این پست رو 8 سال پیش تو
این تاپیک زدم
اون "یه جاهایی" خاصی که نوشتم یعنی دبلیو سی
قشنگ یادمه واقعا میترسیدم، فراتر از استرس بود و ذهنم رو همیشه میگرفت فارغ از وجود عامل تریگر، استرس یعنی واکنش به یک حالت خاص محیطی یا روانی، یکمی فرق داره با خود "ترس" که میشه یک حالت روانی پسیو و ممکنه حالت روتین به خودش بگیره یا تو شرایط خاصی تریگر بشه، در واقع استرس انگار بیشتر واکنشی هست به همین ترس، مثلا به نظرم ار ای 5 بیشتر استرس زاست به دلیل ترسی که در مواجهه با شرایط بازی دچارش میشی، وگرنه خارج از "مواجهه" شدن تو بازی، اگه کسی ماجراهای ار ای 5 رو برات تعریف کنه احتمالا استرسی نمیگیری به نسبت استرس زیادی که موقع بازی کردن به صورت واکنشی میگیری... (این خیلی بحث پیچیده ای هست و بین روانشناس و پزشک ها هم حتی هنوز کلی اختلاف عقیده سر معنی استرس اضطراب و ترس و تفاوت هاشون وجود داره، در واقع استرس واکنشی هست نتیجه ترس و اضطراب هیجانی هست نتیجه استرس)
شاید نسخه های قبلی ار ای هم همینطور بوده باشند، اما به نظرم به نسبت زمان و سن و سال ماست که میگیم ترسناک بوده و برای اکثرا فکر کنم اینطور بوده باشه، مثلا من قشنگ یادمه تا مدت ها بعد از اینکه ار ای 3 بازی میکردم شب ها (نصفه شب) میرفتم پیش مامانم بخوابم زیر تختشون
در حالی که تو اتاق خودمم تنها نمیخوابیدم و داداشم بود ولی باز هم حضور مامانم فقط جلو ترسم رو میگرفت نصفه شبا
یادمه کار تا جایی پیش رفت که مامانم شروع کرده بود گیر دادن به بازی ها (چون شبا میرفتم پیشش) که از اون به بعد دیگه تحمل کردم و نرفتم پیشش بخوابم
میترسیدم ولی اشتیاق زیادی هم برای این ترس داشتم برای همین بازی هارو پاره میکردم...
خلاصه امروز، حقیقتا شخصا بعید میدونم بازی ای بترسونتم، امروز معنای ترس حقیقتا به شدت برام متفاوته، اما اون موقع ها؛ خام بودن ما در کنار خام تر بودن دنیا از همه نظر به نسبت الان، و سن و سال ما، فکر کنم به شدت رو ترسناک شدن سایلنت هیل و رزیدنت ایول تاثیر داشت...
ولی در کل، وقتی میگیم ار ای ترسناک بوده، منظور امروز نیست و دیروزه
*یادش بخیر، عمه ام خدابیامرز همیشه میگفت "تو که با همه دعوا میکنی چرا از یک خون اشام داغون تو بازی میترسی؟
"