جنجال سنتر (فقط پیرامون سرگرمی ها )

[ARTiCiX]

لیتل بیگ پلنت بهترین انحصاری نسل هفت سونی بود .

 

[Big Band]

با قاطعیت
Deus Ex >>>>>> Cyberpunk 2077

سایبرپانک به معنای واقعی کلمه یکی از اورریتد ترین بازی های کل تاریخه مخصوصا با توجه به لانچ افتضاح و چند سال دروغ محض که به خورد مخاطب دادن، اگر میخواین بیخود و بی مصرف بودن منتقدان گیم رو ببینین فقط برین متاش رو نگاه کنین

 

[White Injun]

تعصب روی تیم های ورزشی (فوتبال، بسکتبال و ...) یکی از عجیب ترین رفتارهای بشریته.

 

[milad3]

شش و هشت > هوی متال

 

[Holy Diver]

نظر من راجع به کسایی که چپ و راست به کوجیما هیت میدن

 

[majidred2011]

نینتندو خیلی بازیای خفنی میسازه اما از بس که بردنش بالا کسی جرئت نمیکنه ایراد بگیره از بازیاش

Tears of the kingdom اولین زلدایی بود که بازی کردم، ساعت ها پاش گذاشتم و بشدت هم لذت بردم اما یک سری مشکلاتی داشت که هیچ جوره نمیتونم بپذیرم نادیده گرفته بشه!
مثلا اکثر انمی تایپ های گیمو همون اوایل میبینی و دیگه تا آخر تنوع خاصی تو این زمینه نداره، شاید واسه یه بازی خطی که داستان محور هست و تمرکز روی چیزای دیگه داره مهم نباشه اما واسه زلدا که تمرکز رو اپن ورد و اکسپلوریشن و گیمپلی هست بنظرم تو ذوق میزد.
بماند که مینی باس تکراری هم کم نداشت.

یا بیشترین چیزی که به تجربم لطمه وارد کرد سیستم سیو داغونش بود که هیچ کدوم از سازه هات رو تو سیو نگه نمیداشت! آره میشد به عنوان Autobuild سیوش کرد و دوباره ساخت اما خب خیلی وقتا یه چیزی میساختی و تو مرحله راه انداختنش مشکل پیدا میکرد دوست داشتی از نو لود کنی و دوباره سوارش بشی اما نه بعد لود میدیدی نیستش!
قشنگ همین مورد به تنهایی گند زده بود به تجربم

در کل تو خفن بودنش شکی نیست ولی متا 96 دیگه آخه؟
بنظرم یک بازی باید خیلی Near perfect تر باشه تا به این نمرات برسه اما نینتندو انگار همیشه چند نمره ارفاق داره نسبت به بقیه و اون سخت گیریایی که واسه بقیه میشه اینجا نمیشه.

 

[Verkha]

تئوری من در مورد گیم دیزاین:
فقط بازی ای بازیه که core گیم پلیش بر پایه فیزیک باشه و همه اجزای دیگه ش بر همین پایه بسط پیدا کرده باشن(از کل به جز)
مثلا دث استرندینگ یه بازی کامل و درسته و از اون ور یه بازی مثل سایبرپانک که معلوم نیست coreش چیه و اجزای مختلف انگار من درآوردی به هم چسبیدن(از جز به کل) چندان بازی نیست
تو دث استرندیگ همه چی بر پایه اینه که شما تعادل فیزیکی خودتو حفظ کنی زیاد سنگین نباشی پات به چیزی گیر نکنه حواست به شیب زمین و سرعت حرکتت باشه و چیزایی از این دست که همه از بیس فیزیک بازی میان
مثلا ماریو و زلدا و بازیهای راکستار و بازیهای بتسدا و بازیهای فرام از این دست هستند که توشون core گیمپلی بر پایه فیزیکشون بسط پیدا کرده و همه اجزا در همون چارچوب قرار داره
ولی یه پدیده ای مثل سایبرپانک هیچ پایه فیزیکی ای نداره هیچ قانون مادی ای وجود نداره که اجزای بازی بر روی اون بسط پیدا کرده باشن و منطقشون به همون برگرده بازی کلی اجزای مختلف داره که انگار جدا جدا به هم چسب شدن تا مثلا یه کل منسجم رو تشکیل بدن انگار فیزیک بدن دشمنا تخریب پذیری محیط فیزیک ماشین چیزای جدا هستن که هرکدوم به شکلی "اسکریپت" شدن که در مواقع لزوم شکل خاصی پیدا کنن به هم وصله پینه شدن و زاده ی یه قانون کلی نیستن که اون حس منطق فیزیکی و در نتیجه هارمونی رو بهت بدن

