مجموعه عناوین Paradox Interactive - شماره 1 ـ A EUROPA UNIVERSALIS AAR

​

حتماً خیلیاتون اسم کمپانی Paradox Interactive رو نشنیدین، و خب طبیعتاً اسم بازی‌هاش رو هم نشنیدین؛ به دلایل نامعلومی این کمپانی به طور کامل تو ایران ناشناختست.

Paradox Interactive چیه؟

پارادوکس یه کمپانی نه چندان کوچیک سوئدیه که حوزه‌ی اصلی فعالیتش بازی‌های Grand Strategy تاریخیه. مخاطب بازی‌های این شرکت جامعه‌ی کوچیک‌تری از مخاطب بازی‌هایی مثل Total War و Civilization هستن، مخاطباش کسایین که به تاریخ علاقه‌مندن و میخوان توانایی‌های استراتژیک خودشون رو تو حوزه‌های مختلف بسنجن. به طور کلی بازی‌های پارادوکس شبیه‌ساز تاریخ جایگزین هستن تا صرفاً یه بازی.

یعنی چی شبیه‌ساز؟ چه فرقی با بازی‌های استراتژیک شناخته‌شده‌تر می‌کنن؟

- تو بازی‌های پارادوکس شما تقریباً با یه نرم‌افزار مدیریتی طرف هستین، تعداد زیادی منو و گزینه و اسلایدر و چارت و نمودار وجود داره که برای کسی که اولین باره باهاشون روبرو میشه خیلی گیج کنندست.

- برخلاف اکثر بازی‌ها شما میتونین همه کشورهایی که توبازی وجود دارن (که معمولاً میشه همه کشورهای دنیا) برای بازی انتخاب کنین، و معمولاً هر کشوری براساس تاریخ اتفاقات و مسائل مختص خودش رو داره.

- هدف مشخصی تو بازی وجود نداره و شما خودتون برای خودتون هدف گذاری می‌کنین، مثلاً تو Crusader Kings میتونین با امپراطوری بیزانس شروع کنین و هدفتون احیای امپراطوری روم و ترمیم جدایی بزرگ (جدایی کلیسای کاتولیک رومی و ارتدکس شرقی) باشه، یا می‌تونین با یه کاراکتر نورس شروع کنین و هدفتون رو تسخیر دنیا قرار بدین، بازی به شما نمی‌گه چیکار کنین، خودتونین که تصمیم می‌گیرین.

- یکی از مشخصه‌های بازی‌های پارادوکس قابلیت Pause هست، یعنی در عین اینکه بازی در حالت Real-Time جلو می‌ره، ازونجایی که شما نمی‌تونین مثل CPU تو کسری از ثانیه همه‌ی جوانب بازی رو تحت نظر داشته باشین این امکان رو دارین که زمان رو نگه دارین، کاراتون رو انجام بدین و بعد ادامه بدین، به طور کلی وقتی دارین بازی می‌کنین همیشه شست دست چپتون رو اسپیسه! (که pause و play رو کنترل می‌کنه)

- نکته‌ی دیگه اینکه پچ‌ها و DLC ها تو بازی‌های پارادوکس خیلی مهمن؛ وظیفه پچ‌ها فقط رفع باگ نیست، پارادوکس به سیستمی از بازیسازی اعتقاد داره که تو اون ساخت بازی بعد از عرضه ادامه پیدا می‌کنه، پچ‌ها تغییرات خیلی گنده‌ای توی بازی ایجاد می‌کنن، برای نمونه بازی Europa Universalis IV که پارسال منتشر شد تا حالا حدود 20 تا پچ داشته و به ورژن 1.7 رسیده و بالکل با نسخه 1.0 بازی متفاوته، قسمتهای بزرگی از گیم پلی تغییر کرده و چیزهای خیلی زیادی به بازی اضافه شده و استراژیهایی تو نسخه های اولیه استفاده می‌شد الان تقریباً همشون بی استفادن.

- بازی‌های پارادوکس قابلیت مادینگ خیلی خیلی بالایی دارن، بالای 90% فایل‌های بازی فایل‌های txt. معمولی هستن و به راحتی قابل فهم. علاوه برای تعداد زیادی ماد که برای این بازی‌ها وجود داره، هرکسی میتونه بیشتر قسمت‌های بازی رو به دلخواه خودش تغییر بده.

