اقا دمت گررررررررمشگفتاره که بعد از چند سال سکوت و چاپ نشدن،بر خلاف بسیاری از دفتر ها و مجله هایی که فراموش شدن بازی رایانه زنده هست و ما به یادش هستیم.بازی رایانه همیشه کیفیت بالایی داشت و افراد توانمندی تو اون نویسنده بودن و نویسنده که بیشتر میپسندیدم سهیل منصوری بود.ما در بازی سنتر افتخار داریم که برخی از اون نویسنده ها مثل کسری کریمی 619 و محمد طالبی Death proxy رو ببینیم.
در این سپهر نویسندگی ایرانی مخصوصا داخل ایران که سرای سِفلگان رانت خور شده،بازی رایانه و دنیای بازی و زمانی بازی نما دمه زندگی بخشی بودن برای گیمر ها و بسا برای تاریخ نویسندگی و نقد ایرانی.
عکس های زیر مال شماره ای هستند که نزدیک 12 سال قدمت داره.
امیدوارم دوباره بازی رایانه و بازی رایانه ها رو ببینیم.
View attachment 123904 View attachment 123905 View attachment 123906 View attachment 123907View attachment 123908View attachment 123909 View attachment 123910 View attachment 123911
اره سهیل منصوری خوره پی سی بود قشنگ
یکی سهیل منصوری، یکی رضا حسینی که مخفی کاری بازی می کرد کلا، یکی بهزاد میرمظفری که ژاپنی باز بود، یکی نیما شاه صاحبی که شوترباز بود، و یکی هم یاشار که کلا دانش گیمی ش تو جهان (نه فقط تو ایران) در سطح تیم ملی بود! یکی هم کسری که کارش درست بود... می بینید چه تیمی داشتند؟! لعنتی حتی اسم هاشون هم یادمه بعد از n سال! حیف شدن بخاطر گرونی و بی نظمی و هزارتا مشکلی که یه مجله بازی باهاش دست و پنجه نرم می کرد. واقعا حیف...