تعریف کردن KoF یه خورده سخته
چون معیارهای عجیبی داره. بازی به صورت تیمی دنبال میشه 3 در برابر 3. البته نه به صورت Smash ها که هر 3تا داخل زمین باشن. هر شخص 3 نفر بر میداره و وارد بازی میشه. خودت میتونی ترتیب این 3 نفر رو مشخص کنی. مثل بقیه فایتینگ ها، 2 نفر اول روبروی هم قرار میگیرن و مبارزه میکنن. هر کس که باخت، راند بعد شخصیت دومش وارد زمین میشه و اونی که برده با همون خط سلامتی ادامه میده. بازی اونقدر ادامه پیدا میکنه که هر 3تا کرکتر یه نفر، شکست بخورن. قابلیت تگ و اینا هم وجود نداره.
اما گیم پلی
رک و راست بگم KoF یه خورده سخته
اما اگر یادش بگیری به شدت لذت بخش میشه. سختیش به خاطر Input های عجیب و غریبش هست که توی هیچ فایتینگ دیگه ای پیدا نمیشه. بازی از خیلی جهات شبیه SF هست منتها یه سری تفاوت ها توی سیستم کمبو زدنش وجود داره. چندین و چند نوع کنسل توی بازی حضور داره. هر چیزی که تصور کنی توی بازی قابل کنسل شدن هست. حتی قویترین حرکت هم باز به یه حرکت قوی تر از اون قابل کنسل شدنه!
نزدیک ترین تصویری که ازش میتونم بهت بدم، TTT2 هست. البته نباید اشتباه برداشت کنی. فقط از جنبه Juggle کردن میگم. یعنی هدفت اینه که حریفت رو بفرستی هوا و تا میتونی روی هوا بزنیش و برای این کار دستت به شدت بازه. اما چون سرعت بازی یه خورده بالا هم هست، تمرین زیادی میخواد تا بتونی باهاش کنار بیای و حرکات رو پشت سر هم بدون وقفه اجرا کنی. چندتا Bar هم توی صفحه دیده میشه که هر کدوم برای یه چیزی هستن و اصلی ترین Bar، تا 5 بار میتونه پر بشه که در اون صورت اگر بازی رو بلد باشی، حریفت باید دسته رو بذاره و فقط له شدنش رو نگاه کنه
روستر هم که همیشه بزرگ بوده و هست و سلایق زیادی رو پوشش میده. توصیه میکنم چندتا ویدئو از بازی ببینی و با سیستم کمبو زدنش آشنا بشی. بازم میگم با اینکه ممکنه ویدئو ببینی و خوشت بیاد (که میاد) ولی بازی به خورده سخته و نیاز به تمرین داره. اینا رو میگم به خاطر این که وقتی توی بازی رفتی یه دفعه زده نشی از عجیب بودن Input ها و مکانیزم های کنسل به شدت زیادش که ممکنه گیجت کنه ولی به مرور دستت میاد