smoker
کاربر سایت
این Assassination Classroom چقدر رندوم یهو Horny میشه.
خیلی عجیبه. بچ سنسی چی میگه این وسط.
خیلی عجیبه. بچ سنسی چی میگه این وسط.
Anime & Animation Center (قوانین پست اول خوانده شود)
- Thread starter Police _ 110
- تاریخ آغاز
-
- برچسب ها
- animation anime manga انیمه، مانگا، انیمیشن
XsmokeX
کاربر سایت
Alkazar
کاربر سایت
تقریبا چهار ماه تا اتک.
تاکاکائه...
Sent from my Redmi Note 9S using Tapatalk
تاکاکائه...
Sent from my Redmi Note 9S using Tapatalk
برای گند زدنشون هایپ بشیم؟
داریم با اخوی ها از اول Vinland Saga رو می بینم
به عنوان کسی که مانگا رو تا یه آرک قبل آنگویینگ خونده باید بگم دیدن آرک ایسلند تو انیمه برای بار دوم واقعا دهنم رو باز کرده
چقدر این داستان قشنگه واقعا
به عنوان کسی که مانگا رو تا یه آرک قبل آنگویینگ خونده باید بگم دیدن آرک ایسلند تو انیمه برای بار دوم واقعا دهنم رو باز کرده
چقدر این داستان قشنگه واقعا
Thonkeyes
کاربر سایت
فصل بعد چقدر پشم ریزونه.....
Chainsaw Man
Mob Psycho 100 III
Hero Academia Season 6
Bleach: Thousand-Year Blood War
Spy x Family Part 2
To Your Eternity Saison 2
Blue Lock
+ یکی دوتا کار ایسکای و....
Chainsaw Man
Mob Psycho 100 III
Hero Academia Season 6
Bleach: Thousand-Year Blood War
Spy x Family Part 2
To Your Eternity Saison 2
Blue Lock
+ یکی دوتا کار ایسکای و....
Mostafa CJ
کاربر سایت
سلام
تاریخ پخش ادامه انمیه "attack on titan" کیه؟!
تاریخ پخش ادامه انمیه "attack on titan" کیه؟!
vaan 2
کاربر سایت
shinzou wo sasageyo
منم این سوال رو دارم که اگه پای گراند بلو نمیتونید بخندید دیگه واقعا با چی خندتون میگیره؟
آخرین ویرایش:
orginal.prince
کاربر سایت
m.a.t
Loyal Member
این سه تا کین؟
چپتر 1059 وان پیس: 
حالا وان پیس به کنار. الان احتمالا خود امیر آکیبا بعد وقایع طوفانی این چپتر (که میتونست آرک خودش باشه اصن) یحتمل بیاد این جا تو اسپویلر یه طومار ازش بنویسه
=============================
عوضش من بیام یه مانگای جدید معرفی کنم
مانگایی که حقیقتا به خاطر جوایز Manga Awards کشف اش کردم و God Bless these Awards چون واقعا چیزای خفنی توشون پیدا می شه
Medalist
Sports
Ongoing / 15 Chapters
میدونم وقتی اسم انیمه و اسکیت رو یخ رو میارم جمعیت 86 درصدی این تاپیک تن شون کهیر میزنه و نمیشه ایراد گرفت چون یه انیمه شعینی ذهن همه رو نسبت به این ورزش نابود کرده
ولی بچسبید من میخوام یخورده توضیح بدم جریان این ورزش چطوریه و این وسط داستان دو تا شخصیت اصلی داستان رو هم روایت کنم که چجوری به هم گره می خوره
(اگه خلاصه خیلی کوتاهتر میخواید که مستقیم برید سراغ مانگا، این یه مانگای ورزشی در مورد شاگرد و استادیه که با تمام وجودشون سعی می کنن تو صحنه رقابتی ای که غیر ممکنه موفق باشن)
(اگه خلاصه بلند تر میخواهید کمربندها رو ببندید)
طبیعتا نه اون انیمه ملعون و نه این مانگای خفن تنها کارهای ورزشی تو ژانر اسکیت رو یخ یا حتی رقص و باله و رشته های مشابه نیستن. یه نگاه به اخباری که ورزش داره و چهره های سرشناسش میشه فهمید چقدر ژاپن تو زمینه ورزش های اسکیت رو یخ جایگاه والایی تو دنیا داره و چقدر این ورزش اون جا بزرگه.