 

[MrElectricWizard]

مهم ترین فایده و خروجی ازادی بیان نشون دادن چهره و شخصیت واقعی ادم هاست، و چه چیزی مهم تر و مفید تر از اینکه شخصیت واقعی و دیدگاه واقعی یک ادم رو بفهمی؟ چه چیزی بدتر و اشتباه تر از اینکه شخصیت و دیدگاه واقعی یک ادم یک گروه یک تفکر، رو نشناسی؟

تا زمانی که ملت بدون ترس و واهمه و شرمساری، نظرات خودشون رو ابراز نکنند، هیچ وقت "شفافیت" رخ نمیده و نتیجتا هیچ وقت نمیتونی با واقعیت ادما اشنا شی، نتیجتا هیچ وقت نمیتونی دقیق باهاشون ارتباط برقرار کنی، هیچ وقت نمیتونی زیر لایه های ریاکاری و تزویر، اون چهره واقعی شخص رو بشناسی...

ازادی بیان فقط زمانی باید محدود بشه فقط برای کسانی باید محدود بشه که "خود" یک خطر و تجاوز نسبت به ازادی بیان هستند، برای مثال شما تا وقتی در خانه خود هستید تقریبا به شکل کامل حق ازادی بیان دارید، اما در محیط کاری یا در یک سوشال مدیا (به دلیل مالکیت خصوصی و حق داشتن قوانین داخلی + تکثر شهروندان و تکثر حقوق انها و الزام به حفظ این حقوق) ازادی بیان صد در صدی وجود نداره، یا در جامعه (یعنی بیرون از خانه) معمولا پخش محتوای مستهجن شامل ازادی بیان نمیشه و توسط دولت مورد پیگیری قرار میگیره اینم ریشه در این داره که فرض میشه محتوای مستهجن میتونه به عنوان عامل تحریک کننده در تجاوز به حقوق دیگران (کودکان یا هر کسی) نقش داشه باشه، مانند یک عامل تریگر کننده که اگر نباشه "احتمال" اون تریگر شدن رو تا حد زیادی کاهش میده... یا وقتی یک "افترا" و تهمت زده میشه طوری که به هر شکلی ممکنه حقوق فرد رو مورد خدشه قرار بده، میتونه با شکایت اون فرد نسبت به شخص افترا زن، تا حتی زندان های بلند مدت هم پیش بره،

یا در مورد بعدی هر نوع "تحریک به اقدام خشونت امیز" یا اعلام داشتن انگیزه برای استفاده از زور و خشونت، برای مثال اعلام انگیزه های تروریستی، جز عواملی هست که شامل ازادی بیان نمیشه چون میتونه منجر به اسیب به دیگران بشه، چه بسا اسیب به کل جامعه مثل یک اقدام تروریستی گسترده.... برای همین کسی که حتی اعلام انگیزه های تروریستی میکنه (کافیه فقط اعلام کنه که انگیزه اش رو داره به فرد یا افراد اسیب برسونه و مورد وحشت و ترور قرارشون بده) => با تشخیص قاضی میتونه حتی قبل از اقدام به جرم، دستگیر و زندانی یا محدود شه تا "احتمال" وقوع اقدام تروریستی اش از بین بره یا کاهش پیدا کنه... قانون در مورد داشتن انگیزه های تروریستی و با کسی شوخی نداره... البته کشور ها و ایالت ها هر کدوم مرز و معیار خودشون رو در تشخیص "بیان" ی که منجر به اقدام خشونت امیز اساسی میشه، دارند...