این تغییرات بر چه اساسی انجام میشن؟

​

یکی از ویژگی‌های پارادوکس ارتباط دائم دولوپرها با پلیرهاست، یه فروم خیلی گنده داره که همه ی دولوپرها با اکانت شخصی توش فعالن. مستقیماً با پلیرها صحبت می‌کنن، نظراشون و انتقاداشونو می‌شنون، فحش می‌خورن، بعضا فحش می‌دن و درنهایت تصمیم گیری می‌کنن.

اوکی، حالا بازی هاشون چیا هست؟

فرانشیزهای اصلی پارادوکس محدوده‌ی زمانی سقوط امپراطوری روم غربی تا جنگ جهانی دوم رو شامل می‌شن، و ازونجایی که مسائل اجتماعی، سیاسی و اقتصادی تو این رنج زمانی بارها تغییر کرده، پارادوکس این رنج رو به 4 قسمت تقسیم کرده و 4 تا فرانشیز اصلی عرضه می‌کنه:

Crusader Kings

آخرین نسخه‌ی عرضه شده: Crusader Kings II
محدوده‌ی زمانی: از 769 (آغاز فتوحات شارلمانی) تا 1453 (سقوط کنستانتینوپل/قسطنطنتیه/استانبول و پایان امپراطوری بیزانس/روم شرقی)

محدوده‌ی جغرافیایی: اروپا، شمال آفریقا، خاورمیانه و شبه قاره‌ی هند.
با توجه به سیستم اجتماعی اون زمان، تمرکز Crusader Kings روی شخصیت‌های درباری و روابط بین اون ها، سیستم فئودالی و مذهبه. شما تو شروع بازی یه کاراکتر رو انتخاب می‌کنین و تا زمانی که سلسله‌ی شما مقام حداقل کنت داره بازی ادامه پیدا می‌کنه. در طول بازی شما می‌جنگین، دفاع می‌کنین، ازدواج می‌کنین، می‌کشین، زندانی می‌کنین دسیسه چینی می‌کنین و خلاصه هرکاری می‌کنین که قدرتتون رو حفظ کنین. معمولاً تو این بازی هرچی مُلک کوچیکتری داشته باشین و خودتون رو درگیر سیاست خارجی نکنین راحت‌ترین، مسائل درون درباری به اندازه‌ی کافی وقتتون رو می‌گیره.

​

​

Europa Univesalis

آخرین نسخه‌ی عرضه شده: Europa Universalis IV
محدوده‌ی زمانی: از 1444 (شکست ائتلاف مسیحی از ارتش عثمانی در نبرد وارنا) تا 1821 (مرگ ناپلئون)
محدوده‌ی جغرافیایی: تمام کره‌ی زمین
تمرکز این بازی روی سیاست خارجی، کشورگشایی، استعمار (Colonization) و تجارته.
تو این بازی شما یه کشور رو انتخاب می‌کنین و تا جایی که کشور شما وجود داشته باشه بازی ادامه داره، به طور کلی این بازی شبیه بخش نوبتی سری Total War هست. هدف کلی شما توی این بازی گسترش مرزهاتون و پرکردن خزانتونه و این اهداف رو با تهدید، ارعاب، جنگ، اتحاد و دیپلماسی دنبال می‌کنین.
این بازی نسبت به بقیه ی بازی‌های پارادوکس ساده‌تره و برای تازه کارها توصیه می‌شه.

​

​

Victoria

آخرین نسخه‌ی عرضه شده: Victoria II
محدوده‌ی زمانی: از 1836 (انقلاب تگزاس) تا 1936 (اشغال راینلند توسط آلمان نازی)
محدوده‌ی جغرافیایی: تمام کره‌ی زمین
تمرکز این بازی روی انقلاب صنعتی، تفکرات جدید سیاسی ، تجارت و استعمار آفریقاست. تو این بازی شما به طور مستقیم با مردمتون سروکار دارین، هر کدوم از مردم تو هرنقطه از دنیا، با فاکتورهایی مثل ملیت، دین، شغل، طبقه‌ی اقتصادی، وضعیت اقتصادی، عقاید سیاسی ، نیازها و سواد مشخص می‌شن و شما وظیفه حکومت کردن و راضی نگه داشتن اونا رو به عهده دارین.
تو مناطق مختلف کشورتون کارخونه میسازین که مستقیماً اولاً روی اقتصاد و ثانیاً روی بیکاری تأثیر مستقیم میذاره. محصولاتی که تولید میکنین وارد سیستم پیچیده ی تجارت می‌شن و درآمد شما رو به طور غیر مستقیم تعیین می‌کنن.
توی این بازی سیستم امتیاز دهی تأثیر بزرگی روی گیم‌پلی داره و کشورها به ابرقدرت، قدرت ثانویه، متمدن و نامتدن تقسیم می‌شن.
با وجود اینکه روابط خارجی بخش بزرگی از این بازیه، الزاماً بزرگ بودن ضامن موفقیت شما نیست و بارها دیدم که کشورهای کوچیکی مثل هلند، بلژیک و سوییس به ابرقدرت تبدیل شدن.
​

