Multi Platform Dark Souls III

K ANE · May 5, 2016

این شمشیر dark knight sword هم فوق العاده هست .... با اپگرید قدرت فیزیکیش به ۴۶۰ رسوندم اما یه عیب داره اونم اینکه افکت رو نمیشه روش انجام .... یعنی افکت اتش و دارکه و مجیک و .... روش پیاده نمیشه.

moxA.J · May 5, 2016

دوستان من یک کلیپ تو یوتیوب دیدم طرف با پایرومنسی یه کاری میکرد که شمشیر اتیش میگرفت کسی میدونه از کجا پیداش کنم؟

aiat_gamer · May 5, 2016

نوشته شده توسط Mj74:
دوستان من یک کلیپ تو یوتیوب دیدم طرف با پایرومنسی یه کاری میکرد که شمشیر اتیش میگرفت کسی میدونه از کجا پیداش کنم؟

Carthus Flame Arc | Dark Souls 3 Wiki

B_O_X_E_R · May 5, 2016

دوستان بهتر از شمشیر darksword تو بازی وجود نداره هم بلنده لازم نیست بچسبی به دشمنت هم استایلش خفنه.

NoctisSasuke · May 5, 2016

نوشته شده توسط B_O_X_E_R:
دوستان بهتر از شمشیر darksword تو بازی وجود نداره هم بلنده لازم نیست بچسبی به دشمنت هم استایلش خفنه.

اگر قرار بود یه سلاح از بقیه کاملا بهتر باشه دیوانه نبودن که این همه سلاح درست کردن

من خودم یه بار هم از Dark Sword استفاده نکردم چون سلاح خیلی بهتری دارم استفاده میکنم

بعدشم playstyle های هرکی با بقیه فرق داره و ممکنه یکی با یه چیز راجت تر باشه یکی دیگه با یه چیز دیگه

Mini3oy · May 5, 2016

بس که بازی لوکیشن های جذاب داره موندم کسی دلش میاد بره باس فایت یا نه :))

نوشته شده توسط B_O_X_E_R:
دوستان بهتر از شمشیر darksword تو بازی وجود نداره هم بلنده لازم نیست بچسبی به دشمنت هم استایلش خفنه.

هرکسی با یه سلاح راحت تره من خودم تا اینجا Irithyll Straight Sword رو استفاده میکنم اگه بحث خفنی باشه که فجیعم خفنه

Sherytto · May 5, 2016

بچه ها چه طور میتونم کاری کنم که وقتی دایره میزنم مثل دود نامرئی بشم بعضیها اینطوری هستن
باید چه کاری انجام بدم؟

Metalzadeh · May 5, 2016

نوشته شده توسط Sherytto:
بچه ها چه طور میتونم کاری کنم که وقتی دایره میزنم مثل دود نامرئی بشم بعضیها اینطوری هستن
باید چه کاری انجام بدم؟

Carthus Milkring

M ξ λ δ ζ · May 5, 2016

آقا چه جوری کسی رو سامون کنیم و با هم بریم؟
من هر چی میزنم همش علیه من هستن! :d

M ξ λ δ ζ · May 5, 2016

آیتم های Covenant ها هم خیلی سخت میده
من کلا Wolf رو تونستم شمشیرش رو بگیرم فقط!
آنلاین هم که زورم نمیرسه به کسی

Tenshi · May 5, 2016

دوستان اگه وسط بازی جنسیت و ظاهر شخصیتمونو تغییر بدیم روی اندینگ تاثیر میذاره؟ برای اندینگ سوم مشکلی ایجاد میکنه؟

Coffee Addicted · May 5, 2016

نوشته شده توسط M ξ λ δ ζ:
آقا چه جوری کسی رو سامون کنیم و با هم بریم؟
من هر چی میزنم همش علیه من هستن! :d

رنگ های زرد و طلایی رو SUMMONEDکن
قرمز بر علیه تو هستند بنفش هم میتونه دوست یا دشمن باشه اما تو باس فایت نمیتونه کمکت کنه

kiaan · May 5, 2016

چه NPCهای آفلاینی برای Lothric, younger prince هست ؟ کسی میدونه ؟

Dinosaur · May 5, 2016

خب ما هم دور اول رو تموم کردیم و بسی لذت بردیم!

