"
". این ایتسونو تا به خودش میاد می بینه وسط Team Devil به عنوان کارگردان نشسته جای کارگردان قبلی و باید آش شله قلم کاری که Devil May Cry 2 بوده رو تو شش ماه تموم کنه! 
(نوشتن که ایتسونو وقتی می فهمه کار جدیدش چیه خیلی عصبانی میشه و عملا میگه "جهنم الضرر" این گوهی که زدین رو یه جوری تموم می کنم)
"
"
View attachment 331710
چند روز دیگه قراره (به احتمال زیاد) یکی از خفن ترین بازی های سال منتشر شه و این جا دو صفحه هم جلو نمیره
What the fuck people؟
ببینید دوستان من نه کنسول دارم نه سیستم ام می کشه که این بازی رو انجام بدم. لذا وظیفه خطیر خریدن و انجام این بازی بر عهده ی.... بله! بر عهده شماست!
از اون جا که من یه مدت بیکارم بذارید یخورده هایپ تون کنم که به این وظیفه خطیر عمل کنید
آقا از "ب" بسم الله شروع کنیم ببینیم این Dragon's Dogma چیه
یا بهتره از قبل ب بسم الله شروع کنیم: قصه ساخت Dragon's Dogma چی بوده
View attachment 331744
نصف کارگردان های خفن فعلی کپکام رو اگه نمیدونید تو دهه نود میلادی به کپکام ملحق شدن و الان خیلی پیر اند.
اینا اون موقع یا رو بازی های ترسناک کپکام کار می کردند و بعدا سری مخصوص خودشون رو زدند که نمونه اش شو تاکومی کبیره که بعد ساختن Dino Crisis میره برای خودش Ace Attorney و Ghost Trick رو میسازه (که این جا مفصل نوشتم در بارشون)
یا اینا رو بازی های فایتینگ کپکام کار می کردند و بعدا موفق شدند سری خودشون رو داشته باشند. که میشه یکی مثل کانامه فوجیوکا که بعدا باید بنویسم چطوری از دیزاین شخصیت های دارک استالکر میرسه به طراحی موفق ترین سری کپکام، مانستر هانتر
این وسط هیدآکی ایتسونو جزو یکی از کیس های عجیب دسته دوم بود.
با سابقه تو ساخت سری Rival Schools و Capcom vs SNK و مهارت تو زمینه برنامه نویسی بخش های مختلف نظیر نتورک و طراحی گیم و...، هر کسی بود تو کپکام فکر می کرد تو موج جدید فرنچایزهایی که کپکام تو اوایل 2000 راه انداخته بود، ایتسونو هم نقش ویژه ای داشته باشه (این موج جدید که میگم همون موجیه که ازش Devil May Cry و Monster Hunter و Ace Attorney بیرون میاد)
بدتر از همه چی بود؟ ایتسونو خودش ایده برای بازی جدیدش داشته و بیکار نبوده! این بشر از سال 2000 میخواسته یه بازی RPG غربی بسازه تو مایه های Everquest که یه سیستم همراه خیلی پیچیده داشته باشه به اسم Pawn و... (که همین میشه Dragon's Dogma ولی 12 سال بعد)
معلوم نیست این ایده اون موقع چی میشه. کپکام قبول نمی کنه، خود ایتسونو فکر می کنه عملی نیست یا هر چیز دیگه. خلاصه ایتسونو ایده رو پیش خودش نگه میداره و سعی می کنه پرورش اش بده.
اواسط سال 2002، ایتسونو کارش رو روی Capcom vs SNK 2 تموم می کنه و میگه "آخیش اینم تموم شد. الان وقتشه یخورده رو ایده ام واسه Dragon's Dogma کار کنم
یهو کپکام یقه شو میگیره می گه "هی تویی که بیکاری بیا تو این Team Devil و پروژه شون رو جمع و جور کن بره که وضع خرابه
View attachment 331746
این یقه گیری کپکام کلا سمت و سو و جهت زندگی کاری ایتسونو رو تغییر میده. ایتسونو موفق میشه پروسه ساخت DMC 2 رو به انتها برسونه. پروسه ای که همون جور که میدونیم به هیچ وجه به اثر نهایی خوبی ختم نمیشه. منتهی بالادستی های کپکام از عملکرد خفن ایتسونو تو بستن پروژه تو شش ماه راضی بودن. ایتسونو ولی یه نگاه به عقب می کنه می بینه اگه میراث من تو کپکام همچین آشغالی باشه آبرو برام نمیمونه
لذا به بالادستی های کپکام میگه "حالا که شما از من راضی اید بذارید من Devil May Cry 3 رو از اول خودم بسازم و این دفعه واقعا نشون بدم چی از دستم ساخته است.
دیگه من داستان تعریف نکنم. ساختن DMC 3 به دست ایتسونو همانا و افسانه شدنش همانا. تا جایی که DMC 4 رو هم میسازه و اون هم موفق میشه و ایتسونو هی تو کپکام بزرگتر و بزرگتر میشه
2008 که میشه تازه داستان ساخت Dragon's Dogma شروع میشه.
کپکام تو یه جلسه ای همه رو جمع می کنه و میگه "خب. وقتشه به فرنچایز بزرگ بعدی مون فکر کنیم که بتونه درجا یه میلیون نسخه بفروشه"
ایتسونو هم دست پر با هفت تا ایده میره تو جلسه که گل سرسبدشون ایده Dragon's Dogma بوده. یه بازی Action-RPG خیلی غربی که مکانیک اصلی اش براساس شخصیت های همراهی به اسم CMC (Custom Mercenary Character) باشه که روی سیستم BBS کار کنن.
وات؟ سیستم BBS چیه؟
سیستم BBS همون سیستم Bulletin Board System ـه که عملا این فروم و خیلی فروم های قدیمی دیگه روش بنا شدن و اجازه این نوع تعامل خاص کاربرها تو بستر اینترنت رو بهشون میده.
اون موقع ایتسونو عاشق نحوه تعامل کاربرها تو فروم ها بود و علاقه خاصی به قابلیت های سیستم BBS داشت. این ایده که تو یه انجمن یه چیزی رو پست کنی و مجبور نباشی مدام برای جوابش صبر کنی و بعدا راحت بیایی واکنش ملت رو بهش ببینی و کلا نیاز به زمان بندی نداشته باشی، اون زمان خیلی ایتسونو رو جذب خودش کرده بود.
View attachment 331747
از GDC سال 2013
سر همین، اون اوایل که ایده بازی تو سرش بوده، اسم بازی BBS-RPG بوده. یه بازی ای که تو توش جدا از شخصیت اصلی خودت، یه شخصیت همراه به اسم CMC میساختی (که بعدا اسمش میشه Pawn) و این شخصیت رو تو یه سیستم BBS آپلود می کردی تا بقیه هر وقت خواستند ازش استفاده کنند و این جوری پارتی 4 نفره شون رو تشکیل بدن: یه نفر شخصیت اصلی - یه نفر شخصیت همراه - دو نفر هم CMC هایی که از سیستم BBS بازی دانلود شدند.
هاع! همون جور که شما الان یه خورده تو سرتون دارید فکر می کنید "همه اینا یعنی چی" بالادستی های کپکام هم درست متوجه عمق این ایده و چطوری عملی شدنش نمیشدند. یعنی تا حددی که بعضی هاشون تا لحظه آخر که پروسه ساخت بازی به نسخه قابل عرضه میرسه دوزاری شون نمیفته این سیستم Pawn چجوری کار می کنه.
راستی دقت کنید. ایتسونو از سال 2000 این ایده ها رو داشته و 2008 علنی شون می کنه. موقعی که عملا مشابه همچین سیستم هایی تو هیچ بازی ای نبوده و تازه سال بعدش یه ورژن خیلی ابتدایی اش تو قالب سامن های Demon Souls تازه به گیمرها معرفی میشه که اونم تو Dark Souls تو 2011 به بلوغ میرسه
ایتسونو تا این حد فکرش جلو بوده تو زمینه به کار بردن المان های انلاین تو بازی اش.
بدبختی این جا بود که ایتسونو میخواست یه چی بسازه تو قد و قواره بازی های اون زمان بتسدا از حیث وسعت و عظمت، ولی کپکام اصن توانایی ساخت بازی تو اون سطح رو نداشته. تا این حد که سیستم Pawn تا یه مدت طولانی ای سرور اختصاصی نداشته و کپکام رو همون سرورهای لیدربرد ایکس باکس 360 و PS3 کنترل شون می کرده. تا این حد!
بازی ای که ایتسونو میخواسته تو 2008 بسازه نصف نقشه اش تو پروسه ساخت از بازی حذف میشه. نژادهای دورف و الف تو پروسه ساخت بازی حذف میشن و کلا بازی نصف اون ایده اصلی اش میشه.
خلاصه با هر دردسری بود بازی سال 2011 معرفی میشه و سال 2012 رو PS3 و XBOX360 عرضه میشه. سالی که متاسفانه دقیقا یه سال بعد عرضه Skyrim بود. بازی ای که تو مدت خیلی خوبی همه بازی های RPG رو می برد زیر سایه خودش.
Dragon's Dogma موفق میشه تو یه ماه به فروش یه میلیونی ای که میخواست دست پیدا کنه. ولی به خاطر عملکرد فنی ضعیف بازی رو XB360 و PS3، عدم عرضه روی PC، ماهیت ناقص بازی، گرافیک متوسطش مال همون سال 2012 و محتوای ضعیف اندگیم بازی، کلا Dragon's Dogma اون قدره که باید سوگلی نمیشه و متاش حول و حوش 80 اینا گیر می کنه و ازش به عنوان یه RPG متوسط از کپکام که سوار موج اسکایریم شده یاد میشه.
منتها یه سال بعد که اکسپنشن بازی تحت عنوان Dark Arisen منتشر میشه و بازی به وضعیت کامل تری میرسه ورق شروع می کنه به برگشتن. بازی بالانس تر و کامل تر میشه. محتوای اندگیم بازی به یکی از خفن ترین های کل ژانر تبدیل میشه و آروم آروم نظرها به بازی برمی گرده تا این که سال 2016 نسخه کامل بازی با اکسپنشن Dark Arisen روی PC عرضه میشه و ورق کامل برمیگرده.
این جاست که دست RPG بازهای اصیل تازه به بازی میرسه و کم کم اون کامیونیتی ای که ایتسونو میخواست شکل میگیره حول حوش بازی، فروش بازی مدام قوت میگیره و این وسط با ضعیف تر ظاهر شدن RPG های غربی مثل بازی های بتسدا و بایوور، ملت تازه کم کم متوجه عمق خفن ایده های Dragon's Dogme میشن و نهایتا کار به جایی میرسه که بازی خیلی Niche و به ظاهر درب و داغون ایتسونو تا سال 2023 موفق میشه 8 میلیون نسخه فروش داشته باشه و عملا بهترین عملکرد رو بین آیپی های جدید کپکام داشته باشه.
و بالاخره میرسیم به الان که بعد از ساخت DMC 5 ایتسونو اجازه میگیره که با Dragon's Dogma 2 بازی ای رو بسازه که از اول باید میساخت. یه نسخه کامل، از لحاظ گرافیکی خیره کننده و خاص و محصور کننده از Dragon's Dogma که بتونه همه مخاطب های این ژانر رو از همون اول درگیر خودش کنه و ما الان در شرف عرضه اش هستیم.
View attachment 331720
تازه رسیدیم به "ب" بسم الله
این Dragon's Dogma چی هست اصن.
خدا رو شکر از اون جا تا الان تریلرهای زیادی از نسخه دوم دیدید باید یه چیزایی دستگیرتون شده باشه
Dragon's Dogma اساسا یه بازی Action RPG اوپن ورلده که با این که ساخت بر و بچ ژاپنه، خیلی بیشتر به RPG های غربی قرابت داره تا RPG های شرقی مثل فاینال فانتزی و زنوبلید و...
متاسفانه بازی نتونست تو مارکتینگ اش ایده اش رو به جامعه بزرگ گیمرها بفروشه
لذا منم نمیتونم با همین جمله "یه RPG غربیه شبیه آبلیویون" ولتون کنم
باید این بازی رو بیشتر باز کنیم.
Dragon's Dogma اساسا از سه تا ستون مهم تشکیل شده که از بقیه RPG های بازار متمایزش می کنه
اولی سیستم Pawn هاست که یخورده توضیح دادیم، الان بیشتر توضیح میدم چیه
دومی سیستم کامبت و هیولاهای بازیه که در ظاهر ساده است ولی خیلی عمق داره
سومی ساختار دنیا و کوئست هاست که آزادانه بودن بیش از حدش خیلی از مخاطب ها رو فراری میده
من هر سه تا ستون رو این جا شرح میدم و بعد که فهمیدید چرا Dragon's Dogma خفنه میریم سراغ Dragon's Dogma 2 و چرا اون خفنه و چه چیزهاییش جدیده و... .
