سریال Game Of Thrones [ اسپویل تا آخرین اپیزود پخش شده آزاد میباشد ]
- Thread starter Horror
- تاریخ آغاز
بعضی ها میگن توقعتون پایین بیارید و سخت گیری نکنید ... مسئله اینه ما فصل به فصل و قسمت به قسمت داره توقعمون پایین میاریم ... بابا داریم GOT میبنیم نه سریال ابکی !
avengers IW چرا اینقدر به ملت چسبید و الان END Game دارن براش صف میکشند ؟
10 سال براش برنامه ریزی کردند و
avengers IW چرا اینقدر به ملت چسبید و الان END Game دارن براش صف میکشند ؟
10 سال براش برنامه ریزی کردند و
چون اخرش تانوس زد دهن همه را سرویس کرد و نصف دنیا را کشت ... این بود برخلاف بقیه فیلمهای ابرقهرمانی عملکرد و به شدت به ملت حال داد
جدی؟ دنریس الکی با دراگو زد نفله کرد اون اژدها رو؟ وقتی مقابل جان بود نشتی گردن اژدها رو مشاهده نکردید ؟ متوجه نشدید قدرت اتش افروزی اژدها یک سوم شده بود؟
دقت کردید اونجا که جان اسنو با ویسریون رو به رو شده 3 مرتبه بلند داد میزنه Go
به احتمال زیاد حواس ویسریون رو پرت کرده تا آریا خودشو برسونه به گادزوود ، چون ویسریون داشت نگهبانی میکرد از اونجا
به احتمال زیاد حواس ویسریون رو پرت کرده تا آریا خودشو برسونه به گادزوود ، چون ویسریون داشت نگهبانی میکرد از اونجا
خدایی نگاه کنید از کجا تیک اف زد ـه ینی قشنگ از سه متر عقب تر نخوای اون سکو رو حساب کنی پرید رو هوا و رسید به قد و بالای نایت کینگ
از کی تا حالا این جانگولک بازی تو این سریال وجود داشت ؟
این مشکلیه که خیلی از کارهایِ «های فانتزی» و بعضی از کارهایِ علمی تخیلی باهاش رو به رو می‌شند. توی یک داستان علمی تخیلی، هر چقدر که ناشناخته‌ها عجیب‌تر و رازهای بیشتری پشتشون باشه، حس تعلیق بیشتری هم ایجاد می‌کنند و این حس تعلیق باعث میشه که مخاطب بیشتر جذب داستان بشه. از اون طرف، جواب دادن به سوال‌های شکل گرفته برایِ مخاطب هم سخت‌تر میشه. در مورد «های فانتزی‌ها» داستان تا حدی متفاوته. وقتی که داستان به نقطه عطفش میرسه و مخاطب شاهد یک نبرد تعیین‌کننده است، اگر طرفِ خوب این نبرد توی تنگنا قرار داشته باشه، طبیعتا نبرد جذاب‌تر میشه. اما جذابیت بیشتر این نبرد، بار سنگین‌تری رو هم روی نویسنده میذاره: چطور باید طرف خوب داستان از این تنگنا به شکل درستی رها بشه؟ و بد جواب دادن به این سوال، مشکل خیلی از های فانتزی‌ها است.
نمونه‌ی بارزش میشه ارباب حلقه‌ها. فرودو به Mount Doom میرسه، ولی مقابلش لشگری از ارک‌ها قرار دارند. همان طور که در جریان‌اید، دوستان آقای فرودو به عنوان طمعه پشت دروازه‌ی سیاه می‌یان. چه اتفاقی می‌افته؟ سائرون تمام لشگرش را به غیر از چند ده نفر از دروازه خارج میکنه، حتی به خودش زحمت نمی‌ده به صد نفر از ارک‌ها دستور بده تا فقط جلویِ ورودی کوه بخوابند! اونم سائرونی که یک بار طمع شکست به خاطر غرورش را چشیده. سائرونی که به خاطر غرورش از ایسیلدور شکست خورده بود، به جای این که محتاط‌تر باشه، به احمقانه‌ترین شکل ممکن موجبات شکست خودش را فراهم میکنه. الان از این پلات چه نتیجه‌ای میشه گرفت؟ این که این همه مدت ما از یک احمق می‌ترسیدیم؟ این فرآیند نمونه بارز همان مشکلیه که گفتم.