​

Hearts Of Iron

آخرین نسخه‌ی عرضه شده: Hearts Of Iron III --- البته Heart Of Iron IV هم معرفی شده و فکر کنم 2015 عرضه می‌شه.
محدوده‌ی زمانی: از 1936 (اشغال راینلند توسط آلمان نازی) تا 1948 (بحران محاصره‌ی برلین توسط شوروی که منجر به تاسیس ناتو شد)
تمرکز این بازی روی استراتژی جنگیه و برخلاف بقیه‌ی بازی‌های پارادوکس تیک زمانی ساعته و نه روز.
خودم این بازی رو بازی نکردم و نمی‌تونم توضیح زیادی دربارش بدم، ببخشین! می‌تونین اینجا بیشتر دربارش بخونین.

همین؟
نه، spin-off ها و عناوین دیگه هم وجود دارن، مثل Darkest Hour که براساس Hearts Of Iron II بود و جنگ سرد رو پوشش می‌داد. یا Europa Universalis Rome که مربوط به امپراطوری روم قبل از مسیحیت بود.

می‌شه این بازی‌ها رو پشت سر هم‌ بازی کرد؟
از همون اول که این بازی‌ها عرضه شدن، کانورترهای غیر رسمی برای تبدیل سیوها و وارد کردنشون به فرانشیزهای بعدی وجود داشت و داره. اما با‌ عرضه‌ی Europa Universalis IV خود پارادوکس یه کانورتر برای Crusader Kings II به Europa Universalis IV به صورت رسمی عرضه کرد و انتظار می‌ره که با‌ عرضه‌ی نسخه‌های بعدی برای بقیه‌ی فرانشیزها هم این کار رو بکنه.

اگه انشام بد بود ببخشین، نویسنده نیستم، فقط میخواستم دوستانو با این بازی‌ها آشنا کنم.
کپی‌برداری با ذکر منبع اوکی می‌باشد!
سؤالی اگه بود در خدمتم.


​

​

 

[ashi73]

جالبه که هر کس مثل هر موضوع دیگه ای که سلیقه ایه اینجا هم نظر خاص خودش رو در بابت اینکه کدوم عنوان پارادوکس ساده تر یا سختتره داره ! البته قطعا همشون ضمن خاص پسند بودن (چون واقعا این سبک بازیا پلیرای خاص خودش رو میطلبه) اما بازیهای میشه کم نظیر و خوش ساختین. با این وجود بنظر میاد اکثریت قبول دارن که Crusader Kingsها و در رتبه بعد Stellaris کمی یادگیریشون راحتتره و از اونور Europa Universalisها روی هم رفته سختترن. عناوینی مثل Hearts of Iron و Victoria هم این وسطا جا میگیرن

نه من به نظرم eu ها تا قبل از شماره پنج البته، از همه ساده ترن...HoI 3 هم با اختلاف از همه سخت تر بود...البته سخت تر که نه...پر جزئیات تر شاید بشه گفت...همون سیستم سلسله مراتب نظامی و hq ها که شما بهش اشاره کردی یادمه توی هر playthrough ادم باید نیم ساعت اول بازیش رو قبل از unpause کردن وقت میزاشت و این ها رو مرتب میکرد اول ...