View attachment 331774
داستان Dragon's Dogma (و تا حد زیادی Dragon's Dogma 2) اینه که شما یه یاروی دهاتی ای هستید که تو یه روستایی سرتون تو کار خودتونه و آزارتون به مورچه هم نمیرسه
یهو یه شکافی تو آسمون وا میشه و یه اژدهای سرخ افسانه ای میزنه عدل رو روستای شما فرود میاد. ملت شروع می کنن به خیس کردن خودشون و این وسط شما که پلیر باشید تصمیم میگیرید که "آره وقت شکار اژدهاست
متاسفانه این جا اسکایریم نیست و شما هم اژدهازاده نیستید که فوس رو داه کنید همه تعظیم کنن و اولین شکار اژدهاتون خوب پیش بره
اژدها سرخ افسانه ای داستان ما تو یه حرکت ناک اوت تون می کنه بعد تو یه کات سین خیلی کلاسیک، قلب تون رو از سینه تون در میاره و قورتش میده
شما که بیدار میشید می بینید 1. زنده اید (وات!؟) 2. یه زخم گنده رو سینه تونه و دیگه ضربان قلب ندارید و 3. یه شکاف دیگه وا میشه و یه یارویی که به خودش می گه Pawn عین برده دنبال تونه و هر چی میگی گوش می کنه و ول کن ات هم نیست.
این جاست که داستان کم کم به شما میگه بعد عمل جراحی خشنی که انجام دادید، شما تبدیل به Arisen شدید. یه فرد افسانه ای که مقدر شده اژدها رو از بین ببره. نشونه Arisen ها چیه که افسانه ای اند. اینه که وقتی ظاهر میشن، از یه دنیای مرموز دیگه یه سری افراد به اسم Pawn به این Arisen اعلام وفاداری می کنن و این Pawn ها طی تاریخ فقط به Arisen هاست که وفادار اند (و بازی هم چند بار ذکر می کنه که اینا ادم عادی نیستن و کلا از یه بعد دیگه اومدن)
این جاست که با سیستم Pawn ها آشنا میشیم. یه چند ساعت که تو بازی برید جلو، Dragon's Dogma میذاره جدا از شخصیت اصلی ای که اول بازی ساختید و بازی رو باهاش شروع کردید، یه شخصیت همراه هم بسازید که میشه Pawn شخصی تون که همیشه همراه تونه. به علاوه این تو جای جای نقشه یه سری سنگ های مرموز هست به اسم Rift Stone که وصل تون می کنه به یه دنیای خاصی که می تونید Pawn های بقیه بازیکن ها رو توش ملاقات کنید. با سیستم آنلاین بازی دو تا یار هم از Pawn های شخصی دیگران میتونید قرض بگیرید.
اگه بخوام یه جور دیگه شرح بدم، تو بازی شما مثل RPG و JRPG های کلاسیک یه پارتی چهار نفره دارید که متشکله از
خفنی این سیستم Pawn یکی به همین جنبه اجتماعی بودنشه که میتونید از شخصیت بقیه بازیکن ها بهره ببرید
- کاراکتری که خودتون ساختید: Arisen
- کاراکتر دومی که به عنوان همراه ساختید: Personal Pawn. این Personal Pawn ها غیر قابل تعویض اند و تا آخر بازی با شمان
- کاراکتر همراه یه بازیکن دیگه که از بخش انلاین بازی دریافت می کنین. Temporary Pawn. اینا رو هر وقت خواستید میتونید با یه Pawn دیگه تو Rift Stone عوض کنید.
- کاراکتر همراه یه بازیکن دیگه که از بخش انلاین بازی دریافت می کنین. Temporary Pawn. اینا رو هر وقت خواستید میتونید با یه Pawn دیگه تو Rift Stone عوض کنید.
یکی به AI و هوش مصنوعی شون برمیگرده.
نحوه عملکرد یه Pawn تو بازی اول بر پایه 9 تا فاکتور می چرخید که موقع ساخت شون با پرسیدن یه سری سوال و راهنمایی به Pawn تون این فاکتورها بالا پایین میشن
یه سری از این فاکتورها روی عملکرد Pawn تون تو زمینه تهاجمی بودن تاثیر داره
یه سری روی میزان Heal کردن و آمادگی تو این زمینه
یه سری تو زمینه جمع آوری آیتم ها
و موارد دیگه
9 فاکتوره بودن باعث میشه هر Pawn جدا از Vocation (معادل کلاس تو بازی) و سلاح اش، کلا نوع عملکردش نسبت به یه Pawn دیگه متفاوت باشه. ولی فقط این نیست.
گفتم که 9 تا فاکتور رو شما اول ساخت شخصیت با یه سری سوال میتونید تغییر بدید ولی نکته جالب این جاست که طی خود بازی هم این فاکتور ها مدام تغییر می کنه.
اگه مدام سعی کنید با هیولاها درگیر شید، Pawn شما هم تهاجمی تر عمل می کنه. اگه وسط بازی خیلی اهل لوت کردن باشید و تو مبارزات، لوت رو به فایت کردن ترجیح بدید، Pawn شما هم ازتون تقلید می کنه
خلاصه که Pawn شما طی جریان بازی هم دچار تغییر میشه و هی خاص تر میشه
Pawn ها حکم راهنمای شما رو هم دارن. اگه با یه کیمرا درگیر شید و یکی از Pawn هاتون قبلا تجربه نبرد باهاش رو داشته باشه، بهتون راهنمایی می کنه که چطوری بزنیدش، نقاط ضعف اش کجاست و... . این درمورد کوئست های سخت بازی هم صادقه و برای اکثرشون Voice Line دارن Pawn ها. سر همین این که از کی و چه Pawn ـی رو قرض میگیرید تو بخش آنلاین هم خیلی مهمه.
اینا اساس سیستم Pawn بازی رو تشکیل میدن و بعد پر کردن 4 تا یارتون میرید تو دل بازی و همون اول با یه هایدرا (هیولای ماری چند سر) درگیر میشید و این جاست که آروم آروم اکشن بازی خودش رو نشون میده.
View attachment 331773
هاع
این اکشن بازی ساده است
یه Light Attack داری. یه Heavy Attack داری. بعد میتونی چهار تا اسکیل بزنی. میتونی از کت و کول هیولاها هم بالا بری.
همین!
منتها
منتها
بازی کلاس بندی داره که ما بهش میگیم Vocation.
هر Vocation نوع سلاح هایی که میتونه دستش بگیره و اسکیل هایی که در اختیار داره متفاوته و همه اینا با یه واحد پولی خاص خریده میشن.
Vocation ها تو Dragon's Dogma 1 سه دسته اند
Basic Vocation که کلاس هاییه که میتونید اول بازی بردارید و سلاح های اولیه بازی دستشونه
Advanced Vocations که کلاس های پیشرفته تر کلاس های اولیه است و سلاح هایی که میگیرن خفن تر و صد البته پیچیده تریه
Hybrid Vocation که ترکیبی از دو تا کلاس اولیه است و فقط Arisen میتونه این Vocation ها رو داشته باشه و Pawn ها محدود به دو نوع Vocation قبلی اند
تو هر دسته ما سه تا vocation داریم که مجموع شون رو میرسونه به 9 تا Vocation که شاید در مقایسه با بعضی بازی های JRPG خیلی تعداد کلاس های زیادی نباشه ولی مثل مانسترهانتر هر کدوم از این Vocation ها رسما یه پلی استایل جداست و راحت هم میتونید برید یه میخونه ای و بین Vocation ها تغییر استایل بدید.
View attachment 331809
نکته مهم در مورد اکشن بازی دو تا چیزه
تنوع دشمن های بازی
تاکتیک گروهی شما در مقابله باهاشون.
دشمن های بازی این جا فوق العاده اند. بازم جلوتر میگم. ولی استایل و ابهتی که هر کدوم دارند واقعا فوق العاده است و هیچ کدوم هم نمیتونید مطمئن باشید زنده از نبردشون میرید بیرون. هر لحظه ممکنه به یه گیریفین حمله کنید و یه مشت لیزاردمن بریزن تمرکز پارتی شما رو نابود کنند و در نتیجه اش به فنا برید. یا مثلا وسط یه مرحله خیلی عادی یه اژدها سبز میشه و مجبورید فرار رو به قرار ترجیح بدید.
ولی جدا از تنوع دشمن ها و نقاط ضعف مختلفی که دارن این نقاط قوت شماست که مهمه. همون جور که گفتم بازی 9 تا Vocation داره و اولین کاری که شما باید بکنید اینه که یه تیم بالانس با Pawn هاتون تشکیل بدید که خوب بتونه از نزدیک بزنه، هیل کنه، از دور جادو بزنه و با تیر هیولاهای پرنده رو بیاره پایین و خلاصه برای هر سناریویی آماده باشه. این عضو جدایی ناپذیر هر بازی RPG پارتی داره. ولی تو Dragon's Dogma خودشو خیلی بیشتر نشون میده وقتی با یه لشگر هارپی مواجه میشید و چون کماندار خوب ندارید نمی تونید بیاریدشون زمین.
اینا در کنار عمق هر کدوم از Vocation ها و تنوع دشمن ها باعث میشه از حیث اکشن کار، Dragon's Dogma بعد این همه سال یکی از غیر خطی ترین و دینامیک ترین اکشن رو بین بازی های RPG داشته باشه که شاید فقط سری سولزبورن با قاطعیت ازش بهتر باشه که اونم مبتنی بر پارتی نیست لذا سنجش اش سخته.
View attachment 331772
شاید سیستم Pawn ها عجیب و غریب و نوآورانه باشه بعد همه این سال ها
شاید اکشن بازی ترکیبی از بهترین بخش های Monster Hunter و Devil May Cry و Shadow of the Colossus باشه.
ولی این دنیای بازیه که شما رو جذب خودش میکنه یا میتونه از خودش زده ات کنه
عملا Deal Breaker بازیه دنیاش
اگه درست یادم باشه اسم دنیای بازی Gransys ـه. یه قاره مرموز پر از قلعه های قدیمی و هیولاهای جادویی
اولین چیزی که در مورد Dragon's Dogma خیلی خوب خودشو نشون میده رئالیسم زیاد بازی و نزدیکی اش به فانتزی های کهن ـه. کلا Dragon's Dogma بازی رنگارنگی نیست مثل ویچر 3 و اسکایریم ولی با این حال هویت خاص خودشو داره و شبیه این کتیبه های باستانیه همه چیزش. این تو گیم پلی خیلی کلاسیک محور بازی هم خودشو نشون میده و سر همین هیچ وقت حس نمی کنید دارید یه بازی مدرن انجام میدید
برعکس حس می کنید دارید یه بازی کهنه انجام میدید و اینو دارم با حس تعریف می گم. انگار بازی شما رو تو زمان به روزهای خوب قدیم برمیگردونه که همه چیز تازگی داشت و این به خاطر سیستم راهنمای بازیه که خیلی دست بازیکن رو برای کشف مکانیک هاش باز میذاره
مثلا بازی سیستم فست تراول نداره عملا
ولی اگه یه سنگ خاصی (که ازش کلا 5 تا تو بازی هست) و یه جا بکاریدش و با یه سنگ خاص دیگه که اونم گرونه، جرقه بزنید به اون جا تلپورت میشید
این میشه سیستم فست تراول بازی. یعنی شما تعیین می کنید کجا از 5 جای این نقشه بزرگ محل فست تراول شما باشه که درک شما از نقشه بازی رو هم آزمایش می کنه.
جدا از این سخت بودن فست تراول و نبود اسب تو بازی و تمرکز ویژه بازی رو ماموریت های اسکورت و عوامل دیگه مثل تاریکی بی نهایت ترسناک شب تو بازی باعث میشه وقتی میخواید بین دو تا نقطه سفر کنید و کلی هیولا بین راه تونه با تمام وجودتون این فاصله و خطرات شو درک کنید و به شناخت خیلی بهتری از محیط برسید تا بقیه بازی های اوپن ورلد. البته نقطه ضعف Dragon's Dogma 1 این بود که خیلی لول دیزاین به یاد موندنی ای نداشتند این محیط های اوپن ورلد سر همین این مورد خیلی به چشم نمیومد.
یا مثلا بازی بهتون نمیگه ولی شاپ های بازی با یه آیتمی به اسم Golden Idol و Silver Idol اگه داشته باشید کلی ایتم جدید براتون وا می کنن که پیدا کردن شون تو دنیای بازی خیلی سخته
ولی از اون طرف پیدا کردن همین آیتم ها نیازمند اینه که یه کوئست های خاصی رو بی نقص انجام بدید که میتونه سرنوشت پلی ترو تون رو تغییر بده.
یا مثلا بازی یه مکانیک رومنس داره. ولی خفنیش اینه که هر NPC ای تو بازی توانایی ارتباط رومانتیک داره و این که شما با کی ارتباط برقرار می کنید بر مبنای انتخاب شما نیست بلکه بر مبنای اینه که با کدوم NPC بیشتر تعامل داشتید. سر همین اکثر پلیرها آخر بازی میدیدن عاشق آهنگر سیبیل کلفت بازی شدند
بازی مکانیک جعل آیتم هم داره حتی که میتونید برید تو بازار سیاه و آیتم های خاصی که باهاش میشه یه کوئست رو تموم کرد رو جعل کنید.