بازی واقعاً عالی بود و پُر از لحظات زیبا و به یاد موندنی. هر چند همون طور که دوستان گفتن، یه ذره حس تکرار هم توش وجود داشت که به هر حال طبیعی هست بعد از چند نسخه. یعنی دیگه آدم میتونه خیلی جاها دست سازنده های بازی رو بخونه و پیش بینی کنه که قراره چی بشه. ولی همچنان اون اتمسفر استثنایی و گرافیک هنری درجه یک و صداگذاری و موسیقی های محشر باعث میشه با عنوانی طرف باشیم که کمتر نمونه مشابهی توی دنیای بازی داره و آدم برای ملاقات با هر لوکیشن و کاراکتر و جونور و باسی ثانیه شماری میکنه.
در مورد درجه سختی، در مجموع بازی خیلی آسون تر از نسخه های قبلی بود و اکثر باس ها رو دست اول یا نهایتاً دوم و سوم زدم. سخت ترین هاشون هم قابل مقایسه با موارد سخت دو نسخه اول و Bloodborne نبودن و مبارزه باهاشون خیلی طولانی نشد. کلاً تعداد مرگ هام جلوی شوالیه های سنگین و آهنی خیلی بیشتر از باس ها بود!
احتمال میدم یکی از دلایلش نوع کاراکترم باشه. من همیشه توی این بازی ها بخش های سلامتی و قدرت و استامینا رو تا خرخره پُر میکنم و یه کوچولو هم Dexterity رو بالا میبرم و بقیه بخش ها رو کلهم دست نمیزنم!

توی نسخه های قبلی این قضیه بعضی جاها مشکل ساز میشد و یه سری از باس ها بودن که مبارزه باهاشون سخت بود، ولی اینجا تقریباً همه ـشون رو میشد از طریق همچین کاراکتری به راحتی پشت سر گذاشت. از طرف دیگه Estus Flaskهای بیشتر هم خیلی راحت تر از قبل پیدا میشدن و هم از نظر کمیت و هم کیفیت خیلی بیشتر از نسخه های قبلی دم دست بودن. (یا شاید من بیشتر توی محیط ها گشتم؟!)
دیدم بد نیست یه نیمچه آلبومی از باس های بازی تهیه کنم و اینجا بذارم که در آینده به درد مرور خاطرات بخوره.

خب اولین باس بازی که چیز خاصی نداشت و همون دست اول ترکید!

ایشون رو راستش زیاد یادم نیست و میتونم بگم فراموش شدنی ترین باس بازی برای من بود. یعنی هیچ خاطره ای ازش ندارم!

جناب درخت باسی بود که یه کم دردسر درست کرد و چند باری مُردم. البته زیاد سخت نبود، ولی وقتی نبرد به بخش پایینی کشیده میشد یه کم مشکل پیش می اومد و ضربه زدن به اون بخش های مخصوصش هم کمی سخت بود.

اولین باس سخت و دردناک بازی! سر Abyss Watchers زیاد مُردم و کلی به فنا رفتم. ولی واقعاً باس جالب و خوبی بود و مبارزه ای به یادموندنی با آهنگ زیبا داشت و اتمسفر خفن.

این بنده خدا هم برخلاف ظاهر عظیم و ترسناکش، همون دست اول شهید شد!

یکی دیگه از باس های بسیار آسون. البته نیمی از دلیل آسون بودنش به خاطر این بود که دو تا از کاراکترهای بازی رو احضار کرده بودم.

جناب Pontiff Sulyvahn جزو باس های نسبتاً سخت بود و شاید شانس باهام یار بود که میشد یه کاراکتر احضار کرد. اگه درست یادم باشه، این باس و مورد قبلی تنها مواردی بودن که کاراکتر همراه احضار کردم.

و اما سخت ترین باس بازی برای من! استاد Aldrich خیلی بنده رو به زحمت انداخت و مدتی درگیرش بودم. به جز سخت بودن خود باس، دو تا مورد معنوی هم باهاش ترکیب شده بود و کار رو سخت تر کرده بود! یکی لوکیشن که من رو یاد مبارزه فجیع با چاق و لاغر مینداخت (سخت ترین باس کل Soulsborne برای من) و یکی هم آهنگ پروانه نسخه اول که اون باس هم برام خیلی سخت بود. ترکیب اینا باعث میشد خاطرات بدبختی های نسخه اول برام زنده بشه و روی نحوه مبارزه تأثیر بذاره.

غول مظلوم Yhorm!