البته میدونم، حرف کلیتون درست هست و قبولتون دارم...همینجور الکی به بهانه مخالفت کردن میخواستم یه پست داده باشم فقط

یه مسئله هم بگم راجع به ویکتوریا شاید به دوستانی که تازه رفتن سراغش کمک کنه تا راحت تر بازی رو یاد بگیرن و ارتباط برقرار کنن باهاش...ببینید یک نکته ای که راجع به ویکتوریا وجود داره، این هست بازه زمانیش خیلی خیلی کوتاه تر هست نسبت به ck یا eu... توی همین 100 سالی هم که بازی بهتون فرصت میده، کشور های عقب مونده تر مثل ایران، با محدودیت های خیلی خیلی سخت تر و دست و پا گیر تری روبرو هستن نسبت به کشور های توسعه یافته ی غربی...و نتیجه ی همه ی این مسائل چی هست؟ این که شما توی ویکتوریا واقعا قرار نیست مثلا بحرین رو بردارین و اخر بازی از همه نظر بریتانیا رو پشت سر گذاشته باشید...قرار نیست نصف دنیا رو به مرز های کشورتون اضافه کرده باشید و کلا ویکتوریا بازیِ کشور گشایی نیست...اهدافتون رو به خصوص در دفعات اولی که بازی رو تجربه میکنید و مخصوصا با کشور های صنعتی نشده و سنتی ای مثل ایران، بایدی خیلی خیلی واقع گریانه تر انتخاب کنید...مثلا سری اولی که با ایران بازی میکنید، هدفتون رو بزارید روی صنعتی کردنِ اقتصاد کشور(که یه جورایی هدفِ کلی در ویکتوریا هم همینه اصولا) و سعی کنید کلا خودتون رو درگیر جنگ نکنید و پا روی دم کسی نزارید که بازی براتون سخت نشه...همون پروسه ی صنعتی سازی رو اگر یاد بگیرید و انجامش بدید کلی لذت میبرید و اتفاقا توی بعضی موارد ممکنه با توسعه ی اقتصادی خیلی بتونید کشور قدرتمند تری رو بسازید تا توسعه ی نظامی و جغرافیایی...و اگر درگیر جنگ هم نباشید، راحت تر میتونید تمرکزتون رو بزارید روی یادگیری و درکِ مکانیزم های اقتصادی و صنعتی و تغییر قوانین و ساختار های کشور و خلاصه اداره ی کشور و پیشبردش به اون سمتی که میخواید! صد البته بعد از چند playthrough و یه مقدار مطالعه ی مکانیزم های بازی، کم کم همه چیز دستتون میاد و دیگه میتونید نقش چنگیز خان مغول رو هم بازی کنید البته ...که بسیار هم لذت بخش هست.

یادم باشه، از اخرین playthroughـم با ایران که همین یکی دو شب پیش تموم شد اسکرین شات بگیرم فردا، و اپلود کنم ببینید چی ساختم.

 

[ashi73]

یه مسئله ی دیگه ای رو هم عنوان کنم در تکمیل پیشنهادی که دادم مبنی بر انتخاب کردنِ اهداف کوچک تر، در ابتدای بازی...
شاید کسایی که ویکتوریا رو زیاد بازی کرده باشن بینمون قشنگ حسی که میگم رو درک کنن...توی ویکتوریا، یه نقطه هست که شما اگر کشورت رو اصولی ساخته باشی و به جایی رسونده باشی که کامل صنعتی شده باشه و توسعه و رفاه رو به یه حد مطلوبی برای مردمت رسونده باشی...عملا بخش خصوصیِ کشورت خودشون انقدر ثروتمند میشن و رو به ساخت و ساز و سرمایه گذاری توی صنعت کشورت میارن که دیگه شما رسما نیازی نیست کاری انجام بدی و غیر از یکی سری صنایع خیلی خاص که حیاتی هستن و در عین حال معمولا سود دهی پایینی هم دارن و به همین دلیل بخش خصوصی سراغشون نمیاد؛ و شما بهتره توسعه و سرمایه گذاریِ دولتی در اون قسمت ها رو خودتون ادامه بدین...عملا در بقیه ی بخش ها سکانِ اقتصاد و سازندگی رو میتونید بسپرید به دست مردم، و میبینید به یه جایی میرسه که بازی بهتون نوتیفیکیشن میده که به حدِ کافی construction sector ندارید که از پسِ تمامِ سرمایه ای که به سمتش داره سرازیر میشه برای ساخت و ساز بر بیاد...و همونجا، قشنگ همون لحظه، غرور افرین ترین لحظه ای هست که توی تمام بازی های پارادوکس تجربش میکنید و با افتخار و چشمانی پر از اشک به ملتی که ساختید و مسیری که طی کردید نگاه میکنید که ابتدای بازی کشوری رو در دست داشتید که درصد کلِ با سواد هاش 7 درصد بوده و حالا ملت به حدی از فهمیدگی و سواد و امکانات رسیدن که خودشون دارن قوی ترین و مدرن ترین اقتصاد دنیا رو میسازن و پیش میبرن...اه...اشک توی چشمای خودم جمع شد...این قضیه به خصوص با ایران خیلی لذتش تازه بیشتر هم هست...چون الحق که توی ویکتوریا ایران یکی از عقققققب مونده ترین کشور های دنیاست با محدودیت های بسیار ...که این مسئله باعث میشه درست کردن و ساختنش نسبت به بقیه ی کشور های عقب مونده ی هم ترازِ خودش سخت تر هم باشه و در عین حال یکی از پر پتانسیل ترین کشور هاست و در ازای این چالشِ سخت، متعاقبا پاداش خیلی خوبی هم بهتون میده.