خلاصه که دنیای بازی پر مکانیک های لایه لایه است ولی مهم ترین شون ساختار ماموریت های بازیه.
بازی دو نوع ماموریت داره
ماموریت های فچ کوئست که بازی خیلی خوب تفکیک شون می کنه و شما هم میدونید فچ کوئست ـه ولی سرراست اند همشون و برای گرایند کردن گزینه فوق العاده ای اند.
نوع دوم ماموریت های داستانی اند و این جاست که بازی خوب حواسش هست ماموریت ها، هر کدوم تنوع فوق العاده داشته باشند. تعداد این ماموریت های فرعی زیاد نیست ولی نحوه ای که هر کدوم شون میذاره شما با دنیا تعامل کنید یه دنیا با اون یکی فرق می کنه
مثلا یه ماموریت به شما محول می کنه یه روز کامل با یه دختر بچه اشراف زاده وقت بگذرونید که مکانیک های خودشو داره
یه ماموریت دیگه شما رو مجبور می کنه مثل کارآگاه ها تو یه جنگل خیلی مخوف دنبال یه آدمی که گم شده بگردید
یا یکی دیگه شما رو میفرسته دنبال یه آیتمی که میذاره یه کاراکتر رو زنده کنید ولی نحوه پیدا کردن اون آیتم یا خریدنش بر عهده خودتونه.
خیلی داستان پیچیده ای ندارند این ماموریت ها ولی نوع تعامل شون با گیم پلی باعث میشه هر کدوم خیلی موندگار باشن (که رویه ایه که بازی هایی مثل Zelda: BotW هم بعدا ازش پیروی می کنند.)
اینا هر آن چه بود که شما باید در مورد Dragon's Dogma میدونستید
حالا بریم ببینیم با توجه به پیش نمایش ها چه چیزی انتظار ما رو تو Dragon's Dogma 2 می کشه.
View attachment 331814
اگه دقت کنید متن خیلی طولانی شده
تیکه های مربوط به Dragon's Dogma 2 رو وایمیستم یخورده دیگه می نویسم صبر کنید
بعد از اون همه مردم دهکده به زندگی شبانه خودشون ادامه میدن. مکس که می بینه چه خسارتی به بار آورده میره تو میخونه شهر و یه نوبت همه رو مهمون می کنه (میتونید این کار رو تو میخونه های بازی کنید انگار که Affinity تون رو با کسایی که اون جاست افزایش میده. جالبه)
د لامصب هنوز اولی رو نخوندم، میای دومی رو مینویسی! امون بده.View attachment 331866
من در انتظار اومدن نقدهای بازی
خب آقا از طومار قبلی باید فهمیده باشید Dragon's Dogma چیه
میخوایم الان خیلی کوتاه تر بریم سروقت Dragon's Dogma 2 و ببینیم چه چیزهایی بهتر شده که شما یخورده هایپ شید.
این بهبودهایی که نوشتم بر مبنای پیش نمایش هاییه که دیدم.
به ترتیب شماره میریم جلو
1. Character Creator
درسته. اولین چیزی که تو Dragon's Dogma 2 به طرز تخیلی ای پیشرفت کرده، صفحه ساخت شخصیت هاست. Dragon's Dogma 1 یکی از بزرگترین چالش هایی که موقع ساخت بهش برمیخورن همین شخصیت ساختنه. انیماتورها به فنا میرن تا بتونن یه سیستم جامع برای همه حالت های صورت و بدن طراحی کنن و آخر به یه راه حلی میرسن ولی در نتیجه اش سیستم ساخت شخصیت بازی خیلی عمیق و خوب از آب در نمیاد.
الان؟ الان به لطف پیشرفت تکنولوژی و موتور RE Engine و توانایی هاش شما میتونید کلی شخصیت خفن طراحی کنید و به نظرم به همین خاطر، بخش جذب Pawn تو این نسخه خیلی جذاب تر میشه. چون خیلی از ماها صرفا Pawn ها رو براساس قابلیت ها استخدام نمی کنیم و مثل یه ازدواج خوب، قیافه طرف هم مهمه
خوشبختانه الان که دارم این پست رو می نویسم و قبل ریلیز بازیه، یه نسخه دمو از همین شخصیت ساز بازی عرضه شده و میتونید باهاش ور برید که خوبه
ملت چیزهای خیلی باحالی ساختن که تو صفحه های قبل تاپیک هست.
View attachment 331870
I'm gonna put some dirt into your eyes
2. گرافیک
آره آقا دو نسل گذشته. معلومه گرافیک بازی باید بره بالا
ولی خدایی قبول کنید جزو بازی های خوشگل این نسله. مخصوصا به خاطر عمق تعامل شما با محیط و NPC ها، به نظرم Dragon's Dogma 2 به لحاظ بصری تا این جا هر چی دیدیم ازش محشر بوده. مخصوصا تو زمینه افکت های جادویی که جزو یکی از بهترین بازی های نسل تا الان به حساب میاد.
برخلاف DD1 که همون زمان عرضه اش از لحاظ گرافیکی قدیمی بود و بعدا طی زمان با کلاسیک شدنش ملت بخشیدن بحث گرافیک شو، این جا DD2 داره دست پر میاد و خیلی به ویژن و دیدگاه اصلی خالق هاش و استایل قرون وسطایی و ترکیبش با فانتزی باستانی غربی نزدیک تره تا چیزی که DD1 بود.
البته Dragon's Dogma 2 کماکان بازی خیلی رنگارنگی نیست و اگه یه فانتزی رنگارنگ و چشم خیره کن میخواید باید برگردید همون Horizon 2 بازی کنید. ولی اگه دنبال یه چیز رئال و دارک تر میگردید این بازی دقیقا خودشه. مخصوصا تو حوزه اتمسفر. وقتی شب میشه یا میرید تو یه جنگل پوشیده و بدون مشعل هیچ چیزی نمی بینید، اون جاست که به قدرت نورپردازی رئال بازی پی می برید و پشمی براتون باقی نمیمونه
View attachment 331871
3. Vocation ها
همون جور که گفتیم سه تا ستون اصلی Dragon's Dogma یکی سیستم Pawn ها بود. یکی اکشن اش بود و اون یکی دنیاش
سیستم Pawn ها رو راستش چون خیلی سیستم RPG محور و آنلاین محوریه و ساختارش و کارکردش بعد ریلیز بازی مشخص میشه نمیشه الان گفت چقدر پیشرفت کرده و آیا فقط بهبود جزئی داشته یا نه
چون اون سیستم همین جوریش تو DD1 سیستم خفنی بود. مشکلی که داشت این بود که دیالوگ های Pawn ها بعد یه مدت تکراری می شد سریع و این که میزان تعاملات پلیر با Pawn اش خیلی زیاد نبود. از پیش نمایش ها و مصاحبه ها خیلی خوب مشخصه که این دو مورد هم حل شده.
ولی اکشن بازی بهبودهاش خیلی بیشتره.
اول این که تنوع دشمن های بازی رفته بالا. الان یه سری دشمن های خیلی بزرگ داریم که رسما بازی رو تبدیل کردن به Shadow of the Colossus فقط یه ورژن خیلی غیر خطی ترش.
انیمیشن های بازی هم بهتر شده که روی اکشن بازی تاثیر مستمر داره. طبیعتا AI یارها و دشمن ها هم بهتر شدند و کارهای مختلف تری میتونن انجام بدن
ولی دو موردی که من دیدم خیلی تعریف کردن از اکشن بازی بابت اش
یکی Vocation هاست. Vocation ها تو DD1 یکی از نقاط قوت بازی بودن ولی دروغ چرا. خیلی معمولی بودن به لحاظ ظاهری و کلاس خیلی ویژه و خاصی نداشتیم. الان تو این بازی یه کلاسی مثل Trickster داریم که باهاش میشه هوش مصنوعی دشمن ها رو گیج کرد و جای این که بازی برات دیوار فیک بسازه، تو برای دشمن ها همچین چیزی بسازی و اذیت شون کنی. این فقط یکی از کلاس های خاص بازیه
یک Vocation دیگه که دیدم خیلی تو پیش نمایش ها بود و الان اسم شو یادم نیست میذاشت با Twin Blade (که از سلاح های مورد علاقه ام تو سری سولز بورن ـه) یه حالت نیمه جادویی داشته باشی که تمرکز خیلی قوی ای روی Parry کردن داره. سر همین Vocation ها با این که هنوز تعداد شون پایینه و ده تاست ولی خیلی خاص تر و متمایز تر از هم اند که فوق العاده است.
View attachment 331878
مورد دومی که پیش نمایش ها ازش خیلی تعریف می کردند و مثلا من دیدم Maximillian Dood کلی به خاطرش به بازی علاقمند شده بود این غیر اسکریپت بودن فایت های بازیه. سناریویی که میگم رو خود مکس تو پیش نمایش اش گفته. تو ویدیوش ببینید خیلی باحال تره:
بشر اومده بعد یه ماموریت برگرده یکی از شهرهای بازی که شب میشه. شب تو Dragon's Dogma حکم آماده باش کامل رو داره. همه جا تاریک میشه و اگه ماه تو آسمون نباشه و شما مشعل یا فانوس نداشته باشید، هیچی رو نمی بینید. هیـــــچی. حالا اگه فانوس داشته باشید دو قدم جلوترتون رو میتونید ببینید و تو درگیری ها دووم بیارید.
آقا این بشر تصمیم میگیره جای پیدا کردن کمپ و گذروندن شب، به راه خودش ادامه بده. با یه سری گوبلین رو در رو میشه. Easy میزنه شون کنار و ادامه مسیر. بعد میرسه به یه سری Lizard man. اینا یه خورده سخت ترند ولی با یه پارتی درست درمون کشتن شون کاری نداره و Xp خوبی هم میدن. آقا این میاد تو تاریکی این Lizard Man ـه رو بکشه و با Pawn اش دو تایی میریزن سرش یهو می بینه "عه چرا اینا دو تا شدن. عه سه تا! چهار تا، وات د فاعک!" آقا از دل تاریکی یه لشگر از این Lizard Man ها سر اینا خراب میشن و خب یه لشگر از این هیولاها برای دو نفر خیلی دردسره. لذا مکس میزنه به دنده 5 و الفرار. ولی Pawn اش عقب میمونه و تا حد نیمه مرگ کتک میخوره از اینا.
مکس تک و تنها جلوتر میرسه به یه سری گوبلین دیگه و میگه آقا من تکی از پس اینا برمیام. داره اینا رو می زنه که می بینه عه، یه چهره آشنا داره از دل تاریکی بهش نزدیک میشه.
بعله این همون Pawn نیمه جونیه که داره جنازه لب مرگشو کشون کشون می کشونه سمت مکس تا Revive اش کنه و همراه با این جنازه کشون کشون یه لشگر تشنه به خون Lizard Man ها رد شو گرفتن و رسیدن به مکس
آقا این دفعه مکس به دنده 6 دست پیدا می کنه و موقع فرار کردن میرسه به یه دهکده. تو یه بازی عادی شاید فکر کنید رسیدن به یه دهکده یعنی Aggro و تمرکز دشمن ها از روی شما برداشته میشه و به یه نقطه امنی می رسید.
نه آقا!
این جا این Lizard Man های وحشی و گوبلین هایی که دنبال شون راه افتادن اصلا اهمیتی نمیدن که این جا دهکده است و مکس رو تا عین خود دهکده دنبال می کنند. از این جاش جالب میشه تازه
مردم دهکده و نگهبان ها وقتی می بینن یه سری هیولا داره نزدیک میشه همین جوری دست رو دست نمیذارن. همه بیدار میشن و دست به اسلحه و میریزن مرکز دهکده. آقا خون و خونریزی میشه و یه جنگ تمام عیار بین مکس و دهکده با این Lizard Man ها اتفاق می افته و همه NPC های بازی مثل سرباز میریزن هر جور شده رو سر این هیولاهای بخت برگشته. بعد ده دقیقه درگیری مستمر بالاخره اتیش نبرد میخوابه و دهکده غیورمندان پیروز از نبرد بیرون میاد
این فقط شرح یه درگیری خاص تو شب بود. ظاهر شدن ناگهانی اژدهاها و گریفین ها وسط درگیری و باس فایت هایی که ابعادشون تخیلیه یا فایت هایی که به تساوی ختم میشه و یا فایت هایی که یهو می بینی یه سری یار اضافه تو قالب سربازی های گشتی پیش خودت داری و... . خلاصه درگیری ها تو Dragon's Dogma 2 یه حالت دینامیکی داره که نمیذاره هیچ وقت خسته کننده باشن.
View attachment 331880
4. و آخری: دنیای بازی
چیزی که بیشترین پیشرفت رو نسبت به DD1 کرده تو Dragon's Dogma 2 دنیای بازیه. همون جور که پست قبل گفتیم خیلی از جاه طلبی های ایتسونو سر Dragon's Dogma 1 عملی نشدند. ولی این جا همه چی فرق می کنه و گویا منابع کپکام و ایتسونو از همیشه بیشتره.
