بهترین Assassin کدوم بود؟
- Thread starter MOEINCREED
- تاریخ آغاز
-
- برچسب ها
- assassin's creed ezio ps4 xbox 360
S0lid Snake
کاربر سایت
اون assassin's creed 3رو نداشت.
خوب این که هیچ کدومو نداره
بعدشم ACIII در سطح هیچ کدوم از ورژنای AC نبود و خیلی رای میاورد 2-3 تا بود که اونم آدمای نوبی بهش رای میدادن که فقط همین ورژنو بازی کردن
_محمد علی_
کاربر سایت
خوب این که هیچ کدومو نداره
بعدشم ACIII در سطح هیچ کدوم از ورژنای AC نبود و خیلی رای میاورد 2-3 تا بود که اونم آدمای نوبی بهش رای میدادن که فقط همین ورژنو بازی کردن
مخالفم خودم از ASSASSIN'S CREED II,ASSASSIN'SCREED IIIخیلی خوشم اومد بعد من از اولین شماره ی این بازی بازیش کردم.
king ps3
کاربر سایت
فقط شماره اول .
شماره یک خیلی نواوری داشت و تو اون سالی که عرضه شد خیلی سر و صدا راه انداخت.اما شخصا به سه دلیل شماره یک رو بیشتر از بقیه دوست دارم.اول به خاطر داستان مرموز و چند لایه که حسابی ادم رو درگیر خودش میکرد .دومین دلیل هم به خاطر جو سنگین و گیرای بازی بود.مثلا وقتی تو شهر عکا بودیم احساس خفگی به ادم دست میداد.هم به خاطراستفاده از رنگ های سرد هم به خاطر نوع معماری شهر که به شدت خفقان اور بود.واقعا حس تنهایی که تو شماره یک بود هیچ وقت تکرار نشد.مثلا وقتی کنترل دزموند رو در اختیار داشتیم تمام حرکاتمون محدود به محیط ازمایشگاه بود و حتی سازنده ها محیط بیرون رو به طرز خلاقانه ای محو نشون داده بودن.وقتی به بیرون نگاه میکردیم هم نمیدونستیم کجای دنیاییم .همین خودش کلی حس و حال تنهایی و رمزالود بودن داشت.وقتی هم که کنترل الطائر رو در دست داشتیم این حس بیشتر میشد چون الطائر خیلی مرموز بود و ما هیچی ازش نمیدونستیم .حتی نمیدونستیم چه قیافه ای هست.حسی که تا حد زیادی تو شماره دوم کمرنگ شد و تو بقیه قسمت ها هم به کلی از بین رفت.یه دلیل ویژه هم داره اونم موسیقی های خارق العاده جسپر کید بود که بازی اگه این موسیقی رو نداشت حسابی ناقص میشد.
شماره یک خیلی نواوری داشت و تو اون سالی که عرضه شد خیلی سر و صدا راه انداخت.اما شخصا به سه دلیل شماره یک رو بیشتر از بقیه دوست دارم.اول به خاطر داستان مرموز و چند لایه که حسابی ادم رو درگیر خودش میکرد .دومین دلیل هم به خاطر جو سنگین و گیرای بازی بود.مثلا وقتی تو شهر عکا بودیم احساس خفگی به ادم دست میداد.هم به خاطراستفاده از رنگ های سرد هم به خاطر نوع معماری شهر که به شدت خفقان اور بود.واقعا حس تنهایی که تو شماره یک بود هیچ وقت تکرار نشد.مثلا وقتی کنترل دزموند رو در اختیار داشتیم تمام حرکاتمون محدود به محیط ازمایشگاه بود و حتی سازنده ها محیط بیرون رو به طرز خلاقانه ای محو نشون داده بودن.وقتی به بیرون نگاه میکردیم هم نمیدونستیم کجای دنیاییم .همین خودش کلی حس و حال تنهایی و رمزالود بودن داشت.وقتی هم که کنترل الطائر رو در دست داشتیم این حس بیشتر میشد چون الطائر خیلی مرموز بود و ما هیچی ازش نمیدونستیم .حتی نمیدونستیم چه قیافه ای هست.حسی که تا حد زیادی تو شماره دوم کمرنگ شد و تو بقیه قسمت ها هم به کلی از بین رفت.یه دلیل ویژه هم داره اونم موسیقی های خارق العاده جسپر کید بود که بازی اگه این موسیقی رو نداشت حسابی ناقص میشد.
_محمد علی_
کاربر سایت
KnKing Gamer
کاربر سایت
کاربرانی که این گفتگو را مشاهده می‌کنند
Google