 

[ashi73]

یک سال بیشتر از پایانِ مقررِ بازی پیش رفتم البته...

توی این دور از همون اول روسیه کلا بساطش رو توی خاورمیانه پهن کرد و کلاهمون رفت توی هم و نشد که راضی نگهش دارم و عملا جلوی پیشرفتم توی منطقه رو گرفت...مجبور شدم در نهایت برای افغانستان و پاکستان باهاش بجنگم...از اونورم هدف این سری این بود که تا حد ممکن با ابر قدرت دیگه ای برای کنترل روسیه متحد نشم و ببینم خودم میتونم از پسش در بیام یا نه...به غیر از اولین جنگمون که east india company رو در ازای یک ایالت که بهشون دادم، و کشوندمش توی جنگ و دهنِ روسیه رو سرویس کردن برام...از بعد از اون، تنهایی هم، سه چهار سری روسیه رو به خاک و خون کشیدم و هر چی دلم خواست ازشون گرفتم .

بعد اینکه این سری event مربوط به همه گیری اعتیاد به تریاک برام تریگر شد که بلافاصله تریاک رو توی کشور ممنوع کردم و انگلیس هم خوشبختانه رابطش باهام خوب بود و خودمم اونقدری قوی بودم که بهم حمله نکرد و در نهایت بعد از پنج سال ماجرا رو جمع کردم...

پ.ن: البته توی تقریبا همگی ایالت هام trade center داشتم...ولی خب فقط از مال پایتخت دیگه عکس گرفتم.

پ.ن2: همونطور که میبینید عمده ی وارداتم مواد خام هست و صادرات هم چیز هایی که با همون مواد خام به صورت صنعتی ساخته میشن و صادر میشن به همون کشور هایی که مواد خامشون رو بهمون دادن ...نشونه ی یک اقتصاد سالم .

 

[U n i t e d]

یک سال بیشتر از پایانِ مقررِ بازی پیش رفتم البته...

توی این دور از همون اول روسیه کلا بساطش رو توی خاورمیانه پهن کرد و کلاهمون رفت توی هم و نشد که راضی نگهش دارم و عملا جلوی پیشرفتم توی منطقه رو گرفت...مجبور شدم در نهایت برای افغانستان و پاکستان باهاش بجنگم...از اونورم هدف این سری این بود که تا حد ممکن با ابر قدرت دیگه ای برای کنترل روسیه متحد نشم و ببینم خودم میتونم از پسش در بیام یا نه...به غیر از اولین جنگمون که east india company رو در ازای یک ایالت که بهشون دادم، و کشوندمش توی جنگ و دهنِ روسیه رو سرویس کردن برام...از بعد از اون، تنهایی هم، سه چهار سری روسیه رو به خاک و خون کشیدم و هر چی دلم خواست ازشون گرفتم .

بعد اینکه این سری event مربوط به همه گیری اعتیاد به تریاک برام تریگر شد که بلافاصله تریاک رو توی کشور ممنوع کردم و انگلیس هم خوشبختانه رابطش باهام خوب بود و خودمم اونقدری قوی بودم که بهم حمله نکرد و در نهایت بعد از پنج سال ماجرا رو جمع کردم...

پ.ن: البته توی تقریبا همگی ایالت هام trade center داشتم...ولی خب فقط از مال پایتخت دیگه عکس گرفتم.

پ.ن2: همونطور که میبینید عمده ی وارداتم مواد خام هست و صادرات هم چیز هایی که با همون مواد خام به صورت صنعتی ساخته میشن و صادر میشن به همون کشور هایی که مواد خامشون رو بهمون دادن ...نشونه ی یک اقتصاد سالم .