حتی هرگونه "بیان" و سخن که منجر به نقض قانون "مالکیت معنوی و مالکیت خصوصی" بشود هم میتونه مورد پیگرد قانونی قرار بگیره، چون به "حقوق" افراد تجاوز میکنه....

به هیت اسپیچ هم اصلا نپرداختم چون به نظرم مورد سو استفاده قرار میگیره و نباید معیاری برای محدود شدن ازادی بیان باشه به تنهایی (تا وقتی به "عمل" نزدیک نشده)

ازادی بیان تا زمانی که حقوق شهروند رو مورد خدشه قرار نداده، باید 100 درصد ازاد باشه، مهمترین فایده اش این هست که در نتیجه این ازادی، جامعه "شفاف" میشه، ادم ها واقعی میشند، ادم هارو میشناسی، مرز ها مشخص میشه، نتیجتا نه فریب یک انسان پلید رو میخوری، نه مورد سو استفاده یک متجاوز قرار میگیری، و نه به یک جامعه ستیز اجازه میدی به حقوقت تجاوز کنه، و نه به یک بی شخصیت اجازه میدی بهت نزدیک شه، و نه به یک تروریست بالقوه اجازه میدی که بالفعل بشه، اینا اهرم قانونی ایجاد میکنند تا اگر کسی از این مرزها رد شد، با دیوار سخت قانون روبرو بشه، و نتیجتا حقوق دیگران حفظ بشه...

نتیجتا، نبود ازادی بیان = سقوط جامعه

 

[U n i t e d]

تو تاپیک امتیازش نگفتم یوقت جنجال به پا نشه. بازیهای نینتندو حدودا ۱۰ درصد بالاتر از ارزش واقعیشون امتیاز میگیرن‌. مثلا زلدا با متای ۹۷ نهایتا باید ۸۷ ۸۸ باشه. یه دلیل اینم اینه که اکثر گیمرها تو دنیا با گیم ها و کنسولای ژاپنی بزرگ شدن و نسبت بهشون مهربونن.

 

[noctis-sm3]

بدترین نسل ویدیو گیم با اختلاف نسل 7 بوده... این صرفا احساس نیست... اعتقاد محکم من هست

حالا چرا؟! صنعتی که داشت تو ایمرسیو بودن بیشتر حرکت می کرد... یهو دو پلتفرم هولدر سونی و مایکی خودشون رو بردن به اینکه بیشتر از پیش این صنعت رو به سمت سینما ببرن(یعنی تو وضعیت بازار pc و ولو اونا وارد این تله نشدن... نینتندو هم با اینکه چندتا اشتباه داشت ولی مسیر خودشو حفظ کرد)

دقیقا همین نسل هفت بود... که سر همین جریان... ناشرای شرقی عملا رفتن تو دیوار... اسکوئر و کپکام و... اون کونامی هم کوجیما رو نداشت معلوم نبود اون یکی دو بازی خوبش رو هم می تونست بده یا نه

ناشرین ترد پارتی غربی هم تو همین مسیر دو پلتفرم هولدر داشتن می رفتن جلو... که افتی که در ابتدای نسل هشت پیدا کردن... نطفه ای بود که از نسل هفت کاشته شده بود! دیگه جریانات چپ هم وارد اینترتیمنت شد و بیشتر به صنعت غرب آسیب زد...