این قشنگه، درست.
ولی این یعنی صحنه رقابت تو خود ژاپن خیلی سنگینه. برای رفتن به صحنه رقابت های جهانی، یا حتی رقابت های ملی، دهن ورزشکارا سرویس میشه (فرض کنید به طور مثلا شما بخواید به عنوان کشتی گیر برید رقابت های جهانی ولی رقیب هات در وهله اول کشتی گیر های روسی/ایرانی تو کشور خودته)
این در کنار تکیه سنگین اسکیت رو یخ به نرمی بدن و چابکی اش حین حرکت باعث میشه رنج سنی این ورزش واسه رقابت، علی الخصوص تو ژاپن خیلی پایین بمونه
و وقتی میگم خیلی پایین یعنی اگه از 5 سالگی شروع نکنی این ورزش رو هر سال داری به نسبت بقیه باخت میدی
حالا "اولین" شخصیت اصلی ما، یه مردیه به اسم آکئوراجی سوکاسا (آره تلفظ فامیلی اش خیلی سخته و عملا هیچ کدوم از شخصیت های داستان درست بلد نیستن فامیلی شو و فقط بهش میگن سوکاسا)
سوکاسا پسریه که از شانس بدش تو سن 14 سالگی با این رشته و علاقه شدیدش نسبت بهش روبرو میشه. ولی تا اون موقع دیگه برای وارد شدن سوکاسا به اسکیت رو یخ خیلی دیر شده و تقریبا هیچ جا مسئولیت آموزش و مربیگری اش رو برای شروع به عهده نمیگیره
البته که این جلوی سوکاسا رو نمیگیره و این بشر سعی می کنه به صورت خودآموز اسکیت رو یخ رو یاد بگیره
شش سال تلاش می کنه سوکاسا واسه این قضیه و آمممم نتیجه خیلی خاصی واسه اسکیت رو یخ نمیگیره و عملا متوقف میشه. عوضـــــــــــش به واسطه یه سری اتفاقات موفق میشه سوکاسا تغییر رشته بده به ورزش رقص روی یخ (که برخلاف اسکیت رو یخ تمرکزش به جای تکنیکی های پرشی سخت روی کورئوگرافی دقیق تر و تنظیم حرکاتت با پارتتر و یارته)
سوکاسا و تلاش هاش و استعدادهاش اون جا تا حد زیادی نتیجه میده و بالاخره میتونه به صحنه رقابت های ملی برسه ولی اون جا بالاخره به دیوار نهایی میخوره و بعد از شکست دوباره تقریبا برای همیشه از صحنه رقابت خارج میشه و به صورت قراردادی حرفه اش رو تو قالب شرکت تو نمایش های روی یخ و... ادامه میده تا بتونه پول دربیاره.
این قصه اولین شخصیت داستان ما بود
بریم برای شخصیت دوم
یوییتسوکا اینوری دختریه که با غایت میشه در وصفش لفظ "بی عرضه" رو به کار برد.
نه درسش خوبه. نه ورزشش خوبه، نه کار دستی اش خوبه. این قدر اوضاع داغونه که مادرش هم حتی بهش خیلی به عنوان یه بچه آینده دار ایمان نداره
خلاصه که اوضاع خیلی خیطه. اما به واسطه خواهرش هم که شده اینوری علاقه شدیدی به اسکیت رو یخ داره اما عدم حمایت مادرش باعث میشه نتونه اون جور که باید و شاید بتونه تو این ورزش (به غایت گرون قیمت) شرکت کنه. البته این اینوری رو متوقف نمی کنه ولی این که چطوری اصن وارد رینک اسکیت رو یخ میشه رو میسپارم خودتون تو مانگا بخونید
چشم به هم گذشتن، اینوری 11 سالش میشه و کم کم حتی تو اوج کودکیش و تنهاییش متوجه میشه که داره برای وارد شدن جدیش به این ورزش دیر میشه
ولی ار قضا اینوری خانم قصه ما و مادرش سر و کارشون به سوکاسای 25 ساله میخوره.
سوکاسا یه جلوه ای از خود قدیم و تلاش هایی که هیچ کس نذاشت به جایی برسه رو تو مصمم بودن اینوری می بینه و تصمیم می گیره به جای ادامه دادن حرفه خودش تو نمایش های روی یخ به صورت کامل شیفت کنه به مربیگری و شخصا هدایت این بچه رو به عهده بگیره تا این بار بلایی که سر خودش تو نوجوونیش اومد سر اینوری کوچولو نیاد.
