طرفداران ژانر Racing

[m.d.makan]

به به جمع racist ها جمعه

من حس خاصی نسبت به ریسینگ ندارم ولی فقط اومدم بگم Driver: San Francisco فوق العاده بهش کم لطفی شده اینکه نمیشه خریدش هیچی کرکیش هم سخت گیر میاد

ماه پیش دوباره تمومش کردم شدیدا چسبید

حقیقتا خیلی خوب بود.
شاید دلیل اینکه حرفی ازش نیست کمی زیاده روی تو تم ماوراییش بوده و این کمی اتمسفرش رو سنگین و عجیب کرده بود وگرنه فوق العاده ریسینگ خوش ساختی بود.
واقعا حیف که نمیشه خرید

یک هفته خوراک قبل خوابت جور شد

خب پس باید چشمم رو ببندم و GT3 رو انتخاب کنم.
میخواستم 4 رو هم انتخاب کنم ولی خب 3 واقعا رقیب نداره برام.
فکر کنم تا همبن الان بالای چندهزار ساعت بازی کردمش.
سن پایین تو کلوپ که اصلا آمارش دستم نیست.

 

[Dinosaur]

View attachment 352376

خب اولین نظرسنجی ایجاد شد

به نظرتون بهترین نسخه گرن توریزمو کدام نسخه هست؟

یک هفته فرصت دارید توی نظرسنجی شرکت کنید ​

ژانر ریسینگ شبیه‌ساز (یا نیمچه شبیه‌ساز! ) یه جوریه که معمولاً هر نسخه نسبت به نسخه قبلی گیم‌پلی، فیزیک، گرافیک و صداگذاری بهتری داره و برای همین انتخاب سخته.
ولی Gran Turismo 4 همیشه یه جایگاه ویژه‌ای توی قلب من داره و هر وقت بحث بهترین نسخه GT می‌شه، انتخاب اولم این بازیه. گذشته از کیفیت بالای بازی، یکی از دلایل علاقه‌م به این نسخه اینه که من اصلاً GT1,2 رو زمان خودشون تجربه نکردم و برای همین حسی نسبت بهشون نداشتم. GT3 رو هم با اینکه دوست داشتم، ولی باز علاقه‌م به این سبک در حد سال‌های بعد و دوران GT4 نبود و GT4 اولین نسخه این مجموعه بود که واقعاً روش وقت گذاشتم و توش ذوب شدم.
یه موضوع دیگه هم فضای انجمن مرحوم بازیدات بود که اونجا خیلی GTباز داشتیم و کلی بحث می‌کردیم و خیلی‌هامون وقتی نسخه ژاپنی بازی اومد، سریع رفتیم سراغش. گیم‌پلی و فیزیک نسبت به زمان خودش عالی بود، گرافیک برای PS2 بنیان‌فکن بود و توی اون دوران فکر می‌کردیم دیگه چیزی واقع‌گرایانه‌تر از Replayهای GT4 نمیاد! پیست‌های جذاب و مسابقات متنوع و... خلاصه همه چیز بازی فوق‌العاده بود و این وسط جالب‌ترین بخش برای من، لیست ماشین‌هاش بود.
توی GT4 با ۷۰۰،۸۰۰ تا ماشین روبرو می‌شدیم، توی دورانی که اکثر ریسینگ‌ها نهایتش ۳۰،۴۰ تا ماشین یا یه ذره بیشتر داشتن. لیست ماشین‌هاش هم برای ما ایرانی‌ها خیلی جالب بود و مثلاً توش زانتیا وجود داشت! یا پژو ۲۰۶ و رنو ۵ و حتی چیزهایی مثل فولکس قورباغه‌ای قدیمی در کنار مدل جدیدش. همین‌طور ماشین‌های خیلی خاص و متفاوت، از یه مدل کالسکه‌ای بنز برای قرن نوزدهم تا ماشین مفهومی Nike One برای سال ۲۰۲۲.
یعنی برای من که نسخه‌های اول و دوم رو بازی نکرده بودم و نسخه سوم هم با وجود کیفیت فوق‌العاده‌ش از ماشین‌های کمتری بهره می‌برد، GT4 مثل یه بهشت بود و در کنار لذت ریسینگ، برام تبدیل شده بود به یه جور موزه ماشین‌شناسی و از یه طرف ماشین‌های معروف رو توش می‌دیدم و از طرف دیگه برای اولین بار با بعضی از شرکت‌ها آشنا می‌شدم. گذشته از شرکت‌هایی مثل پاگانی، سوبارو، TVR و...، مثلاً حتی شرکت سوزوکی رو هم با کمک GT4 بود که فهمیدم ماشین می‌سازه! یه چیزی که هیچ‌وقت یادم نمی‌ره هم اینه که یه روز داشتیم سر کلاس با بچه‌ها اسم و فامیل بازی می‌کردیم و حرف «س» بود و من برای ماشین نوشتم سوزوکی. ولی بقیه قبول نمی‌کردن و می‌گفتن سوزوکی فقط موتور می‌سازه (اون موقع هنوز گرند ویتارا هم توی ایران نیومده بود) و آخرش هم قبول نکردن و امتیاز ما رو ندادن!
خلاصه GT4 معجون عجیبی بود و خاطراتش هیچ‌وقت یادم نمی‌ره و جزو بهترین بازی‌های عمرم به حساب میاد. بحث در مورد GT4 بدون تیتراژش هم ناقصه و باید حتماً این رو بذارم.