تو نسل هفت... فراموش داشت می شد که این صنعت خودش پایه گزار یک شاخه جدا از سرگرمی و هنره... و به اشتباه داشت این صنعت رو به یک زیر شاخه ای از سینما می بردن(که به لطف برخی استدیو ها و ناشرانی مثل راکستار و ولو و نینتندو و حتی بتسدا و... کمک شد ماهیت این صنعت عوض نشه!)

 

[ultimate team 2]

بدترین نسل ویدیو گیم با اختلاف نسل 7 بوده... این صرفا احساس نیست... اعتقاد محکم من هست

حالا چرا؟! صنعتی که داشت تو ایمرسیو بودن بیشتر حرکت می کرد... یهو دو پلتفرم هولدر سونی و مایکی خودشون رو بردن به اینکه بیشتر از پیش این صنعت رو به سمت سینما ببرن(یعنی تو وضعیت بازار pc و ولو اونا وارد این تله نشدن... نینتندو هم با اینکه چندتا اشتباه داشت ولی مسیر خودشو حفظ کرد)

دقیقا همین نسل هفت بود... که سر همین جریان... ناشرای شرقی عملا رفتن تو دیوار... اسکوئر و کپکام و... اون کونامی هم کوجیما رو نداشت معلوم نبود اون یکی دو بازی خوبش رو هم می تونست بده یا نه

ناشرین ترد پارتی غربی هم تو همین مسیر دو پلتفرم هولدر داشتن می رفتن جلو... که افتی که در ابتدای نسل هشت پیدا کردن... نطفه ای بود که از نسل هفت کاشته شده بود! دیگه جریانات چپ هم وارد اینترتیمنت شد و بیشتر به صنعت غرب آسیب زد...

تو نسل هفت... فراموش داشت می شد که این صنعت خودش پایه گزار یک شاخه جدا از سرگرمی و هنره... و به اشتباه داشت این صنعت رو به یک زیر شاخه ای از سینما می بردن(که به لطف برخی استدیو ها و ناشرانی مثل راکستار و ولو و نینتندو و حتی بتسدا و... کمک شد ماهیت این صنعت عوض نشه!)

حالا از این بُعد هم میشه به این قضایا هم نگاه کرد ولی یکی از دلایل افت صنعت در نسل هشتم این بود اواخر نسل هفتم انلاین گیمینگ مورد توجه بسیاری از گیمرها قرار گرفت و خیلی از کمپانی ها دوست داشتن این بخش انلاین گیمینگ رو هم تست کنن و به اون مایکروترنزکیشن عظیم برسن. همچنین رقابت کنسولی خاصی هم وجود نداشت دن متریک گند بزرگی بالا آورد تاحدی که اصلا بخش انترتیمنت مایکروسافت میخواست فروش بره و اسپنسر کلا نجات داد . این تجربه کردن و تست کردن بخش انلاین و لوت باکس رو حتی در این نسل شاهد هستیم استودیو صرفا افلاین سازی مثل راک استدی یا اون یکی کمپانی کنسول ساز که صرفا با انحصاری هاش می‌شناسیم شانس خودشون رو در سرویس محور شدن و بازی مولتی پلیر تست میکنن ‌و موفق هم نیستن.

 

[Arios 22]

1.گیم پس
2.کینکت
3.سری اس



مثلث نابودی ایکس باکس

 

[Dinosaur]