ولی هم راه مربیگری برای سوکاسا سخته و هم راه پیشروی تو ورزش اسکیت رو یخ برای اینوری که 5 سال دیرتر از رقباش وارد این صحنه شده.
ولی تلاش فوق العاده قشنگ این دوتا برای فائق اومدن به همه این موانعه که داستان Medalist رو این قدره قشنگ می کنه.
Medalist کار خیلی خاص و ساختار شکنی تو ژانر ورزشی نیست و اتفاقا کامل همه اصول و کلیشه های رایج قصه های Underdog رو پیروی می کنه
ولی خیلی حرفه ایه تو این زمینه
و خیلی هم یکنواخت نیست
تو وهله اول برخلاف اکثر کارهای این ژانر، زوج اصلی داستان بیشتر از این که دو تا رقیب باشن، یه استاد و شاگرداند (که خوشبختانه به خاطر اختلاف سنی فجیع هم که شده هیچ چیز رومانتیکی بین شون وجود نداره و همه چی خیلی حرفه ای تره)
تو وهله دوم چیزی که این کار رو جذاب می کنه اینه که واقعا در مورد بچه های سن 11 تا 13 ساله. اینا واقعا میتونی از نوعی که نوشته شده اند فهمید بچه های این سنی اند. هنوز بچه اند ولی یه جدیت خاصی تو چشم هاشون موج میزنه. تو مواجهه با اکثر مشکلاتشون سریع گیج میشن ولی از اون طرف خیلی راحت میشه هدایت شون کرد و باهات خیلی روراستن
اینا جنبه هاییه که فرمول استاد شاگردی رو تو Medalist خیلی بهتر نمایش گذاشته و واقعا پیشرفت شخصیت ها توش خیلی بیشتر حس میشه و اثرگذاره به لحاظ احساسی
در وهله آخر... هولی مولی عجب طراحی هایی داره این مانگا.
قورتت میده واقعا
اصن یکی از چیزهایی که من مورد مانگاهای ورزشی دوست دارم اینه که اکثر بهترین پنل بندی ها رو بین مانگاها دارن به خاطر ساختار خاص شون
اینم استنثنا نیست تو این قضیه و واقعا وقتی بحث به نشون دادن خود اسکیت رو یخ میرسه واقعا سطح کار یه چیز خفنی میشه
اگه یه کار ورزشی احساسی میخواید که واقعا توش قصه دو نفری و شنا کردن شون تو خلاف جهت آب رو ببینید به نظرم حتما Medalist رو از دست ندید، چون با این که فعلا ازش فقط 15 چپتر اومده ولی یکی از بهترین جریان های روایی کارهای ورزشی تو چند سال اخیر رو داشته به نظرم و اگه همین روند رو ادامه بده میتونه واقعا کار فاخری بشه
حالا وان پیس به کنار. الان احتمالا خود امیر آکیبا بعد وقایع طوفانی این چپتر (که میتونست آرک خودش باشه اصن) یحتمل بیاد این جا تو اسپویلر یه طومار ازش بنویسه
=============================
عوضش من بیام یه مانگای جدید معرفی کنم
مانگایی که حقیقتا به خاطر جوایز Manga Awards کشف اش کردم و God Bless these Awards چون واقعا چیزای خفنی توشون پیدا می شه
Medalist
Sports
Ongoing / 15 Chapters
میدونم وقتی اسم انیمه و اسکیت رو یخ رو میارم جمعیت 86 درصدی این تاپیک تن شون کهیر میزنه و نمیشه ایراد گرفت چون یه انیمه شعینی ذهن همه رو نسبت به این ورزش نابود کرده
ولی بچسبید من میخوام یخورده توضیح بدم جریان این ورزش چطوریه و این وسط داستان دو تا شخصیت اصلی داستان رو هم روایت کنم که چجوری به هم گره می خوره
(اگه خلاصه خیلی کوتاهتر میخواید که مستقیم برید سراغ مانگا، این یه مانگای ورزشی در مورد شاگرد و استادیه که با تمام وجودشون سعی می کنن تو صحنه رقابتی ای که غیر ممکنه موفق باشن)
(اگه خلاصه بلند تر میخواهید کمربندها رو ببندید
)
طبیعتا نه اون انیمه ملعون و نه این مانگای خفن تنها کارهای ورزشی تو ژانر اسکیت رو یخ یا حتی رقص و باله و رشته های مشابه نیستن. یه نگاه به اخباری که ورزش داره و چهره های سرشناسش میشه فهمید چقدر ژاپن تو زمینه ورزش های اسکیت رو یخ جایگاه والایی تو دنیا داره و چقدر این ورزش اون جا بزرگه.