نمونه بهترش انتهایِ سه گانه‌ی چشمه جاودانگی است. باز دوباره شرایط کم و بیش یکسانه. طرف خوب داستان توی وضعیت خوبی قرار نداره. همه شرایط برایِ ورود سارگراس فراهمه. توی این شرایط، با فداکاری براکسیگار این قائله ختم به خیر میشه. چنین فرآیندی، تصویری که من از سارگراس داشتم را خدشه‌دار میکنه، ولی نحوه فداکاری براکسیگار و روایت نویسنده قابل تحمل‌ترش میکنه.
و در آخر می‌رسیم به قسمت سوم سریال. شرایط دوباره یکسانه: طرف خوب داستان هیچ امیدی به پیروزی نداره. مشکل اصلی توانایی آریا هست. به نظر من نویسنده هیچ وقت نتونسته توضیح درستی در مورد توانایی آریا و حد و حدودش بده. تا زمانی که توانایی آریا محدود به ترور کردن بود. برایِ من این میزان توضیح قابل قبول بود. ولی آیا آریا میتونه پرواز کنه؟ قابلیت تلپورت داره؟ من هیچی ازش نمی‌دونم. چطوری یک نفر میتونه از آسمان و به دور از چشم چند صد نفری که اطراف نایت کینگ حضور دارند، یک دفعه ظاهر بشه و کار را تموم کنه؟ چون آریا توانایی انجام کارهای مخفیانه رو داره، پروازه باید بتونه کنه؟ قابلیت تلپورت به دست می‌یاره؟ بر خلاف دو تا مثال بالا، نویسنده توی این جا حتی تلاشی هم برایِ توجیه این موضوع نمی‌کنه. حداقل میتونست سراغ همان کلیشه فداکاری بره، باز قابل درک‌تر از این بود.
نمونه‌ی بارزش میشه ارباب حلقه‌ها. فرودو به Mount Doom میرسه، ولی مقابلش لشگری از ارک‌ها قرار دارند. همان طور که در جریان‌اید، دوستان آقای فرودو به عنوان طمعه پشت دروازه‌ی سیاه می‌یان. چه اتفاقی می‌افته؟ سائرون تمام لشگرش را به غیر از چند ده نفر از دروازه خارج میکنه، حتی به خودش زحمت نمی‌ده به صد نفر از ارک‌ها دستور بده تا فقط جلویِ ورودی کوه بخوابند! اونم سائرونی که یک بار طمع شکست به خاطر غرورش را چشیده. سائرونی که به خاطر غرورش از ایسیلدور شکست خورده بود، به جای این که محتاط‌تر باشه، به احمقانه‌ترین شکل ممکن موجبات شکست خودش را فراهم میکنه. الان از این پلات چه نتیجه‌ای میشه گرفت؟ این که این همه مدت ما از یک احمق می‌ترسیدیم؟ این فرآیند نمونه بارز همان مشکلیه که گفتم.
نمونه بهترش انتهایِ سه گانه‌ی چشمه جاودانگی است. باز دوباره شرایط کم و بیش یکسانه. طرف خوب داستان توی وضعیت خوبی قرار نداره. همه شرایط برایِ ورود سارگراس فراهمه. توی این شرایط، با فداکاری براکسیگار این قائله ختم به خیر میشه. چنین فرآیندی، تصویری که من از سارگراس داشتم را خدشه‌دار میکنه، ولی نحوه فداکاری براکسیگار و روایت نویسنده قابل تحمل‌ترش میکنه.
و در آخر می‌رسیم به قسمت سوم سریال. شرایط دوباره یکسانه: طرف خوب داستان هیچ امیدی به پیروزی نداره. مشکل اصلی توانایی آریا هست. به نظر من نویسنده هیچ وقت نتونسته توضیح درستی در مورد توانایی آریا و حد و حدودش بده. تا زمانی که توانایی آریا محدود به ترور کردن بود. برایِ من این میزان توضیح قابل قبول بود. ولی آیا آریا میتونه پرواز کنه؟ قابلیت تلپورت داره؟ من هیچی ازش نمی‌دونم. چطوری یک نفر میتونه از آسمان و به دور از چشم چند صد نفری که اطراف نایت کینگ حضور دارند، یک دفعه ظاهر بشه و کار را تموم کنه؟ چون آریا توانایی انجام کارهای مخفیانه رو داره، پروازه باید بتونه کنه؟ قابلیت تلپورت به دست می‌یاره؟ بر خلاف دو تا مثال بالا، نویسنده توی این جا حتی تلاشی هم برایِ توجیه این موضوع نمی‌کنه. حداقل میتونست سراغ همان کلیشه فداکاری بره، باز قابل درک‌تر از این بود.