اول این که نژادهای بازی بیشتر شدن. حالا مردم گربه ای داریم. الف داریم و احتمالا دورف هم داشته باشیم و هر کدوم از اینا ویژگی های خاص خودشون رو دارن
مثلا الف ها زبون خودشون رو دارن و غیر از سفیرها و مترجم هاشون شما نمی تونید زبون کسی رو بفهمید. مگه این که Pawn تون اسکیل شو داشته باشه. جالبه که تو این نسخه Pawn ها هر کدوم می تونن اسکیل های مخصوص به خودشون داشته باشن که شما ندارید شون. یکی از همین ترجمه زبون الف هاست مثلا.
از اون طرف دنیای بازی بزرگ شده، تعداد شهرها و دانجن های بازی خیلی بیشتر شدند و به گفته پیش نمایش ها، بازی این دفعه واقعا تو اوپن ورلدش لول دیزاین داره و ویستاها و منظره های بازی خیلی به یاد موندنی ترند.
منتهی هیچ کدوم از اینا مهم نیست
مهم دوباره همون کوئست های بازیه
Dragon's Dogma 2 از نظر ساختار کوئست ها حتی از بازی اول هم آزادتر و رئال تره.
مثلا یه کوئست داریم. یه پیرمرده میگه پسرش گم شده.... همین! نه علامتی رو نقشه ظاهر میشه نه چیزی. فقط تو Quest Log میگه با مردم صحبت کن و سرنخ پیدا کن. بازی حتی نمی گه با کدوم مردم صحبت کن. یه شهره و باید واقعا با تک تک NPC هایی که میشناسی صحبت کنی. این وسط بازی یه هشدار هم به شما میده: حالا که کوئست شروع شده، زمان علیه شماست و کسی منتظر شما واینمیسته. اگه یه کوئستی رو بگیرید و مدام لفت بدید، اتفاقی که نباید می افته و کوئست تون تموم میشه. بازی بهتون هشدار میده که سر همین موضوع زیاد کوئست های فرعی پشت هم برندارید. وگرنه نمی رسید خیلی هاش رو تموم کنید و بهتره قدم به قدم برید جلو
این جا مشخصه منظور بازی چیه. اگه همین جا عللی تللی کنید پسری که گم شده میمیره پس بهتره سریع دست به کار شید و از مردم پرس و جو کنید
بعد از پرس و جو می فهمید که اقا این پسره اهل گل جمع کردن بوده و عموما این گل ها تو یه غار خاصی بیرون شهر اند. این جا تازه بعد گرفتن سرنخ تون اولین Map Marker تون رو میگیرید. می رسید اون جا می بینید زرشک هیچ کس نیست. بازی هم خیلی نمیاد Quest Marker شما رو عوض کنه. آخرین رد شما این جا بوده و این جا خواهد بود. منتها چیزی که متوجه می شید اینه که این گل هایی که این پسره دنبال شون می گشته گل شب تاب ـه و یه ردی هم ازش به خارج از غار دیده میشه. حتما پسره داشته از یه چیزی فرار می کرده. این رو بازی به شما نمیگه ولی عملا تو روز شما نمی تونید رد این گل ها رو قاطی پوشش سبز جنگل بازی بگیرید. باید صبر کنید شب شه. قبلا هم گفتم چقدر شب تو این بازی دشمن بازیکنه. با این وجود این کوئست عملا شما رو ملزم می کنه که تو شب هم عمل کنید. بدون حتی یه پرامپت یا راهنمایی یا تغییر کردن کوئست لاگ، فقط با دیدن این که گل های تو غار شب تاب اند شما باید اتوماتیک مغزتون جایی که گفتم بره.
شب که شد و رد گل ها رو گرفتید می رسید به یه غار دیگه که پسره اون جاست و یه سری گرگ محاصره اش کردن. این جا بخش اکشن کاره بالاخره. می زنید گرگ ها رو می کشید و پسره پیدا میشه
کوئست تمومه؟
نه!
معلومه که باید پسره رو اسکورت کنید به دهکده. این کار رو که انجام دادید تازه کوئست تون تموم میشه.
این کوئستیه که میتونست 4 تا کوئست مارکر داشته باشه تا پلیر رو راهنمایی کنه ولی فقط یه دونه داره
تقریبا همه کوئست های Dragon's Dogma 2 همین شکلی اند.
یه جوری آزادانه طراحی شده اند تا پلیر خودش به شناخت کامل از قضیه برسه بعد بره جلو.
تک سیو بودن بازی هم باعث میشه برخلاف یه بازی مثل بالدورز گیت خیلی کم دست به ازمون و خطا بزنید و تو دل ماجراجویی تون غرق شید. این یه بازی ایه که باید چند بار بازی شه تا با همه محتوا و دنیا و کوئست ها و احتمالاتش روبرو بشید. اگه DD2 مثل DD1 باشه باید منتظر توییست های خفن تو نیمه دوم بازی بود که تا الان هیچی ازش تو مارکتینگ بازی دیده نشده و احتمالا خیلی از نقدها هم نرسن بهش اشاره کنن
Dragon's Dogma 2 بازی ایه که من خیلی دیر باهاش آشنا شدم. یعنی دقیقا وقتی دو سال پیش معرفی شد من تازه نسخه اول رو رفتم
و از اون موقع تا حالا یکی از هایپ ترین بازی های منه
متاسفانه نسل نهمی بودنش و سیستم خفن خواستنش (و البته کمبود وقت خودم) باعث میشه نتونم فعلا برمش
ولی شما
شمایی که حس می کنی بازی های Action RPG خیلی یکسان شدند و یا باید فرمول سولزبورن رو برن یا شکست بخورن بهتره حتما Dragon's Dogma رو تجربه کنن. یه بازی ای که دنیاش واقعا غنی ـه. مبارزاتش در عین اکشن سریع داشتنش نیازمند درک تاکتیکی عمیق از دشمن ها و توانایی یارهات داره و سیستم خیلی باحال و خاصی مثل Pawn Summoning داره که مشابه نداره تو صنعت گیم.
بپرید رو قطار هایپ بازی که به نظرم با توجه به کارنامه اخیر ایتسونو و کپکام و شناخت مون از بازی قبلی سری باید یه فاجعه عظیم رخ بده که این بازی به شاهکار تبدیل نشه
این بود پایان طومار هایپ ما از این بازی.
امیدوارم این تاپیک پر شه از پست های بحث و سوال و کف و خون قاطی کردن از خوبی های Dragon's Dogma 2
اقا دمت گرم بابت توضیحات من که از همون پیش نمایش های اولیه پیش خرید کردمش عجیب هایپم براشView attachment 331866
من در انتظار اومدن نقدهای بازی
خب آقا از طومار قبلی باید فهمیده باشید Dragon's Dogma چیه
میخوایم الان خیلی کوتاه تر بریم سروقت Dragon's Dogma 2 و ببینیم چه چیزهایی بهتر شده که شما یخورده هایپ شید.
این بهبودهایی که نوشتم بر مبنای پیش نمایش هاییه که دیدم.
به ترتیب شماره میریم جلو
1. Character Creator
درسته. اولین چیزی که تو Dragon's Dogma 2 به طرز تخیلی ای پیشرفت کرده، صفحه ساخت شخصیت هاست. Dragon's Dogma 1 یکی از بزرگترین چالش هایی که موقع ساخت بهش برمیخورن همین شخصیت ساختنه. انیماتورها به فنا میرن تا بتونن یه سیستم جامع برای همه حالت های صورت و بدن طراحی کنن و آخر به یه راه حلی میرسن ولی در نتیجه اش سیستم ساخت شخصیت بازی خیلی عمیق و خوب از آب در نمیاد.
الان؟ الان به لطف پیشرفت تکنولوژی و موتور RE Engine و توانایی هاش شما میتونید کلی شخصیت خفن طراحی کنید و به نظرم به همین خاطر، بخش جذب Pawn تو این نسخه خیلی جذاب تر میشه. چون خیلی از ماها صرفا Pawn ها رو براساس قابلیت ها استخدام نمی کنیم و مثل یه ازدواج خوب، قیافه طرف هم مهمه
خوشبختانه الان که دارم این پست رو می نویسم و قبل ریلیز بازیه، یه نسخه دمو از همین شخصیت ساز بازی عرضه شده و میتونید باهاش ور برید که خوبه
ملت چیزهای خیلی باحالی ساختن که تو صفحه های قبل تاپیک هست.
View attachment 331870
I'm gonna put some dirt into your eyes
2. گرافیک
آره آقا دو نسل گذشته. معلومه گرافیک بازی باید بره بالا
ولی خدایی قبول کنید جزو بازی های خوشگل این نسله. مخصوصا به خاطر عمق تعامل شما با محیط و NPC ها، به نظرم Dragon's Dogma 2 به لحاظ بصری تا این جا هر چی دیدیم ازش محشر بوده. مخصوصا تو زمینه افکت های جادویی که جزو یکی از بهترین بازی های نسل تا الان به حساب میاد.
برخلاف DD1 که همون زمان عرضه اش از لحاظ گرافیکی قدیمی بود و بعدا طی زمان با کلاسیک شدنش ملت بخشیدن بحث گرافیک شو، این جا DD2 داره دست پر میاد و خیلی به ویژن و دیدگاه اصلی خالق هاش و استایل قرون وسطایی و ترکیبش با فانتزی باستانی غربی نزدیک تره تا چیزی که DD1 بود.
البته Dragon's Dogma 2 کماکان بازی خیلی رنگارنگی نیست و اگه یه فانتزی رنگارنگ و چشم خیره کن میخواید باید برگردید همون Horizon 2 بازی کنید. ولی اگه دنبال یه چیز رئال و دارک تر میگردید این بازی دقیقا خودشه. مخصوصا تو حوزه اتمسفر. وقتی شب میشه یا میرید تو یه جنگل پوشیده و بدون مشعل هیچ چیزی نمی بینید، اون جاست که به قدرت نورپردازی رئال بازی پی می برید و پشمی براتون باقی نمیمونه
View attachment 331871
3. Vocation ها
همون جور که گفتیم سه تا ستون اصلی Dragon's Dogma یکی سیستم Pawn ها بود. یکی اکشن اش بود و اون یکی دنیاش
سیستم Pawn ها رو راستش چون خیلی سیستم RPG محور و آنلاین محوریه و ساختارش و کارکردش بعد ریلیز بازی مشخص میشه نمیشه الان گفت چقدر پیشرفت کرده و آیا فقط بهبود جزئی داشته یا نه
چون اون سیستم همین جوریش تو DD1 سیستم خفنی بود. مشکلی که داشت این بود که دیالوگ های Pawn ها بعد یه مدت تکراری می شد سریع و این که میزان تعاملات پلیر با Pawn اش خیلی زیاد نبود. از پیش نمایش ها و مصاحبه ها خیلی خوب مشخصه که این دو مورد هم حل شده.
ولی اکشن بازی بهبودهاش خیلی بیشتره.
اول این که تنوع دشمن های بازی رفته بالا. الان یه سری دشمن های خیلی بزرگ داریم که رسما بازی رو تبدیل کردن به Shadow of the Colossus فقط یه ورژن خیلی غیر خطی ترش.
انیمیشن های بازی هم بهتر شده که روی اکشن بازی تاثیر مستمر داره. طبیعتا AI یارها و دشمن ها هم بهتر شدند و کارهای مختلف تری میتونن انجام بدن
ولی دو موردی که من دیدم خیلی تعریف کردن از اکشن بازی بابت اش
یکی Vocation هاست. Vocation ها تو DD1 یکی از نقاط قوت بازی بودن ولی دروغ چرا. خیلی معمولی بودن به لحاظ ظاهری و کلاس خیلی ویژه و خاصی نداشتیم. الان تو این بازی یه کلاسی مثل Trickster داریم که باهاش میشه هوش مصنوعی دشمن ها رو گیج کرد و جای این که بازی برات دیوار فیک بسازه، تو برای دشمن ها همچین چیزی بسازی و اذیت شون کنی. این فقط یکی از کلاس های خاص بازیه
یک Vocation دیگه که دیدم خیلی تو پیش نمایش ها بود و الان اسم شو یادم نیست میذاشت با Twin Blade (که از سلاح های مورد علاقه ام تو سری سولز بورن ـه) یه حالت نیمه جادویی داشته باشی که تمرکز خیلی قوی ای روی Parry کردن داره. سر همین Vocation ها با این که هنوز تعداد شون پایینه و ده تاست ولی خیلی خاص تر و متمایز تر از هم اند که فوق العاده است.
