Fallen_Angel
کاربر سایت
خب تمام این چیزایی که شما میگی همه دلیل بر قدرت شخصیت پردازی کاراکتراست که یه گیمر را تا انتها دنبال بازی میکشونه. در مورد دانجن ها هم که به نظر من اصلن تکراری نمیشه. همین persona هر دانجنش دشمنای جدید داره و دانجن های بالاتر دشمنای میکس شده که کلن استراتژی بازی را عوض میکنه و از یکنواخت بودن هم در میاره بازی را. طولانی بودن داستانش هم نشون دهنده پرداخت خیلی خوب کاراکترای بازیه که گیمر تا آخرین لحظه دلش نمیخواد بازی را ول کنه و میخواد از سرنوشت کاراکترا سر در بیاره!من خودم با داستانای بازی های نقش افرینی به شدت حال میکنم به خصوص FF که از قدیم باحال بوده ولی گیم پلی یکی از ضعف هایی هست که سمت این سبک نرفتم مخصوصا نقش افرینی های نوبتی. الان همین پرسونا همه چیش عالیه مخصوصا برای Vita ولی اینکه هی باید بری تو یه سری دانجن تکراری با اهنگ های تکراری و دشمنای تکراری هی گِرایند کنی واقعا رو اعصابه الان من یه هفتس بازی نکردم تازه امروز حوس کردم میخوام برم ادامه بدمش. نکته بعدی طولانی بودنه بیش از حده بازی هم هست حتی عناوینی مثه GTA یا GT با اون همه تنوع تو گیم پلی و محیط بازی بیشتر از 40 50 ساعت بازی میکنی دلت و میزنه... حداقل 100 ساعت تو یه بازی نقش افرینی واقعا حوصله و چیزای دیگه میخواد.
ولی با این همه من از تایمی که برای دو بازی نقش افرینی گذاشتم پشیمون نیستم یکی FFX بوده یکی هم اسکایریم که جفتشوم بیشتر از دو سال پیش بازی کردم یعنی اگه الان بود اصلا حوصله ام نمیومد.
خب اینو به خودت بگو! اول بهونه ژاپنی بودن را میاری و میگی باید زد دیالوگ ها را رد کرد، بعدش میگی اگه دوبله به انگلیسی نباشن زیرنویس دارن. خب وقتی زیرنویس داره دیگه چرا رد میکنی؟ بشین همونا را بخون و از داستان سر در بیار دیگه!نباشه هم زیر نویس رو حتما داره