این صحبت که «اگه بازی ووک باشه خیلی تحویلش می‌گیرن» و «اگه بازی ووک نباشه منهدمش می‌کنن»، افسانه‌ای بیش نیست!
ممکنه از بین ۲۰۰ تا منتقد، یه تعداد کمی هم این‌طوری باشن ولی تأثیرشون روی میانگین امتیازها به قدری ناچیزه که بحث در موردش بیهوده هست. مثال هم توی همین سال‌های اخیر زیاد داشتیم (میانگین‌ها رو از اپن‌کریتیک می‌ذارم، چون همه پلتفرم‌ها رو یه جا جمع می‌کنه).
دو تا Final Fantasy توی این مدت داشتیم که هر دو تا حد زیادی از این جور چیزها دور بودن و اگه اندک مضامینی هم داشتن، توی ده‌ها ساعت گیم‌پلی گم می‌شد و در حدی پررنگ نبود که خیلی به چشم بیاد. کاراکترهای زیبا و خوش آب و رنگی هم داشتن و توی FFVII Rebirth که می‌شد لب ساحل با مایو هم گشت و گذار کرد و لذت برد! یکی ۹۲ شد و اون یکی ۸۸.
Stellar Blade یکی از سـکـسـی‌ترین کاراکترهای تاریخ رو داشت، با پوشش‌هایی که تا دو میلیمتریِ حساس‌ترین بخش‌های بدن هم می‌رفتن! خبری از شعارهای ووک‌پسند هم نبود و در نهایت میانگینش ۸۲ شد که یه میانگین خوب برای همچین اثری هست و کیفیت بازی به نظرم توی همین محدوده به سر می‌بره.
Split Fiction رو بازی نکردم، ولی بعید می‌دونم چیزهای خیلی غلیظی داشته باشه و میانگینش ۹۰ شد.
یکی از آخرین موارد هم Expedition 33 هست که تقریباً هیچ خبری از این مسائل توش نیست و حداقل من چیزی یادم نمیاد. اگه بوده هم انقدر کمرنگ بوده که دقت نکردم و مثلاً شاید توی یه ژورنالی چیزی، اشاره‌ای در حد یه کلمه بوده. همه کاراکترها هم خوشگل و خوش‌هیکل و کلاً بازی بسیار تر و تمیز! در نهایت هم میانگین ۹۲ رو گرفت.
از اون طرف مثلاً Lost Records در حدی مضامین این مدلی داره که می‌شه اسمش رو گذاشت Woke: The Game. ولی میانگینش توی قسمت اول ۷۵ شد و قسمت دوم ۷۲. بازی افتضاحی هم نیست که بگیم باید خیلی پایین‌تر می‌شده و بهش لطف کردن، بلکه کیفیتش در حد همین محدوده ۷۰ هست.
-------
می‌دونم که در آینده اگه یه بازی‌ای منتشر بشه و از بین ۱۴۰ تا نقد، ۵ تا منتقد هم به این چیزها گیر بدن، دوستان می‌گن «بفرما، این هم مدرک!» پس باید باز تأکید کنم که آره، تعداد اندکی منتقد ابله هستن که این معیارهای مسخره براشون مهمه، ولی در حدی نیستن که میانگین بازی رو دگرگون کنن و نهایتش شاید میانگین ۸۵.۵ رو بکنن ۸۵.۳.

 

[aliasghar1378]

دو تا از بازی های jrpg شاهکار های داستان سرایی هستن که به دلیل سبک حوصله سر بر و خسته کننده نوبتی که دارن باعث شدن یک خیل عظیمی گیمر بازیشون نکنن.
چرا باید یاکوزا که پتانسیل بالایی برای real time بودن داره اونم با این داستان غنی اینطور داغونش کنن
واقعا خودم مشتاق داستانش بودم اینقدر سبک بازی تکراری میشد که دراپش کردم
این سری به متافور شانس دادم واقعا از لحاظ انیمه بررسی کنیم شاهکاره بعد گیم پلی در حد مونوپولی و امثال این بازیا اونم احتمالا چن وقت دیگه دراپ کنم
کلا این بازیا رو باید با دید لش کردن و چیل کردن و صرفا و صرفا برای داستان دنبال کنی بخوای جدی بگیریش حالتو میگیره
حیف از این پتانسیل

 

[fire emblem]

دلیل اصلی این که بازی های مستقل این همه محبوب شدن کیفیت و نوآوریشون نیست دلیلش گند زدن و بی کیفیتیه بازی های AAA هست.