این قشنگه، درست.
ولی این یعنی صحنه رقابت تو خود ژاپن خیلی سنگینه. برای رفتن به صحنه رقابت های جهانی، یا حتی رقابت های ملی، دهن ورزشکارا سرویس میشه (فرض کنید به طور مثلا شما بخواید به عنوان کشتی گیر برید رقابت های جهانی ولی رقیب هات در وهله اول کشتی گیر های روسی/ایرانی تو کشور خودته
)این در کنار تکیه سنگین اسکیت رو یخ به نرمی بدن و چابکی اش حین حرکت باعث میشه رنج سنی این ورزش واسه رقابت، علی الخصوص تو ژاپن خیلی پایین بمونه
و وقتی میگم خیلی پایین یعنی اگه از 5 سالگی شروع نکنی این ورزش رو هر سال داری به نسبت بقیه باخت میدی
حالا "اولین" شخصیت اصلی ما، یه مردیه به اسم آکئوراجی سوکاسا (آره تلفظ فامیلی اش خیلی سخته و عملا هیچ کدوم از شخصیت های داستان درست بلد نیستن فامیلی شو و فقط بهش میگن سوکاسا
)سوکاسا پسریه که از شانس بدش تو سن 14 سالگی با این رشته و علاقه شدیدش نسبت بهش روبرو میشه. ولی تا اون موقع دیگه برای وارد شدن سوکاسا به اسکیت رو یخ خیلی دیر شده و تقریبا هیچ جا مسئولیت آموزش و مربیگری اش رو برای شروع به عهده نمیگیره
البته که این جلوی سوکاسا رو نمیگیره و این بشر سعی می کنه به صورت خودآموز اسکیت رو یخ رو یاد بگیره
شش سال تلاش می کنه سوکاسا واسه این قضیه و آمممم نتیجه خیلی خاصی واسه اسکیت رو یخ نمیگیره و عملا متوقف میشه. عوضـــــــــــش به واسطه یه سری اتفاقات موفق میشه سوکاسا تغییر رشته بده به ورزش رقص روی یخ (که برخلاف اسکیت رو یخ تمرکزش به جای تکنیکی های پرشی سخت روی کورئوگرافی دقیق تر و تنظیم حرکاتت با پارتتر و یارته)
سوکاسا و تلاش هاش و استعدادهاش اون جا تا حد زیادی نتیجه میده و بالاخره میتونه به صحنه رقابت های ملی برسه ولی اون جا بالاخره به دیوار نهایی میخوره و بعد از شکست دوباره تقریبا برای همیشه از صحنه رقابت خارج میشه و به صورت قراردادی حرفه اش رو تو قالب شرکت تو نمایش های روی یخ و... ادامه میده تا بتونه پول دربیاره.
این قصه اولین شخصیت داستان ما بود
بریم برای شخصیت دوم
یوییتسوکا اینوری دختریه که با غایت میشه در وصفش لفظ "بی عرضه" رو به کار برد.
نه درسش خوبه. نه ورزشش خوبه، نه کار دستی اش خوبه. این قدر اوضاع داغونه که مادرش هم حتی بهش خیلی به عنوان یه بچه آینده دار ایمان نداره
خلاصه که اوضاع خیلی خیطه. اما به واسطه خواهرش هم که شده اینوری علاقه شدیدی به اسکیت رو یخ داره اما عدم حمایت مادرش باعث میشه نتونه اون جور که باید و شاید بتونه تو این ورزش (به غایت گرون قیمت
) شرکت کنه. البته این اینوری رو متوقف نمی کنه ولی این که چطوری اصن وارد رینک اسکیت رو یخ میشه رو میسپارم خودتون تو مانگا بخونید چشم به هم گذشتن، اینوری 11 سالش میشه و کم کم حتی تو اوج کودکیش و تنهاییش متوجه میشه که داره برای وارد شدن جدیش به این ورزش دیر میشه
ولی ار قضا اینوری خانم قصه ما و مادرش سر و کارشون به سوکاسای 25 ساله میخوره.