به این باس که رسیدم، مشغول ضربه زدن بهش شدم و اون هم زیاد آسیبی نمیزد. ولی دیدم اگه همین طور ادامه پیدا کنه ممکنه نوه و نتیجه هام مجبور بشن مبارزه رو ادامه بدن!

لامصب تموم نمیشد! دیگه در اینجا بود که در یکی از معدود موارد بازی به راهنما سر زدم و ... بنده خدا چقدر ساده از بین میرفت و خبر نداشتم!

این رفیق ـمون کم و بیش مبارزه سختی ترتیب داد و جزو موارد نسبتاً دشوار بازی بود. یه کمی هم لج بازی خودم باعث شد مبارزه طول بکشه و هی میخواستم پشت سر هم بهش ضربه بزنم و بیچاره ـم میکرد!

رقصنده عزیز! باس جالب و متفاوتی بود و حال کردم با فضاسازی و کاراکترش. نه خیلی آسون بود و نه خیلی سخت.

عشق من!

با اینکه به شدت آسون بود، ولی به راحتی وارد لیست محبوب ترین باس های این سری برای من شد. خیلی مظلوم و غمزده بود و دلم نمی اومد باهاش بجنگم.

این بنده خدا رو نفهمیدم اصلاً چطور شد که مُرد!

فکر کنم سریع ترین مرگ رو بین باس های بازی داشت.

یکی از سخت ترین ها! هم اتمسفر و موسیقی محشری داشت، هم حالت غمگین و افسرده ای که باعث میشد نبرد زیبایی باشه. فاز اولش زیاد سخت نبود، ولی فاز دوم دردسر ساز میشد و اعصاب خورد میکرد! از اون باس هایی که اگه با تمرکز و سر فرصت سراغش بری راحته، ولی کافیه یه ذره عصبانی بشی تا بیچاره ـت کنه!

این هم چیز خاصی نداشت. ولی لگدش رو خیلی دوست داشتم!

دفعه اول که جلوم فرود اومد وحشت کردم و سریع هم مُردم!

ولی بعدش با تمرکز رفتم سراغش و بعد از کلی ضربه زدن منهدمش کردم. کاراکترم هم که کاری با جادو و تیرکمون و ... نداشت و باید از نزدیک میزدمش که کمی سخت و وقت گیر بود. بعد از تموم کردن بازی تازه فهمیدم که یه راه حل ساده داشته که میشده با یکی دو ضربه نابودش کرد!

دومین باس سخت و دردناک بازی که بدجوری روح و روانم رو نابود کرد! البته فاز اولش بیشتر به خاطر دوربین افتضاح سخت بود، ولی فاز دوم واقعاً ناجور بود و شکنجه میکرد! گذشته از این حرف ها یکی از خفن ترین اتمسفرها رو بین باس های Soulsborne داشت و از اون بخش اولیه که وارد صحنه میشه تا بعدش که خود Nameless King میاد سراغمون، جَو بسیار خفنی داشت.

و بالاخره باس پایانی. خیلی باهاش حال کردم و هم لوکیشن محشری داشت و هم خودش خیلی متنوع و جالب کار میکرد. البته زیاد مشکلی ایجاد نکرد و نزدیک بود دست اول کارش رو تموم کنم، ولی پُر رو بازی درآوردم و یه کمبویی روم اجرا کرد که ترکیدم!

بعدش چند دست دیگه هم منهدم شدم تا در نهایت حرکات مختلفش دستم بیاد و کارش رو تموم کنم.