من با US بازی رو رفتم خیلی حال داد. البته آسون بود. هرچند آخرش نتونستم کامل مرزهای US امروزی رو دربیارم توش. راجع به تجارت، از کجا میشه جلوی واردات چیز خاصی رو گرفت؟ یا مثلا فقط صادرش کرد؟

 

[ashi73]

من با US بازی رو رفتم خیلی حال داد. البته آسون بود. هرچند آخرش نتونستم کامل مرزهای US امروزی رو دربیارم توش. راجع به تجارت، از کجا میشه جلوی واردات چیز خاصی رو گرفت؟ یا مثلا فقط صادرش کرد؟

سلام...اول اینکه کدوم پچ بازی میکنی؟
من فرض میگیرم که پچ های جدید رو داری بازی میکنی که trade center ها به بازی اضافه شدن...
برای تجارت کلا قانونِ کشورت خیلی مهمه.

توی قسمتِ economy ببین trade policy کشورت رو چی هست...با توجه به این قانون شما این امکان رو به دست میاری که روی کالا های مختلف tarrif و Subvention بزاری که با کم و زیاد کردن این تعرفه ها میتونی تا حد زیادی واردات و صادرات یک کالای خاص رو در کشورت کنترل کنی...ولی خب به طور کلی واردات و صادرات در این بازی بر اساس عرضه و تقاضای بازار هستش...برای کالای خاصی اگر در کشورت تقاضا وجود داشته باشه و شما اون تقاضا رو براورده نکنی...trade center ها خوشون شروع میکنن به وارد کردن اون کالا و اگر در اون صورت با تعرفه بستن های سنگین هم بخوای جلوش رو بگیری معمولا نتایج خوبی روی اقتصادت نمیزاره...به هر حال برای اون کالا در کشورت یک تقاضایی هست که داره وارد میشه و شما با بالا بردن تعرفه، صرفا قیمت اون کالا رو داری از اون چیزی که هست هم بالا تر میبری برای بازارِ کشورت...(بازاز ماشین های خارجی و با کیفیت در کشور خودمون رو ببین )
بعد هم اینکه یک مدلش هم هست که سیاست تجاری Isolationism که دیگه در اون صورت دیگه رسما بازارت رو داخلی میکنی و کلا دیگه trade centerـی در کشورت نخواهی داشت که بدون کنترل تو بخوان چیزی رو وارد و یا صادر کنن...و عملا تمامی واردات و صادراتِ کشورت محدود میشه به واردات و صادراتِ اصطلاحا دولتی؛ یعنی همون داد و ستد هایی که خودِ تو شخصا طی treaty ها با کشور های دیگه تعیین میکنی...

 

[Pzt_Kami]

پ.ن2: همونطور که میبینید عمده ی وارداتم مواد خام هست و صادرات هم چیز هایی که با همون مواد خام به صورت صنعتی ساخته میشن و صادر میشن به همون کشور هایی که مواد خامشون رو بهمون دادن ...نشونه ی یک اقتصاد سالم .

Spoiler

بنظرم باید برای دانشجویان سیاست و بویژه برای مسئولین مملکت ما انجام سه-چهار کمپین موفق تو EU و Victoria اجباری بشه بلکه یکم اصول کشورداری یاد بگیرن (البته این به طعنه بود وگرنه دستکم از دید من عملکرد وحشتناک فعلی عمدی هست!)

این تصاویر و مختصر گزارشی که از کمپینت گزاشتی آدمو تحریک میکنه سراغ این بازی هم بره من البته بعد از حدود یک-دو سال که بازیای پارادوکس (در مجموع گیم) رو تقریبا کنار گزاشته بودم و شاید نهایت دو-سه باری هارتس آف آیرون بازی کرده باشم مجدد برگشتم به اینجور گیما و الآن دارم CK3 رو از نو امتحان میکنم و شدیدا درگیرشم چون جدا از اینکه یچیزایی فراموشم شده بود ضمنا تو این مدت مکانیکها و ویژگیهای تازه ای هم بهش اضافه شده واسه همین تا یمدت سراغ عنوان دیگه ای که حداقل نیاز به گذروندن پروسه یادگیریش باشه نمیتونم برم