چند تا ویدیو دیدم و متوجه شدم شمشیری که آریا برای کشتن شاه شب استفاده کرد والرین استیلِ خاصی که به اسم "کتسپا" است (اسم آخرین شخصیه که خنجرو داشت و میخواست باهاش برن رو بکشه) که مثل اینکه مشخص نیست خنجر از کجا اومده البته داستان های زیادی هم در موردش هست و این خنجر از اول سریال خیلی دست به دست شده (در ویدیو به طور کامل توضیح داده شده) بین شخصیت ها تا آخر سر میرسه به برن که اونو میده به آریا.. این خودش نشون میده احتمال زیاد در کتاب هم شاه شب توسط آریا کشته میشه چون اگه به صحنه دادن خنجر به آریا هم دقت کنید متوجه میشید که برن از روی قصد و با علم اینکه قرار با اون شاه شب رو بکشه بهش میده، حتماً میگید برن نمی تونه اینده رو پیش بینی کنه ولی خب این قضیه نشون میده که اینطور نیست همونطور که میدونست تیریون قرار کشته بشه، این خنجر خیلی خاصه چون والرین استیلی که با دراگون گلس تزیین شده و تنها خنجری می تونست باشه که باهاش بشه شاه شب رو کشت.
البته به نظرم اینطوریم نیست که آینده ثابت باشه و تغییری نکنه برن با تغییرات هوشمندانه مثل دادن خنجر به آریا یا گفتن بعضی حرفا به برخی شخصیت ها طوری وقایع رو پیش میبره که در انتها منجر بشه به شکست شاه شب یا هر اتفاقی که مد نظرشه.
برای دیدن اطلاعات بیشتر این ویدیو رو تماشا کنید: (این ویدیو قبل از شروع فصل 8 منتشر شده و به زبان فارسی هست)
البته به نظرم اینطوریم نیست که آینده ثابت باشه و تغییری نکنه برن با تغییرات هوشمندانه مثل دادن خنجر به آریا یا گفتن بعضی حرفا به برخی شخصیت ها طوری وقایع رو پیش میبره که در انتها منجر بشه به شکست شاه شب یا هر اتفاقی که مد نظرشه.
برای دیدن اطلاعات بیشتر این ویدیو رو تماشا کنید: (این ویدیو قبل از شروع فصل 8 منتشر شده و به زبان فارسی هست)
آخرین ویرایش:
شاید فرار شاه شب از جان اسنو همونطوری که تو ذوق من زده شما رو هم ناامید کرده باشه
ولی خب اول و آخرش باید اعتراف کرد این کارش خیلی هم غیر منطقی نبود
درسته این اهریمن باستانی حسابی پر رنگ شده بود و از چنین شیطان عظیمی همه انتظار داشتیم برای یکبار هم که شده با حداقل یکی از پروتوگونیست های ما شاخ به شاخ بشه ولی اول و آخر باید اینم در نظر بگیریم که کینگ نایت میدونست که تنها نقطه ضعف ارتشش شخص خودشه و تنها راه متوقف کردن ارتش مرده ها مرگ خودشه پس طبیعی بود از هر مبارزه ای دوری کنه
تا اینجا درست
بیاین از بازی مسی ویلیامز که خیلی ها از جمله خودمم باهاش مشکل داشتن هم چشم پوشی کنیم و بگیم دمش گرم خوب بازی کرد. اینم اوکی.
ولی خداییش از اونایی میخوام سوال کنم که با این اپیزود موافق بودن و ازش لذت بردن
بهتر نبود آریا به جای اینکه یدفه از ناکجا آباد بپره و کار شاه شب رو یکسره کنه از توانایی هاش و تردستی هایی که تو این همه مدت به دست آورده بود بهتر استفاده میکرد
یک مثال میزنم
استارک ها که پیشبینی کرده بودن شاه شب از مبارزه رو در رو اجتناب میکنه و میخواد در موقعیت مناسب بیاد کار بلادریون یا همون کلاغ سه چشم خودمون رو یکسره کنه.