Qu1ckZ · May 5, 2016

نوشته شده توسط Dinosaur:
خب ما هم دور اول رو تموم کردیم و بسی لذت بردیم!
بازی واقعاً عالی بود و پُر از لحظات زیبا و به یاد موندنی. هر چند همون طور که دوستان گفتن، یه ذره حس تکرار هم توش وجود داشت که به هر حال طبیعی هست بعد از چند نسخه. یعنی دیگه آدم میتونه خیلی جاها دست سازنده های بازی رو بخونه و پیش بینی کنه که قراره چی بشه. ولی همچنان اون اتمسفر استثنایی و گرافیک هنری درجه یک و صداگذاری و موسیقی های محشر باعث میشه با عنوانی طرف باشیم که کمتر نمونه مشابهی توی دنیای بازی داره و آدم برای ملاقات با هر لوکیشن و کاراکتر و جونور و باسی ثانیه شماری میکنه.
در مورد درجه سختی، در مجموع بازی خیلی آسون تر از نسخه های قبلی بود و اکثر باس ها رو دست اول یا نهایتاً دوم و سوم زدم. سخت ترین هاشون هم قابل مقایسه با موارد سخت دو نسخه اول و Bloodborne نبودن و مبارزه باهاشون خیلی طولانی نشد. کلاً تعداد مرگ هام جلوی شوالیه های سنگین و آهنی خیلی بیشتر از باس ها بود!
احتمال میدم یکی از دلایلش نوع کاراکترم باشه. من همیشه توی این بازی ها بخش های سلامتی و قدرت و استامینا رو تا خرخره پُر میکنم و یه کوچولو هم Dexterity رو بالا میبرم و بقیه بخش ها رو کلهم دست نمیزنم! توی نسخه های قبلی این قضیه بعضی جاها مشکل ساز میشد و یه سری از باس ها بودن که مبارزه باهاشون سخت بود، ولی اینجا تقریباً همه ـشون رو میشد از طریق همچین کاراکتری به راحتی پشت سر گذاشت. از طرف دیگه Estus Flaskهای بیشتر هم خیلی راحت تر از قبل پیدا میشدن و هم از نظر کمیت و هم کیفیت خیلی بیشتر از نسخه های قبلی دم دست بودن. (یا شاید من بیشتر توی محیط ها گشتم؟!)
دیدم بد نیست یه نیمچه آلبومی از باس های بازی تهیه کنم و اینجا بذارم که در آینده به درد مرور خاطرات بخوره.

خب اولین باس بازی که چیز خاصی نداشت و همون دست اول ترکید!

ایشون رو راستش زیاد یادم نیست و میتونم بگم فراموش شدنی ترین باس بازی برای من بود. یعنی هیچ خاطره ای ازش ندارم!

جناب درخت باسی بود که یه کم دردسر درست کرد و چند باری مُردم. البته زیاد سخت نبود، ولی وقتی نبرد به بخش پایینی کشیده میشد یه کم مشکل پیش می اومد و ضربه زدن به اون بخش های مخصوصش هم کمی سخت بود.

اولین باس سخت و دردناک بازی! سر Abyss Watchers زیاد مُردم و کلی به فنا رفتم. ولی واقعاً باس جالب و خوبی بود و مبارزه ای به یادموندنی با آهنگ زیبا داشت و اتمسفر خفن.

این بنده خدا هم برخلاف ظاهر عظیم و ترسناکش، همون دست اول شهید شد!

یکی دیگه از باس های بسیار آسون. البته نیمی از دلیل آسون بودنش به خاطر این بود که دو تا از کاراکترهای بازی رو احضار کرده بودم.

جناب Pontiff Sulyvahn جزو باس های نسبتاً سخت بود و شاید شانس باهام یار بود که میشد یه کاراکتر احضار کرد. اگه درست یادم باشه، این باس و مورد قبلی تنها مواردی بودن که کاراکتر همراه احضار کردم.

و اما سخت ترین باس بازی برای من! استاد Aldrich خیلی بنده رو به زحمت انداخت و مدتی درگیرش بودم. به جز سخت بودن خود باس، دو تا مورد معنوی هم باهاش ترکیب شده بود و کار رو سخت تر کرده بود! یکی لوکیشن که من رو یاد مبارزه فجیع با چاق و لاغر مینداخت (سخت ترین باس کل Soulsborne برای من) و یکی هم آهنگ پروانه نسخه اول که اون باس هم برام خیلی سخت بود. ترکیب اینا باعث میشد خاطرات بدبختی های نسخه اول برام زنده بشه و روی نحوه مبارزه تأثیر بذاره.

غول مظلوم Yhorm! به این باس که رسیدم، مشغول ضربه زدن بهش شدم و اون هم زیاد آسیبی نمیزد. ولی دیدم اگه همین طور ادامه پیدا کنه ممکنه نوه و نتیجه هام مجبور بشن مبارزه رو ادامه بدن! لامصب تموم نمیشد! دیگه در اینجا بود که در یکی از معدود موارد بازی به راهنما سر زدم و ... بنده خدا چقدر ساده از بین میرفت و خبر نداشتم!