ضمنا تا اینجا هستیم بگم که محتوای (DLC) تازه Hearts of Iron IV هم منتشر شد

 

[parham_safa]

سلام
Eu5 لامصب هرچی بازی جلوتر میره به خاطر سیستم کور گیری متفاوتش روی ایالتهای فتح شده ، کنترل کشور سخت تر میشه .
روند رشدم عملا متوقف شده و اصلا فرصت نکردم به عثمانی بگم بالا چشمت ابروئه تازه از اون طرف تیموریان هم دارن قدرت میگیرن و باید مواظبشون باشم .
اگر تازه دارید بازی رو استارت میکنید خیلی سریع پیش نرید و سعی کنید فتوحات رو اول بصورت vassal یا fiefdom الحاق کنید به سرزمینتون و بعد از اینکه کننرل روی ایالتهای اون مستعمره اوکی شد ، annex کنید .
این کنترل پایین پدرتون رو درمیاره و شورش ها عملا نابودتون میکنن .
-----
ویرایش : یادم رفت بگم یک گزینه دیگه کور گرفتن روی اراضی استفاده از اعضای کابینه هست که البته معمولا بسیار زمان بر هم هست . از این مسیر میتونید انجامش بدید :
Government/cabinet/assign a cabinet action/ integrate province

 

[parham_safa]

سلام
کسی eu5 رو شروع نکرده به غیر از من ؟
انگار بازی آپدیت شده به ۱.۰.۰.۸
کسی بازی کرده ببینیم چه تغیراتی داشته ؟

 

[ashi73]

سلام
کسی eu5 رو شروع نکرده به غیر از من ؟
انگار بازی آپدیت شده به ۱.۰.۰.۸
کسی بازی کرده ببینیم چه تغیراتی داشته ؟

Client Challenge

 

[U n i t e d]

من توصیم به دوستان اینه همیشه توی هر بازی پارادوکس برای دور اول قویترین فکشن یا کشور بازی رو بردارید. کشورهای ضعیف واقعا دور اول آدم رو زده میکنن از بازی. بعد که راه افتادید برید فکشن دلخواه. من Vic3 ابتدا با قاجار رفتم و خورد تو ذوقم. بعد US برداشتم و خیلی بهتر یاد گرفتم بازیو. الان دوباره رفتم سر قاجار. واقعا متفاوته تجربش. مشکلم با vic3 اینه بازی کوتاهه دوره زمانیش و بهد رسیدن به اون سال اخر دیگه اونقدر حال نمیده ادامه دادنش.

 

[Pzt_Kami]

من توصیم به دوستان اینه همیشه توی هر بازی پارادوکس برای دور اول قویترین فکشن یا کشور بازی رو بردارید. کشورهای ضعیف واقعا دور اول آدم رو زده میکنن از بازی. بعد که راه افتادید برید فکشن دلخواه. من Vic3 ابتدا با قاجار رفتم و خورد تو ذوقم. بعد US برداشتم و خیلی بهتر یاد گرفتم بازیو. الان دوباره رفتم سر قاجار. واقعا متفاوته تجربش. مشکلم با vic3 اینه بازی کوتاهه دوره زمانیش و بهد رسیدن به اون سال اخر دیگه اونقدر حال نمیده ادامه دادنش.

کاملا درسته و مشکلی هست که توی HoI IV با گیمرای ایرانی بویژه اوایل که اومده بود وجود داشت که یراست میرفتن ایران رو برمیداشتن که طبعا خیلی پیشرفت باهاش سخت بود

 

[U n i t e d]

کاملا درسته و مشکلی هست که توی HoI IV با گیمرای ایرانی بویژه اوایل که اومده بود وجود داشت که یراست میرفتن ایران رو برمیداشتن که طبعا خیلی پیشرفت باهاش سخت بود

این مشکل رو خود پارادوکس توی ck3 حل کرده بود و زیر هر کشور یا سلسله مینوشت میزان سختیو. توی بقیه بازیاشون ندیدم من تا جایی که یادمه. قشنگ بازی یه سختی مخفی داره که برای شروع مهمه.

 

[parham_safa]

سلام

این مشکل رو خود پارادوکس توی ck3 حل کرده بود و زیر هر کشور یا سلسله مینوشت میزان سختیو. توی بقیه بازیاشون ندیدم من تا جایی که یادمه. قشنگ بازی یه سختی مخفی داره که برای شروع مهمه.

eu4 هم مینوشت .