شما تصور کنید اون سکانسی رو که جان دنبال کینگ نایت بود و حضرت والا به هر شکلی شده با زنده کردن دوباره مرده ها جان رو پیچوند و از دستش فرار کرد
یکم به این سکانس تعقیب کینگ نایت توسط جان رنگ و لعاب بیشتری میدادن
بعد که کینگ نایت تصور میکرد از دست جان راحت شده و به قول خودمون پیچوندتش میرفت بالا سر برندون و یکدفعه با یک جان دیگه رو به رو میشد یا بهتره بگیم سورپرایز میشد.
در گذشته دیده بودیم که قاتلین بی چهره حتی میتونن ماسک زنده ها رو هم روی صورت داشته باشن (جاگن آگار در خانه سیاه و سفید از این روش استفاده کرد)
در حقیقت اینجا آریا در تعقیب شاه شب از چهره جان استفاده کرده بود و شاه شب رو به نوعی تو دام جان انداخته بود جایی که جان و چند نفر دیگه از قهرمانای داستان با استیل والریایی منتظر حضرت بودنن تا خفتش کنن.
به نظرم استفاده از این تریک هیجان باحال تر و منطقی تری به داستان تزریق میکرد و قدرت آریا هم در سکانس به شکل یونیک تری استفاده شده بود جوری که شاه شب تو خیالشم پیشبینی این حرکتو نکنه.
البته من بازم در نهایت استقبال میکردم اگر شاه شب از پس تک تک اون قهرمانای دوست داشتنیمون بر میومد ولی به هر حال احساس میکردم حتی برای پایان خوش میشد سناریو های بهتری داشت.
ولی خب اول و آخرش باید اعتراف کرد این کارش خیلی هم غیر منطقی نبود
درسته این اهریمن باستانی حسابی پر رنگ شده بود و از چنین شیطان عظیمی همه انتظار داشتیم برای یکبار هم که شده با حداقل یکی از پروتوگونیست های ما شاخ به شاخ بشه ولی اول و آخر باید اینم در نظر بگیریم که کینگ نایت میدونست که تنها نقطه ضعف ارتشش شخص خودشه و تنها راه متوقف کردن ارتش مرده ها مرگ خودشه پس طبیعی بود از هر مبارزه ای دوری کنه
تا اینجا درست
بیاین از بازی مسی ویلیامز که خیلی ها از جمله خودمم باهاش مشکل داشتن هم چشم پوشی کنیم و بگیم دمش گرم خوب بازی کرد. اینم اوکی.
ولی خداییش از اونایی میخوام سوال کنم که با این اپیزود موافق بودن و ازش لذت بردن
بهتر نبود آریا به جای اینکه یدفه از ناکجا آباد بپره و کار شاه شب رو یکسره کنه از توانایی هاش و تردستی هایی که تو این همه مدت به دست آورده بود بهتر استفاده میکرد
یک مثال میزنم
استارک ها که پیشبینی کرده بودن شاه شب از مبارزه رو در رو اجتناب میکنه و میخواد در موقعیت مناسب بیاد کار بلادریون یا همون کلاغ سه چشم خودمون رو یکسره کنه.
شما تصور کنید اون سکانسی رو که جان دنبال کینگ نایت بود و حضرت والا به هر شکلی شده با زنده کردن دوباره مرده ها جان رو پیچوند و از دستش فرار کرد
یکم به این سکانس تعقیب کینگ نایت توسط جان رنگ و لعاب بیشتری میدادن
بعد که کینگ نایت تصور میکرد از دست جان راحت شده و به قول خودمون پیچوندتش میرفت بالا سر برندون و یکدفعه با یک جان دیگه رو به رو میشد یا بهتره بگیم سورپرایز میشد.
در گذشته دیده بودیم که قاتلین بی چهره حتی میتونن ماسک زنده ها رو هم روی صورت داشته باشن (جاگن آگار در خانه سیاه و سفید از این روش استفاده کرد)
در حقیقت اینجا آریا در تعقیب شاه شب از چهره جان استفاده کرده بود و شاه شب رو به نوعی تو دام جان انداخته بود جایی که جان و چند نفر دیگه از قهرمانای داستان با استیل والریایی منتظر حضرت بودنن تا خفتش کنن.