سوکاسا یه جلوه ای از خود قدیم و تلاش هایی که هیچ کس نذاشت به جایی برسه رو تو مصمم بودن اینوری می بینه و تصمیم می گیره به جای ادامه دادن حرفه خودش تو نمایش های روی یخ به صورت کامل شیفت کنه به مربیگری و شخصا هدایت این بچه رو به عهده بگیره تا این بار بلایی که سر خودش تو نوجوونیش اومد سر اینوری کوچولو نیاد.
ولی هم راه مربیگری برای سوکاسا سخته و هم راه پیشروی تو ورزش اسکیت رو یخ برای اینوری که 5 سال دیرتر از رقباش وارد این صحنه شده.
ولی تلاش فوق العاده قشنگ این دوتا برای فائق اومدن به همه این موانعه که داستان Medalist رو این قدره قشنگ می کنه.
Medalist کار خیلی خاص و ساختار شکنی تو ژانر ورزشی نیست و اتفاقا کامل همه اصول و کلیشه های رایج قصه های Underdog رو پیروی می کنه
ولی خیلی حرفه ایه تو این زمینه
و خیلی هم یکنواخت نیست
تو وهله اول برخلاف اکثر کارهای این ژانر، زوج اصلی داستان بیشتر از این که دو تا رقیب باشن، یه استاد و شاگرداند (که خوشبختانه به خاطر اختلاف سنی فجیع هم که شده هیچ چیز رومانتیکی بین شون وجود نداره و همه چی خیلی حرفه ای تره)
تو وهله دوم چیزی که این کار رو جذاب می کنه اینه که واقعا در مورد بچه های سن 11 تا 13 ساله. اینا واقعا میتونی از نوعی که نوشته شده اند فهمید بچه های این سنی اند. هنوز بچه اند ولی یه جدیت خاصی تو چشم هاشون موج میزنه. تو مواجهه با اکثر مشکلاتشون سریع گیج میشن ولی از اون طرف خیلی راحت میشه هدایت شون کرد و باهات خیلی روراستن
اینا جنبه هاییه که فرمول استاد شاگردی رو تو Medalist خیلی بهتر نمایش گذاشته و واقعا پیشرفت شخصیت ها توش خیلی بیشتر حس میشه و اثرگذاره به لحاظ احساسی
در وهله آخر... هولی مولی عجب طراحی هایی داره این مانگا.
قورتت میده واقعا
اصن یکی از چیزهایی که من مورد مانگاهای ورزشی دوست دارم اینه که اکثر بهترین پنل بندی ها رو بین مانگاها دارن به خاطر ساختار خاص شون
اینم استنثنا نیست تو این قضیه و واقعا وقتی بحث به نشون دادن خود اسکیت رو یخ میرسه واقعا سطح کار یه چیز خفنی میشه
اگه یه کار ورزشی احساسی میخواید که واقعا توش قصه دو نفری و شنا کردن شون تو خلاف جهت آب رو ببینید به نظرم حتما Medalist رو از دست ندید، چون با این که فعلا ازش فقط 15 چپتر اومده ولی یکی از بهترین جریان های روایی کارهای ورزشی تو چند سال اخیر رو داشته به نظرم و اگه همین روند رو ادامه بده میتونه واقعا کار فاخری بشه
آخرین ویرایش:
Kurt117
کاربر سایت
من فقط اومدم بگم چپتر های جدید برسرک واقعا مزخرفن مخصوصا این چپتر اخری.
bye
bye
باز آخری یکم بهتر بود ولی واقعا اینو یک دور باید چیزی که میکشن رو نگاه کنند.
واقعا معلوم نیست چی به چیه!
آدم از یک طرف میگه کاشکی ادامه نمیدادند از یک طرفم اینکه پایان رو میفهمیم بد نیست.
بنظرم اگر معجزه بشه و انیمه این قسمت ها بشند، باید کارگردان یک تغییراتی در این قسمت ها بده.
---
باز Black Clover یک چپتر خوب دیگه داشت، ایده آرک آخرش خیلی شبیه یکی از ارک های وانپیسه.
دیگه اسپویل نمیکنم کدومه.
هرچقدر بد شروع شد جلوتر جبران کرد، از اونور مای هیرو از شروع خوب مستقیم به توالت رفت.:
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google