View attachment 331878
مورد دومی که پیش نمایش ها ازش خیلی تعریف می کردند و مثلا من دیدم Maximillian Dood کلی به خاطرش به بازی علاقمند شده بود این غیر اسکریپت بودن فایت های بازیه. سناریویی که میگم رو خود مکس تو پیش نمایش اش گفته. تو ویدیوش ببینید خیلی باحال تره:
بشر اومده بعد یه ماموریت برگرده یکی از شهرهای بازی که شب میشه. شب تو Dragon's Dogma حکم آماده باش کامل رو داره. همه جا تاریک میشه و اگه ماه تو آسمون نباشه و شما مشعل یا فانوس نداشته باشید، هیچی رو نمی بینید. هیـــــچی. حالا اگه فانوس داشته باشید دو قدم جلوترتون رو میتونید ببینید و تو درگیری ها دووم بیارید.
آقا این بشر تصمیم میگیره جای پیدا کردن کمپ و گذروندن شب، به راه خودش ادامه بده. با یه سری گوبلین رو در رو میشه. Easy میزنه شون کنار و ادامه مسیر. بعد میرسه به یه سری Lizard man. اینا یه خورده سخت ترند ولی با یه پارتی درست درمون کشتن شون کاری نداره و Xp خوبی هم میدن. آقا این میاد تو تاریکی این Lizard Man ـه رو بکشه و با Pawn اش دو تایی میریزن سرش یهو می بینه "عه چرا اینا دو تا شدن. عه سه تا! چهار تا، وات د فاعک!" آقا از دل تاریکی یه لشگر از این Lizard Man ها سر اینا خراب میشن و خب یه لشگر از این هیولاها برای دو نفر خیلی دردسره. لذا مکس میزنه به دنده 5 و الفرار. ولی Pawn اش عقب میمونه و تا حد نیمه مرگ کتک میخوره از اینا.
مکس تک و تنها جلوتر میرسه به یه سری گوبلین دیگه و میگه آقا من تکی از پس اینا برمیام. داره اینا رو می زنه که می بینه عه، یه چهره آشنا داره از دل تاریکی بهش نزدیک میشه.
بعله این همون Pawn نیمه جونیه که داره جنازه لب مرگشو کشون کشون می کشونه سمت مکس تا Revive اش کنه و همراه با این جنازه کشون کشون یه لشگر تشنه به خون Lizard Man ها رد شو گرفتن و رسیدن به مکس
آقا این دفعه مکس به دنده 6 دست پیدا می کنه و موقع فرار کردن میرسه به یه دهکده. تو یه بازی عادی شاید فکر کنید رسیدن به یه دهکده یعنی Aggro و تمرکز دشمن ها از روی شما برداشته میشه و به یه نقطه امنی می رسید.
نه آقا!
این جا این Lizard Man های وحشی و گوبلین هایی که دنبال شون راه افتادن اصلا اهمیتی نمیدن که این جا دهکده است و مکس رو تا عین خود دهکده دنبال می کنند. از این جاش جالب میشه تازه
مردم دهکده و نگهبان ها وقتی می بینن یه سری هیولا داره نزدیک میشه همین جوری دست رو دست نمیذارن. همه بیدار میشن و دست به اسلحه و میریزن مرکز دهکده. آقا خون و خونریزی میشه و یه جنگ تمام عیار بین مکس و دهکده با این Lizard Man ها اتفاق می افته و همه NPC های بازی مثل سرباز میریزن هر جور شده رو سر این هیولاهای بخت برگشته. بعد ده دقیقه درگیری مستمر بالاخره اتیش نبرد میخوابه و دهکده غیورمندان پیروز از نبرد بیرون میاد
این فقط شرح یه درگیری خاص تو شب بود. ظاهر شدن ناگهانی اژدهاها و گریفین ها وسط درگیری و باس فایت هایی که ابعادشون تخیلیه یا فایت هایی که به تساوی ختم میشه و یا فایت هایی که یهو می بینی یه سری یار اضافه تو قالب سربازی های گشتی پیش خودت داری و... . خلاصه درگیری ها تو Dragon's Dogma 2 یه حالت دینامیکی داره که نمیذاره هیچ وقت خسته کننده باشن.
View attachment 331880
4. و آخری: دنیای بازی
چیزی که بیشترین پیشرفت رو نسبت به DD1 کرده تو Dragon's Dogma 2 دنیای بازیه. همون جور که پست قبل گفتیم خیلی از جاه طلبی های ایتسونو سر Dragon's Dogma 1 عملی نشدند. ولی این جا همه چی فرق می کنه و گویا منابع کپکام و ایتسونو از همیشه بیشتره.
اول این که نژادهای بازی بیشتر شدن. حالا مردم گربه ای داریم. الف داریم و احتمالا دورف هم داشته باشیم و هر کدوم از اینا ویژگی های خاص خودشون رو دارن
مثلا الف ها زبون خودشون رو دارن و غیر از سفیرها و مترجم هاشون شما نمی تونید زبون کسی رو بفهمید. مگه این که Pawn تون اسکیل شو داشته باشه. جالبه که تو این نسخه Pawn ها هر کدوم می تونن اسکیل های مخصوص به خودشون داشته باشن که شما ندارید شون. یکی از همین ترجمه زبون الف هاست مثلا.
از اون طرف دنیای بازی بزرگ شده، تعداد شهرها و دانجن های بازی خیلی بیشتر شدند و به گفته پیش نمایش ها، بازی این دفعه واقعا تو اوپن ورلدش لول دیزاین داره و ویستاها و منظره های بازی خیلی به یاد موندنی ترند.
منتهی هیچ کدوم از اینا مهم نیست
مهم دوباره همون کوئست های بازیه
Dragon's Dogma 2 از نظر ساختار کوئست ها حتی از بازی اول هم آزادتر و رئال تره.
مثلا یه کوئست داریم. یه پیرمرده میگه پسرش گم شده.... همین! نه علامتی رو نقشه ظاهر میشه نه چیزی. فقط تو Quest Log میگه با مردم صحبت کن و سرنخ پیدا کن. بازی حتی نمی گه با کدوم مردم صحبت کن. یه شهره و باید واقعا با تک تک NPC هایی که میشناسی صحبت کنی. این وسط بازی یه هشدار هم به شما میده: حالا که کوئست شروع شده، زمان علیه شماست و کسی منتظر شما واینمیسته. اگه یه کوئستی رو بگیرید و مدام لفت بدید، اتفاقی که نباید می افته و کوئست تون تموم میشه. بازی بهتون هشدار میده که سر همین موضوع زیاد کوئست های فرعی پشت هم برندارید. وگرنه نمی رسید خیلی هاش رو تموم کنید و بهتره قدم به قدم برید جلو
این جا مشخصه منظور بازی چیه. اگه همین جا عللی تللی کنید پسری که گم شده میمیره پس بهتره سریع دست به کار شید و از مردم پرس و جو کنید
بعد از پرس و جو می فهمید که اقا این پسره اهل گل جمع کردن بوده و عموما این گل ها تو یه غار خاصی بیرون شهر اند. این جا تازه بعد گرفتن سرنخ تون اولین Map Marker تون رو میگیرید. می رسید اون جا می بینید زرشک هیچ کس نیست. بازی هم خیلی نمیاد Quest Marker شما رو عوض کنه. آخرین رد شما این جا بوده و این جا خواهد بود. منتها چیزی که متوجه می شید اینه که این گل هایی که این پسره دنبال شون می گشته گل شب تاب ـه و یه ردی هم ازش به خارج از غار دیده میشه. حتما پسره داشته از یه چیزی فرار می کرده. این رو بازی به شما نمیگه ولی عملا تو روز شما نمی تونید رد این گل ها رو قاطی پوشش سبز جنگل بازی بگیرید. باید صبر کنید شب شه. قبلا هم گفتم چقدر شب تو این بازی دشمن بازیکنه. با این وجود این کوئست عملا شما رو ملزم می کنه که تو شب هم عمل کنید. بدون حتی یه پرامپت یا راهنمایی یا تغییر کردن کوئست لاگ، فقط با دیدن این که گل های تو غار شب تاب اند شما باید اتوماتیک مغزتون جایی که گفتم بره.
شب که شد و رد گل ها رو گرفتید می رسید به یه غار دیگه که پسره اون جاست و یه سری گرگ محاصره اش کردن. این جا بخش اکشن کاره بالاخره. می زنید گرگ ها رو می کشید و پسره پیدا میشه
کوئست تمومه؟
نه!
معلومه که باید پسره رو اسکورت کنید به دهکده. این کار رو که انجام دادید تازه کوئست تون تموم میشه.
این کوئستیه که میتونست 4 تا کوئست مارکر داشته باشه تا پلیر رو راهنمایی کنه ولی فقط یه دونه داره
تقریبا همه کوئست های Dragon's Dogma 2 همین شکلی اند.
یه جوری آزادانه طراحی شده اند تا پلیر خودش به شناخت کامل از قضیه برسه بعد بره جلو.
تک سیو بودن بازی هم باعث میشه برخلاف یه بازی مثل بالدورز گیت خیلی کم دست به ازمون و خطا بزنید و تو دل ماجراجویی تون غرق شید. این یه بازی ایه که باید چند بار بازی شه تا با همه محتوا و دنیا و کوئست ها و احتمالاتش روبرو بشید. اگه DD2 مثل DD1 باشه باید منتظر توییست های خفن تو نیمه دوم بازی بود که تا الان هیچی ازش تو مارکتینگ بازی دیده نشده و احتمالا خیلی از نقدها هم نرسن بهش اشاره کنن
Dragon's Dogma 2 بازی ایه که من خیلی دیر باهاش آشنا شدم. یعنی دقیقا وقتی دو سال پیش معرفی شد من تازه نسخه اول رو رفتم
و از اون موقع تا حالا یکی از هایپ ترین بازی های منه
متاسفانه نسل نهمی بودنش و سیستم خفن خواستنش (و البته کمبود وقت خودم) باعث میشه نتونم فعلا برمش
ولی شما
شمایی که حس می کنی بازی های Action RPG خیلی یکسان شدند و یا باید فرمول سولزبورن رو برن یا شکست بخورن بهتره حتما Dragon's Dogma رو تجربه کنن. یه بازی ای که دنیاش واقعا غنی ـه. مبارزاتش در عین اکشن سریع داشتنش نیازمند درک تاکتیکی عمیق از دشمن ها و توانایی یارهات داره و سیستم خیلی باحال و خاصی مثل Pawn Summoning داره که مشابه نداره تو صنعت گیم.
بپرید رو قطار هایپ بازی که به نظرم با توجه به کارنامه اخیر ایتسونو و کپکام و شناخت مون از بازی قبلی سری باید یه فاجعه عظیم رخ بده که این بازی به شاهکار تبدیل نشه
این بود پایان طومار هایپ ما از این بازی.
امیدوارم این تاپیک پر شه از پست های بحث و سوال و کف و خون قاطی کردن از خوبی های Dragon's Dogma 2
واقعیتش علاقه ای به این عنوان ندارم.نسخه قبلیش اصلا جذبم نکرد.View attachment 331866
من در انتظار اومدن نقدهای بازی
خب آقا از طومار قبلی باید فهمیده باشید Dragon's Dogma چیه
میخوایم الان خیلی کوتاه تر بریم سروقت Dragon's Dogma 2 و ببینیم چه چیزهایی بهتر شده که شما یخورده هایپ شید.
این بهبودهایی که نوشتم بر مبنای پیش نمایش هاییه که دیدم.
به ترتیب شماره میریم جلو
1. Character Creator
درسته. اولین چیزی که تو Dragon's Dogma 2 به طرز تخیلی ای پیشرفت کرده، صفحه ساخت شخصیت هاست. Dragon's Dogma 1 یکی از بزرگترین چالش هایی که موقع ساخت بهش برمیخورن همین شخصیت ساختنه. انیماتورها به فنا میرن تا بتونن یه سیستم جامع برای همه حالت های صورت و بدن طراحی کنن و آخر به یه راه حلی میرسن ولی در نتیجه اش سیستم ساخت شخصیت بازی خیلی عمیق و خوب از آب در نمیاد.
الان؟ الان به لطف پیشرفت تکنولوژی و موتور RE Engine و توانایی هاش شما میتونید کلی شخصیت خفن طراحی کنید و به نظرم به همین خاطر، بخش جذب Pawn تو این نسخه خیلی جذاب تر میشه. چون خیلی از ماها صرفا Pawn ها رو براساس قابلیت ها استخدام نمی کنیم و مثل یه ازدواج خوب، قیافه طرف هم مهمه
خوشبختانه الان که دارم این پست رو می نویسم و قبل ریلیز بازیه، یه نسخه دمو از همین شخصیت ساز بازی عرضه شده و میتونید باهاش ور برید که خوبه
ملت چیزهای خیلی باحالی ساختن که تو صفحه های قبل تاپیک هست.
View attachment 331870
I'm gonna put some dirt into your eyes
2. گرافیک
آره آقا دو نسل گذشته. معلومه گرافیک بازی باید بره بالا
ولی خدایی قبول کنید جزو بازی های خوشگل این نسله. مخصوصا به خاطر عمق تعامل شما با محیط و NPC ها، به نظرم Dragon's Dogma 2 به لحاظ بصری تا این جا هر چی دیدیم ازش محشر بوده. مخصوصا تو زمینه افکت های جادویی که جزو یکی از بهترین بازی های نسل تا الان به حساب میاد.