به نظرم استفاده از این تریک هیجان باحال تر و منطقی تری به داستان تزریق میکرد و قدرت آریا هم در سکانس به شکل یونیک تری استفاده شده بود جوری که شاه شب تو خیالشم پیشبینی این حرکتو نکنه.
البته من بازم در نهایت استقبال میکردم اگر شاه شب از پس تک تک اون قهرمانای دوست داشتنیمون بر میومد
ولی به هر حال احساس میکردم حتی برای پایان خوش میشد سناریو های بهتری داشت.
چه ربطی داره؟! گلوش بریده شد و آتش نشتی میکرد ولی دمای آتش که پایین نمیاد
همونم به طور پیش فرض وقتی اونقدر داغ هست که دیوارو یا حتی سنگ رو ذوب کنه، طبیعتا هر کاوری که جان اسنو پشتش پنهون شه رو باید بتونه به راحتی ذوب کنه.
به نظرت وایت واکرا که خودشون میتونن حضور زنده ها رو حس کنن و بعد اونا رو بکشن و بعد دوباره در قالب وایت زندشون کنن، نمیفهمن که اینی که داره با فیس یه مرده میاد مرده نیست و زندست؟ اصلا این بدبختا که از خودشون هیچ اختیاری ندارن
یادم نمیاد کجا خوندم یا توضیح داده شده بود اما یادمه که میگفتن واسه اینکه faceless assassin بتونن صورت یکیو استفاده کنن باید حتما اون شخصو خودشون کشته باشن مثل والدر فری. اگه همچین چیزی صحت داشته باشه هم باز این قضیه منتفیه چون مرده ها قابل "کشته شدن" نیستند.
[/QUOTE]
من خودم با این موضوع خیلی موافقم و چند صفحه پیش مطرح کردم که حتی میتونست فیس برن رو هم ورداره و جاش بشینه، اما موضوع اینجاست وقتی نایت کینگ برن رو مارک کرده طبیعتا میتونه لوکیشن دقیقشو تشخیص بده و پیداش کنه (همونطور که شمال دیوار اینکارو کرد) و حضور یا عدم حضورشو حس کنه. اون موقع وقتی نایت کینگ سمت گادزوود میومد میفهمید که برن اینجا نیست و اگه برن هر جای دیگه ای قائم شده بود میرفت اون سمت و بازم قضیه منتفی بود.
آخرین ویرایش:
دوستان اسلحه اریا رو حواستون هست؟ اونیکه عکسشو به گندری نشون داد. اون سیستم پرتابیش رو هنوز ندیدیم و معلوم نیست دهن کی قراره باش سرویس شه
چه ربطی داره؟! گلوش بریده شد و آتش نشتی میکرد ولی دمای آتش که پایین نمیاد
همونم به طور پیش فرض وقتی اونقدر داغ هست که دیوارو یا حتی سنگ رو ذوب کنه، طبیعتا هر کاوری که جان اسنو پشتش پنهون شه رو باید بتونه به راحتی ذوب کنه.
به نظرت وایت واکرا که خودشون میتونن حضور زنده ها رو حس کنن و بعد اونا رو بکشن و بعد دوباره در قالب وایت زندشون کنن، نمیفهمن که اینی که داره با فیس یه مرده میاد مرده نیست و زندست؟ اصلا این بدبختا که از خودشون هیچ اختیاری ندارن
یادم نمیاد کجا خوندم یا توضیح داده شده بود اما یادمه که میگفتن واسه اینکه faceless assassin بتونن صورت یکیو استفاده کنن باید حتما اون شخصو خودشون کشته باشن مثل والدر فری. اگه همچین چیزی صحت داشته باشه هم باز این قضیه منتفیه چون مرده ها قابل "کشته شدن" نیستند.
جاکن هاگار تو فصل 6 شبیه اریا شد در حالی که اریا زنده بود
هر چند این قضیه نقاب زدن هم خیلی چیز ساده ای نیست مثلا اریا که نقاب والدر فری رو زده بود هم قد اون شده بود
گفته شده که اون خنجر متعلق به تیریون بوده ، برا همین کتلین استارک اول کار تیریون رو دستگیر می کنه
خنجر مال لیتل فینگر بوده،روش یه سر شیر میذاره میفرسته تا برن رو بکشن(فصل یک) اینجوری بقیه فکر میکنن کار لنیسترا بوده
کاربرانی که این قسمت را مشاهده می‌کنند
Google