بچه تر که بودم، مثلاٌ حدودای 20 سال پیش، دلار دور و بر 400-500 تومن بود و قیمت کارتریجهای سگا و SNES هم احتمالاً کمی کمتر از 60 دلارِ بازیهای امروز بوده ولی همون موقع هم بازیها رو میخریدیم 3-4 هزار تومن (که همینم واسه بیست سال پیش خیلی بود و معمولاً بازی چند لبه میخریدیم
). از اون زمان چنتا اتفاق افتاده یکی اینکه الان صنعت گیم بزرگتر و بزرگتر شده پس یه عده هی نگن استفاده از کپی غیرقانونی صنعت گیم رو تعطیل میکنه و ... چون این جمله با واقعیت سازگار نیست و دوم اینکه وضع مردم بعضی کشورها نسبت به 20 سال پیش بهتر شده و در کشورهایی مثل روسیه، هند، آفریقای جنوبی، چین و ... استفاده قانونی نسبت به 20 سال پیش بیشتر شده.
دلتون فقط به حال خودتون بسوزه و نه شرکتی که شما رو به رسمیت نمیشناسه وگرنه خیلی از خدماتشون رو اصلاً نیازی ندارن از اینجا مجوز بگیرن تا بهتون ارائه بدن. تمام شرکتهای کنسول ساز و استیم میتونن یه بخش ایران اضافه کنن و امکان خرید با بیتکوین رو فراهم کنن ولی نمیکنن چون ذرهای براشون اهمیت ندارین.
یه جملۀ دیگه هم که زیاد میشنوم "قرار نیست همۀ بازیها رو بازی کنید" که اینم باز با واقعیت ما سازگار نیست. در ابتدای دهۀ سوم زندگیتون تو اکثر شغلها به طور معمول حالت در ابتدای کار درآمدتون تو محدودۀ یه میلیونه. پایینترین کرایه خونه توی این شیرازی که من هستم تو یه محلۀ معقول دور و بر 500 تومنه. حالا یه بازی رو بخوای بخری 100-200 تومن، چیش میمونه؟ همیشه هم یکی پیدا میشه که بگه اولویتهاتون اشتباهه و گیم رو بذارید کنار و بلا بلا بلا ...
به نظر من قیمت حدود 50 تومن واسه بازیهای جدید و زیر 20 تومن واسه بازیهای دست دوم با توجه به دنیای خودم و اطرافیانم معقول به نظر میرسه اما به دلایلی (ارزش پایین پول ملی، فروشنده های بی وجدان و ...) با شرایط نامعقولی طرف هستیم و استفاده از بازیهای کپی، تجربه کردن بازیها به صورت کرکی بعد تصمیم به خریدشون و دور زدن استیم راه حلهامونن.
پ.ن.:همین استیم اگه بخش ایران داشت من هی نیاز نداشتم بین چین و هند و روسیه در تردد باشم