برخلاف DD1 که همون زمان عرضه اش از لحاظ گرافیکی قدیمی بود و بعدا طی زمان با کلاسیک شدنش ملت بخشیدن بحث گرافیک شو، این جا DD2 داره دست پر میاد و خیلی به ویژن و دیدگاه اصلی خالق هاش و استایل قرون وسطایی و ترکیبش با فانتزی باستانی غربی نزدیک تره تا چیزی که DD1 بود.
البته Dragon's Dogma 2 کماکان بازی خیلی رنگارنگی نیست و اگه یه فانتزی رنگارنگ و چشم خیره کن میخواید باید برگردید همون Horizon 2 بازی کنید. ولی اگه دنبال یه چیز رئال و دارک تر میگردید این بازی دقیقا خودشه. مخصوصا تو حوزه اتمسفر. وقتی شب میشه یا میرید تو یه جنگل پوشیده و بدون مشعل هیچ چیزی نمی بینید، اون جاست که به قدرت نورپردازی رئال بازی پی می برید و پشمی براتون باقی نمیمونه
View attachment 331871
3. Vocation ها
همون جور که گفتیم سه تا ستون اصلی Dragon's Dogma یکی سیستم Pawn ها بود. یکی اکشن اش بود و اون یکی دنیاش
سیستم Pawn ها رو راستش چون خیلی سیستم RPG محور و آنلاین محوریه و ساختارش و کارکردش بعد ریلیز بازی مشخص میشه نمیشه الان گفت چقدر پیشرفت کرده و آیا فقط بهبود جزئی داشته یا نه
چون اون سیستم همین جوریش تو DD1 سیستم خفنی بود. مشکلی که داشت این بود که دیالوگ های Pawn ها بعد یه مدت تکراری می شد سریع و این که میزان تعاملات پلیر با Pawn اش خیلی زیاد نبود. از پیش نمایش ها و مصاحبه ها خیلی خوب مشخصه که این دو مورد هم حل شده.
ولی اکشن بازی بهبودهاش خیلی بیشتره.
اول این که تنوع دشمن های بازی رفته بالا. الان یه سری دشمن های خیلی بزرگ داریم که رسما بازی رو تبدیل کردن به Shadow of the Colossus فقط یه ورژن خیلی غیر خطی ترش.
انیمیشن های بازی هم بهتر شده که روی اکشن بازی تاثیر مستمر داره. طبیعتا AI یارها و دشمن ها هم بهتر شدند و کارهای مختلف تری میتونن انجام بدن
ولی دو موردی که من دیدم خیلی تعریف کردن از اکشن بازی بابت اش
یکی Vocation هاست. Vocation ها تو DD1 یکی از نقاط قوت بازی بودن ولی دروغ چرا. خیلی معمولی بودن به لحاظ ظاهری و کلاس خیلی ویژه و خاصی نداشتیم. الان تو این بازی یه کلاسی مثل Trickster داریم که باهاش میشه هوش مصنوعی دشمن ها رو گیج کرد و جای این که بازی برات دیوار فیک بسازه، تو برای دشمن ها همچین چیزی بسازی و اذیت شون کنی. این فقط یکی از کلاس های خاص بازیه
یک Vocation دیگه که دیدم خیلی تو پیش نمایش ها بود و الان اسم شو یادم نیست میذاشت با Twin Blade (که از سلاح های مورد علاقه ام تو سری سولز بورن ـه) یه حالت نیمه جادویی داشته باشی که تمرکز خیلی قوی ای روی Parry کردن داره. سر همین Vocation ها با این که هنوز تعداد شون پایینه و ده تاست ولی خیلی خاص تر و متمایز تر از هم اند که فوق العاده است.
View attachment 331878
مورد دومی که پیش نمایش ها ازش خیلی تعریف می کردند و مثلا من دیدم Maximillian Dood کلی به خاطرش به بازی علاقمند شده بود این غیر اسکریپت بودن فایت های بازیه. سناریویی که میگم رو خود مکس تو پیش نمایش اش گفته. تو ویدیوش ببینید خیلی باحال تره:
بشر اومده بعد یه ماموریت برگرده یکی از شهرهای بازی که شب میشه. شب تو Dragon's Dogma حکم آماده باش کامل رو داره. همه جا تاریک میشه و اگه ماه تو آسمون نباشه و شما مشعل یا فانوس نداشته باشید، هیچی رو نمی بینید. هیـــــچی. حالا اگه فانوس داشته باشید دو قدم جلوترتون رو میتونید ببینید و تو درگیری ها دووم بیارید.
آقا این بشر تصمیم میگیره جای پیدا کردن کمپ و گذروندن شب، به راه خودش ادامه بده. با یه سری گوبلین رو در رو میشه. Easy میزنه شون کنار و ادامه مسیر. بعد میرسه به یه سری Lizard man. اینا یه خورده سخت ترند ولی با یه پارتی درست درمون کشتن شون کاری نداره و Xp خوبی هم میدن. آقا این میاد تو تاریکی این Lizard Man ـه رو بکشه و با Pawn اش دو تایی میریزن سرش یهو می بینه "عه چرا اینا دو تا شدن. عه سه تا! چهار تا، وات د فاعک!" آقا از دل تاریکی یه لشگر از این Lizard Man ها سر اینا خراب میشن و خب یه لشگر از این هیولاها برای دو نفر خیلی دردسره. لذا مکس میزنه به دنده 5 و الفرار. ولی Pawn اش عقب میمونه و تا حد نیمه مرگ کتک میخوره از اینا.
مکس تک و تنها جلوتر میرسه به یه سری گوبلین دیگه و میگه آقا من تکی از پس اینا برمیام. داره اینا رو می زنه که می بینه عه، یه چهره آشنا داره از دل تاریکی بهش نزدیک میشه.
بعله این همون Pawn نیمه جونیه که داره جنازه لب مرگشو کشون کشون می کشونه سمت مکس تا Revive اش کنه و همراه با این جنازه کشون کشون یه لشگر تشنه به خون Lizard Man ها رد شو گرفتن و رسیدن به مکس
آقا این دفعه مکس به دنده 6 دست پیدا می کنه و موقع فرار کردن میرسه به یه دهکده. تو یه بازی عادی شاید فکر کنید رسیدن به یه دهکده یعنی Aggro و تمرکز دشمن ها از روی شما برداشته میشه و به یه نقطه امنی می رسید.
نه آقا!
این جا این Lizard Man های وحشی و گوبلین هایی که دنبال شون راه افتادن اصلا اهمیتی نمیدن که این جا دهکده است و مکس رو تا عین خود دهکده دنبال می کنند. از این جاش جالب میشه تازه
مردم دهکده و نگهبان ها وقتی می بینن یه سری هیولا داره نزدیک میشه همین جوری دست رو دست نمیذارن. همه بیدار میشن و دست به اسلحه و میریزن مرکز دهکده. آقا خون و خونریزی میشه و یه جنگ تمام عیار بین مکس و دهکده با این Lizard Man ها اتفاق می افته و همه NPC های بازی مثل سرباز میریزن هر جور شده رو سر این هیولاهای بخت برگشته. بعد ده دقیقه درگیری مستمر بالاخره اتیش نبرد میخوابه و دهکده غیورمندان پیروز از نبرد بیرون میاد
این فقط شرح یه درگیری خاص تو شب بود. ظاهر شدن ناگهانی اژدهاها و گریفین ها وسط درگیری و باس فایت هایی که ابعادشون تخیلیه یا فایت هایی که به تساوی ختم میشه و یا فایت هایی که یهو می بینی یه سری یار اضافه تو قالب سربازی های گشتی پیش خودت داری و... . خلاصه درگیری ها تو Dragon's Dogma 2 یه حالت دینامیکی داره که نمیذاره هیچ وقت خسته کننده باشن.
View attachment 331880
4. و آخری: دنیای بازی
چیزی که بیشترین پیشرفت رو نسبت به DD1 کرده تو Dragon's Dogma 2 دنیای بازیه. همون جور که پست قبل گفتیم خیلی از جاه طلبی های ایتسونو سر Dragon's Dogma 1 عملی نشدند. ولی این جا همه چی فرق می کنه و گویا منابع کپکام و ایتسونو از همیشه بیشتره.
اول این که نژادهای بازی بیشتر شدن. حالا مردم گربه ای داریم. الف داریم و احتمالا دورف هم داشته باشیم و هر کدوم از اینا ویژگی های خاص خودشون رو دارن
مثلا الف ها زبون خودشون رو دارن و غیر از سفیرها و مترجم هاشون شما نمی تونید زبون کسی رو بفهمید. مگه این که Pawn تون اسکیل شو داشته باشه. جالبه که تو این نسخه Pawn ها هر کدوم می تونن اسکیل های مخصوص به خودشون داشته باشن که شما ندارید شون. یکی از همین ترجمه زبون الف هاست مثلا.
از اون طرف دنیای بازی بزرگ شده، تعداد شهرها و دانجن های بازی خیلی بیشتر شدند و به گفته پیش نمایش ها، بازی این دفعه واقعا تو اوپن ورلدش لول دیزاین داره و ویستاها و منظره های بازی خیلی به یاد موندنی ترند.
منتهی هیچ کدوم از اینا مهم نیست
مهم دوباره همون کوئست های بازیه
Dragon's Dogma 2 از نظر ساختار کوئست ها حتی از بازی اول هم آزادتر و رئال تره.
مثلا یه کوئست داریم. یه پیرمرده میگه پسرش گم شده.... همین! نه علامتی رو نقشه ظاهر میشه نه چیزی. فقط تو Quest Log میگه با مردم صحبت کن و سرنخ پیدا کن. بازی حتی نمی گه با کدوم مردم صحبت کن. یه شهره و باید واقعا با تک تک NPC هایی که میشناسی صحبت کنی. این وسط بازی یه هشدار هم به شما میده: حالا که کوئست شروع شده، زمان علیه شماست و کسی منتظر شما واینمیسته. اگه یه کوئستی رو بگیرید و مدام لفت بدید، اتفاقی که نباید می افته و کوئست تون تموم میشه. بازی بهتون هشدار میده که سر همین موضوع زیاد کوئست های فرعی پشت هم برندارید. وگرنه نمی رسید خیلی هاش رو تموم کنید و بهتره قدم به قدم برید جلو
این جا مشخصه منظور بازی چیه. اگه همین جا عللی تللی کنید پسری که گم شده میمیره پس بهتره سریع دست به کار شید و از مردم پرس و جو کنید
بعد از پرس و جو می فهمید که اقا این پسره اهل گل جمع کردن بوده و عموما این گل ها تو یه غار خاصی بیرون شهر اند. این جا تازه بعد گرفتن سرنخ تون اولین Map Marker تون رو میگیرید. می رسید اون جا می بینید زرشک هیچ کس نیست. بازی هم خیلی نمیاد Quest Marker شما رو عوض کنه. آخرین رد شما این جا بوده و این جا خواهد بود. منتها چیزی که متوجه می شید اینه که این گل هایی که این پسره دنبال شون می گشته گل شب تاب ـه و یه ردی هم ازش به خارج از غار دیده میشه. حتما پسره داشته از یه چیزی فرار می کرده. این رو بازی به شما نمیگه ولی عملا تو روز شما نمی تونید رد این گل ها رو قاطی پوشش سبز جنگل بازی بگیرید. باید صبر کنید شب شه. قبلا هم گفتم چقدر شب تو این بازی دشمن بازیکنه. با این وجود این کوئست عملا شما رو ملزم می کنه که تو شب هم عمل کنید. بدون حتی یه پرامپت یا راهنمایی یا تغییر کردن کوئست لاگ، فقط با دیدن این که گل های تو غار شب تاب اند شما باید اتوماتیک مغزتون جایی که گفتم بره.
شب که شد و رد گل ها رو گرفتید می رسید به یه غار دیگه که پسره اون جاست و یه سری گرگ محاصره اش کردن. این جا بخش اکشن کاره بالاخره. می زنید گرگ ها رو می کشید و پسره پیدا میشه
کوئست تمومه؟
نه!
معلومه که باید پسره رو اسکورت کنید به دهکده. این کار رو که انجام دادید تازه کوئست تون تموم میشه.
این کوئستیه که میتونست 4 تا کوئست مارکر داشته باشه تا پلیر رو راهنمایی کنه ولی فقط یه دونه داره
تقریبا همه کوئست های Dragon's Dogma 2 همین شکلی اند.
یه جوری آزادانه طراحی شده اند تا پلیر خودش به شناخت کامل از قضیه برسه بعد بره جلو.
