنن
توی فیلمبرداری دیجیتال چی؟
چه در فیلمبرداری انالوگ چه دیجیتال صدا همیشه به صورت جدا و به صورت دیجیتال ضبط میشه و ربطی به فرمت فیلم نداره. اون اخر که میخوان فیلم رو به سینما deliver کنن مهمه که اون سینما چه فرمتی رو ساپورت کنه. اگه سینما دیجیتال باشه که همه چی روی هارد deliver میشه
اگر هم انالوگ باشه که بسته به کیفیت سینما یا با فرمت دالبی و SDDS روی نگاتیو میزن یا هم DTSروی سیدی جدا
یه سوال کلی هم دارم در مورد آنالوگ،خوب منم قبلا شنیدم که چیزی به اسم دقت کیفیت توی انالوگ معنی نمیده،خوب این یعنی چی؟بالاخره یه جایی کیفیت تصویر افت میکنه دیگه،اگه افت نمیکرد که دیگه 35 میلیمتری لازم نبود عکسو مینداختن رو همون سوپرای 8 میلیمتری،پس حتما دقت معنی داره،حالا این رو نمیشه مقایسه کرد؟که بگیم مثلا کیفیت تصویر یه نگاتیو 35 میلیمتری در حالت ایده ال معادله با فلان مقدار رزولوشنه دیجیتال
به گراف بالا نگاه کن و فکر کن که یک موج انالوگ صدا هست. انالوگ همونطور که میدونیcontinous هست و discreteنیست
حالا تصور کن بخوای عین همین گراف رو روی یک کاغد دیگه بکشی و برای اینکار این موج رو قطعه های کوچیکتر وdiscrete تقسیم کنی. دوحالت پایین رو تصور کن:
A)هر یک سانتی متر از این گرف سمپل بگیری و در اخر بر اساس نقطه هایی که به دست اوردی گراف حاصله رو رسم کنی
B)هر یک میلیمتر از این گرف سپمل بگیری در اخر بر اساس نقطه هایی که به دست اوردی گراف حاصله رو رسم کنی
واضح هست که گرفی که بر اساس گزینه B ترسیم شده باشه خیلی دقیق تر و نزدیک تر به گرف اصلی هستش برای اینکه تعداد نقطه های حاصله که سمپل کردی بیشتر بوده برای همین وقتی گرف رو کشیدی اون approximation خیلی نزدیک به گرف اصلی بوده اما هیچ وقت
صد در صد مساوی گرفت اصلی نیست.
برای اینکه بتونی این موج رو به صورت discrete سمپل کنی و یک بکاپ
صد در صد مساوی درست کنی نیاز به بینهایت سمپل داری که امکان پزیر نیست.
انالوگ به دیجیتال هم همین مساله هست. هرچند مقدار رزولوشن و bitrate در digital بهتر باشه تصویر حاصله نزدیک تر به تصویر اصلی میتونه بشه.
برای مثال در مورد صدا الان سپمل ریت به صورت استاندارد 48khz هست ولی سمپل های خیلی بالاتر مثل96khz و 176khz و 192khz هم وجود دارن.
اما این جا یک نکته ای هست. از یک حدی که بگزریم اون تصویر که به صورت discrete ایجاد شده فرقش با مستر اصلی که انالوگ هست به قدری کم میشه که دیگه هرچی تعداد سمپل ها یا bitrate رو بیشتر کنی چشم نمیتونه هیچگونه improvement رو تشخیص بده.
به صور مثال بردار یک فیلم انالوگ رو به رزولوشن 4K تبدیل کن. بعد همین فیلمو بردار به رزولوشن 7K هم تبدیل کن. با اینکه بر اساس منطق ریاضی تصویر 7K به مستر نزدیک تره به خاطر bitrate و رزولوشن بالاتر ولی انسان قابلیت تشخیص اونو نداره. (البته این گه 4K با 7K فرق داره یا نه رو من نمیدونم و جایی هم به صورت علمی هنوز روش research نشده من فقط به صورت مثال مطرح کردم)
در واقع ررزولوشن انالوگ بینهایت هست ولی به یک حدی از رزولوشن به صورت discrete برسیم بعد از اون هرچی بالا بریم دیگه نمیتونیم تشخیص بدیم improvement حاصله رو.