RTX 3080 Crash to Desktop Problems Likely Connected to AIB-Designed Capacitor Choice
مشکلات کرش به دسکتاپ کارتهای 3080 احتمالا مربوط به طراحی و نحوه چیدمان خازن های این کارتها توسط شرکای انویدیا می باشد
Igor's Lab مقاله ای جالب را اخیرا منتشر کرده که دالایل احتمالی مشکل کرش در کارتهای 3080 انویدیا را توضیح میدهد ...
بر پایه این تحقیقات ، زمانبندی لانچ این کارتها از طرف انویدیا از حد معمول فشرده تر بوده که باعث شده شرکای انویدیا ( NVIDIA AIB partners ) زمان بسیار اندکی جهت آماده سازی و انجام تست های نهایی بر روی محصولات کاستوم خود داشته باشند
یکی دیگر از دلایل احتمالی نیز می تواند این باشد که انویدیا ، درایور ویژه کارتهای 3080 را بسیار دیرتر از حد معمول برای شرکای خود منتشر کرده که موجب شده انجام تست های واقعی و QA برای تولید کارتهای 3080 به احتمال زیاد تنها محدود به تست پاور و پایداری ولتاژ شده و شرکای انویدیا نتوانسته اند تست های واقعی کارتهای تولیدی خود را در workload واقعی گیمینگ انجام دهند که این مساله احتمالا باعث گردیده تا نمونه های تولیدی اورکلاک شده این شرکتها در هنگام بازی از فرکانس کاری بالایی برخوردار شوند تا بدین حد که وقتی به مرز فرکانس 2 گیگاهرتز می رسند ، موجب کرش به دسکتاپ می گردند.
بنا بر تحقیقات Igor's Lab ، یکی دیگر از دلایل احتمالی نیز می تواند مرتبط با طراحی برد رفرنس PG132 باشد که شرکتهای همکار انویدیا بعنوان مرجع برای طراحی کارتهای کاستوم خوداز آن استفاده کرده اند. نکته اینجاست که احتمالأ NVIDIA's BOM دست تولیدکنندگان را برای انتخاب پاور و تنظیمات خازن های کارت باز گذاشته است ...
در طراحی مرجع ، از تعداد شش خازن اجباری جهت فیلتر فرکانسهای بالا بر روی خطوط ولتاژ ( NVVDD and MSVDD ) استفاده شده است و از آنجا که چندین گزینه برای چینش خازن ها وجود دارد ، این مساله موجب ایجاد تغییرات در سطوح مختلف ظرفیت آنها خواهد شد.
در حالت معمول خازنهای جامد رسانای پلیمر تانتال (POSCAPs) عملکرد بدتر از خازنهای رسانای الکترولیت آلومینیوم ( SPCAPs ) دارند ( که از لحاظ کیفیت نسبت به خازن های MLCCs کنار گذاشته شده است. )
در شکل زیر ترتیب آرایش BGA که چیپ GA-102 انویدیا در آن جای گرفته است را مشاهده میکنید که نمایانگر بخشی از ناحیه مرکزی پشت PCB میباشد:
در اینجا شما میتوانید مشاهده کنید که که چگونه انویدیا و شرکای آن اقدام به طراحی چیدمان رگلاتورها نموده اند (Founder's Edition - MSI Gaming X - ZOTAC Trinity - ASUS TUF Gaming)
انویدیا در طراحی نسخه مرجع خود ، از چیدمان هیبریدی خازنها که از تعداد چهار SP-CAPs و تعداد دو گروه MLCC شامل 10 خازن جداگانه هستند ، در مرکز استفاده نموده است
MSI از یک گروه MLCC در مرکز استفاده کرده که به همراه تعداد پنج SP-CAPs وظیفه اجرای عملیات را بر عهده دارند
ZOTAC از ارزانترین روش استفاده کرده ( که می تواند دلیلی بر ارزانتر بودن کارت هایش نسبت به رقبا باشد ) که شامل تعداد شش خازن POSCAP می باشد ( دارای کیفیت بسیار بدتر از خازن های MLCCs میباشد )
ASUS نیز نسخه TUF را همراه با آرایه ای متشکل از شش MLCC عرضه کرده است ( که بهرحال جای هیچگونه ذخیره پاور را در مدار باقی نگذاشته است )
بنظر می رسد مشکل کرش به دسکتاپ این کارتها به هر دو مسأله اشاره شده فوق الذکر مرتبط باشند
و همچنین توجیه می کند که چرا مشکل کرش برخی از این کارت ها با اعمال کاهش کلاک در حدود 50 تا 100 مگاهرتز ، مرتفع می شوند چرا که در کلاک پایین تر ، احتمال رسیدن به فرکانس 2 گیگاهرتز کاهش می یابد و این بدین معنا هست که خازنهای POSCAP در کلاک های پایین تر می توانند وظیفه خود را نسبتأ بهتر انجام دهند ...
ترجمه و اختلاص از وبسایت
TechPowerUp