تک سیو بودن بازی هم باعث میشه برخلاف یه بازی مثل بالدورز گیت خیلی کم دست به ازمون و خطا بزنید و تو دل ماجراجویی تون غرق شید. این یه بازی ایه که باید چند بار بازی شه تا با همه محتوا و دنیا و کوئست ها و احتمالاتش روبرو بشید. اگه DD2 مثل DD1 باشه باید منتظر توییست های خفن تو نیمه دوم بازی بود که تا الان هیچی ازش تو مارکتینگ بازی دیده نشده و احتمالا خیلی از نقدها هم نرسن بهش اشاره کنن
Dragon's Dogma 2 بازی ایه که من خیلی دیر باهاش آشنا شدم. یعنی دقیقا وقتی دو سال پیش معرفی شد من تازه نسخه اول رو رفتم
و از اون موقع تا حالا یکی از هایپ ترین بازی های منه
متاسفانه نسل نهمی بودنش و سیستم خفن خواستنش (و البته کمبود وقت خودم) باعث میشه نتونم فعلا برمش
ولی شما
شمایی که حس می کنی بازی های Action RPG خیلی یکسان شدند و یا باید فرمول سولزبورن رو برن یا شکست بخورن بهتره حتما Dragon's Dogma رو تجربه کنن. یه بازی ای که دنیاش واقعا غنی ـه. مبارزاتش در عین اکشن سریع داشتنش نیازمند درک تاکتیکی عمیق از دشمن ها و توانایی یارهات داره و سیستم خیلی باحال و خاصی مثل Pawn Summoning داره که مشابه نداره تو صنعت گیم.
بپرید رو قطار هایپ بازی که به نظرم با توجه به کارنامه اخیر ایتسونو و کپکام و شناخت مون از بازی قبلی سری باید یه فاجعه عظیم رخ بده که این بازی به شاهکار تبدیل نشه
این بود پایان طومار هایپ ما از این بازی.
امیدوارم این تاپیک پر شه از پست های بحث و سوال و کف و خون قاطی کردن از خوبی های Dragon's Dogma 2
آقا بسیار عالی و کامل بودView attachment 331866
من در انتظار اومدن نقدهای بازی
خب آقا از طومار قبلی باید فهمیده باشید Dragon's Dogma چیه
میخوایم الان خیلی کوتاه تر بریم سروقت Dragon's Dogma 2 و ببینیم چه چیزهایی بهتر شده که شما یخورده هایپ شید.
این بهبودهایی که نوشتم بر مبنای پیش نمایش هاییه که دیدم.
به ترتیب شماره میریم جلو
1. Character Creator
درسته. اولین چیزی که تو Dragon's Dogma 2 به طرز تخیلی ای پیشرفت کرده، صفحه ساخت شخصیت هاست. Dragon's Dogma 1 یکی از بزرگترین چالش هایی که موقع ساخت بهش برمیخورن همین شخصیت ساختنه. انیماتورها به فنا میرن تا بتونن یه سیستم جامع برای همه حالت های صورت و بدن طراحی کنن و آخر به یه راه حلی میرسن ولی در نتیجه اش سیستم ساخت شخصیت بازی خیلی عمیق و خوب از آب در نمیاد.
الان؟ الان به لطف پیشرفت تکنولوژی و موتور RE Engine و توانایی هاش شما میتونید کلی شخصیت خفن طراحی کنید و به نظرم به همین خاطر، بخش جذب Pawn تو این نسخه خیلی جذاب تر میشه. چون خیلی از ماها صرفا Pawn ها رو براساس قابلیت ها استخدام نمی کنیم و مثل یه ازدواج خوب، قیافه طرف هم مهمه
خوشبختانه الان که دارم این پست رو می نویسم و قبل ریلیز بازیه، یه نسخه دمو از همین شخصیت ساز بازی عرضه شده و میتونید باهاش ور برید که خوبه
ملت چیزهای خیلی باحالی ساختن که تو صفحه های قبل تاپیک هست.
View attachment 331870
I'm gonna put some dirt into your eyes
2. گرافیک
آره آقا دو نسل گذشته. معلومه گرافیک بازی باید بره بالا
ولی خدایی قبول کنید جزو بازی های خوشگل این نسله. مخصوصا به خاطر عمق تعامل شما با محیط و NPC ها، به نظرم Dragon's Dogma 2 به لحاظ بصری تا این جا هر چی دیدیم ازش محشر بوده. مخصوصا تو زمینه افکت های جادویی که جزو یکی از بهترین بازی های نسل تا الان به حساب میاد.
برخلاف DD1 که همون زمان عرضه اش از لحاظ گرافیکی قدیمی بود و بعدا طی زمان با کلاسیک شدنش ملت بخشیدن بحث گرافیک شو، این جا DD2 داره دست پر میاد و خیلی به ویژن و دیدگاه اصلی خالق هاش و استایل قرون وسطایی و ترکیبش با فانتزی باستانی غربی نزدیک تره تا چیزی که DD1 بود.
البته Dragon's Dogma 2 کماکان بازی خیلی رنگارنگی نیست و اگه یه فانتزی رنگارنگ و چشم خیره کن میخواید باید برگردید همون Horizon 2 بازی کنید. ولی اگه دنبال یه چیز رئال و دارک تر میگردید این بازی دقیقا خودشه. مخصوصا تو حوزه اتمسفر. وقتی شب میشه یا میرید تو یه جنگل پوشیده و بدون مشعل هیچ چیزی نمی بینید، اون جاست که به قدرت نورپردازی رئال بازی پی می برید و پشمی براتون باقی نمیمونه
View attachment 331871
3. Vocation ها
همون جور که گفتیم سه تا ستون اصلی Dragon's Dogma یکی سیستم Pawn ها بود. یکی اکشن اش بود و اون یکی دنیاش
سیستم Pawn ها رو راستش چون خیلی سیستم RPG محور و آنلاین محوریه و ساختارش و کارکردش بعد ریلیز بازی مشخص میشه نمیشه الان گفت چقدر پیشرفت کرده و آیا فقط بهبود جزئی داشته یا نه
چون اون سیستم همین جوریش تو DD1 سیستم خفنی بود. مشکلی که داشت این بود که دیالوگ های Pawn ها بعد یه مدت تکراری می شد سریع و این که میزان تعاملات پلیر با Pawn اش خیلی زیاد نبود. از پیش نمایش ها و مصاحبه ها خیلی خوب مشخصه که این دو مورد هم حل شده.
ولی اکشن بازی بهبودهاش خیلی بیشتره.
اول این که تنوع دشمن های بازی رفته بالا. الان یه سری دشمن های خیلی بزرگ داریم که رسما بازی رو تبدیل کردن به Shadow of the Colossus فقط یه ورژن خیلی غیر خطی ترش.
انیمیشن های بازی هم بهتر شده که روی اکشن بازی تاثیر مستمر داره. طبیعتا AI یارها و دشمن ها هم بهتر شدند و کارهای مختلف تری میتونن انجام بدن
ولی دو موردی که من دیدم خیلی تعریف کردن از اکشن بازی بابت اش
یکی Vocation هاست. Vocation ها تو DD1 یکی از نقاط قوت بازی بودن ولی دروغ چرا. خیلی معمولی بودن به لحاظ ظاهری و کلاس خیلی ویژه و خاصی نداشتیم. الان تو این بازی یه کلاسی مثل Trickster داریم که باهاش میشه هوش مصنوعی دشمن ها رو گیج کرد و جای این که بازی برات دیوار فیک بسازه، تو برای دشمن ها همچین چیزی بسازی و اذیت شون کنی. این فقط یکی از کلاس های خاص بازیه
یک Vocation دیگه که دیدم خیلی تو پیش نمایش ها بود و الان اسم شو یادم نیست میذاشت با Twin Blade (که از سلاح های مورد علاقه ام تو سری سولز بورن ـه) یه حالت نیمه جادویی داشته باشی که تمرکز خیلی قوی ای روی Parry کردن داره. سر همین Vocation ها با این که هنوز تعداد شون پایینه و ده تاست ولی خیلی خاص تر و متمایز تر از هم اند که فوق العاده است.
View attachment 331878
مورد دومی که پیش نمایش ها ازش خیلی تعریف می کردند و مثلا من دیدم Maximillian Dood کلی به خاطرش به بازی علاقمند شده بود این غیر اسکریپت بودن فایت های بازیه. سناریویی که میگم رو خود مکس تو پیش نمایش اش گفته. تو ویدیوش ببینید خیلی باحال تره:
بشر اومده بعد یه ماموریت برگرده یکی از شهرهای بازی که شب میشه. شب تو Dragon's Dogma حکم آماده باش کامل رو داره. همه جا تاریک میشه و اگه ماه تو آسمون نباشه و شما مشعل یا فانوس نداشته باشید، هیچی رو نمی بینید. هیـــــچی. حالا اگه فانوس داشته باشید دو قدم جلوترتون رو میتونید ببینید و تو درگیری ها دووم بیارید.
آقا این بشر تصمیم میگیره جای پیدا کردن کمپ و گذروندن شب، به راه خودش ادامه بده. با یه سری گوبلین رو در رو میشه. Easy میزنه شون کنار و ادامه مسیر. بعد میرسه به یه سری Lizard man. اینا یه خورده سخت ترند ولی با یه پارتی درست درمون کشتن شون کاری نداره و Xp خوبی هم میدن. آقا این میاد تو تاریکی این Lizard Man ـه رو بکشه و با Pawn اش دو تایی میریزن سرش یهو می بینه "عه چرا اینا دو تا شدن. عه سه تا! چهار تا، وات د فاعک!" آقا از دل تاریکی یه لشگر از این Lizard Man ها سر اینا خراب میشن و خب یه لشگر از این هیولاها برای دو نفر خیلی دردسره. لذا مکس میزنه به دنده 5 و الفرار. ولی Pawn اش عقب میمونه و تا حد نیمه مرگ کتک میخوره از اینا.
مکس تک و تنها جلوتر میرسه به یه سری گوبلین دیگه و میگه آقا من تکی از پس اینا برمیام. داره اینا رو می زنه که می بینه عه، یه چهره آشنا داره از دل تاریکی بهش نزدیک میشه.
بعله این همون Pawn نیمه جونیه که داره جنازه لب مرگشو کشون کشون می کشونه سمت مکس تا Revive اش کنه و همراه با این جنازه کشون کشون یه لشگر تشنه به خون Lizard Man ها رد شو گرفتن و رسیدن به مکس
آقا این دفعه مکس به دنده 6 دست پیدا می کنه و موقع فرار کردن میرسه به یه دهکده. تو یه بازی عادی شاید فکر کنید رسیدن به یه دهکده یعنی Aggro و تمرکز دشمن ها از روی شما برداشته میشه و به یه نقطه امنی می رسید.
نه آقا!
این جا این Lizard Man های وحشی و گوبلین هایی که دنبال شون راه افتادن اصلا اهمیتی نمیدن که این جا دهکده است و مکس رو تا عین خود دهکده دنبال می کنند. از این جاش جالب میشه تازه
مردم دهکده و نگهبان ها وقتی می بینن یه سری هیولا داره نزدیک میشه همین جوری دست رو دست نمیذارن. همه بیدار میشن و دست به اسلحه و میریزن مرکز دهکده. آقا خون و خونریزی میشه و یه جنگ تمام عیار بین مکس و دهکده با این Lizard Man ها اتفاق می افته و همه NPC های بازی مثل سرباز میریزن هر جور شده رو سر این هیولاهای بخت برگشته. بعد ده دقیقه درگیری مستمر بالاخره اتیش نبرد میخوابه و دهکده غیورمندان پیروز از نبرد بیرون میاد
این فقط شرح یه درگیری خاص تو شب بود. ظاهر شدن ناگهانی اژدهاها و گریفین ها وسط درگیری و باس فایت هایی که ابعادشون تخیلیه یا فایت هایی که به تساوی ختم میشه و یا فایت هایی که یهو می بینی یه سری یار اضافه تو قالب سربازی های گشتی پیش خودت داری و... . خلاصه درگیری ها تو Dragon's Dogma 2 یه حالت دینامیکی داره که نمیذاره هیچ وقت خسته کننده باشن.
View attachment 331880
4. و آخری: دنیای بازی
چیزی که بیشترین پیشرفت رو نسبت به DD1 کرده تو Dragon's Dogma 2 دنیای بازیه. همون جور که پست قبل گفتیم خیلی از جاه طلبی های ایتسونو سر Dragon's Dogma 1 عملی نشدند. ولی این جا همه چی فرق می کنه و گویا منابع کپکام و ایتسونو از همیشه بیشتره.
اول این که نژادهای بازی بیشتر شدن. حالا مردم گربه ای داریم. الف داریم و احتمالا دورف هم داشته باشیم و هر کدوم از اینا ویژگی های خاص خودشون رو دارن
مثلا الف ها زبون خودشون رو دارن و غیر از سفیرها و مترجم هاشون شما نمی تونید زبون کسی رو بفهمید. مگه این که Pawn تون اسکیل شو داشته باشه. جالبه که تو این نسخه Pawn ها هر کدوم می تونن اسکیل های مخصوص به خودشون داشته باشن که شما ندارید شون. یکی از همین ترجمه زبون الف هاست مثلا.
از اون طرف دنیای بازی بزرگ شده، تعداد شهرها و دانجن های بازی خیلی بیشتر شدند و به گفته پیش نمایش ها، بازی این دفعه واقعا تو اوپن ورلدش لول دیزاین داره و ویستاها و منظره های بازی خیلی به یاد موندنی ترند.
منتهی هیچ کدوم از اینا مهم نیست
مهم دوباره همون کوئست های بازیه
Dragon's Dogma 2 از نظر ساختار کوئست ها حتی از بازی اول هم آزادتر و رئال تره.
مثلا یه کوئست داریم. یه پیرمرده میگه پسرش گم شده.... همین! نه علامتی رو نقشه ظاهر میشه نه چیزی. فقط تو Quest Log میگه با مردم صحبت کن و سرنخ پیدا کن. بازی حتی نمی گه با کدوم مردم صحبت کن. یه شهره و باید واقعا با تک تک NPC هایی که میشناسی صحبت کنی. این وسط بازی یه هشدار هم به شما میده: حالا که کوئست شروع شده، زمان علیه شماست و کسی منتظر شما واینمیسته. اگه یه کوئستی رو بگیرید و مدام لفت بدید، اتفاقی که نباید می افته و کوئست تون تموم میشه. بازی بهتون هشدار میده که سر همین موضوع زیاد کوئست های فرعی پشت هم برندارید. وگرنه نمی رسید خیلی هاش رو تموم کنید و بهتره قدم به قدم برید جلو
این جا مشخصه منظور بازی چیه. اگه همین جا عللی تللی کنید پسری که گم شده میمیره پس بهتره سریع دست به کار شید و از مردم پرس و جو کنید
بعد از پرس و جو می فهمید که اقا این پسره اهل گل جمع کردن بوده و عموما این گل ها تو یه غار خاصی بیرون شهر اند. این جا تازه بعد گرفتن سرنخ تون اولین Map Marker تون رو میگیرید. می رسید اون جا می بینید زرشک هیچ کس نیست. بازی هم خیلی نمیاد Quest Marker شما رو عوض کنه. آخرین رد شما این جا بوده و این جا خواهد بود. منتها چیزی که متوجه می شید اینه که این گل هایی که این پسره دنبال شون می گشته گل شب تاب ـه و یه ردی هم ازش به خارج از غار دیده میشه. حتما پسره داشته از یه چیزی فرار می کرده. این رو بازی به شما نمیگه ولی عملا تو روز شما نمی تونید رد این گل ها رو قاطی پوشش سبز جنگل بازی بگیرید. باید صبر کنید شب شه. قبلا هم گفتم چقدر شب تو این بازی دشمن بازیکنه. با این وجود این کوئست عملا شما رو ملزم می کنه که تو شب هم عمل کنید. بدون حتی یه پرامپت یا راهنمایی یا تغییر کردن کوئست لاگ، فقط با دیدن این که گل های تو غار شب تاب اند شما باید اتوماتیک مغزتون جایی که گفتم بره.
شب که شد و رد گل ها رو گرفتید می رسید به یه غار دیگه که پسره اون جاست و یه سری گرگ محاصره اش کردن. این جا بخش اکشن کاره بالاخره. می زنید گرگ ها رو می کشید و پسره پیدا میشه
کوئست تمومه؟
نه!
معلومه که باید پسره رو اسکورت کنید به دهکده. این کار رو که انجام دادید تازه کوئست تون تموم میشه.
این کوئستیه که میتونست 4 تا کوئست مارکر داشته باشه تا پلیر رو راهنمایی کنه ولی فقط یه دونه داره
تقریبا همه کوئست های Dragon's Dogma 2 همین شکلی اند.
یه جوری آزادانه طراحی شده اند تا پلیر خودش به شناخت کامل از قضیه برسه بعد بره جلو.
تک سیو بودن بازی هم باعث میشه برخلاف یه بازی مثل بالدورز گیت خیلی کم دست به ازمون و خطا بزنید و تو دل ماجراجویی تون غرق شید. این یه بازی ایه که باید چند بار بازی شه تا با همه محتوا و دنیا و کوئست ها و احتمالاتش روبرو بشید. اگه DD2 مثل DD1 باشه باید منتظر توییست های خفن تو نیمه دوم بازی بود که تا الان هیچی ازش تو مارکتینگ بازی دیده نشده و احتمالا خیلی از نقدها هم نرسن بهش اشاره کنن
Dragon's Dogma 2 بازی ایه که من خیلی دیر باهاش آشنا شدم. یعنی دقیقا وقتی دو سال پیش معرفی شد من تازه نسخه اول رو رفتم
و از اون موقع تا حالا یکی از هایپ ترین بازی های منه
متاسفانه نسل نهمی بودنش و سیستم خفن خواستنش (و البته کمبود وقت خودم) باعث میشه نتونم فعلا برمش
ولی شما
شمایی که حس می کنی بازی های Action RPG خیلی یکسان شدند و یا باید فرمول سولزبورن رو برن یا شکست بخورن بهتره حتما Dragon's Dogma رو تجربه کنی. یه بازی ای که دنیاش واقعا غنی ـه. مبارزاتش در عین اکشن سریع داشتنش نیازمند درک تاکتیکی عمیق از دشمن ها و توانایی یارهات داره و سیستم خیلی باحال و خاصی مثل Pawn Summoning داره که مشابه نداره تو صنعت گیم.
بپرید رو قطار هایپ بازی که به نظرم با توجه به کارنامه اخیر ایتسونو و کپکام و شناخت مون از بازی قبلی سری باید یه فاجعه عظیم رخ بده که این بازی به شاهکار تبدیل نشه
این بود پایان طومار هایپ ما از این بازی.
امیدوارم این تاپیک پر شه از پست های بحث و سوال و کف و خون قاطی کردن از خوبی های Dragon's Dogma 2
اول اینکه برای مراحل چه اصلی و چه فرعی خیلی نمیدونید باید چیکار کنید و یه جورایی لقمه نمیگیره بذاره دهنتون ، باید با گشتن و پرسش از مردم و ... مسیرتون رو پیدا کنید ؛ دومین نکته هم اینکه فست تراول بازی به صورت غیرمستقیم ارائه میشه و خبری از فست تراولی که همه میشناسیم نیست ؛ یا باید در شهر/روستاها پورتال های الماسی رو پیدا کنید تا بعدا با سنگ های محدود و خاصی (که گرون قیمت هم هستند) بتونید اونجا فست تراول کنید ؛ یا اینکه سوار کالسکه بشید و با پرداخت مبلغ کمی از شهری به شهر دیگه برید که البته ممکنه وسط راه بهتون حمله بشه 
در مورد مشکلات فنی نظری ندارم ، حتما مشکل داره که نوشته.نقل قول از یکی که به بازی دسترسی داره، (منتقد)
همون‌طور که میدونید تقریبا ۶ روزی هست که به بازی Dragon's Dogma 2 دسترسی دارم.
حالا هم به خاطر عید و هم مسائل دیگه (و البته بزرگی خود بازی) نتونستم تو این فرصت بازیو تموم کنم ؛ اما خب بعد ۲۵ ساعت فکر میکنم میتونم یه جمع بندی قابل قبولی داشته باشم.
بازی Dragon's Dogma 2 بازی خوب و جذابیه که وجود مشکلاتی که اکثرا فنی هستن نمیذاره اونو جزو بازی های شاهکار قرار بدم ! بذارید اول از مشکلات بازی بگم و بعد به سراغ نقاط قوت بازی هم میریم.
بذارید خیالتون رو راحت کنم ، بازی فریم ریت خوبی نداره و حتی افت فریم هم داره ، البته خب قابل بازیه و بعد چند ساعت هم عادت میکنید ؛ باگ زیاد داره (باگای تاثیرگذاری نیستند ولی خب بالاخره تعداد زیادشون اذیت کنندس) ، تنها یک سیو دارید ، ظاهر شدن ناگهانی ان پی سیا ، نبود تارگت لاک تو عنوانی که مبارزات خیلی مهمه توش ، بالانس نبودن بعضی از باس فایت ها و ... از جمله مشکلات بازین.
دو نکته ی مهم دیگه هم هست که ممکنه خیلیا رو از این بازی فراری بدهاول اینکه برای مراحل چه اصلی و چه فرعی خیلی نمیدونید باید چیکار کنید و یه جورایی لقمه نمیگیره بذاره دهنتون ، باید با گشتن و پرسش از مردم و ... مسیرتون رو پیدا کنید ؛ دومین نکته هم اینکه فست تراول بازی به صورت غیرمستقیم ارائه میشه و خبری از فست تراولی که همه میشناسیم نیست ؛ یا باید در شهر/روستاها پورتال های الماسی رو پیدا کنید تا بعدا با سنگ های محدود و خاصی (که گرون قیمت هم هستند) بتونید اونجا فست تراول کنید ؛ یا اینکه سوار کالسکه بشید و با پرداخت مبلغ کمی از شهری به شهر دیگه برید که البته ممکنه وسط راه بهتون حمله بشه
حالا بریم سراغ خوبی های بازی که کم هم نیستند ؛ مراحل فرعی بازی فوق العادن ، داستان خوبه و گرافیک قابل قبوله ؛ متفاوت بودن گیم پلی Vocation ها محشره و اسکیل های خیلی خیلی خفنی دارن ؛ شخصی سازی کارکتر و تنوع لباس / اسلحه ها عالیه ! هوش مصنوعی یاراتون خیلی خوبه ؛ آلبوم موسیقی متن بازی به خصوص زمانی که فایتی شکل گرفته گوش نوازه ، بر خلاف FF7 Rebirth انیمیشن های پریدن ، دویدن ، افتادن و ... خیلی خیلی طبیعی و خوب کار شده.
از اونجایی که ماهیت این مدل نقدا این بوده که کوتاه باشن دیگه بیشتر توضیح نمیدم ، اگه طرفدار Skyrim هستید با این بازیم قطعا حال میکنید؛ تا این لحظه دوسش داشتم و میتونم بهتون پیشنهاد بدم که تجربش کنید.
نقد های بازی ساعت ۱۸:۳۰ میاد و میتونید نقد های به مراتب تخصصی تر و کامل تری رو در اون زمان بخونید ؛ اگه سوالی در مورد بازی دارید میتونید در کامنت های همین پست بپرسید
واقعا از کپکام بعیده مشکلات فنینقل قول از یکی که به بازی دسترسی داره، (منتقد)
همون‌طور که میدونید تقریبا ۶ روزی هست که به بازی Dragon's Dogma 2 دسترسی دارم.
حالا هم به خاطر عید و هم مسائل دیگه (و البته بزرگی خود بازی) نتونستم تو این فرصت بازیو تموم کنم ؛ اما خب بعد ۲۵ ساعت فکر میکنم میتونم یه جمع بندی قابل قبولی داشته باشم.
بازی Dragon's Dogma 2 بازی خوب و جذابیه که وجود مشکلاتی که اکثرا فنی هستن نمیذاره اونو جزو بازی های شاهکار قرار بدم ! بذارید اول از مشکلات بازی بگم و بعد به سراغ نقاط قوت بازی هم میریم.
بذارید خیالتون رو راحت کنم ، بازی فریم ریت خوبی نداره و حتی افت فریم هم داره ، البته خب قابل بازیه و بعد چند ساعت هم عادت میکنید ؛ باگ زیاد داره (باگای تاثیرگذاری نیستند ولی خب بالاخره تعداد زیادشون اذیت کنندس) ، تنها یک سیو دارید ، ظاهر شدن ناگهانی ان پی سیا ، نبود تارگت لاک تو عنوانی که مبارزات خیلی مهمه توش ، بالانس نبودن بعضی از باس فایت ها و ... از جمله مشکلات بازین.
دو نکته ی مهم دیگه هم هست که ممکنه خیلیا رو از این بازی فراری بده
حالا بریم سراغ خوبی های بازی که کم هم نیستند ؛ مراحل فرعی بازی فوق العادن ، داستان خوبه و گرافیک قابل قبوله ؛ متفاوت بودن گیم پلی Vocation ها محشره و اسکیل های خیلی خیلی خفنی دارن ؛ شخصی سازی کارکتر و تنوع لباس / اسلحه ها عالیه ! هوش مصنوعی یاراتون خیلی خوبه ؛ آلبوم موسیقی متن بازی به خصوص زمانی که فایتی شکل گرفته گوش نوازه ، بر خلاف FF7 Rebirth انیمیشن های پریدن ، دویدن ، افتادن و ... خیلی خیلی طبیعی و خوب کار شده.
از اونجایی که ماهیت این مدل نقدا این بوده که کوتاه باشن دیگه بیشتر توضیح نمیدم ، اگه طرفدار Skyrim هستید با این بازیم قطعا حال میکنید؛ تا این لحظه دوسش داشتم و میتونم بهتون پیشنهاد بدم که تجربش کنید.
نقد های بازی ساعت ۱۸:۳۰ میاد و میتونید نقد های به مراتب تخصصی تر و کامل تری رو در اون زمان بخونید ؛ اگه سوالی در مورد بازی دارید میتونید در کامنت های همین پست بپرسید.
فرستاده شده از BAC-L21ِ من با Tapatalk
امیدوارم با اپدیت مشکلاتش حل بشه
حالا تیم نینجا تیمش از لحاظ فنی ضعف داره.
Google