این رفیق ـمون کم و بیش مبارزه سختی ترتیب داد و جزو موارد نسبتاً دشوار بازی بود. یه کمی هم لج بازی خودم باعث شد مبارزه طول بکشه و هی میخواستم پشت سر هم بهش ضربه بزنم و بیچاره ـم میکرد!

رقصنده عزیز! باس جالب و متفاوتی بود و حال کردم با فضاسازی و کاراکترش. نه خیلی آسون بود و نه خیلی سخت.

عشق من! با اینکه به شدت آسون بود، ولی به راحتی وارد لیست محبوب ترین باس های این سری برای من شد. خیلی مظلوم و غمزده بود و دلم نمی اومد باهاش بجنگم.

این بنده خدا رو نفهمیدم اصلاً چطور شد که مُرد! فکر کنم سریع ترین مرگ رو بین باس های بازی داشت.

یکی از سخت ترین ها! هم اتمسفر و موسیقی محشری داشت، هم حالت غمگین و افسرده ای که باعث میشد نبرد زیبایی باشه. فاز اولش زیاد سخت نبود، ولی فاز دوم دردسر ساز میشد و اعصاب خورد میکرد! از اون باس هایی که اگه با تمرکز و سر فرصت سراغش بری راحته، ولی کافیه یه ذره عصبانی بشی تا بیچاره ـت کنه!

این هم چیز خاصی نداشت. ولی لگدش رو خیلی دوست داشتم!

دفعه اول که جلوم فرود اومد وحشت کردم و سریع هم مُردم! ولی بعدش با تمرکز رفتم سراغش و بعد از کلی ضربه زدن منهدمش کردم. کاراکترم هم که کاری با جادو و تیرکمون و ... نداشت و باید از نزدیک میزدمش که کمی سخت و وقت گیر بود. بعد از تموم کردن بازی تازه فهمیدم که یه راه حل ساده داشته که میشده با یکی دو ضربه نابودش کرد!

دومین باس سخت و دردناک بازی که بدجوری روح و روانم رو نابود کرد! البته فاز اولش بیشتر به خاطر دوربین افتضاح سخت بود، ولی فاز دوم واقعاً ناجور بود و شکنجه میکرد! گذشته از این حرف ها یکی از خفن ترین اتمسفرها رو بین باس های Soulsborne داشت و از اون بخش اولیه که وارد صحنه میشه تا بعدش که خود Nameless King میاد سراغمون، جَو بسیار خفنی داشت.

و بالاخره باس پایانی. خیلی باهاش حال کردم و هم لوکیشن محشری داشت و هم خودش خیلی متنوع و جالب کار میکرد. البته زیاد مشکلی ایجاد نکرد و نزدیک بود دست اول کارش رو تموم کنم، ولی پُر رو بازی درآوردم و یه کمبویی روم اجرا کرد که ترکیدم! بعدش چند دست دیگه هم منهدم شدم تا در نهایت حرکات مختلفش دستم بیاد و کارش رو تموم کنم.

شما که یه سری باس هارو با سامون رفتین , یه سری دیگه هم گفتین سخته پس چجوری اولش گفتین آسون ترین سولز ـ ؟

البته هر کس نظری داره و محترم ـ نظرش ولی به نظرم سختی بازی واقعا خوب و مناسب بود . باس ها خوب و سخت هم زیاد داره واقعا که هنوز بعد از چندین نسخه اومدن بازم سورپرایز میکنن . تنها نکته منفی راجب سختی بازی به نظرم این بود که فاصله بنفایر ها تو یه سری مناطق کم بود . در کل از نظر سختی با سولز های دیگه نمیشه مقایسه کرد چون یه سری چیز هاش آسون تر بود و یه سری چیز های دیگش سخت تر , ولی بازی نسبت به بلادبورن سختی خیلی بیشتری داره . بلادبورن رسما واس من آب خوردن بود

95 درصد باس هارو دفعه اول یا حداکثر دوم زدم (به جز DLC البته . ) . واس من الان Nameless King و باس آخر مونده که هر 2 سختی خیلی خوبی دارن

جستجو

Multi Platform Dark Souls III

گزینه‌های بیشتر

K ANE

moxA.J

aiat_gamer

B_O_X_E_R

NoctisSasuke

Mini3oy

WikiVB سابق

Sherytto

Metalzadeh

M ξ λ δ ζ

M ξ λ δ ζ

Tenshi

Coffee Addicted

Better be careful The killer might be near

kiaan

Dinosaur

Qu1ckZ

کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند